เมียรักไม่กำมะลอ # พรรษ
สำนักพิมพ์ TOUCH PUBLISHING
จำนวนหน้า 408 หน้า ราคา 290 บาท
วรรณกรรมผู้ใหญ่ 18+
คำโปรยปก
ภรรยาขี้ตู่ที่เขาได้มาในคืนพระจันทร์ส่องแสงนวล
นำพาความปั่นป่วนเข้ามาในชีวิตและหัวใจของพยัคฆ์
ยามเขาไม่รัก...เธอก็ตามอ้อนตามเอาใจ
แต่พอเขารัก...ความจำเธอกลับหวนคืน
ตกลงว่าเธอจะล้างคำว่า กำมะลอ
ให้เหลือแค่ เมียรัก ได้ไหมนะ
ฉันชื่ออะไรล่ะคุณ
อ้าว ! พยัคฆ์ร้องเสียงหลง
เรื่องอะไรมาถามผมล่ะ
ก็ฉันจำไม่ได้ คุณเป็นสามี คุณก็ต้องรู้สิ
เฮ้ย ! สามีที่ไหน ผมไม่ใช่ !
ถ้าไม่ใช่สามีแล้วคุณจะเป็นใคร เธอเอ่ยถามทั้งน้ำตา
คุณจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ
จำได้สิ เธอมองเขาตาแป๋ว จำได้ว่าคุณเป็นสามี
เฮ้ย ! พยัคฆ์หุบยิ้มลงทันที
ก็บอกว่าไม่ใช่ไงเล่า เขายักหัวเสีย
นี่เห็นว่าเค้าเจ็บ จำอะไรไม่ได้ใช่ไหม คงรอโอกาสนี้มานานแล้วสิ จะทิ้งให้เค้าเป็นคนไข้อนาถา แล้วตัวเองก็ไปเสวยสุขกับเมียน้อยสบายใจเฉิบ ตัวจะทิ้งเค้า เธอตัดพ้อเสียงสั่นไม่ยอมหันมามอง
พยัคฆ์เลิกคิ้วสูง ขนลุกซู่ ตัว กับ เค้า ไม่คิดว่าจะมีใครมาพูดกับเขาด้วยถ้อยคำกุ๊กกิ๊กแบบนี้ จั๊กจี้ดีพิลึก
@@@@@@@@@@@@@
อ่านแล้วฮากระจาย ... สงสารนางเอกก็สงสาร เพิ่งแต่งงานดันมาเจอเคราะห์กรรมถูกจับตัวมาหวังฆ่าให้ตายแต่พระเอกไปเจอในสภาพสะบักสะบอมเต็มที พาไปรักษา พอตื่นมาเธอก็ความจำเสื่อม จำได้แต่ว่ามีสามี เลยตู่เอาพระเอกพี่ยัคเป็นสามีซะเลย ใครพูดบอกว่าไม่ใช่ก็ไม่เชื่อซะด้วย สุดท้ายพี่ยัคเลยได้เมียสวย พาไปอยู่ด้วยอย่างเซ็ง ๆ
แหม แต่พี่ยัคตั้งชื่อใหม่ให้เมียว่าสีนวล ...เชยซะไม่มี แต่ก็ดูน่ารักอบอุ่นดีนะ วีรกรรมต่าง ๆ ที่สีนวลพยายามทำให้พี่ยัครักนี่มันทั้งฮาและน่าเห็นใจไปพร้อมกัน จากคุณหนูทำอะไรไม่เป็น ต้องมากลายเป็นเมียผู้จัดการเหมืองดีบุก ที่ไม่มีสมบัติอะไรติดตัว เป็นเด็กในบ้านที่เจ้าของเหมืองเขาชุบเลี้ยง มันก็เหมือนฟ้ากับเหวนะ
ส่วนพยัคฆ์ หรือพี่ยัคในเรื่องนี้ เป็นคนดีที่หายากมาก รู้ว่าสีนวลมีสามีแล้ว ก็หักห้ามใจไม่ล่วงเกิน แม้จะมีโอกาสใกล้ชิดกันบ่อย ๆ ... พูดง่าย ๆ ว่าฝ่ายชายพยายามหนี ในขณะที่ฝ่ายหญิงพยายามวิ่งเข้าหา
เรื่องราวในช่วงครึ่งแรกตอนนางเอกความจำเสื่อมเป็นแนวโรแมนติกคอมเมดี้ที่อ่านได้สนุก ๆ ค่ะ
ส่วนช่วงหลัง เมื่อนางเอกความจำกลับคืนมาแล้ว กลายเป็นคุณหนูรัน อรัญญา ผู้มีเชื้อเจ้าทางเหนือและลูกสาวเจ้าของสวนส้มใหญ่โต เรื่องราวก็เข้มข้นขึ้น มีเรื่องปมของการสั่งเก็บนางเอก มีเรื่องการแต่งงานและสามีตัวจริงของนางเอกมาให้ได้ลุ้นอยู่บ้าง มีดราม่านิดหน่อย และอย่างที่คำโปรยเขาว่าไว้... พอมาทำให้รัก แล้วกลับลืมเรา สงสารพี่ยัคจริง ๆ
นิยายเรื่องนี้โครงเรื่องไม่ได้แปลกแหวกแนวอะไร แต่ก็สามารถดึงดูดให้อ่านได้เพลิน ๆ ไปกับความช่างอ้อน เอาแต่ใจแบบพองามของนางเอก (มากไปคนอ่านก็ไม่ชอบ) สำนวนการเขียนของนักเขียนถือว่าผ่านสำหรับเราค่ะ
ปล. เรื่องนี้เป็นเล่มต่อจากบ่วงรักคนพาล
จะมีนายเล็กแห่งเหมืองดีบุกผู้ชุบเลี้ยงพี่ยัคมาแต่เด็ก กับครูปลื้มภรรยา มาร่วมวงอยู่ด้วยเป็นพัก ๆ เพราะพี่ยัคพาสีนวลไปอยู่ที่เหมืองและที่เรือนพักแม่ครัวในบ้านนายเล็ก
อ่านเรื่องนี้แล้วก็ทำให้อยากอ่านวีรกรรมของนายเล็กซะจริง เพราะพี่ยัคบอกว่า สีนวลกับนายเล็กนี่ความเจ้าเล่ห์กินกันไม่ลง... เราก็เลยไปหาบ่วงรักคนพาลมาอ่านบ้าง...เดี๋ยวรีวิวบล๊อกต่อไปค่ะ
ปล. อีกนิด สำหรับฉากเรทมีในตอนพิเศษท้ายเล่ม...ฉากเข้าหอค่ะ 18+ แหละนะ 555
เรื่องบ่วงรักคนพาลอ่านทีหลังอีก ตอนนี้อีกเรื่อง ลูกสาวของ
นายเล้กอีก
เราว่าอ่านแนวเขียนของนักเขียนคนนี้ถ้าไม่อะไรมาก
ก็เรียกว่า อ่านได้เพลินดีเหมือนกันนะค่ะ อย่างเรื่องนี้ นายยัค
กับนางเอกเล่นเอาขำหลายตอนเลยเหมือนกันนะค่ะ