เพียงเพราะปานชีวาเป็นเด็กกำพร้า เธอจึงไม่มีโอกาสได้ลิขิตชีวิตของตัวเอง เมื่อเธอถูกเลี้ยงดูเป็นอย่างดีไว้แค่เป็นสินค้าบำเรอชาย ณ เวลานี้ ลมหายใจแห่งอิสระภาพกำลังจะหมดไป เมื่อเจ้าของร่างกายของเธอกำลังจะเรียกร้องการชดใช้ที่แสนแพงนี้ ในหนทางอันมืดมิดนี้ เธอจะหาหนทางใดให้รอดพ้นไปได้
แค้นย่อมชำระด้วยแค้น คนอย่างบนเกาะโจรอย่างเผ่าไม่เคยรุกรานใครก่อน แต่เขาก็ไม่ยอมให้ใครบังอาจทำร้ายคนของเขาแล้วลอยนวลไปได้ ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เขาจะเอาคืน ทว่าการย่างเท้าออกจากเกาะโจรครั้งนี้ เขาจะได้รับการขอร้องที่แสนประหลาด นั่นคือ ช่วยขอให้ฉุดเธอ และเมื่อคำขอนี้มาจากสาวสวยที่ทำให้เขาหวั่นไหว ไม่จำเป็นต้องขอเขาก็จะฉุด
ไม่รู้ว่าปานชีวาคิดผิดหรือถูก ที่เลือกให้ฆาตกรอย่างเผ่า เป็นผู้ลักพาเธอจากนรกบนที่กำลังจะมาเยือน แต่เมื่อเขาคือแสงสว่างเดียวที่เธอจะไขว้คว้าได้ เธอก็ต้องเสี่ยง แม้ทางข้างหน้าอาจจะเลวร้ายกว่าชีวิตที่เป็นอยู่ แต่ส่วนลึกในหัวใจของปานชีวาบอกว่า เผ่าคือผู้ชายที่จะปกป้องเธอได้
แน่หรือที่ปานชีวาคือเชลยที่เขาฉุดคร่ามา ถ้าหากใช่ ทำไมหัวใจของเผ่าจึงหวงแหนและรู้สึกว่าเธอคือคนของเขา ผู้หญิงที่เขาจะต้องรักและปกป้องเธอจากภยันตรายทั้งหลาย ที่จะพรากเธอไปจากเขา ไม่ว่ามันจะเป็นใคร ยิ่งใหญ่แค่ไหน ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตเขาก็จะทำ เมื่อตอนนี้เขารู้แล้วว่า ปานชีวาเป็นเชลยรักเจ้าหัวใจจอมโจรเช่นเขา
ใครเป็นแฟนของ pream ก็คงจับทางถูก ถูกต้องแล้วค่ะ เรื่องนี้ก็แนวคล้ายๆเดิม นางเอกของเราเป็นเด็กกำพร้าที่โดนเลี้ยงมาอย่างดีเพื่อเอาไว้ขาย เมื่อเวลาที่จะต้องทำงานเธอก็ต้องดิ้นรนหาทางออกแม้จะรู้สึกว่าคงไม่มีหนทางหลุดพ้น เมื่อได้เจอพระเอกที่เขาไม่ใช่คนดี แต่เข้าข่ายฆาตกร นางเอกไม่รู้เพราะอะไรถึงเลือกจะให้เขาเป็นคนช่วยเธอจากสถานการณ์นี้ แม้จะเสี่ยง อาจจะเลวร้ายกว่าเดิม นางเอกก็ยอมเสี่ยง ส่วนพระเอกก็ยอมช่วยเพราะติดใจในตัวนางเอก การเป็นอยู่ในเกาะโจร ก็สมชื่อเพราะนางเอกต้องปรับตัวแต่เธอก็รู้สึกดีกว่าการอยู่เป็นสินค้าบำเรอชาย ซึ่งเนื้อเรื่องก็ไม่มีอะไรมากค่ะ แม่เล้าของนางเอก รวมทั้งคนที่ซื้อนางเอกก็ต้องการลากนางเอกกลับ แต่สู้พระเอกไม่ได้อย่างแน่นอนค่ะ เพราะแกเป็นพวกเลวกับคนทั้งโลก ปกป้องนางเอกเท่านั้น นางเอกก็เลยแปรสภาพจากเชลยมาเป็นเมียแทน
สำหรับฟีน่าแล้วเรื่องนี้ ฟีน่าเฉยๆค่ะ เพราะอ่านแล้วก็คล้ายกับนิยายของ pream ที่ผ่านมาประมาณนางเอกเป็นที่ต้องการของเหล่าคนหัวงูทั้งหลาย พระเอกเท่านั้นที่พึ่งพาได้ เพราะแกร้ายกว่า โหดกว่า อะไรแบบนั้น คล้ายๆ เหมืองเถื่อนค่ะผสมอาญารักเจ้าพ่อนิดๆ แต่เรื่องนี้พระเอกปากแข็ง ไม่บอกรักนางเอกง่ายดายเท่าไร คือก็มีอาการบอก แต่ไม่ยอมพูด และผิดแนว pream นิดหนึ่งว่าแอบเข้าใจนางเอกผิดไปนิดหนึ่ง นางเอกเลยต้องเสียใจและเจ็บตัวมากกว่าทุกเรื่องนะคะ ถ้าจำไม่ผิด
