พุทธาพรไม่อยากก้าวเข้าสู่วังวนของการใช้เรือนร่างเพื่อเงินตรา หากแต่เพราะความจำเป็นเพื่อรักษาชีวิตของมารดาอันเป็นที่รัก แม้ต้องยอมทนถูกแลกเปลี่ยนเป็นแค่สินค้าไม่ใช่คน เธอก็ต้องก้มหน้ารับชะตาที่กำลังจะเปลี่ยนแปลงพุทธาพรจากเด็กสาวที่อ่อนเยาว์ต่อความรัก ได้รู้จักกับความรู้สึกที่ผูกพันเกินกว่าแค่สัมพันธ์ทางร่างกาย
แม้จะรู้ดีว่าคำประกาศของพุทธาพรเป็นแค่ความถือดีและอวดเก่ง แต่อาณาเขตก็ยอมบ้าที่จะเล่นไปตามเกมส์ของแม่สาวน้อยที่เขาเคยคิดว่าใสซื่อคนนี้ ราคาที่สูงลิบลับที่เป็นใบเบิกทางได้ตัวหญิงสาวมาอยู่ข้างกาย แม้ส่วนหนึ่งในหัวใจเขาหมิ่นแคลนในสิ่งที่เธอเรียกร้องจากเขา หากอีกใจหนึ่งก็ยังรู้สึกถึงความอ่อนเยาว์ ไร้เดียงสาของเธอ หากสิ่งใดกันเล่าคือความจริงเบื้องหลังราคาอันบ้าบิ่นที่เขาจ่ายไป
พุทธาพรควรจะขอบคุณเหตุการณ์ร้ายๆบางอย่างใช่ไหมที่ทำให้เธอตาสว่างและเข้าใจว่า สิ่งที่เลือกทำ ไม่ใช่ทางออกที่ดี เงินมากมายแต่แลกมากับความผิดหวังของมารดา แล้วมันจะมีค่าอะไร แต่นั่นก็คงช้าเกินไปที่จะกลับตัวแล้วหรือไร ในเมื่อเจ้าของเธออย่างอาณาเขต ไม่ยอมรับในเงินตราที่หยิบยื่นให้เธอ สิ่งเดียวที่เขาต้องการก็คือร่างกายของเธอเท่านั้น
เพราะอะไร ในเมื่อพุทธาพรไม่ได้เชิดเงินหนีหาย และเปลี่ยนใจจากสิ่งที่เขาชิงชัง แต่อาณาเขตกลับไม่อยากได้รับสิ่งที่เขาจ่ายไปกลับมา สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือเป็นเจ้าของครอบครองพุทธาพรต่างหาก เล่ห์กลทั้งหลายที่เขาไม่คิดว่าจะต้องเอามาถูกนำมาพันธนาการพุทธาพรเอาไว้ไม่ให้หนีหายไปจากสัญญาเสน่หาที่ทั้งสองได้ตกลงกันเอาไว้
แม้พุทธาพรจะรู้ดีว่า เธอและอาณาเขตมีฐานะอะไรต่อกัน หากเธอก็ยังถลำใจให้เขามากกว่าที่ควรจะเป็น แม้จะรู้ดีว่ามันจะไม่มีวันเป็นจริง อาณาเขตไม่มีวันเป็นเจ้าชายที่แสนดีที่จะรักเธอตราบจนวันตาย และเธอก็ไม่ใช่ซินเดอเรลล่าที่มีรองเท้าแก้ว แต่อย่างน้อยเขาก็คือหลักยึดเหนี่ยวสุดท้ายในชีวิตที่เหลืออยู่
เพราะอะไรทำให้อาณาเขตผูกพันกับผู้หญิงที่ไม่มีสิ่งใดคู่ควรกับเขาเลย หรือเพราะความจริงที่เขาได้รู้ว่า เหตุผลที่แท้จริงของทุกอย่างในชีวิตของคืออะไร หรือเพราะความไร้เดียงสา และชวนให้ปกป้องดูแลหรือไร ไม่อาจแยกเธอไปจากเขาได้ ในยามที่อันตรายในเงามืดซึ่งทั้งอาณาเขตและพุทธาพรไม่เคยล่วงรู้เลยว่าแท้จริงแล้วมันคือใคร หากแต่เขาก็ไม่ยอมให้สิ่งใดมาพรากผู้หญิงที่สอนให้อาณาเขตได้รู้จักกับโลกใหม่ที่เกิดขึ้นเพียงเพราะมีพุทธาพร
