พรางรักพิทักษ์ใจ มุทิกา
พรางรักพิทักษ์ใจ มุทิกา
เมื่องานสำคัญที่ได้รับมอบหมายของท่านชายนูริกำลังมีปัญหาใหญ่การจะค้นหาต้นเหตุของเหตุการณ์ที่ไม่ปกติก็ควรทำตัวไม่ปกติเพื่อสืบหาความจริงและเมื่อท่านชายนูริผู้มีรอยยิ้มฉาบบนใบหน้าเลือกแล้วว่าแผนการที่ดีที่สุดคือปลอมตัวเข้าสู่เมืองบัลลานงานนี้จะให้ใครก็ตามรู้ไม่ได้ว่าภายใต้ฐานะผู้ติดตามองครักษ์ของท่านชายนูริก็คือท่านชายตัวจริง เขาไม่ต้องการให้เรื่องสำคัญนี้ถูกเปิดเผยขึ้นมาแม้ว่าฐานะของเขาจะเป็นถึงคู่หมั้นของท่านหญิงจูมานาร์แห่งบัลลานก็ตามที
ภายใต้อาภรณ์ของบุรุษหากความจริงพวกเธอคือองครักษ์หญิงผู้คอยดูแล รับใช้และเสี่ยงชีวิตเพื่อท่านหญิงจูมานาร์ผู้ปกปิดความจริงด้วยข่าวลือที่แพร่สะบัดไปทั่วว่าเป็นเพียงท่านหญิงอ่อนแอ ขี้โรคทว่าสตรีที่ถูกกล่าวขานว่าบอบบางปานฉะนั้นกลับแฝงกายเป็นหนึ่งในคณะเดินทางเพื่อภารกิจลับของสตรีแห่งบัลลานแต่ไม่คาดคิดเลยว่า บางเรื่องที่ควรง่ายกลับยากเมื่อบางทีเรื่องนี้อาจจะเป็นการวางแผนของใครสักคน และนำพา นิมร์ชายหนุ่มอารณ์ดีแห่งเมืองทาลาทเข้ามาพัวพันอย่างที่ท่านหญิงไม่ปรารถนา
ไม่มีสิ่งใดจะตบตาท่านชายนูริได้แม้แต่ความจริงที่ซ่อนตัวตนของสตรีที่แอบอ้างว่าเป็นเพียงแค่องครักษ์ของท่านหญิงจูมานาร์ได้แต่เมื่อเขายังไม่อาจพิสูจน์ในสิ่งที่สงสัยได้ดูราห์ก็คือชื่อที่ท่านชายนูริให้ความสำคัญ จนแม้แต่เขาเองก็ยังแปลกใจว่าผู้หญิงที่ดูแข็งกระด้างและไม่ชอบขี้หน้าเขาอย่างเห็นได้ชัดคนนี้กลับมีอิทธิพลต่อชีวิตของเขาอย่างไม่น่าเชื่อทั้งห่วงใยและอยากปกป้องคุ้มครองเธอเป็นที่สุดแม้แต่การยอมลงให้กับผู้หญิงที่อาจเป็นแค่เพียงองครักษ์ของท่านหญิงคู่หมั้นของเขาเอง
เพราะนิมร์คือคนแห่งทาลาทคนที่จูมานาร์ไม่ควรไว้วางใจ รอยยิ้มที่ดูเหมือนไม่มีพิษภัยของเขาไม่อาจตบตาเธอได้ยิ่งรอยยิ้มเปิดเผยกว้างขวางสักเพียงใดก็ยิ่งซ่อนตัวตนที่แท้จริงเอาไว้หากปณิธานในการผลักไสเขาก็สั่นคลอนไปเรื่อยๆเมื่อเขายอมเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเพื่อช่วยชีวิตเธอจนมันเกือบคร่าชีวิตผู้ชายที่จูมานาร์ควรระมัดระวังหัวใจให้ดีเพราะเมื่อเธอคือท่านหญิงจูมานาร์ ผู้เติบโตมาพร้อมกับคำว่าหน้าที่ชายาของเจ้าชายนูริแห่งทาลาทเท่านั้น
