ดาวน้ำฟ้าไม่เคยรู้เลยว่าบิดาที่รักมีเบื้องหลังที่ซับซ้อนยิ่งนัก เมื่อจดหมายลึกลับจากญี่ปุ่นเรียกร้องให้ท่านกลับไป แต่เมื่อทุกอย่างไม่เอื้ออำนวย ในฐานะลูกสาวเพียงคนเดียว เธอจึงยอมแบกรับความรับผิดชอบนั่นเอง หากการตัดสินใจลับๆนั้น ทำให้ดาวน้ำฟ้าไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับยามากุจิ และการเดินทางสู่ญี่ปุ่นครั้งแรกเพื่อเข้าสู่หนทางที่เธอไม่รู้จักก็เริ่มขึ้น
ยามากุจิ ริวจิ มังกรคนต่อไปแห่งยามากุจิ ผู้ไม่ปรารถนาเส้นทางที่เป็นสายเลือดตัวเอง แต่เขาจะทำเช่นไรได้ เพราะเขาเกิดมาเป็นยามากุจิแล้ว แต่ในวันหนึ่ง ท่ามกลางความเหน็บหนาวในซับโปโร สาวเลือดผสมที่เขาบังเอิญได้พบเจอ กลับทำให้หัวใจมังกรของเขาเต้นแรง ความน่ารัก สดใสและอ่อนหวานของเธอ ดาวน้ำฟ้าหรือเท็นเนียว แต่หนทางของเขาและเธอจะบรรจบกันได้เช่นไร เมื่อเขาคือทายาทแก๊งยากูซ่า ผู้มีชีวิตอีกครึ่งหนึ่งอยู่ในความมืด
แม้จะรู้ว่าที่เกิดขึ้นเป็นรักแรกพบ แต่เมื่อดาวน้ำฟ้ามาเพื่อหน้าที่ ความรักที่เพิ่งเกิดก็ต้องจบลงในวันนี้ วันที่เธอก้าวสู่บ้านยามากุจิ ในฐานะเท็นชิ และความจริงที่เธอไม่คาดคิดก็อยู่ตรงหน้า ยามากุจิคือแก๊งยากูซ่า แม้เธอจะไม่รู้จักยามากุจิดี แต่เธอก็รู้ดีว่า คำนี้หมายถึงอะไร แล้วคนหลอกลวงเช่นเธอจะรอดพ้นการลงโทษไปได้เช่นนั้นหรือ และที่ลำบากไปยิ่งกว่าคือ ริวจิคือเจ้านายที่เธอต้องดูแล
แม้จะรู้สึกคุ้นเคย แต่เพราะความเชื่อในสายตาของผู้เป็นปู่ ทำให้ริวจิได้แต่แอบเก็บความเคลือบแคลงใจไว้ หากความลับย่อมไม่มีบนโลกนี้เมื่อเท็นชิที่เขาได้แต่สงสัยมาตลอดว่าเขาคือดาวน้ำฟ้าหรือเท็นเนียว ผู้หญิงคนแรกที่เขารัก ก็เป็นจริง แต่กฏเกณฑ์ที่เคร่งครัดทำให้ริวจิ ไม่รู้จะทำเช่นไรเพื่อปกป้องเธอให้พ้นจากความผิดในครั้งนี้
เมื่อคิดจะทำแล้วก็ต้องยอมรับสิ่งที่เกิด ดาวน้ำฟ้า ยอมรับกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต หากแต่ตอนนี้ เธอต้องทำทุกอย่าง ทุกวิถีทางเพื่อทำให้ริวจิคือมังกรแห่งยามากุจิ ต่อให้แลกด้วยชีวิตเธอก็ยอม ความรักของเธอคือการได้มองดูเขาก้าวขึ้นสู่ความเป็นหนึ่ง ไม่ใช่ปกป้องเธอ
