ภาพที่เห็นเป็นเพียงความฝันหรือเป็นส่วนหนึ่งภพที่ผันผ่าน เนิ่นนานที่ธราไม่ได้ฝันถึงความหอมหวานที่แสนลี้ลับจากใครคนหนึ่ง หากวันนี้ความรู้สึกนั้นกำลังกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับความจริงที่แหวนอำพันแดงวงงามจะเป็นดั่งกุญแจไขปริศนาของหัวใจ หากแต่สิ่งที่ธราปรารถนาจะได้รู้นั้น ต้องอาศัยเธอ ผู้หญิงในความฝัน คนที่เป็นดั่งดวงใจและทั้งหมดของชีวิต
หากเลือกได้สริดาจะไม่มีวันเข้าใกล้เขา คนที่ทำให้เธอเจ็บปวดอย่างที่สุด แม้จะเป็นเพียงอดีตที่ผันผ่าน แต่ร่องรอยที่ทิ้งไว้ก็สร้างรอยร้าวให้หัวใจแม้ในชาตินี้ ทว่าพรหมลิขิตที่ขีดเส้น สริดาจึงไม่อาจหลบลี้หนีความจริงว่า เธอและเขามีบางอย่างที่ผูกพันล้ำลึกเกินกว่าจะสะบั้นทิ้งไปได้
แค่เพียงได้สบตาเธอ ธราก็รู้ดีแล้วว่า สริดาคือผู้หญิงที่เขาเพียรตามหามาเนิ่นนาน เธอไม่ใช่แค่รักแรกพบ แต่เธอคือคนที่เขารักมั่นมาเนิ่นนาน แม้จะรู้ดีว่าสริดาเพียรจะถอยห่างจากใจเขา ทว่าเมื่อเขาได้พบคนของหัวใจที่เขารอมาแสนนาน ไม่มีทางที่เขาจะยอมปล่อยให้เธอไป สองภพที่ผ่าน ธราไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดทำให้รักต้องล่มสลาย แต่สิ่งเดียวที่เขารู้คือ ไม่ใช่ว่าไม่รัก แต่นั่นเพราะอะไรที่ขวางกั้นเขาและเธอให้ไม่มีวันสมหวัง
ใจหนึ่งก็แสนยินดี หากใจหนึ่งก็แสนเจ็บเมื่อยามที่สริดาได้เจอธรา สายน้ำที่เคยไหลเย็นเช่นเธอ แทบจะแปรเปลี่ยนเป็นสายน้ำที่รุนแรง ยิ่งถอยหนี ยิ่งโดนรุก แต่จะหลบเลี่ยงเช่นไรก็ดูเหมือนจะไม่เคยพ้นธรา แม้สริดาจะรับรู้ความรู้สึกของตัวเธอจากสองภพที่ผ่าน หากความจริงบางอย่างที่ซ่อนเร้นไว้ ก็ทำให้สริดาเจ็บปวดแทบทานทนไม่ไหว
สองแผ่นดิน สองอารยธรรมที่แสนยิ่งใหญ่ หากพรากความรักของธราและสริดาไป แต่ในภพนี้ สุดผืนภพจะหลบเลี่ยงความจริง ธราจะไม่ยอมให้มีอุปสรรคใดขัดขวางความรักที่เขาต้องเคยเสียสละมันเพื่อแผ่นดิน และที่สำคัญกว่าสิ่งใดคือ เขาต้องทำให้สริดายอมรับให้ได้ว่าความรักที่เขามีให้ยิ่งใหญ่กว่าความจริงที่เคยทำร้ายสริดาในภพที่ผ่าน
เหมือนฟ้าถล่ม ดินทลายลงตรงหน้า ความเจ็บปวดที่สริดาที่เคยคิดว่าธราคือผู้นำพามาให้เธอในอดีตชาติ กลับเป็นแผนร้ายของใครที่รักไม่สมหวังและความไม่มั่นใจในคนที่เธอรัก แท้จริง ไม่ว่าจะกี่ชาติที่ผ่าน กี่ผืนภพที่ได้ถือกำเนิด ไม่ว่าธราจะเกิดเป็นใคร หัวใจของเขามั่นคงในรักที่มีต่อเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น หัวใจของเธอที่ต้องการหนีไปให้ไกลจากเขาก็กลับพ่ายแพ้ต่อความรักที่ไม่เคยสั่นคลอนของธรา