แม้หลายครั้งที่ท่านชายนูริไม่มั่นใจในความคิดของตนหากแต่สัญชาตญาณก็ร้องบอกเขาว่ามันถูกต้อง การก้าวเข้าสู่การเมืองภายในของเมืองบัลลานเป็นสิ่งที่เขาไม่ควรทำเพราะมันอาจเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง แต่จะให้เขานั่งมองความวิบัติของผู้คนของจูมานาร์เช่นนั้นหรือเขาก็ทำไม่ได้ และเมื่อข้อสงสัยที่เขาได้ข้อสรุปมานานแล้วว่า ดูราห์ มิใช่ใครอื่นแต่คือสตรีผู้ที่เขามีสิทธิ์จะได้ครอบครองเมื่อถึงเวลาต่อให้มันเป็นอันตรายถึงชีวิตท่านชายนูริก็มอบให้ได้
มันเป็นได้ทั้งความหวานล้ำและขมขื่นในคราเดียวกันใจที่ไม่รักดีแม้รู้ดีแก่ใจว่าเมื่อเธอคือท่านหญิงจูมานาร์จะต้องเป็นของท่านชายนูริเท่านั้นหากเพียงแค่ตอนนี้ขอให้เธอได้มีความสุขกับนิมร์บุรุษแห่งทาลาทที่แสนต่ำต้อยเสียก่อน หากความลับย่อมไม่มีบนโลกเมื่อความทุกข์ที่กินกัดผิดชอบชั่วดีได้รับคำตอบว่า ความรักครั้งแรกในชีวิตไม่ได้มอบให้แด่ชายผิดคนแต่เขาคือผู้ชายที่เธอมีสิทธิ์จะรักเขาได้ แต่ข้อหาหลอกลวงนี้ก็ยิ่งใหญ่นักหากไม่เพราะอดีตที่ผ่านมา แม้เธอเป็นเพียงดูราห์ท่านชายนูริก็ยังทุ่มเทให้ได้มากเพียงนี้ ความรักที่ล้นเหลือจึงทดแทนทุกสิ่งได้
Create Date : 05 กันยายน 2557 |
Last Update : 5 กันยายน 2557 10:20:49 น. |
|
3 comments
|
Counter : 4141 Pageviews. |
|
|
มาสักทีหลังจากรอคอยเล่มที่สามของชุดทะเลทรายของมุทิกาค่ะ ซึ่งตอนนี้ออกแล้วสองเล่มก็คือสุคนธาแห่งหัวใจและมารุตาลิขิตรักนะคะ ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าออกแล้วเพราะปกติฟีน่าไม่อ่านนิยายออนไลน์ จนมีเพื่อนมาบอกว่าซื้อให้ด้วยนะ เล่มสามออกแล้ว กรี๊ดซิคะ ต้องรีบสอย รีบรีวิว ช้าไม่ได้ เพราะรอจนลืม นิยายของมุทิกาจะมีปีละเล่มอะไรประมาณนั้น
อย่างที่บอกว่ามันเป็นเล่มต่อจากมารุตาฯ เนื้อหาจะต่อเนื่องกันเล็กน้อยค่ะ แต่เริ่มเรื่องมาด้วยความวุ่นวายของภารกิจเชื่อมเส้นทางการค้าขายของเมืองของพระเอกไปสู่เมืองของคู่หมั้นหมายในวัยเด็ก และเพื่อสืบหาความจริงงานนี้พระเอกที่เป็นท่านชายเจ้าสำราญที่สุดในบรรดาพี่น้องห้าคน ก็เลยใช้มุกปลอมตัวเป็นเพียงแค่คนติดตามองครักษ์ของท่านชาย เข้าไปสืบข่าวในอีกเมือง แต่ไม่คิดว่าเรื่องราวมันชักจะส่งกลิ่นแปลกๆ เมื่อคณะของสตรีผู้อ้างชื่อว่าเป็นองครักษ์หญิงของท่านหญิงคู่หมั้นเกิดเรื่องราวขึ้น แม้จะรู้ดีว่านางเอก(ที่ตอนนั้นพระเอกยังไม่แน่ใจว่าเธอคือใคร) ไม่ชอบขี้หน้าแต่ก็ต้องยื่นมือมาช่วยแกมสนุกกับการได้ยั่วโมโหนางเอก