ความรักอาจทำให้คนอ่อนแอ ริวจิเองก็ไม่ต่างกัน หากแต่หนทางของการเป็นมังกร ย่อมพ่ายแพ้ไม่ได้ และอำนาจที่ได้มาเขาก็ไม่มีวันยอมให้มันสวนทางกับคำว่ารัก ดาวน้ำฟ้าคือผู้หญิงที่เขาเลือกแล้ว และทุกอย่างที่ผ่านมาก็พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วว่า เธอควรค่ากับการได้รับตำแหน่ง นางฟ้าผู้นำแสงสว่างสู่มังกรแห่งยามากุจิ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ชุดนี้เป็นการใช้เทพนิยายเป็นแรงบันดาลใจ เรื่องนี้ก็มีแรงบันดาลใจจากนิทานของจีนเรื่องมู่หลาน เราก็คงจะพอเข้าใจแนวกันแล้วล่ะ นางเอกที่เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นผู้ไม่รู้เลยว่าแท้จริงพ่อของเธอเป็นใคร และเมื่อถึงเวลาเรียกตัวกลับ นางเอกที่เห็นพ่อซึ่งล้มป่วยอยู่จึง ตัดสินใจลับๆ ว่าเธอนี้ล่ะจะไปแทนพ่อเอง โดยไม่รู้เลยว่า ตระกูลที่เป็นเจ้านายพ่อเป็นใคร และการเดินทางสู่ญี่ปุ่นครั้งแรกเพื่อเตรียมตัวเข้าสู่ตระกูลเจ้านายก็ทำให้เธอพบกับพระเอก ระยะเวลาสั้นๆที่ได้พบกันทำให้เกิดรักแรกพบ ที่ทั้งสองคิดว่าคงจบลงแค่นี้ แต่ไม่ใช่เลย
เมื่อนางเอกปลอมตัวเป็นหนุ่มน้อยและแทบช็อกว่า นายของพ่อของยากูซ่า และพระเอกคือเจ้านายของเธอ ในความแปลกใจของพระเอกที่คิดว่าลูกน้องของเขาต้องเป็นนางเอก ส่วนนางเอกก็ต้องพยายามปิดบังตัวเอง สุดท้ายก็ปิดไม่ได้ ก็เลยเป็นเรื่องใหญ่ที่ทำเช่นไรไม่ให้นางเอกต้องรับโทษ และจะทำเช่นไรให้ความรักนี้สมหวัง ท่ามกลางการแย่งชิงอำนาจของแก๊ง
ก้ออย่างที่บอกว่าคนเขียนเรื่องนี้ฟีน่าอ่านมาตลอด ต้องยอมรับว่านิยายของนักเขียนคนนี้ฟีน่าอ่านได้ ความชอบมากน้อยคละเคล้ากันไป สำหรับเรื่องนี้ ฟีน่าอ่านแล้วจัดว่าโอเคเลยค่ะ แต่เนื้อหาเสียว่าสั้นไปนิด กับการพูดถึงหนทางสู่ความเป็นหัวหน้าแก๊ง แต่ความน่ารักของพระเอก จัดว่าใช้ได้เลยค่ะ เพราะเป็นแนวรักแรกพบ แต่รักเช่นไรก็ไม่อยากให้เธอมาอยู่ในหนทางแห่งความเสี่ยง แต่เมื่อรู้ว่านางเอกไปไม่พ้นจากวังวนของเขา พระเอกก็พร้อมจะปกป้องนางเอกทุกอย่าง งานนี้ใครชอบพระเอกที่ไม่มีวันจะเห็นอย่างอื่นสำคัญกว่านางเอกคงชอบ
