เพียงสายลมหวน # ระวิวรินทร์
สำนักพิมพ์แจ่มใส LOVE
พิมพ์ครั้งที่ 1,2 ธันวาคม 2557
จำนวนหน้า 389 หน้า ราคา 249 บาท
คำโปรย...
บ้านตะวันคราม... หมู่บ้านเล็กๆ ท่ามกลางขุนเขาคือสถานที่ที่หมอหนุ่มอารมณ์ดีอย่าง สิรวิทย์ ตัดสินใจย้ายกลับมาทำงานอุทิศตนเพื่อคนไข้ การทุ่มเทชนิดหนักเอาเบาสู้ของเขานั้นสร้างความประทับใจให้ทุกคน จนได้ครองตำแหน่งคุณหมอขวัญใจชาวบ้านในที่สุด
และดินแดนอันห่างไกลแห่งนี้นี่เองที่ทำให้เขาได้พบกับ พลอยพรรษา หญิงสาวที่เข้ามาฟื้นฟูไร่ร้างซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่ของเขานัก เมื่อได้พบหน้า... ความรู้สึกบางอย่างในหัวใจก็ปะทุขึ้นมา หากทว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียง คนเลี้ยงวัว แต่หมอวิทย์... ก็ยินดีรับตำแหน่งนั้นอย่างเต็มใจ!
โชคร้ายของหญิงสาวที่พอมาถึงนี่ก็เหมือนคนไร้ญาติขาดมิตร จึงนับว่าเป็นโชคดีของหนุ่มเลี้ยงวัวจอมตื๊อที่จะได้หาเรื่องส่งคนงานไปช่วยเหลือ ส่วนตัวเองก็คอยวอแวอยู่ไม่ห่าง และแม้เธอจะเพียรปฏิเสธ แต่จอมยียวนอย่างเขาน่ะหรือจะยอม
การพบกันครั้งนี้ต้องเป็นเพราะคนบนฟ้าหนุนนำ และหมอวิทย์ก็บอกกับตัวเองเลยว่า... ข้างกายของเขานับจากนี้ไป จะต้องมีเธอคนนี้เดินเคียงกัน!
########################
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวชุดเดียวกับ สุดปลายขุนเขา และตามรอยตะวัน
ซึ่ง สิรวิทย์ พระเอกเรื่องนี้เป็นเพื่อนรักกับหมอภูผา พระเอกเรื่องสุดปลายขุนเขา
ดังนั้นใครที่ยังคิดถึง อาลัยอาวรณ์หมอภูผากับหมอกอยู่ก็ห้ามพลาดเรื่องนี้ค่ะ
เพราะมีช่วงระลึกถึงอยู่บ่อยๆ
แล้วคนที่ไม่เคยอ่านสุดปลายขุนเขาล่ะ จะอ่านเรื่องนี้ได้ไหม?
.... ขอชูมือตอบเลยค่ะ ว่า อ่านได้
เพราะเราก็ไม่เคยอ่านสุดปลายขุนเขาเหมือนกัน
(ตอนนี้เป็นหนังสือหายากไปแล้วค่ะ)
แต่เคยอ่านตามรอยตะวัน
ทำให้พอได้รู้เรื่องของหมอภูผาบ้างนิดหน่อย
ดังนั้น หมอสิรวิทย์ จึงเป็นหน้าใหม่สำหรับเรา
ในหัวไม่มีภาพของหมอวิทย์มาก่อนเลยค่ะ มาทำความรู้จักกันในเล่มนี้เอง
และพบว่า หมอวิทย์เป็นผู้ชายที่น่าสนใจมาก ทำงานเอาจริงเอาจัง
เสียสละอย่างน่ายกย่อง ไปเป็นหมอในพื้นที่ห่างไกลและขาดแคลน
นอกจากงานรักษาคนไข้ในโรงพยาบาลแล้วก็ยังออกหน่วยไปบนเขาบนดอยต่างๆ
ทั้งยังให้ความร่วมมือกับทางราชการหลายฝ่าย
กับชาวบ้านในหมู่บ้านก็ให้ความช่วยเหลือจนเป็นที่รักนับถือกันทั้งหมด
จนมีคนบอกว่า หมู่บ้านตะวันครามเป็นของหมอวิทย์!!
แต่ขณะเดียวกัน เขาก็มีบุคลิกแบบนักเลงหน่อยๆ ที่สำคัญ ห้ามใครขัดใจ
... ไม่มีใครขัดคำสั่งหมอวิทย์ได้... 55555 นั่นหมอหรือมาเฟีย!!!
นางเอกของเรื่อง พลอยพรรษา แม้จะโตมาแบบมีปัญหาครอบครัว
แต่ก็ยังคงเป็นคนจิตใจดี เข้มแข็ง และมองโลกในแง่ดี
เมื่อเธอต้องมาทำไร่อยู่ที่หมู่บ้านตะวันครามของหมอวิทย์!!