ที่เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่น่าจะใช่อย่างที่ปากบอก แต่เธอนี้ล่ะน่าจะคือคู่หมั้นของเขาเอง หากเมื่อสาวเจ้าไม่พูดถึงฐานะจริงๆของตัวเอง เขาก็ได้แต่ยื่นมือเข้าไปยุ่งวุ่นวาย โดยที่ไม่มีใครขอ และลางสังหรณ์มันก็จริง เพราะเรื่องราวทุกอย่างทั้งความวุ่นวายของเขา และเรื่องของนางเอกมีเหตุผลที่ซับซ้อนและเกี่ยวพันกันอย่างไม่น่าเชื่อ และถ้าไม่สามารถจัดการได้ มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ รวมทั้งความจริงที่เมื่อไรนางเอกได้รู้ว่าเขาไม่ใช่แค่คนติดตามต่ำต้อย แต่คือคู่หมั้นของเธอเองจะเป็นเช่นไร เพราะปกตินางเอกเองก็แสบไม่ใช่ย่อย
อ่านจบแล้วดันไปคิดถึงเล่มมารุตาลิขิตรักค่ะ คือแบบว่าท่านชายซาริมนี้แม้จะมาแต่ฉากต้นๆ แต่ว่าเวลาพระเอกพูดถึงความฉลาดของท่านพี่ตัวเองแล้ว เราก็ยิ่งเทใจให้ท่านชายซาริมต่อไป แต่ไม่ใช่ว่าพระเอกเล่มนี้จะอ่อนด้อยกว่ากันนะคะ เพราะว่าท่านชายนูริจะมีบุคลิกที่ต่างจากพี่ชายคนโตแบบสุดขั้ว เขาคือท่านชายเจ้าสำราญ ดูท่าทางไม่ชอบมีเรื่องกับใคร เข้ากับคนง่าย ด้วยหน้าตาที่ประดับไว้ด้วยรอยยิ้ม จนคนไว้วางใจให้ความสนิทสนมแบบไม่ทันรู้ตัวเอง ค่อนข้างขี้เล่นและอารมณ์ดีกว่าพี่ๆ ทุกคน ดังนั้นใครชอบพระเอกแนวสบายๆ ไม่เคร่งเครียด ชอบเรื่องสนุกและหาชอบหยอกล้อนางเอกนะคะ น่าจะชอบท่านชายนูริ แต่ถึงแม้ว่าท่านชายนูริจะดูสบายๆ ไม่น่ามีพิษภัยอะไร หากความจริงคนแบบนี้ก็น่ากลัวไปอีกแบบ เพราะเราไม่อาจอ่านความรู้สึกเขาได้ว่าจะเล่น หรือจะจริงจังกันแน่ กว่าจะมารู้ตัวมีดก็มาจ่อที่คอหอยกันไปแล้ว
และในเรื่องนี้ คู่กัดของพระเอกก็หนีไม่พ้นนางเอกค่ะ ที่เรื่องไม่ได้ซ่อนความจริงของนางเอกเลยว่าเธอคือใคร ฟีน่าก็เลยเลือกที่เล่าไปเลยว่า องครักษ์หญิงผู้นี้คือท่านหญิงจูมานาร์ คู่หมั้นของท่านชายนูริ ไม่งั้นก็คงไม่กล้าเฉลยความจริงกันเลย คือเรื่องนี้ต้องบอกว่ามันแนวคู่กัด คู่กันจริงๆค่ะ นางเอกไม่ชอบขี้นหน้าพระเอกแต่แรก เขม่นและต้องการขับไล่ไปให้ไกลๆ เพราะเขาได้ชื่อว่าเป็นคนต่างเมือง มาทำเป็นเก่งกาจในเมืองของเธอแบบนี้มันหยามกันชัดๆ แต่ความดีก็ชนะใจกันไปประมาณนั้นนะคะ แต่ว่าจะชนะใจได้ นางเอกก็ดื้อแพ่งเอาไม่น้อย และนำมาสู่ประเด็นความรู้สึกต่อตัวนางเอก
