เพราะความโง่เขลา ที่ไม่ยอมรับความรู้สึกในหัวใจของตัวเอง รวิชญ์จึงสูญเสียณรันดาไป แต่สี่ปีที่ผ่านไป ไม่มีวันใดที่หัวใจของเขาจะไม่โหยหาผู้หญิงคนเดียวที่เขารัก เขาเฝ้าภาวนาให้สักวันหนึ่ง จะได้เธอกลับมาสู่อ้อมกอดนี้อีกครั้ง และเหมือนว่าสวรรค์จะเห็นใจรวิชญ์ผู้ชายที่เคยดูถูกความรักอย่างเขา จึงส่งสื่อรักตัวน้อยมาทำให้รักครั้งก่อนหวนกลับมาใหม่
หากคิดจะหนีหัวใจตัวเอง คงจะไม่มีวันเป็นไปได้ แม้เวลาที่ผ่านมาณรันดาจะบอกว่าลืมเลือนรวิชญ์ไปจากหัวใจ แต่ส่วนลึกในหัวใจ ไม่มีวันไหนที่เธอจะลืมเลือนผู้ชายคนแรกและคนเดียวที่เธอรัก ซ้ำร้ายเขายังเป็นพ่อของลูกสาวฝาแฝดที่เป็นของขวัญสิ่งเดียวที่เธอได้รับจากเขา ณรันดาได้แต่ภาวนาว่าขอให้เส้นทางของทั้งสองเป็นเส้นขนานกันตลอดกาล เพราะหัวใจเธอไม่พร้อมจะเจ็บอีกครั้ง
เมื่อเขาได้รับโอกาสที่จะค้นพบเจ้าของหัวใจตัวจริง ไม่ว่าจะต้องทำอย่างไร รวิชญ์ก็ไม่ยอมปล่อยมือจากณรันดาอีกแล้ว แม้จะต้องขู่เข็ญและใช้ลูกสาวสุดที่รักเป็นตัวประกันเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเธอก็ตาม แต่เขาไม่ได้ต้องการแค่เพียงความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืนอย่างที่เขาเคยพลาดมาในอดีต ทว่าครั้งนี้เขาจะผูกมัดเธอไว้กับเขาจนดิ้นไม่หลุด
หัวใจของณรันดายังคงไม่รักดีและยอมเสี่ยงอีกครั้ง แม้ว่าอีกครึ่งของหัวใจจะสั่งให้ถอยห่างจากเขาเพื่อป้องกันความเจ็บปวดเจียนตายที่เคยผ่านมา แต่เพราะคำรักจากปากของเขาทำให้ณรันดายอมเปิดหัวใจให้กับรวิชญ์อีกครั้ง แต่เธอจะมั่นใจอย่างไรว่า คำรักคือคำจริงไม่ใช่คำลวงเพื่อได้สิทธิ์ในตัวลูกสาวของเธอ
ครั้งก่อน เขาทำลายความรักลงได้มือของตัวเอง แต่ครั้งนี้เขาจะเป็นคนสร้างความรักที่เคยแหลกสลายขึ้นมาใหม่ และรวิชญ์ก็จะทำให้ณรันดารู้ว่า เขารักเธอแค่ไหน ที่เขากลับเข้ามาในชีวิตของเธอ ไม่ใช่เพราะลูกสาวตัวน้อย แต่ชายที่ทอดทิ้งความรักที่ล้ำค่าจากเธอสำนึกผิดแล้ว และเขาสัญญาว่านับจากนี้ต่อไป เขาจะมอบแต่ความสุขให้เธอเท่านั้น