ฟีน่าก็เลยรู้สึกว่าความชอบในเรื่องนี้ก็เลยไม่ได้มากเท่าตอนอ่านอาญารักฯหรือเหมืองเถื่อนค่ะ เพราะพระเอกสองเรื่องนั้นไม่ออกอาการปากแข็ง สงวนปากคำเท่าไร แต่เล่มนี้เป็นค่ะ นางเอกเลยมีน้ำตาตกในไปนิดว่าตัวเองเป็นอะไรในสายตาพระเอก ผิดแนวๆ นิยายของ pream รู้สึกแปลกๆ ไม่คุ้นเคยค่ะ รวมทั้งเรารู้สึกว่าความต่างกันในแนวนิยายไม่ค่อยมั๊งค่ะ ฟีน่าก็เลยเกิดอาการเฉยๆขึ้นมากับเรื่องนี้ค่ะ ในเมื่อมันเริ่มเดาทางนิยายออกแล้วความตื่นเต้นก็เริ่มลดลงไป เพราะตัวร้ายของนิยายจะมาคล้ายๆกันว่า ต้องโดนการแก้แค้นและเอาคืนแบบสุดๆ ซึ่งจริงๆฟีน่าชอบว่าเลวนักก็ตายเถอะ แต่เนื้อหารายละเอียดบางอย่างคล้ายกับงานเก่าๆไปค่ะ
หรือการที่ลูกน้องพระเอกก็มีคู่กับเขาด้วย พอเห็นรำพึงประมาณว่าจะมีคู่เมื่อไร อ่ะ ชัวร์เด๋วต้องมีมา แล้วก็จริงค่ะ เธอมาแล้ว พร้อมกับสรรพนามแปลกๆที่ติดตัวผู้หญิงมาด้วย ในเล่มนี้เธอโดนเรียกว่าส่วนแบ่ง เหมือนตอนอ่านอาญารักฯ นางเอกคู่รองโดนเรียกว่าของฟรี
ฟีน่าติดงานของ pream เพราะมันอ่านสบาย ไม่ต้องคิดมาก พระเอกบ้ารักนางเอกแบบสุดขอบโลก ปกป้องแบบสุดๆ แต่ด้วยความอ่านมาตลอดแล้วรู้สึกเองว่า มันคล้ายกันค่ะ ความต่างในเนื้อหาไม่มากนัก เริ่มทำให้เราอิ่มหรือเปล่ากับการอ่านแนวแบบนี้ จึงได้รู้สึกว่าเฉยๆ แถมด้วยพระเอกรักนะแสดงออกแต่ปากไม่บอก ผิดแนวไป นางเอกก็ชีวิตรันทดหดหู่ใจมาก เกือบโดนผู้ร้ายโรคจิตขืนใจได้ ไหนจะมีตาแก่โรคจิตอยากจะจับทำเมียอีก ชีวิตเธอเลวร้ายจริงๆ ถ้าไม่ได้พระเอกนี้คงตกนรกแหงๆ ตายน่าจะดีกว่าอยู่ด้วยซ้ำไป
หลายๆ เหตุผลและองค์ประกอบรวมทำให้เล่มนี้สำหรับฟีน่าไม่ได้ปลื้มมากเท่าไรคะ แต่ก็ไม่ได้เข้าข่ายว่าไม่แนว แต่เฉยๆมากกว่าค่ะ เพราะส่วนหนึ่งฟีน่าก็คิดว่าจะเอาอะไรหนักหนาแนว pream ก็แบบนี้อยู่ อ่านเอามันอย่างเดียว อย่าคิดมาก แต่ฟีน่าอยากอ่านอะไรที่เป็นแนวใหม่ๆ แต่ยังอยู่ในทางว่าพระเอกยังคงบ้ารักนางเอก ทุ่มเทให้สุดตัวเช่นเดิมค่ะ ฟังดูเข้าใจยากดีไหมค่ะ แต่ยังไงฟีน่าก็ตามอ่านกันต่อไปเพราะไม่ค่อยมีนิยายแนวพระเอกทุ่มเท ทุ่มทุนเพื่อนางเอกแบบสุดโต่งสักเท่าไร แต่อยากให้ลองหาพล็อตแปลกๆมาลองแต่งบ้างค่ะ จะได้มีอะไรเร้าใจคนอ่านแบบฟีน่านิดหนึ่งค่ะ
อยากจะรีวิวยาวกว่านี้แต่สงสัยจะไม่ค่อยรักตัวเอง วันนี้ปวดหัวมากเลยค่ะ สงสัยต้องงดอ่านนิยายสักหน่อยค่ะ เด๋วจะโดนประณามอีกว่า พวกสังขารไม่เจียมแต่บ้าอ่าน 555
หยุดได้เพราะที่อยากอ่านเราอ่านไปหมดแล้ว คิกๆๆ