เพราะมันคือรสนิยมส่วนตัวของฟีน่านะคะ ขอบอกไว้ก่อนเลย ฟีน่าไม่ได้ต้องการนางเอกแนวแม่พลอยสุดๆ ประเภทเรียบร้อย หัวอ่อน เป็นแม่บ้านแม่เรือน ไม่ยุ่งเรื่องของบุรุษ แต่เล่มนี้นางเอกมาในคราบองครักษ์ของตัวเอง นางเอกเลยใส่เต็มได้ ซึ่งไอ้เราก็มีปัญหาใหญ่กับสไตล์นางเอกหัวดื้อ หัวรั้น เอาแต่ใจมากๆ นางเอกเล่มนี้ต้องบอกว่าเพราะการโดนให้ท้ายมาตลอด นางเอกเลยเป็นคนค่อนข้างเชื่อมั่นในตัวเอง จนฟีน่ารู้สึกว่านางเอกเรื่องนี้แข็งกระด้างในบางฉากกันเลยทีเดียวค่ะ แค่ตอนแรก เห็นถึงความอวดดีโดยที่ไม่ประมาณตนว่าทำได้แค่ไหน เอาแต่ใจจนลึกๆ ฟีน่าไม่ชอบการกระทำหุนหันพลันแล่นแบบนี้เลย หรือหลายฉากที่นางเอกตวาดพระเอกบ้าง ขึ้นเสียง วางท่า วางก้าม ข่มขู่ ใจร้ายใส่พระเอก หรือแม้แต่คิดว่าการกระทำตัวเองไม่ผิดเท่าไร เลยลดความรู้สึกว่านางเอกน่ารักไปเลยนะคะ แม้จะมาแก้ตัวด้วยคำว่า เพราะนางเอกเป็นท่านหญิงที่ได้รักการเอาอกเอาใจ เธอเคยป่วยมาก่อน พอหายก็อยากแข็งแรง เลยมาสนใจเรื่องห้าวๆของเด็กผู้ชายมากกว่าเป็นกุลสตรีรอวันแต่งงานออกเรือน และเธอเป็นท่านหญิงด้วย อยู่เหนือทุกคน เป็นเจ้านายคน แต่ความที่อายุน้อย เลยมีบางฉากนางเอกดูไม่ให้เกียรติคนที่อายุมากกว่าไปสักนิดค่ะ เพราะความรู้สึกว่านางเอกไม่น่ารักเท่าไรในสายตาฟีน่า แม้ว่าเธอจะเข้มแข็งจนเป็นส่วนหนึ่งที่พระเอกประทับ แต่เราเป็นคนอ่านรู้สึกว่านางเอกคนนี้ยังไม่ใช่สำหรับฟีน่าเท่าไร ถ้าลดๆ ความห้าวหาญจนแทบไม่เหลือความอ่อนหวานไปบ้าง มันอาจจะรู้สึกแนวมากกว่านี้นะคะ
เนื้อเรื่องและการสร้างปมปัญหาขึ้นมาว่าการก่อกวนการก่อสร้างครั้งนี้มันมีอะไรมากกว่าที่น่าจะเป็นเรื่องธรรมดา และพออ่านไปก็รู้สึกแล้วว่ามันเป็นเรื่องใหญ่โต ซึ่งตรงนี้เขียนและนำเสนอมาได้น่าสนใจมากค่ะว่าตกลงแล้วมันจะดำเนินไปอย่างไงดี ผู้บงการสูงสุดคือใคร ทำไปเพื่ออะไรตอนแรกเดาไม่ถูกนะคะ ไม่คิดว่าจะมามุกนี้ จนเรื่อยๆ เริ่มเดาทางได้ล่ะว่าจะเป็นเช่นไรต่อไป เหลือแค่เฉลยคนร้ายและแผนการทั้งหมด
ความหวานความน่ารัก อันนี้ต้องบอกว่า ถ้าใครชอบแนวนิยายโทนสดใส ชอบให้นางเอก พระเอกลับฝีปากกันบ่อยๆ ก็ถูกใจ ความหวาน ถ้าให้เทียบกับสองเล่มก่อน ยังสู้กับแชมป์ของเซ็ทอย่าง มารุตาลิขิตรักไม่ได้เลยนะคะ เพราะมันเป็นแนวต่อปาก ต่อคำ พระเอกชอบยั่วโทสะ นางเอกก็ปรี๊ดแตกง่าย หวานๆของคนคู่นี้ มันก็เลยต้องมีวาจาเผ็ดร้อนมาเป็นของแถมด้วยค่ะ จะมาเรียกว่าหวานได้ใจกันจริงๆ ตอนทุกอย่างเฉลยมาหมดว่าใครคือคนร้าย พระเอกไม่ใช่คนติดตามแต่คือท่านชายตัวจริง