ไม่ว่าจะกี่พันปี กี่อารยธรรม รุ่งเรือง ล่มสลาย หมุนเวียนสับเปลี่ยนกันไป ไม่มีสิ่งใดเป็นนิรันดร์ ยกเว้นเพียงความรักที่ธราและสริดามีให้ต่อกันที่จะเป็นรักนิรันดร์
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ใครที่เคยอ่านนิยายของคุณเพทายสีฟ้าก็ไม่ผิดหวังค่ะ พระเอกยังคงคอนเซ็ปต์ ยังไงฉันก็รักเธอ ไม่เหลียวแลใคร ยิ่งเล่มนี้เป็นพวกมีอดีตชาติมาเกี่ยวพันด้วย เรียกว่าไม่ต้องมีเหตุผลในการรัก ก็เรารักกันมาสองชาติแล้ว ชาตินี้อีกสักชาติก็ไม่ยากเท่าไร เจอปุ๊บรักปั๊บทันใด พระเอกอย่างธรา เป็นพวกผู้ชายนิ่งๆ แข็งๆ เป็นหินแกรนิตสมกับธุรกิจของพระเอก แต่เขาจะกลายเป็นอีกคนยามเมื่อได้พบนางเอก คนที่เขารอคอยมาเนิ่นนาน พระเอกจะรุกๆๆ อย่างที่ไม่ยอมให้นางเอกซึ่งอยากจะถอยหนีพระเอกตลอดเวลา ได้สมหวัง
ใครชอบพระเอกรักมั่นคงไม่ผันแปร ไม่สนใจใครนอกจากนางเอก ก็น่าจะชอบคนอย่างคุณธราค่ะ เวลาอยู่กับคนอื่นจะนิ่งขรึม ดุๆ แต่ถ้าอยู่กับนางเอกจะอ่อนหวาน และเอาแต่ใจตัวเอง ก็เพราะกลัวนางเอกจะหนีเขานี้ล่ะ
ส่วนนางเอกอย่างสริดา จะเป็นสาวทำงานแสนเก่ง ใจเย็น หวานฉ่ำสมดั่งชื่อ มีเพียงพระเอกคนเดียวที่ทำให้เธอกลายเป็นสายน้ำเจ้าอารมณ์ได้ เพราะเธอไม่อยากยุ่งกับพระเอกเท่าไร นางเอกจะเป็นคนที่รับรู้ถึงอารมณ์และเหตุการณ์ต่างๆของสองชาติที่ผ่านมาของตัวเองไม่เหมือนพระเอก แต่ฟีน่าชอบนางเอกน้อยกว่าพระเอก เพราะเธอจะหนีอย่างเดียว นางเอกสู้พระเอกไม่ได้ตรงความมั่นใจในกันละกันค่ะ แต่น่ะก็เข้าใจว่า ชาติก่อนต้องจากกันเพราะเข้าใจผิดในตัวพระเอก ทำให้เธอเจ็บจนฝังใจ เป็นเราก็คงจะไม่ต่างจากนางเอก
เรื่องนี้ขอสารภาพเลยค่ะว่าต้องอ่านสองรอบกว่าจะลงมือรีวิวไม่ใช่ว่าอะไรนะคะ ไม่เข็ดจริงๆ เวลาไปเที่ยวไกลๆ แล้วหอบนิยายไปอ่านด้วยจะไม่เคยประสบความสำเร็จในการอ่านเลยเพราะหมดแรงอ่าน เรื่องนี้ก็เช่นกันค่ะ ไม่ได้คิดเลยว่าต้องอาศัยสมาธิในการอ่าน ดันเล่นอ่านตอนง่วงนอนทุกวัน ไงล่ะคะ อ่านไม่รู้เรื่องเลยค่ะ จะรีวิวก็สงสารคนอ่านรีวิวเพราะคนรีวิวยังงง คนอ่านคงงงตามฟีน่า ก็เลยต้องเอามาอ่านใหม่หมด ค่อยยังชั่วหน่อยเข้าใจสักที อิๆๆ
อย่างที่บอกว่าเป็นเรื่องที่ไม่ต้องห่วงว่าจะมีตัวอิจฉาให้มาน่ารำคาญใจ แต่ต้องมีสมาธิในการอ่านหน่อยนะคะ เพราะต้องอ่านแล้วค่อยๆคิดว่าอะไรคือภาระที่นางเอกและพระเอกแบกไว้บนบ่า แม้จะรักกันแต่หัวใจและหน้าที่ไม่อาจไปด้วยกันได้ ภาระของการเป็นถ่วงอำนาจของบัลลังก์ทำให้ต้องพลัดพรากมาตลอด
ฟีน่าอ่านรอบแรกที่แสนจะง่วงจาการเดินทางก็ไม่เข้าใจในการกระทำของนางเอกชาติแรก และการกระทำของพระเอกในชาติที่สองเท่าไร ดีว่าอ่านใหม่เลยเข้าใจ จะว่าไปน่าสงสารพระเอก นางเอกค่ะ ดีนะมาชาตินี้ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่อันใหญ่หลวงแบบนั้นแล้ว
แม้เรื่องนี้จะใช้สองอารยธรรมเป็นฉากที่ดำเนินให้เห็นเรื่องราวความรักของพระเอก นางเอกที่ผ่านมา แต่ก็ไม่ได้อ่านยากเย็นค่ะ เพราะไม่ได้ลงรายละเอียดมากมาย แต่อาจจะไม่ได้อ่านง่ายเท่างานที่ผ่านๆมาของคุณเพทายฯ ซึ่งต้องอาศัยสมาธิมากขึ้นมาอีกระดับค่ะ
เรื่องนี้ฟีน่าจะอินอีตรงฉากเสียมากกว่าค่ะ เพราะในเรื่องนี้ช่วงอารยธรรมจีน คือช่วงของพระนางบูเช็คเทียนฮ่องเต้หญิงคนเดียวของประวัติศาสตร์จีน แถมพระเอกก็คือแม่ทัพที่ดูแลเรื่องการแกะสลักถ้ำสำคัญอย่างถ้ำประตูมังกรที่ฟีน่าไปเที่ยวมากอีกค่ะ เลยพอจะได้กลิ่นของบรรยากาศ ที่รวมทั้งเรื่องราวของช่วงนั้น จินตนาการเลยได้ทีค่ะ
แต่ที่ขำๆส่วนตัวคือ ช่วงที่ในนิยายพูดคือช่วงของราชวงศ์ถังตอนปลาย แล้วช่วงนั้น สาวงามแห่งยุคถังคือสาวอวบๆ อ้วนๆแบบฟีน่าเนี่ยค่ะ แหมฟีน่าก็จินตนาการนางเอกว่าเป็นอย่างนั้นค่ะ อิๆๆ แม้ในนิยายจะบอกว่านางเอกเอวบางร่างน้อยก็ตาม ก็ขอนิดหนึ่งแล้วกันค่ะ แต่ชอบที่ได้ไปค่ะ เรามีภาพและกลิ่นไอของหลายๆอย่างทำให้มองอะไรได้ชัดเจนขึ้นอีกนิด
แต่สำหรับเรื่องนี้ อาจจะเป็นเพราะฟีน่าอ่านตอนง่วงๆด้วยค่ะ เลยเกิดคำถามขึ้นในหัวใจเยอะกว่าปกติคืออันดับแรกในเรื่องนี้มีสามคู่ คู่แรกคือพระเอก นางเอก คู่สองน้องชายพระเอกและเพื่อนรักนางเอก คู่สามน้องสาวนางเอกและคนสนิทของพระเอก แม้สองคู่จะไม่ได้มีบทบาทเยอะ แต่ฟีน่าว่าถ้าเทียบกับจำนวนของเนื้อที่บนเล่มมันเยอะไปค่ะ ถ้าสักสองคู่ก็อาจจะพอ
และปัญหาจากข้างบนทำให้ฟีน่า ติดใจตรงความรู้สึกของแต่ละคู่ พระเอกและนางเอก สิ่งหนึ่งที่ฟีน่าคิดคือเน้นให้เห็นความรักของสองชาติมากๆค่ะ จนความรักของสองคนในชาตินี้ไม่เด่นเท่าไรเลยค่ะ เหมือนว่ารักกันเพราะสองชาติมากกว่ารักกันเพราะความเป็นตัวตนของแต่ละคนที่เป็นอยู่