ส่วนนางเอก เธอก็บ้าบิ่นได้โล่ แรกๆ เธออาจจะอ่อนต่อโลกไปนิด คิดว่านายพ่อคงเป็นแค่นักธุรกิจธรรมดา ไงกลายมาเป็นยากูซ่า (เป็นเราคิดตั้งแต่ได้จดหมายแล้ว มีอิทธิพลต่อพ่อขนาดนี้ แก๊งยากูซ่าชัวร์) ส่วนความรัก ภักดีกับพระเอก อันนี้มากมายค่ะ เพราะเธอเองแทนที่จะให้พระเอกมาคอยปกป้อง เธอนี้ล่ะต้องดูแลพระเอกให้สมกับเป็นลูกน้อง อาจจะไม่ได้ขนาดทำให้นางเอกเป็นวีรสตรี แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอปวกเปียก อย่างน้อยพอได้เป็นเมียยากูซ่า ก็ไม่ต้องกลัวว่าเธอจะเอาแต่ฟูมฟายน้ำตาอะไรแบบนั้น
ตั้งแต่ก่อนอ่านแล้วก็รู้แนวนิยายว่าเป็นแนวปลอมตัวแทนพ่อ ก็พอจะรู้ทิศทางของนิยายแล้วค่ะ แค่จะรอดูว่าพระเอกจะจับนางเอกได้ช้าหรือเร็ว เพราะฟีน่ามีปัญหาว่า ไม่ค่อยเชื่อแนวนิยายผู้หญิงปลอมตัวเป็นชายสักเท่าไร ถ้าประเภทจับได้ตอนจบ จะไม่เชื่อเลย และเรื่องนี้ พระเอกเคยเจอนางเอกในเวอร์ชั่นผู้หญิงแล้ว จะไม่ให้แปลกใจ สงสัย คอยจับผิดก็เป็นไปไม่ได้ ซึ่งพออ่านแล้ว โอเคนะคะ พระเอกพยายามหาคำตอบ แต่ด้วยความว่าเขาเชื่อใจปู่ที่เป็นหัวหน้ามาก่อนว่า ไม่มีอะไรหลอกสายตาปู่ได้ เมื่อนางเอกผ่านด่านปู่มา ก็น่าเชื่อในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังไม่สนิทใจ
หากจะอ่านนิยายแบบหวานๆ น่ารัก ก็ถือว่าผ่านอยู่ เพราะพระเอกไม่เคยสนใจใครอยู่แล้ว สาวที่ถูกส่งตัวมาให้ดูตัว ก็ไม่สนใจ เดือดร้อนนางเอกต้องออกหน้าแทน ไม่มีตัวร้ายประเภทลูกสาวคุณหนูตระกูลผู้มีอิทธิพลให้พระเอกต้องเกรงใจ นางเอกเจียมตัวอะไรทำนองนั้นด้วยค่ะ จริงๆแล้ว ปู่พระเอก เหมือนจะส่งเสริมด้วยซ้ำไป ดังนั้นหนทางรักของสองคนนี้ ปลอดโปร่งโล่งสบาย รับประกันว่าจมน้ำตา รักขมๆ หรือประเภท เขาต้องเลือกระหว่างรักกับแก๊ง จึงไม่มีค่ะ
ความหวานของเรื่อง จัดว่าไม่มากเท่าไร แต่ไม่น้อยมาก เพราะส่วนใหญ่นางเอกอยู่ในความเป็นชายเสียมาก จะมีแต่ช่วงแรกๆที่เจอกันกับตอนท้ายเลย แต่ขนาดนางเอกเป็นหนุ่มน้อย ก็รู้ได้เลยว่าพระเอกเอ็นดูนางเอกมาก ขนาดคนรอบข้างเริ่มคิดแล้วว่าพระเอกเป็นพวกชายรักชาย ตรงนี้ล่ะ ฟีน่าคิดถึงพวกนิยายแนววายมาก คือตัวเองไม่อ่านหรอกนะคะ แต่เห็นบ่อยมาก แนวท่านหัวหน้าผู้โหดเหี้ยมกับลูกน้องหน้าสวย มารักกันเอง วายกระจาย เรื่องนี้กึ่งๆไปเลย แต่เรารู้แล้วว่านางเอกเป็นผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย แต่ก็มีแอบให้หลุดคิดบ้างล่ะ 5555
