Psycho สืบลับสัมผัสสยอง # กวิตา

สำนักพิมพ์ sofa พิมพ์ครั้งแรก พฤษภาคม 2557

จำนวนหน้า 208 หน้า ราคา 179 บาท

คำโปรย ...

เมื่อ ‘ความจริง’ มีค่าเท่ากับ ‘ความตาย’ อยากให้ชีวิต ‘อยู่’ หรือ ‘ไป’ จงเลือกมา

มาริสา เพิ่งจะย้ายเข้ามาประจำหน่วยสืบสวนพิเศษได้ไม่นาน

ก็มีเหตุการณ์ให้ต้องถูกสอบสวนทางวินัยเรื่องยิงคนร้ายที่เมายาบ้าตามคำยั่วยุ

แม้ว่าตัวประกันจะปลอดภัยดี แต่ในที่สุดตำรวจสาวก็ถูกสั่งพักราชการสามเดือน

ทว่าเธอยังคงมีสัญชาตญาณนักสืบอยู่ในตัวอย่างเต็มเปี่ยม

เมื่อวิญญาณสาวตนหนึ่งปรากฏตัวให้เห็นในความฝันเพื่อขอความช่วยเหลือ

มาริสาจึงพยายามสืบหาความจริงผ่านการรับรู้ห้วงสุดท้ายของวิญญาณสาว

ก่อนจะพบว่ามีนายตำรวจสองคนเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมในครั้งนี้

คนหนึ่งคือ ปีแสง ผู้กองหนุ่มซึ่งตกเป็นผู้ต้องสงสัยและอยู่ในระหว่างหลบหนี

ส่วนอีกคนคือ อานนท์ สารวัตรหนุ่มที่เธอให้ความศรัทธามาตลอดชีวิต

ทุกย่างก้าวของการสืบสวนเต็มไปด้วยความหลอนและอันตราย

ตำรวจสาวตระหนักดีว่า คนที่มีความลับย่อมต้องหาทางปกปิดมันเอาไว้ 

แต่จะทำยังไง เมื่อทางเลือกถูกแบ่งออกเป็นเพียงสองทาง

นั่นคือ…‘เก็บความลับ’ ที่รู้เห็นไว้จนตัวตาย หรือไม่ก็ต้อง ‘ยอมตาย’ เพื่อเปิดเผยมัน!

###############################

เรื่องย่อเป็นแบบในคำโปรยนะคะ

มาถึงความรู้สึกหลังอ่าน... เหอเหอเหอ !!!

ปกติกลัวผีมาก และจะไม่ซื้อหนังสือที่หน้าปกมีผีหน้าตาน่ากลัวเด็ดขาดค่ะ 

เพราะแค่เห็นปกก็หลอนแล้ว แต่อีกใจก็อยากลองอ่านนิยายผีค่ายนี้ดูบ้าง

มาเจอเล่มนี้ ปกไม่น่ากลัว แค่ดูลึกลับ ก็เลยกล้าซื้อมาค่ะ

พออ่านแล้ว ก็ไม่ค่อยหลอน ไม่ค่อยน่ากลัวนักค่ะ สามารถอ่านตอนกลางคืนได้จนจบ

ถึงแม้ฉากบรรยายลักษณะของผีเมื่อนึกภาพตามก็น่าเกลียดน่ากลัวอยู่ 

แต่เมื่อคิดถึงวัตถุประสงค์ที่ผีออกมาเพื่อขอความช่วยเหลือ 

จึงทำให้ความรู้สึกว่าผีร้ายลดน้อยลงไปพร้อมกับความกลัว

เรื่องคดีที่นางเอก มาริสา หรือผู้หมวดมุก เข้าไปช่วยสืบ ก็มีประเด็นน่าติดตาม

ความรู้สึกโดยรวมหลังอ่านเรื่องนี้คือเป็นนิยายสืบสวนที่มีวิญญาณเป็นตัวช่วย 

อ่านแล้วไม่รู้สึกถึงความกดดันหนักนัก

สำหรับเรา (ที่เวลาอ่านมักจะสมมติตัวเองเป็นนางเอก 5555 ) อ่านแล้วไม่กลัวผี

 เพราะผีมาดีไม่ได้มาร้าย อาจจะมีช่วงแรกตอนที่ยังไม่รู้ผีมาทำไมก็รู้สึกเสียวๆ บ้าง

สำนวนที่ใช้ในเรื่องนี้ค่อนข้างไปทางสบายๆ อ่านเข้าใจง่าย

ตอนจบก็เป็นที่น่าพอใจ คือเป็นไปแบบที่คิดไว้

ถ้าถามว่าเรื่องนี้อ่านแล้วเป็นไงบ้าง ... ก็ต้องบอกว่าพอใจระดับหนึ่ง 

เพราะตอนแรกกะว่าเวลาอ่านคงจะหลอนมากๆ แต่พออ่านได้เรื่อยๆ ก็ถือว่าดี 

แต่ยังไม่เป็นไปตามคาด เรียกว่าก้ำกึ่ง ระหว่างผีที่ยังไม่หลอนนัก

กับการฆาตรกรรมแบบโรคจิตที่วิธีการน่ากลัวมากแต่เวลาบรรยายออกมามันยังไม่เข้าถึงอารมณ์สยดสยองนัก

สรุป พล็อตสืบสวนฆาตกรรมดี ผีพอใช้ สำนวนอ่านง่าย ปกไม่น่ากลัว ... อ่านแล้วก็เพลิดเพลินดีค่ะ