บ้านน่าอยู่จังเลยค่ะ

มาเยือนบ้านเพิงพเยียจ้า

ชอบมุมหัวนอน...ที่มีชั้นวางหนังสืออ่านก่อนนอนเล็ก ๆ

ชอบมุมโต๊ะทำงานในห้อง...ที่มีตู้ไม้ใบสวยวางเคียง

ชอบมุมห้องชั้นล่าง ติดป้ายงามนิจ...ที่ดูคลาสสิกเหนือขอบหน้าต่าง (และดูมีเรื่องราวส่วนเสี้ยวหนึ่งของชีวิต เบื้องหลังป้ายงามนั้น - - เคยอ่านจากหนังสือที่เขียน)

ชอบมุมโซฟาสีแดง...ซึ่งเป็นมุมแห่งการสร้างฝันของพ่อ แม่ และลูก และน่าจะเป็นมุมที่อบอุ่นที่สุด เพราะเป็นมุมแห่งการสร้างงาน และเอกเขนกดูหนังฟังเพลง (เดาเอา--เพราะโซฟาน่าสบาย และเบื้องหลังเปียโนกับชั้นหนังสือ ถ้าจำไม่ผิด ก็ต้องมีคอมพิวเตอร์อีกชุด)

ชอบมุมบันไดหนังสือ...เป็นไอเดียการเก็บหนังสือที่น่าสนใจ ฮะ ฮ่า ลอกเลียนแบบไปใช้ที่บ้านเรียบร้อยโรงเรียนจีนแล้ว

สรุปว่า...ชอบหมดทุกมุมนั่นล่ะนะ อธิบายซะยาว ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงบ้าง เมื่อเทียบกับที่เคยไปเยือนไปเห็นบ้านมาเมื่อครั้งกระโน้น (ตอนงานผ้าป่าสร้างสระน้ำวัดสว่างอารมณ์ ซึ่งไม่น่าเชื่อว่ามันผ่านมาหลายปีแล้ว)

รวมความว่า "บ้านคือวิมาน" อย่างแท้จริง

บ้านคือวิมานของเรา เราซื้อ เราเช่า เราปลูกของเราตามใจ

เอ๊..เด็กตลาดเหนือเขียนเป็นเนื้อเพลงเลยนะ

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย

ขอไปจัดบ้านให้เต็มไปด้วยหนังสืออย่างนี้
ก่อน แล้วค่อยอวด หนังสืออะไรจะเยอะขนาดนี้ เราว่าบ้านเรามีเยอะแล้วนะ

พาดพิงหาพี่หนอนฯบ้าง พี่หนอนฯบอกว่า
ได้เห็นความเปลี่ยนแปลง จากที่เคยไปเยือน
ครั้งกระโน้น..สรุปแล้ว..ชมแน่ๆ

สวัสดีบ้านเพิงพเยียจ้า
จากที่ไม่ได้เห็นกันสามสี่เดือน หน้าตาบ้านเพิงพเยียเปลี่ยนไป ดูมุมไหนก็เก๋ เท่ ไปเสียหมด
.........
จากพื้นดินชนเพดานนั้นมีความหมายอยู่ ...
......................................................
แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม
ดอกไม้ในริมทางเดิน ต้นหญ้าอยู่ในสนาม
บ้านนี้จะมีความงามได้ เมื่อมีเธอ..
..................................................
จำๆมาได้ประมาณนี้..เพลงนี้เหมาะกับบ้านนี้
แต่อาจจำมาถูกๆผิดๆอะ ไม่ว่ากันนะ

ชวนแม่มาชมบ้านในมุมใหม่ๆ ค่ะ
แม่บอกว่าม่านบาหรี ยาวและสวยจัง
แม่ไปบ้านทีไรมักใช้บันไดหนังสือ
แทนราวจับบันไดทุกครั้ง


อ้อ..ยังมีผนังตรงไหนว่างบ้าง
เผื่อจะได้ฝาก รูปสาวโสดสวย ไปแขวนบ้าง..อิอิ

แล้วโค้กกระป๋อง กะ snoopy อีกร้อยกว่าตัว ไปอยู่ซะที่ไหนนี่..คิดถึงเจ้าของมันอะ..