และมาอีกแล้ว มีพระเอกดีๆ ไม่ชอบ ดันไปชอบตัวรอง งานนี้ฟีน่ากลับไปชอบคู่ปรับพระเอกที่เป็นอีกหัวหน้าแก๊งหนึ่งที่ชื่อชิราอิชิ ไค เปิดตัวมาบ่งบอกความโหด โฉด แบดบอยเต็มขั้นเลยค่ะ คุมบาร์อะไรแบบนั้น แต่ที่ชอบคือ แกเป็นพวกไม่ชอบพระเอก แต่เมื่อพระเอกช่วยชีวิตก็เลยต้องตอบแทน ปากก็จิกกัด แต่ก็นับถือน้ำใจกัน กลายเป็นเพื่อนกัน ประมาณเหมือนพี่แดเนียลกับพี่หมิง(สามีฟีน่า) อะไรแบบนั้นค่ะ
ชอบตอนจบนางเอกไปแล้วให้พระเอกหาทางมาช่วย ประมาณแกมาช้า ฉันจะปล้ำแฟนแก คืออีตานี้ชอบนางเอกว่าเก่งดี ถ้าพระเอกไม่เก่งจริง หาทางมาช่วยนางเอกไม่ได้ แกไม่มีน้ำยาอะไรแบบนั้น แต่ไม่เข้าขั้นรักจริงๆ และตัวชิราอิชิเนี่ย กลายเป็นตัวเทียบพระเอกไปเลยในบางฉากค่ะ ทำให้พระเอกเด่นน้อยกว่าเสียอีก ซึ่งจะหยิบไปพูดในประเด็นต่อไป
พูดถึงโดยรวมสำหรับเรื่องนี้ก็สนุกดีอ่านได้ ไม่เสียเงิน แต่ฟีน่าจะขอพูดส่วนที่จะเม้นท์บ้างนะคะ ประเด็นแรก นางเอกเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ประเด็นการพูดถึงภาษาญี่ปุ่นอันนี้ไม่มีปัญหา เพราะเธอได้รับการสอนมาแต่เด็ก แต่ที่ยังไม่ค่อยเชื่อคือสำเนียง ช่วงแรกพระเอกทักว่านางเอกเป็นคนพูดสำเนียงโตเกียว(ถ้าจำไม่ผิด พอดีตอนรีวิวหนังสือไม่ได้อยู่กับตัวเอง) มันก็เหมือนภาษาไทยที่มีสำเนียงแต่ละภาค แต่ว่านางเอกไม่ได้เติบโตที่ญี่ปุ่น สำเนียงก็ไม่น่าจะเป็นคนญี่ปุ่นที่โตในประเทศได้
อันนี้เป็นปัญหาส่วนตัวค่ะ คือตอนที่นางเอกไปซื้อของให้กับแก๊ง แล้วเจอคำใบ้ปริศนาไป อยากให้ส่วนคันจิหน่อยค่ะ ฟีน่าเคยเรียนภาษาญี่ปุ่นก็จริง แต่ส่งคืนอาจารย์ไปหมดแล้ว เลยนึกตัวไม่ออกเลยค่ะ คำใบ้ที่เกี่ยวกับพู่กัน(ฟีน่าก็จำไม่ได้ว่ามีตัวอะไรบ้าง เจ้าสามตัวนั่นน่ะ)ถ้าได้ตัวคันจิมาจะยิ่งเข้าใจ เพราะในเรื่องนี้มีเชิงอรรถอะไรที่เป็นญี่ปุ่นค่อนข้างเยอะแล้ว แต่ไม่มีตรงนี้ อยากทบทวนตัวคันจิสักหน่อยค่ะ