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เรื่องราวก็คือ พระเอกที่ไม่เชื่อในความรัก ทำร้ายจิตใจนางเอกจนหนีไป พระเอกสำนึกผิดได้ แต่สายไปแล้ว ก็เฝ้าตามหา จนผ่านไปหลายปี วันหนึ่งพระเอกมาเห็นลูกสาวของตัวเอง(ที่ไม่รู้ว่าเป็นลูกตัวเอง)ก็นึกเอ็นดูขนาดหนัก จึงอยากได้มาถ่ายโฆษณาให้ ติดต่อไป ติดต่อมาจึงได้เจอนางเอกและมารู้ว่าสาวน้อยฝาแฝดคือลูกสาวเขา ปฏิบัติการง้อเมียและลูกจึงเกิดขึ้น แต่อาจจะมีอุปสรรคนิดหน่อยที่นางเอกไม่เชื่อใจพระเอก และพระเอกมีสาวมาติดพันอยู่ตามประสาพระเอกครบสูตร นางเอกก็เลยไม่แน่ใจ แต่เพราะความรักที่ไม่เคยจางไปก็ลงเอยด้วยกันอย่างดี
โดยมีผู้ช่วยชั้นดีอย่างลูกสาว เพื่อนรอบข้าง
อ่านแล้วให้อารมณ์แบบตอนอ่านเยื่อรักใยสวาทของญดาค่ะ พระเอกก็แนวประมาณพวกหนุ่มไม่ผูกพันกับใคร แต่รู้สึกดีๆกับนางเอกแต่ไม่รู้ว่ารัก มารู้ตัวก็สายไป เมื่อได้เจออีกครั้ง อะไรก็ขวางพระเอกไม่ได้อีกแล้ว แกเข้าข่ายว่าเธอเป็นเมียฉัน ใครก็ห้ามยุ่ง ลูกสาวและเมียข้าใครอย่าแตะ แต่ยังไงก็ต้องเกรงอกเกรงใจนางเอกบ้างเพราะทำเขาเจ็บปวดมาก่อน แต่ก็ไม่ยอมให้นางเอกหนีไปอีกแล้ว
ส่วนนางเอกเหมือนที่ฟีน่าชอบแซวค่ะ นางเอกนิยายไทยมักจะไม่เคยพ้นอาชีพหลักคือขายขนมกับทำงานโรงเรียนอนุบาล นางเอกเรื่องนี้ทำงานหลังค่ะ อิๆๆๆ นางเอกในเรื่องนี้เข้มแข็งและถือว่าโชคดีที่มีเพื่อนและผู้คอยช่วยเหลือตลอดเวลาค่ะ ไม่งั้นคงจะไม่โชคดีแบบนี้ และอีกตัวละครที่สำคัญมากๆคือลูกสาวฝาแฝดของพระเอกและนางเอกค่ะ เป็นสาวน้อยวัยสามขวบที่น่ารักน่าชังดีค่ะ แต่เพราะฟีน่าไม่เคยใกล้ชิดเด็กสามขวบก็เลยไม่รู้ว่าเด็กสามขวบจะรู้ความได้มากขนาดไหน เพราะสองสาวนี้รู้ความดีจริงๆค่ะ และเป็นจุดขายหลักของเรื่องนี้ไปเลย ด้วยความน่ารักของเธอสองคน
ความรู้สึกส่วนตัว เป็นเรื่องที่น่ารักดีค่ะ ตามสไตล์นิยายที่มีเด็กๆนั่นล่ะค่ะ ใครชอบนิยายที่มีเด็กๆ น่าจะชอบนะคะ ในส่วนความรักของพระเอกและนางเอก ฟีน่าว่าพระเอกแกน่าอัดไปนิดหนึ่ง ขนาดปากแกว่าห่วงหาอาลัยนางเอก แต่ไม่วายยังควงหญิงอื่นได้ตลอดเวลา แหม ถ้าทำตัวประมาณว่า ทำตัวเงียบๆ รำลึกว่ายังอาลัยนางเอกจะได้คะแนนเพิ่มขึ้น แต่เอานะแกเป็นผู้ชายนี้ จะให้มารักนวลสงวนตัวแบบนางเอกคงจะยาก แต่ตอนแกเจอนางเอกใหม่อีกรอบก็โอเคค่ะ แม้จะมีเสียรังวัดนิดหน่อยจากเรื่องที่บ่นข้างต้นไปบ้างก็ตามที