ไม่อยากจะเชื่อว่าความฝันที่อยู่ไกลเกินเอื้อมจะเป็นจริงได้ หากในวันนี้ พุทธาพรไม่ใช่เป็นแค่ผู้หญิงชั่วคราวของอาณาเขตอีกต่อไป แต่เขาคือเจ้าชายที่ขี่ม้าขาวมาฉุดเธอออกจากโลกที่มีแต่ความทุกข์ เดียวดายและอ้างว้าง และถึงแม้พุทธาพรจะไม่ใช่เจ้าหญิงที่เลิศเลอ หรือทัดเทียมเขาในทุกๆด้าน เพราะสิ่งเดียวที่พุทธาพรมีเหนือกว่าหญิงอื่นหมื่นแสนบนโลกนี้คือ เธอคือคนเดียวที่อาณาเขตรู้เต็มหัวใจว่า เขาได้มอบสิ่งที่มีค่าที่สุดให้เธอได้ก็คือ ความรัก
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
กลับมาใหม่ก็เลยหยิบ เรื่องซินเดอเรลล่าไซด์ไลน์มารีวิวค่ะ เห็นชื่อก็รู้แล้วค่ะว่านางเอกต้องทำอะไรถึงได้พบพระเอก ด้วยเหตุผลอมตะนิรันดร์กาลว่าต้องหาเงินมาดูแลบุพการีที่ป่วยหนัก นางเอกที่พยายามทุกอย่างแล้วจึงต้องยอมทำอาชีพพิเศษนี้ และตามแบบแผน คนแรกของเธอก็คือพระเอก แต่มันไม่ได้ง่ายดายไปเสียหมด กว่าพระเอกจะได้เชยชมนางเอกก็เสียเลือด เสียเหงื่อเอาการ และตามเดิม จากที่ดูหมิ่นในใจก็กลับกลายเป็นแปลกใจระคนอิ่มเอมใจเล็กๆ ที่นางเอกยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง แถมพระเอกก็ได้รู้ว่าแท้จริงแล้วเหตุผลของนางเอกคืออะไร ก็ยิ่งมองนางเอกด้วยความรู้สึกแปลกไปอีก และความผูกพันก็กลายเป็นความรัก ที่นางเอกโชคดีว่าพ่อแม่ของพระเอกไม่ได้ถึงขนาดรังเกียจรังงอน แค่อาจจะไม่แน่ใจเท่าไร แต่นางเอกที่เป็นสาวน้อยอ่อนหวาน แสนดี ก็เอาชนะใจ ทุกคนได้ อาจจะมีเรื่องตื่นเต้นบ้างแต่ก็ไม่ได้มากมายเท่าไรค่ะ
ฟีน่าน่ะเคยอ่านเรื่องนี้คร่าวๆในเวบมาแล้วค่ะ ก่อนซื้อเพราะถ้าไม่เคยอ่านอาจจะไม่ซื้อ เพราะเหตุผลว่า พักนี้นางเอกนิยายไทย เริ่มต้นด้วยการเป็นสาวไซด์ไลน์เยอะมากไปค่ะ จนจะกลายเป็นค่านิยมแปลกๆกันไปแล้วว่า อยากให้นางเอกเจอพระเอกไม่ยาก สมัยก่อนอาจจะเจอที่ทำงานอะไรแบบนั้น แต่ตอนนี้เพิ่มอาชีพไซด์ไลน์มาด้วย ซึ่งฟีน่าไม่ค่อยนิยมเท่าไรค่ะ แต่ด้วยความที่อ่านมาแล้ว ทดสอบอ่านมาบ้างนิดๆหน่อยแล้ว ก็เลยลองซื้อมาค่ะ
อ่านจบแล้วสำหรับเรื่องนี้โอเคนะคะ เพราะอย่างน้อยในเรื่องนี้พระเอกก็ไม่ใช่ประเภทเจอนางเอกแล้ว ซื้อเลย ลากขึ้นเตียงทันใด จบด้วยความรัก แต่พระเอกเคยเจอนางเอกมาครั้งหนึ่งแล้ว โอเคอาจจะเข้าใจผิดในสิ่งที่นางเอกทำ แต่อย่างน้อยก่อนจะลากนางเอกไปทำงานตามสัญญา ก็ยังมีเวลาให้ได้รู้จักมักคุ้นกัน แต่ก็อาจไม่ต่างมากที่นางเอกเจอพระเอกครั้งแรกจะหวั่นไหว ก็นะแกหล่อลากดินขนาดนั้น สาวคนไหนจะไม่หวั่นไหว
อีกอย่างที้ชอบคือ สำนวนการเขียนของเรื่องนี้เขียนได้ดีเลยค่ะ สนุกโดยที่ไม่จำเป็นต้องอาศัยเรท ซึ่งยังไงก็มี แต่ช่วงนี้ฟีน่าเอียนเรทเลยโดดข้ามไป ซึ่งบางเรื่องไม่อ่านเรทก็ไม่มีอะไร แต่เรื่องนี้ยังมีเนื้อหาอื่นๆให้อ่าน ให้ฟีน่าได้สนใจ โดยเฉพาะเรื่องของนางเอกกับแม่ ที่แม้จะไม่ได้เป็นแม่ลูกกันจริงๆ เพราะนางเอกเป็นเด็กกำพร้าที่แม่เก็บมาเลี้ยง แต่อ่านแล้วฟีน่าซาบซึ้งใจนะคะกับความรักของสองคนนี้