ทำให้เธอกลายเป็นสมบัติของหมอวิทย์ไปด้วย
--- เฮ้ย!! เอางั้นเลยเหรอ 5555 --- หมอวิทย์นี่จอมโมเมที่สุดละ
เรื่องนี้เต็มไปด้วยบทน่ารักๆ ไม่ว่าจะเป็นฉากจีบสาว
ระหว่างคนเลี้ยงวัวกับหน้าฝน ที่พอเริ่มเมื่อไหร่เป็นต้องอมยิ้มกับมุกต่างๆนาๆ
ที่พี่แกขนมาเล่น เป็นมุกโมเม เข้าข้างตัวเองซะเป็นส่วนใหญ่ ชอบค่ะสนุกดี
อ่านแล้วคิดว่าถ้าเราเป็นนางเอกก็คงไปไม่เป็นเหมือนกัน
ฉากทุ่มเถียงกันด้วยความรักความเอ็นดู ระหว่างพี่น้องของหมอวิทย์
ระหว่างหมอวิทย์กับเพื่อน แม้แต่กับลูกน้องคนงานในไร่ก็ยังมีมุกหน้าตาย
ให้คนอ่านได้อมยิ้มตลอด
ช่วงท้ายจะออกแนวซึ้งๆ ซึมๆ หน่อย ประมาณว่าพอให้น้ำตาซึมๆ
(คนอ่านคนนี้บ่อน้ำตาตื้นและเป็นพวกขี้สงสารค่ะ
เห็นคนผิดใจกันและน้อยอกน้อยใจกันเป็นไม่ได้ต้องร้องไห้ตามเขาทุกที)
ส่วนของการดำเนินเรื่อง เล่ายาก เพราะตอนอ่านเองบางทีก็งงบ้าง
เพราะจะพูดถึงเรื่องปัจจุบันบ้าง คิดถึงเพื่อนอย่างภูผา กับเรื่องราวในอดีตบ้าง
พูดถึงเรื่องของนางเอกในอดีตบ้าง
อีกทั้งมีบางอย่างซ่อนเร้น ที่คนเขียนพยายามปกปิดคนอ่าน
แต่ก็มีแวบๆมาให้สงสัย แต่บางอย่างก็รู้สึกว่ามันไม่ต่อเนื่อง
แล้วพอตอนหลังก็มาเฉลยแบบตูมเดียวจอด
ชี้ออกมาเป็นจุดๆ ให้คนอ่านคิดย้อนไปตอนต้นว่าที่เรื่องเป็นไปแบบนั้น
มันมีเหตุผลมาจากอะไร ยังไง ซึ่งแบบว่าละเอียดมาก
... บางอย่างตอนอ่านแรกๆ ก็ไม่ได้เอะใจสงสัยด้วยซ้ำ มาตอนหลังเฉลย
ถึงค่อยนึกย้อน ว่าอ้อ มันอย่างนี้เอง
... เลยบอกลำบากว่าจุดนี้จะชมหรือจะบ่นดี 55555
อยากชม เพราะมันแปลว่าคนเขียนต้องคิดวางแผนไว้มากมายแทบจะทุกช็อต
มีความหมายความหลังแฝงเร้นซุกซ่อน
...แต่ก็อยากบ่น ว่ามันเยอะไปไหม
.... ทำเอาเราตั้งใจเลยว่า จะต้องอ่านซ้ำอีกรอบ
เพราะอ่านรอบสองคงจะฟินกว่าเดิมล้านเท่า เพราะเรารู้หมดแล้วว่ามันมีที่มาที่ไปยังไง
แต่ถึงมีจุดที่เราอยากบ่น ก็เป็นส่วนน้อย ส่วนที่ชอบมีเยอะกว่ามากค่ะ
มากพอที่อยากอ่านอีกรอบสองรอบเลยค่ะ
นอกจากพวกมุกต่างๆ ที่ขนมากันจนเต็มแล้ว จุดที่ชอบมากๆ
คือสำนวนการบรรยายบรรยากาศในเรื่องค่ะ เรื่องนี้ยังคงเป็นฉากหนาวๆ
ท่ามกลางหมอกบนเขาบนดอย ซึ่งผู้เขียนบรรยายได้ละมุนมากค่ะ
ติดใจมาตั้งแต่เรื่องที่แล้ว
เรื่องนี้จบแฮปปี้นะคะ บอกไปคงไม่ถือว่าสปอยล์มั้งนะ เผื่อใครลุ้น
จริงๆ ถ้าอ่านเองก็จะไม่เดาจุดจบผิดอยู่แล้วล่ะค่ะ มันไม่มีแววจะเศร้า 5555
อ่านเรื่องนี้จบแล้ว ทำให้อยากอ่านสุดปลายขุนเขาขึ้นมาอย่างรุนแรง
เรื่องนี้บิ้วท์ถึงหมอภูผาไว้มากเลยค่ะ
วันที่: 25 ธันวาคม 2557 เวลา:0:00:52 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [
