จู่ๆนทีรินก็โดนยัดข้อหาหัวขโมยตัวแสบให้อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เพียงเพราะเธออยู่ผิดที่ผิดเวลาก็เท่านั้นเอง และน่าเจ็บใจยิ่งนัก เมื่อที่คนที่มั่นอกมั่นใจเหลือเกินว่าเธอคือผู้ร้ายตัวจริงจะคือมาร์โค ชายหนุ่มผู้ที่เธอแอบปลื้มอยู่นิดๆ แต่ตอนนี้นทีรินคงจะปลื้มเขาไม่ลงเสียแล้ว เพราะน้องชายมาเฟียสุดหล่อคนนี้ บีบบังคับให้เธอสารภาพผิดในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำ
หน้าสวยๆ ใช่ว่าจะไว้ใจกันได้เสมอมา คำพูดนี้คงใช้ได้กับนทีริน สาวไทยคนสวยที่เขาเผลอถูกใจเธอ แต่กลับกลายเป็นว่าสาวน้อยคือผู้ต้องสงสัยคนสำคัญที่บังเอิญขโมยของสำคัญในชีวิตของเขาออกไป หากแม่สาวไทยใจกล้าคิดกล้าลูบคมคนอย่างมาร์โคแล้ว ก็ฝันไปเถอะ ต่อให้สุดหล้าฟ้าเขียวที่เรียกว่าประเทศไทยเขาก็ตามไปเอาคืนให้ได้
ไม่ว่าจะปฏิเสธเสียงแข็งสักเพียงใด มาร์โคก็ไม่มีวันรับฟังคำอุธรณ์จากเธอแม้แต่น้อย แถมยังเอาตัวมาพัวพันจนใครๆต่างคิดเลยเถิดไปว่าเขาคือคู่รักที่ดั้นด้นมาจากต่างแดน คงมีนทีรินนี้ล่ะรู้ดีแก่ใจว่า ทุกอย่างคือสิ่งลวงตา แต่จะให้เธอทำยังไงดี ก็ในเมื่อเธอไม่ใช่หัวขโมยตัวจริงนี้น่า
จากโจรสาวที่ต้องเปลี่ยนสถานะไปเป็นคู่หมั้นที่รัก ข้ออ้างใดคงไม่เข้าท่าเท่านี้อีกแล้วเพื่อปกปิดของสำคัญที่สูญหายไปด้วยการอ้างว่ามอบให้แด่สุดที่รักอย่างนทีริน แต่นั่นคือสิ่งที่มาร์โคเลือกจะเปลี่ยนความสัมพันธ์ของทั้งสองเพื่อของสำคัญที่อันตรธานไปเช่นนั้นหรือ บางทีอาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่มาร์โคไม่ยอมรับกับหัวใจตัวเอง นั่นคือความรัก
และแล้วข้อกล่าวหาที่พลิกผันชะตาชีวิตของนทีรินก็ได้เวลาเผยตัวคนร้ายตัวจริง เมื่อเธอไม่ใช่หัวขโมยสาวอีกต่อไป สถานะคู่หมั้นที่กุขึ้นจะยืนยงไปเนิ่นนานแค่ไหน ทว่าข้อกังวลใจของเธอจะไม่มีวันเกิดขึ้น เพราะมาร์โครู้แล้วว่าหัวใจของเขาผูกพันกับนทีรินตั้งแต่วันแรกที่ได้สบตาเธอ และมันก็บ่งบานเป็นความรักอย่างที่ไม่ทันรู้ตัว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
