โห...วิถี...ชีวิต
สมกับเป็นนักเดินทางของนักเขียนหนุ่มจริงๆ เลย

เยี่ยมเลยครับ

ผู้หญิงอันเป็นที่รักทั้งสองคงเข้าใจค่ะเพราะ
ชิน...ต่อการหายไปนานๆแล้วไงคะ คนที่ตั้ง
มั่นในศีลในธรรม ไปไหนใครก็ไม่ห่วงหรอกค่ะ ถ้าจะห่วงคงห่วงเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยเนอะ

เอ๊ะ..เดาใจพี่กล้วยได้ไงเนี่ย

ขอให้พ่อพเยียมีความสุขกับการเดินทางนะคะ แม่น้องนิกยังไม่เคยมีโอกาสเดินทาง อย่างพ่อพเยียเล๊ย น่าอิจฉา

ค่าเล่นเนทคิดเป็นชั่วโมง แต่มันก็คุ้มกับคน
ที่เข้ามาเปิดอ่านหลายๆวันติดกัน แต่หา
เจ้าของบล๊อกไม่เจอ จะบอกพี่หนอนฯให้
ยึดบล๊อกนี้ซะ ก็หาพี่หนอนฯไม่เจออีก
ไม่รู้เธอหายไปไหนช่วงวันหยุด

สวัสดีครับภู เชียงดาว


อย่างผมนี่ไม่เรียกว่านักเขียนหนุ่มแล้วครับ

นักเขียนหนุ่มเหลือน้อยน่ะ

ทั้งนี้และทั้งนั้นต้องขอขอบคุณคุณเงาศิลป์

ที่ยื่นข้อเสนอที่ไม่อยากปฏิเสธมาให้
ยินดีน้อมรับด้วยความขอบคุณ


อยากเข้าไปดูบังกะโลว์ริมทะเลที่ผมจะไปอยู่ลองเข้าไปที่นี่สิครับ

//www.andaman2day.ob.tc/view.php?N=50&A=20060524



สวัสดีครับคุณแม่น้องนิกครับ


ไม่มีเวลาได้คุยกันเลยนะครับ

เพราะจะต้องออกเดินทางอีกแล้ว

ไว้ให้ถึงเกาะลันตาก่อน
จะเข้ามาคุยอีก
ตอนนี้รีบครับ

ด้วยความระลึกถึง