ส่วนนางเอก ปากแข็งแต่ใจอ่อนค่ะ เพราะรักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง เมื่อพระเอกจู่โจมถึงเนื้อถึงตัวใหม่อีกรอบก็เป็นขี้ผึ้งโดนไฟ แต่ก็ไม่ได้ยอมง่ายๆ หรือว่าให้อภัยแบบรวดเร็ว หากก็ไม่ขี้งอนจนเกินงามไป วัดความชอบระหว่างนางเอกกับพระเอก ฟีน่าว่านางเอกได้ใจกว่านิดหนึ่งค่ะ แต่พระเอกก็ไม่ใช่เป็นคนแย่อะไรนะคะ เพราะเมื่อเขารู้หัวใจตัวเองว่ารักนางเอกและเจอเธอแล้ว เขามุ่งมั่นที่จะพิชิตใจเธอใหม่อีกครั้ง แกเลยได้คะแนนความมุ่งมั่น หน้ามึน หน้าด้าน คงประมาณ ด้านได้อายอดได้ลูกกับเมียคืน
อย่างที่บอกค่ะว่าเป็นนิยายอ่านง่ายๆ สบายๆ ไม่มีตัวนางอิจฉาให้ปวดใจ ถึงมีแต่พระเอกไม่ได้รัก ไม่ได้เกรงใจอะไรมากมาย เพราะมุ่งมั่นกับการง้อนางเอกเท่านั้น เธอเลยมีบทบาทแบบนางอิจฉาที่ทำอะไรไม่ค่อยได้ค่ะ
และในเรื่องนี้จะมีอีกคู่ที่เป็นผู้ชายที่แอบรักนางเอกมานานแต่กินแห้วแทน เลยหันไปรักษาแผลใจกับเพื่อนสาวนางเอกที่แอบรักเขามานาน ฟีน่าว่าคู่นี้แปลกๆค่ะ มันปุบปับดีค่ะ ง่ายดายดีจังแหะ ฝ่ายหญิงเข้าใจค่ะ เพราะเธอแอบรักเขามาก่อน แต่ฝ่ายชายนี้ซิค่ะ วันก่อนยังเห็นอาลัยนางเอกอยู่เลย วันนี้เปลี่ยนมาปล้ำจูบอีกคนแล้ว ฝ่ายหญิงยังกลัวเลยว่าจะเห็นเธอเป็นแค่ที่พักใจของคนอกหัก แต่มาแก้ตัวประมาณแท้จริงแล้วเขาคงรักเธอมานานแล้วแต่หลอกตัวเอง
ฟีน่าว่าคู่นี้ยังไม่เนียนพอจะให้เชือว่าฝ่ายชายรักฝ่ายหญิงฟีน่าไม่ค่อยอินค่ะ ลึกๆ รู้สึกเหมือนฝ่ายหญิงเป็นของใกล้มือไปหน่อย คือถ้าให้ฝ่ายชาย ค่อยๆมาเห็นความหวังดีของอีกฝ่าย ฟีน่าคงจะอินกว่านี้
แต่โดยรวมแล้วโอเคค่ะ อ่านง่ายดี ไม่มีปวดหัว ตัวอิจฉามีแต่ไม่มีบทบาทอะไร พระเอกไม่งี่เง่า กินหญ้า ก็เหมือนนางเอกที่กำลังดีไม่มากไป หรือน้อยไป สาวน้อยฝาแฝดที่น่ารัก น่าหยิก เข้าข่าย ซื้อมาอ่านได้ สะดวกใจ ไม่ตีอกชกหัว แต่ก็ยังไม่จัดว่าชอบสุดๆค่ะ
ปล.สงสัยจะได้หยุดรีวิวหนังสืออีกล่ะ ตาบวมแบบไม่มีเหตุผลอีกแล้วค่ะ คงต้องหยุดอ่านนิยายสักวัน สองวัน เพื่อพักสายตาค่ะ