จับให้มั่นฯ เป็นเรื่องของสาวไทยที่ไปเฝ้าบ้านให้เพื่อนสาว แต่พระเอกที่เป็นหลานเจ้าของบ้านเกิดจะมาเอาของสำคัญในบ้าน แต่นางเอกไม่ยินยอมเพื่อความปลอดภัย และนั่นก็คือสะพานของความสัมพันธ์ที่ได้เริ่มต้นขึ้น แต่มันคงไม่เติบโตถ้าหากนางเอกไม่ถูกใส่ความว่าขโมยของสำคัญมาไกล พระเอกลงทุนมาตามหาของนั้นกับนางเอกถึงเมืองไทย แต่ในเมื่อเธอไม่ได้ทำแล้วจะได้รับผิดได้ยังไง แต่พระเอกของเราปักใจจัด จนต้องตามหาความจริง และทำให้ตกกะไดพลอยโจนต้องโกหกว่านางเอกคือคนรักกันอะไรแบบนั้น แต่แน่ล่ะขโมยตัวจริงกลับเป็นคนที่พระเอกคิดไม่ถึง
ข้ามฟ้าฯ เป็นเล่มต่อจับให้มั่นค่ะ พระเอกได้รับการขอร้องจากคนที่นับถือให้ตามตัวนางเอกมารับสมบัติ แน่ล่ะนางเอกไม่เต็มใจเลยแม้แต่น้อยแต่ไม่พ้นเล่ห์เหลี่ยมของพระเอกรวมทั้งนางเอกอยากค้นหาความจริงบางอย่างจึงยอมตามกลับมา และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นความวุ่นวายที่นางเอกต้องไขข้อข้องใจเกี่ยวกับญาติหนุ่มที่หายไป และพระเอกที่ต้องรับมือกับนางเอกที่ดื้อดึงไปทุกเรื่อง กว่าปริศนาจะถูกไขก็เล่นเอาเหนื่อยกันไปแถมพระเอกยังต้องทำให้นางเอกรู้อีกว่าเขารัก ไม่ใช่แต่งด้วยเพราะเหตุผลของเรื่องผลประโยชน์
เมื่ออ่านจบสองเล่มแล้วเป็นไง น่ารักดีค่ะ ตอนอ่านชุดตระกูลธมนันท์ฟีน่ารู้สึกว่าให้กลิ่นอายแบบนิยายของyayoi หรือภัสรสาดีค่ะ ที่เทียบแบบนี้เพราะชื่อใกล้กันจนชอบสับสนกันประจำ แต่ชุดมาเฟีย ทำให้ฟีน่าคิดว่าไม่คล้ายกันเท่าไรค่ะ
ที่บอกว่าน่ารักเพราะเรื่องจะออกแนวใสๆ ไม่มีตบจูบ เรื่องเข้าใจผิดมีนิดหน่อยไม่ชวนให้หมั่นไส้ค่ะ อย่างมากก็แค่แอบหมั่นไส้ความท่ามากของสองหนุ่ม จนสาวเจ้าต้องเป็นฝ่ายรุกบ้าง แต่ก็น่ารักดีค่ะ
พระเอกทั้งสองเรื่องเป็นพวกปากแข็ง ไม่รับว่ารักเขาแต่หวงแหนและปกป้องเอาใจใสกันตลอด บอกไม่ได้ว่าชอบมาร์โคกับคาร์โลมากกวากันค่ะ มีเอียงไปเอียงมาแล้วแต่มุมของเนื้อเรื่องค่ะ แต่คาร์โลจะดุ กว่า เข้มกว่าเพราะเป็นพี่ชายและหัวหน้าแก๊งมาเฟีย แถมติดนิสัยจอมเผด็จการมากกว่าหน่อยหนึ่ง
ส่วนนางเอก นทีรินและอติกานต์ก็คล้ายกันว่าเปิดเผยจริงใจ ไม่ใช่สาวน้อยผู้บอบบาง แต่ฟีน่าว่าอติกานต์น่าสงสารกว่าตรงที่คิดอยู่เสมอว่าที่พระเอกแต่งงานด้วยเพราะอยากรวมธุรกิจ จนฝังใจกับความคิดนี้ แต่เธอก็ไม่ย่อท้อแต่ความรัก และพยายามทำตัวให้มีประโยชน์ต่อทุกสถานการณ์ และมุ่งมั่นที่จะทำให้สามีรับเธอเข้าไปนั่งในหัวใจให้ได้สักวันหนึ่ง และนางเอกทั้งสองเล่มไม่กินหญ้าตามประสาถ้ามีตัวร้ายมาเป่าหู ใส่ไฟ ไปตามเกมส์ของตัวร้าย แต่กลับรู้ทันมุกของเจ้าหล่อนแบบทะลุปรุโปร่ง ดีค่ะ ฟีน่าไม่ชอบนางเอกหูเบาอะไรแบบนั้น ซึ่งจุดนี้ตัวที่เด่นกว่าคืออติกานต์ เธอรู้ทันทั้งตัวร้ายฝ่ายและฝ่ายหญิง ไม่อ่อนแอบอบบาง สมกับเป็นเมียมาเฟียดีค่ะ