และความลับบางอย่างระหว่างพระเอกและนางเอกที่แทบจะเรียกว่าเปลี่ยนนางเอกแสนซน เอาแต่ใจคนนี้ไปเป็นอีกคนหนึ่งเลยทีเดียวค่ะ ซึ่งจะมีอีกฉากที่ชอบก็คือฉากที่นางเอกต้องช่วยพระเอกให้รอดชีวิตจากคนที่ปองร้ายเธอ อ่านมาทั้งเรื่อง รู้สึกว่าสองฉากตรงนี้น่ารักสุดในเรื่องแล้ว ส่วนอื่นอ่านเอาขำๆ ประกอบเนื่อเรื่องให้เป็นไปอย่างที่คนร้ายต้องการให้เป็น
เรื่องนี้สำหรับฟีน่าก็จัดไว้เป็นนิยายอ่านได้เพลินๆ สนุกดีคะ แต่คนที่มีลักษณะไม่ชอบนางเอกแนวแข็งกระด้างไปบ้าง ปากคอร้ายกาจเกินไปนิดหนึ่งทำให้ยังไม่ปลื้มนางเอกมากนัก แม้จะมาแก้ตัวในตอนกลางๆ เรื่องแล้วก็ตามที แต่ก็เป็นนิยายที่อ่านสนุกดีเลยนะคะในแง่ที่ว่าเป็นนิยายแนวทะเลทรายที่ไม่ได้เป็นพวกมีแต่กระโจม อูฐ โอเอซิสและทะเลทรายก็พอแล้ว แต่มันมีเนื้อหา เรื่องราวที่มันไม่อุปสรรคมากนัก แต่ก็น่าติดตามให้อ่านได้จนจบเรื่อง
แต่พอพูดถึงตอนจบ ขอบ่นสักหน่อยนะคะว่า ตอนจบของเรื่องนี้ทำเอางงไปเลยว่า อ้าวจบแล้วหรือเนี่ย จบได้ห้วนมากค่ะ เหมือนว่าหน้ากระดาษมีให้ครึ่งหน้า ต้องเล่าเรื่องตอนจบแบบสุขสันต์หรรษาของทุกคนไว้ ตอนจบเรื่องนี้มาเร็ว ไปเร็วจนเรายังไม่ทันได้จิ้น ได้ฟินอะไรเลย ความหวานก็มีให้ไม่ค่อยเยอะอยู่แล้ว ออกอาการเอ๋อกินเล็กน้อยนะคะ ถ้าเพิ่มตอนไปสักนิดหนึ่งให้มันจบแบบสวยงามกว่านี้น่าจะดีกว่าตอนเช่นนี้ค่ะ เพราะเล่มก่อน ท่านชายซาริมเอาอยู่ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องค่ะ อ่านจนไม่อยากให้จบไวๆ เลยทีเดียวค่ะ เสน่ห์ของท่านชายซาริมเอาอยู่มาก แทบไม่มีใครมาแทบรัศมีได้ เรื่องนี้ขนาดใช้มุกปลอมตัว ซึ่งเป็นมุกยอดฮิตและน่าจะหวานโดนใจก็ยังไม่ใช่เลยค่ะ
ตอนนี้แฟนของมุทิกาแบบฟีน่าล่ะ ต้องเตรียมว่าเล่มสี่จะมาเมื่อไร ใครเป็นพระเอก เพราะท่านชายห้าคน ต่างก็ได้คู่ครองไปแล้วสาม (นับพระเอกเล่มนี้ด้วย) เหลือท่านชายสองและสี่ ก็ยังต้องคอยติดตามข่าวสารกันต่อไปนะคะ เพราะชุดนี้อ่านทุกเล่มแล้ว สนุกมากน้อยคละเคล้ากันไปค่ะ ซึ่งส่วนตัวฟีน่าเชียร์มารุตาลิขิตรักค่ะ ใครไม่เคยอ่านชุดนี้ลองมารุตาฯ ก่อนเผื่อว่าจะติดใจจนตามอ่านทุกเล่มแบบฟีน่านะคะ ไหนๆ ติดคนเดียวคงไม่ดีเลยหาคนร่วมวงด้วยจะดีกว่าค่ะ แล้วถ้าสงสัยว่าต้องอ่านต่อกันไหม จริงๆก็ควรอ่านนะคะ แต่จะอ่านแยกเล่มกันก็ได้ค่ะ เพราะว่ามันมีเนื้อเรื่องเป็นของตัวเอง แต่จะมีเหตุการณ์เกี่ยวพันกันบ้างเล็กน้อยค่ะ