สอดส่ายสายตาดูทุกซอกทุกมุมของบ้าน สวย อบอุ่น

น่าอยู่ จังเลยค่ะ

รับตกแต่งบ้านให้คนอื่นบ้างได้ไหม?

บ้านน่ารัก อบอุ่น และเป็นครอบครัวที่น่ารักจังเลย หน้งสือเยอะจัง อ่านทุกเล่มเลยหรือเปล่า คิดว่าคงจะจำได้เกือบทุกเล่มนะ ที่บ้านก็ปลูกนะการะเวก ปลุกมาได้ประมาณ 1 ปีแล้ว แต่ไม่ไปถึงไหนเลย ทำไมโตช้าจังเลยก็ไม่รู้ หรือต้องดูแลเอาใจใส่ให้ดีกว่านี้ (ก็คิดว่าดูแลดีแล้วนะ) จริงๆ แล้วมันใช้เวลากี่ปีเหรอถึงจะต้นได้ขนาดนี้ ตอนนี้ก็ต้อง ร้องเพลง รอ ใช่ไหมเอย

ชอบบันไดที่สุด เห็นแล้วมีความรู้สึกอยากไปนั่งตรงนั้นทันใด หนังสือกองพะเนินขนาดนั้นคันหัวใจหนูเสียจริง อยากจับอยากเปิดอ่าน อยากรู้ว่ามีอะไรบ้าง...

สวยน่ารักทุกมุมค่ะ สวยกว่าบ้านหนูพะเรอเกวียน...

สวัสดีครับทุกๆคน


ผมเพิ่งเรียบร้อยจากตรวจต้นฉบับ "คาบโลกย์คาบธรรม"

เห็นปกแล้ว สวยมาก รอขยับอะไรอีกเล็กน้อย


คิดว่าเดี๋ยวก็เสร็จ ทางสำนักพิมพ์บอกว่าคงจะเสร็จราวเดือนกันยายนนี้ ผมยืดเวลาไปถึงตุลาคมก็ได้

ถึงอย่างไรก็ยังถือว่าทางสำนักพิมพ์ดำเนินการรวดเร็วทันใจ

ถ้าปกเสร็จเรียบร้อยแล้วผมจะเอามาอวด

ช่วงนี้มีงานรอทำหลายอย่าง
มีหนังสือรอให้อ่านอีกหลายเล่ม
มีหนัง(ดีวีดี ยืมเขา)อีกหลายเรื่อง
มี.....

แต่ทุกวันก็จะผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ


เลยปปล่อยให้บล็อกร้างค้างคาและไม่ได้ตอบใครส่วนตัว
หวังว่าคงไม่ว่ากัน

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์
สวัสดีครับ

พี่โดม

ผมพึ่งแยกกับมหรรณพ รวิวาร ที่กรุงเทพฯ เมื่อคืนนี้ครับ
พรุ่งนี้เช้า ผมจะไปปายอีกแล้ว...

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย

ยังไม่ได้ส่งของให้พ่อพเยียเลยนะคะ
นิกเพิ่งเปิดเรียน ยังไม่ค่อยจะเข้าที่เข้าทางนัก เพราะเรียนหนักกว่าเดิม เรียนปอสามคาบปอสี่ค่ะ ต้องคอยเตือนตัวเองให้บอกลูก
ทุกวันว่า ตั้งใจฟังครูสอน อย่าคิดเรื่องอื่นเวลาเรียน ไม่งั้นแม่ตายแน่ๆ เริ่มได้หน้า
ลืมหลังอีกแล้วล่ะค่ะ

วันเสาร์นี้เป็นวันคล้ายวันเกิดค่ะพ่อพเยีย
แต่พ่อพเยียเคยอวยพรทิ้งไว้ให้แล้วตั้งแต่
ต้นเดือน ขอบคุณนะคะ เราจะกินเผื่อ

อย่างน้อยที่นี่ไม่มีคนชื่อติ๋ม...

ชอบตุ่มมังกรมาก...ถ้าไม่ใช้แล้วขอโจ๊กนะ