ส่วนคู่น้องชายพระเอกที่เป็นเพลย์บอยกลับใจมารักกับคุณหมอสาวเพื่อนนางเอก ก็ยังไม่เด่นตรงรักกันได้เพราะอะไร แรกเริ่มฝ่ายชายอยากเอาชนะฝ่ายหญิงที่เมินเฉยเขา แต่ไปๆมาๆก็รักกันได้ มันเหมือนมีช่วงที่ขาดหายไปจนไม่แสดงให้เห็นเท่าไรค่ะ คู่นี้ฟีน่าเลยไม่อินเท่าไร
ไม่เหมือนคู่น้องสาวนางเอกกับคนสนิท คู่นี้มีบทน้อยสุด แต่ฟีน่ากลับเชื่อในความสัมพันธ์ของสองคนนี้มากกว่า เพราะรู้จัก ร่วมงานกันมาก่อน หากจะถูกใจกันก็ไม่แปลกค่ะ
แต่จะมาบอกว่าพระเอก นางเอกรักกันได้อย่างไรก็บอกไม่ได้สนิทค่ะ เพราะเงื่อนไขหลักคือ หากสองคนนี้เจอกันต้องรู้ใจกันทันที เลยเจอกันก่อนไม่ได้ จึงต้องเล่นมุกเจอปั๊บ ปิ๊งทันใด แต่อาจจะเพราะเนื้อหามีไม่มาก บทบาทที่แสดงให้เห็นเลยมีน้อย และฟีน่าก็อย่างที่บอกว่ารู้สึกว่า สองคนยึดความรู้สึกในภพที่ผ่านมากกว่าชาตินี้มากไปค่ะ ซึ่งอาจจะเป็นนิยายเป็นนิยายที่เกี่ยวกับชาติภพ จึงใช้จุดหลักที่ทำให้รักกันคือความสัมพันธ์ในชาติก่อนมาเกี่ยวบทบาทของช่วงปัจจุบันเลยไม่เด่นเท่าไร
เนื้อเรื่อง ความหวาน โอเคค่ะ อาจจะงงๆในบางครั้งที่ฟีน่าอ่านตอนแรกที่ง่วงสักหน่อย แต่พอตั้งสติในรอบสองก็เลยเข้าใจล่ะ เรื่องนี้พระเอกจะเด่นกว่าในเรื่องความรักค่ะ เพราะเขามั่นคงมาก ไม่ว่านางเอกจะทำอะไรผิด เขาก็ยังรักนางเอกเสมอมา แม้แต่ความตายก็มอบให้เธอได้ นางเอกเลยจะเด่นไม่เท่า เพราะมาเจอข้อเปรียบเทียบกันในชาติที่สองที่นางเอกมีความมั่นใจให้พระเอกไม่เท่าเทียมกัน
ต่อด้วยเรื่องนี้ ฟีน่ามีความรู้สึกว่า มีการใช้คำซ้ำบ่อยมากไปหน่อยค่ะ อย่างคำว่า ร้าวลึก ความหอม ผืนภพ ที่จะเจอบ่อยมากไปนิดค่ะ อย่างร้าวลึกเนี่ย ในหนึ่งหน้าจะเจอถึงสองรอบ ซึ่งฟีน่าว่าเยอะไปนิดค่ะ ก็เข้าใจว่าจะอธิบายให้เห็นถึงความเจ็บปวดของนางเอก แต่คำนี้ย้ำบ่อยๆเกินไปสักหน่อยค่ะ ถ้านานๆมาน่าจะดีกว่าค่ะ
แต่ถ้ามองโดยรวมก็ถือว่า หวาน น่ารัก อบอุ่นตามแนวทางของเพทายสีฟ้าเหมือนนั่นล่ะคะ พระเอกรักนางเอกเป็นที่สุด ไม่มีตัวอิจฉา นางเอกแง่งอนบ้างแต่ไม่ได้น่ารำคาญ เวลาโรแมนติคก็น่าอิจฉานางเอกที่มีผู้ชายดีๆมารัก ทนุถนอมและมั่นคงในรักไม่เคยเสื่อมคลายไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีกี่ชาติก็ตาม หากเรื่องนี้มีเนื้อหาเพิ่มขึ้นนิดหน่อย ในเรื่องสองชาติ และอารยธรรม เนื้อผลของการเมืองมาเกี่ยวด้วย ก็เลยต้องมีสมาธิอ่านนิดหนึ่งนะคะ อย่าทำแบบฟีน่านะคะ ดันอ่านตอนตาจะปิด 555