ฟีน่าว่าโอเคเลยนะคะ เมื่อพระเอก นางเอกไม่กินหญ้า ปากแข็งบ้างนิดหน่อยพอหอมปากหอมคอ ไม่เอะอะก็เชื่อแฟนเก่าหรือนางบำเรอ แถมมีหลอกใช้อีกต่างหาก หึงหวงบ้างแบบไม่หึงโหด มีแอบเข้าใจผิดนิดหน่อยประมาณคิดว่านางเอกมีแฟนแล้วบ้าง เข้าใจผิดว่านางเอกชอบหว่านเสน่ห์บ้างแต่ไม่พูดในทำนองเหยียดหยามนัก เนื้อนิยายก็อ่านง่ายๆค่ะ ไม่ถึงกับนิยายแนวมาเฟียจ๋านักค่ะ ไม่ถึงกับยิงถล่มกันแบบหูดับตับไหม้ค่ะ แต่ก็ถือว่าน่ารักใสๆดีค่ะ อ่านได้สบายๆ
แต่มีข้อสงสัยนิดหนึ่งว่า ตัวร้ายในเรื่องทั้งหมด ดูจะเป็นคนดีผิดมาเฟียไปหน่อยค่ะ แรกๆก็คิดว่าร้าย อ้าวไหงกลับใจได้รวดเร็วเช่นนั้น สงสัยฟีน่าจะอ่านแนวมาเฟียจนรู้สึกว่าตัวร้ายยังไงก็ร้ายจนวันตายละค่ะ เหมือนนางอิจฉาหลังข่าวไงไม่รู้ สารพัดสรรหาเรื่องมาตั้งมากมาย จู่ๆก็กลับใจซะอย่างนั้น
ชื่อเล่มสอง ข้ามฟ้ามาร้อยใจนายมาเฟียเนี่ย ฟีน่าว่ามันเด็กๆ ไปหน่อยคะ ไม่ค่อยสมกับนิยายเลย ถ้าไม่คิดว่าเพื่อนอ่านนะ ฟีน่าคิดว่าจะประมาณนิยายวัยรุ่นอะไรอย่างนั้นด้วยซ้ำไปค่ะ เจอคำว่านายมาเฟียเข้าไป
คำผิด ปกติไม่ค่อยเห็นแต่เล่มอย่างจับให้มั่นฯ แต่ตงิดกับคำว่าคาล่า ที่แปลว่าที่รักในภาษาอิตาเลียนมาก ปกติเขาเขียนกันว่าคาร่านี้ค่ะ แต่เล่มนี้คาล่ากันทั้งเล่มเห็นแล้วขัดตา ซึ่งพอเล่มสองก็กลับไปคาร่าไปแล้ว ส่วนคำอื่นไม่ค่อยเห็นค่ะ แต่ในเล่มข้ามฟ้าฯ ไม่รู้มีแค่ไหน แต่สายตาฟีน่าดันหาเรื่องเจอไปหนึ่งคำผิดที่แทรกอยู่ในคำมากมายคือ หมายกำหนดการ คำนี้ผิดสุดๆค่ะ หมายกำหนดการ ไม่ได้ใช้กับคนธรรมดาสามัญอย่างเราเลยค่ะ ต้องใช้พระราชพิธีเท่านั้นค่ะ ไม่ได้จับผิดประมาณ มีแค่คำเดียวนี้นะ เอามาติ ไม่หรอกค่ะ เผอิญเป็นคำที่เห็นคำเดียวและอยากเอามาบอกกล่าวกันว่าใช้ผิดค่ะ ที่ถูกก็คือกำหนดการเฉยๆ
สรุปแล้วสองเล่มนี้ ใช้ได้ น่ารัก อ่านไปก็ได้อารมณ์หวานๆใสๆ แบบไม่ต้องปวดใจกันไปค่ะ ฟีน่าชอบชุดนี้มากกว่าชุดธมนันท์นิดหนึ่ง แต่ก็ถือว่าสนุกทั้งสองชุดค่ะ
ปล.เขียนรีวิวได้ไม่ยาวเพราะอ่านสองเล่มควบ สลบคาโน้ตบุคส์เมื่อคืน เขียนไปง่วงไปเลยได้เท่านี่เองค่ะ 55555