ประเด็นต่อมาคือการเข้าสู่หนทางการเป็นท่านหัวหน้าของพระเอก ฟีน่าไม่รู้ว่าด้วยความที่หนังสือมันจำนวนหน้าน้อยไปหรือเปล่า การแสดงศักยภาพของพระเอก ยังไม่พอค่ะ ความจะทำให้เชื่อคนในแก๊งเชื่อว่าพระเอกนี้ล่ะ ผู้นำคนต่อไปของแก๊ง จะพาแก๊งไปสู่ความรุ่งเรือง ต่อกรกับคู่อริได้ มันยังไม่ค่อยมีค่ะ ส่วนใหญ่จะวนเวียนอยู่กับนางเอกเสียมากกว่า และในบางครั้ง กลับกลายเป็นว่า นางเอกเป็นคนส่งเสริมพระเอกเสียอีก พระเอกน่าจะมีบทบาทอะไรเพื่อส่งให้ตัวเองดูเข้มแข็ง มีภาวะผู้นำกว่านี้ ที่จะเห็นฉากชัดๆของพระเอกก็คือตอนไปช่วยนางเอก ด้วยการบอกว่า ต่อให้ไม่ใช่นางเอก เป็นลูกน้องคนอื่นเขาก็จะไปช่วยเพราะเขาคือหัวหน้า ฉากนี้เป็นฉากใหญ่สุดที่แสดงให้เห็นว่าพระเอกมีความผู้นำ แต่สำหรับหนทางการเป็นยากูซ่า ส่วนตัวยังรู้สึกไม่พอ ถ้ามีให้เห็นตลอดจะเด่นมาก
และตรงจุดนี้เอง ประจวบกับการเจอการเปรียบเทียบเข้าไป ในตอนที่พระเอกห่วงนางเอกมากว่า หากทุกคนรู้ความจริงว่าเธอเป็นผู้หญิง นางเอกต้องตาย เขาเลยจะวางแผนบางอย่างเพื่อช่วยนางเอก และปลดตัวเองออกจากการเป็นยากูซ่า แต่นางเอกไม่ยอมและแสดงความเข้มแข็งออกมาแทน เพื่อเป็นบีบบังคับให้พระเอกต้องเป็นหัวหน้าแก๊งต่อไป มันเลยทำให้พระเอกดูยังไม่แข็งพอ แม้ว่าจะเป็นแสดงให้เห็นถึงความรักที่พระเอกมีต่อนางเอกที่ยอมทิ้งทุกอย่าง แต่ในหนทางของการเป็นหัวหน้าแก๊ง การจะปกป้องผู้หญิงที่ตัวรักได้คือการยืนหยัดและอยู่ในจุดสูงสุดมิใช่หรือ มุมมองของฟีน่าเป็นแบบนี้เองนะคะ ไม่ได้เป็นการบอกว่าต้องแบบนั้น แบบนี้ถึงจะถูกต้อง
ต้องฉากนี้ล่ะ นอกจากจะมีนางเอกที่ทำให้รู้สึกว่าบางครั้งความรักก็ทำให้คนเราอ่อนแอ แทนที่จะเข้มแข็ง ซ้ำตัวพระรองอย่างไค ที่ช่วงหลังๆ บทยิ่งเด่น เลยทำให้พระเอกดูมีมาดหัวหน้ายากูซ่าน้อยลงไปอีก แต่อย่างที่บอกความรักทำให้คนไม่อาจคิดถึงแต่ตัวเอง มันต้องคิดไปถึงคนรัก ผลก็เลยออกมาเช่นนี้ พระรองที่แบดบอยได้เต็มที่จึงมีเสน่ห์ดึงดูดฟีน่าในตอนท้ายได้มากกว่า
แต่สรุปโดยรวมแล้ว ยังคงสนุกดีค่ะ รายละเอียดปลีกย่อยในธรรมเนียมญี่ปุ่นจัดว่าโอเคค่ะ ฟีน่าเองก็ยังไม่ค่อยจะรู้หรอกค่ะ เพราะไม่ค่อยได้ศึกษาตรงนี้ ด้านความสนุกสนานของเนื้อเรื่องอ่านได้ ไม่ต้องทิ้งหนังสือเดินไปเดินมาหาอารมณ์อ่านต่อ แม้เราจะเดาได้ว่ามันจะเป็นเช่นไรต่อไป แต่ก็อย่างรู้ว่าหนทางที่จะทำให้นางเอกมาเป็นนายหญิงคืออะไร อาจจะง่ายดายและไม่ค่อยบอกอะไรมากนัก แต่ก็ถือว่าโอเคอยู่ค่ะ เรื่องนี้สำหรับฟีน่าเลยจัดไว้ว่าอ่านได้เล่มหนึ่ง