แม่ของนางเอกอาจไม่ใช่คนดีหนักหนา เพราะอดีตเธอก็ทำอาชีพที่นางเอกคิดจะทำ แต่เมื่อคิดจะเลิกก็สายไปในบ้างอย่าง วันวานเธออาจเคยเป็นแค่สาวใจแตก แต่เมื่อโตขึ้นก็ได้รู้จักคุณค่าของความรัก และมอบมันให้เด็กที่เอามาเลี้ยง แม่ของนางเอก ต้องเรียกว่าเป็นแม่ที่ดีมากค่ะ ดีกว่าแม่แท้ๆของนางเอกนิยายบางคนเสียอีก คนเขียนใช้คำพูดที่ทำให้ฟีน่าเห็นถึงความผูกพันที่ทำไมนางเอกถึงยอมขายตัวหาเงินรักษาแม่บุญธรรมตัวเอง และในฉากอารมณ์ที่แม่ของนางเอกแสดงให้เห็นว่าตัวเองเสแสร้งเข้มแข็งให้ลูกสาวสบายใจ แต่แท้จริงเธอใกล้ตายแล้ว มันเศร้าค่ะ ฟีน่าร้องไห้เลย เธอไม่อยากให้ลูกสาวต้องลำบากหาเงินมารักษาคนที่ไร้ทางรักษา เป็นความรู้สึกของคนเป็นแม่แท้ๆเลยค่ะ
จริงๆเรื่องนี้ ความรักของพระเอกและนางเอกสำหรับฟีน่ามันก็น่ารักดีค่ะ เพราะพระเอกไม่ได้ร้ายกาจประเภทเหยียดหยามนางเอกตั้งแต่แรกจนจบเรื่อง แม้จะเริ่มต้นด้วยการซื้อหามา แต่อย่างน้อยเขาก็ดูแลและให้เกียรตินางเอกค่อนข้างดี ช่วงแรกอาจมีบ้างแต่ไม่ทุเรศไป ยิ่งตอนรู้ความจริงทุกอย่าง พระเอกจะรักและดูแลนางเอกมากขึ้น ปกป้องทุกอย่าง แม้แต่ครอบครัวของเขาที่อาจจะไม่ยอมรับ ดีที่คนรอบข้างพระเอกเป็นคนดี นางเอกก็เลยโชคดีไป หากถึงมันจะน่ารัก พระเอก นางเอกไม่ได้กินหญ้า น่ารำคาญ แต่ฟีน่ากลับชอบความรักของแม่และนางเอกมากกว่าค่ะ มันกินใจกว่ากันเยอะ และทำให้รู้สึกว่ามันต่างไปจากนิยายที่นางเอกขายตัวหาเงินเรื่องอื่นนิดหนึ่ง ฟีน่ารู้สึกอินกว่า เพราะการใช้ภาษาที่อ่านแล้วฟีน่าคล้อยตาม
และนอกจากนี้ในเรื่องคนรอบกายนางเอกก็มีวังวนทำอาชีพนี้ทั้งนั้น ไม่มีใครโชคดีเลย ทุกคนต่างก็มีจุดจบกันไปคนละแบบ และสะท้อนให้เห็นเรื่องบ้างอย่างที่มีตัวละครหนึ่ง ฟีน่าว่าเขาน่าสงสารมากๆ โดยกระทำจากครอบครัว และชะตากรรมที่เลวร้ายเลย เขาไม่ได้อยากร้าย แต่ทุกอย่างก็ทำให้เขาต้องเป็นแบบนั้น
จะว่าไปฟีน่าชอบเรื่องนี้นะคะ เพราะอย่างน้อยเรื่องก็มีเนื้อหาอะไรนอกไปจากบทเรทที่พักหลังมีมากจนเกินความจำเป็น การใช้คำพูด การเล่าเรื่องสนุกดี แม้จะเบื่อๆกับอาชีพนางเอกที่มีมากเกินไปหน่อย แต่มองโดยรวมฟีน่าว่าใช้ได้เลยนะคะ กับนักเขียนใหม่ที่ฟีน่าลองอ่านคนนี้ มันอาจจะไม่เป็นพล็อตแปลก เพราะอ่านแล้วก็รู้ตอนจบทันที แต่ระหว่างทางก่อนจบมันมีอะไรให้เก็บเกี่ยวนี้ล่ะคะ เป็นสิ่งน่าสนใจกว่า
ว่าจะหัดรีวิวน้อยๆ กลัวคนอ่านตาลาย แต่ก็ทำไม่ได้อีกแล้ว ยังไงก็จะพยายามใหม่นะคะ ฟีน่าติดนิสัย ชอบเขียนอะไรยาวๆ ตลอดเลย ไม้แก่ดัดยากจริงๆ