จะผ่านไปแล้วอีกหนึ่งปี
จะว่าช้า ในความช้ามันก็มีความเร็วซ่อนอยู่
จะว่าเร็ว ในความเร็วนั้นก็มีความช้าซ่อนอยู่
จะเลวจะดี จะเป็นยังไง เวลาก็ต้องผ่านไปอยู่ดีแหละน้า
ปีที่แล้วหิมะตกวันที่สามสิบเอ็ดธันวา
ปีนี้ตกเร็วกว่าหนึ่งวัน
หิมะตก ฟ้าปิด หนาวจับใจ
วันหิมะตกเหมือนทุกอย่างหยุดนิ่ง
หยุดให้จุดเล็กๆบนโลกนี้หยุดคิดด้วยรึเปล่านะ
คิดถึงปีที่ผ่านมา
การเรียน
ปีนี้ผ่านไปแบบเรื่อยๆ อยู่ไทยสามเดือน(ได้มั้ง) ที่เหลืออยู่จีน
เวลาเรียนเรียนอยูู่่นิดเดียว แถมยังไม่ตั้งใจ
แต่ก็ไม่เป็นอะไร
ดันมาเครียดเอาตอนท้ายปี
เครียดหัวจะระเบิด
และปีหน้า....อาจจะหนักกว่านี้ ไม่ดิ่ หนักชัวร์
คงต้องเปลี่ยนเวลานั่งฝันถึงตัวเองในชุดนักศึกษา เต้นบ้าเต้นบอ ออกค่ายตามป่าเขาได้แล้ว
ความจริงมันอยู่ที่นี่
ก็ต้องอยู่ที่นี่ต่อไป
ครอบครัว
ครอบครัวก็ยังคงสำคัญเป็นที่หนึ่ง
ยิ่งไม่ได้อยู่ใกล้ ยิ่งคิดถึง
และต้องเป็นอย่างนี้ไป...อีกหลายปี
ปีนี้พ่อแม่ไม่เป็นอะไรเลย...ดีมาก
จะปีหน้า...ไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกอย่าง
ให้พ่อกะแม่กะน้อง อยู่ดีมีสุขต่อไป
รอเรา...กลับไปอยู่ด้วยกัน
เพื่อน
ยอมรับว่าตอนนี้เหงามากขึ้น
เพื่อนน่ะ ก็มีอยู่แหละ
แต่ "เพื่อน" น่ะ ยังหาไม่เจอ
เรารักษาระยะห่าง เคารพความแตกต่าง
ดังนั้น ไม่ว่าจะใกล้กันขนาดไหน
เราก็ยังห่างกันอยู่ดี
ปีนี้เสียคนที่เหมือนจะสนิทด้วยไปหนึ่งคน ด้วยเหตุผลงี่เง่า---แค่เราเบื่อเค้า
ในเมื่อเราไม่ยอมรักคนอื่นก่อน ก็คงไม่มีใครมารักเรา
เรื่องน่าเสียดายยิ่งใหญ่แห่งปี
แต่ก็ช่างมันเถอะ เพราะนั่นเป็นสิ่งที่เลือกแล้ว
ความรัก
จริงๆก็ควรจะไม่ต่างจากปีอื่น
แต่จะว่าไปปีนี้ก็พิเศษ เพราะเป็นปีที่มีคนให้คิดถึง
คิดถึงแบบเงียบๆ และหัวเราะอยู่กับตัวเองเบาๆ
และเป็นปีแรก...ที่รู้สึกว่าตัวเองบ้าบอด้วยเรื่องไร้เหตุผล --"
ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นได้
อีกมุมนึง ปีนี้ชีวิตเกี่ยวข้องกะความรักเยอะเหมือนกัน
เพราะชอบที่คนโหยหาความรักมาอยู่ใกล้ๆ (ซึ่งเราเฉยๆ เมื่อก่อนเราจะเป็นฝ่ายโหยหาและอยู่กะคนที่เฉยๆกว่า)
มีคนพูดเรื่องแฟน เรื่องแต่งงาน อยู่ใกล้ๆหู
ตลกดี...ที่พอได้ยินละก้อรู้สึกว่า
สงสัยเราจะไม่ได้แต่งมั้ง
เบื่อง่าย...แค่คนที่ไม่ได้เจอทุกวัน เพื่อนกันเฉยๆก็เบื่อเค้า จนไม่มีคนจะคบอยู่ละ
ถ้าต้องอยู่กะคนคนเดียวทั้งวันทั้งคืน
อกแตกตายแน่นอน
ร่างกาย
ปีนี้อ้วนน้อยลง แต่ก้อยังอ้วนอยู่และพุงป่อง
ปีใหม่จะกินน้อยกว่านี้...หนูสัญญา
เป็นหวัดครั้งแรกในรอบหลายปีเมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา
นานๆที่จะป่วยซะที
ก้อดีเหมือนกัน เสียดายยาที่เตรียมมา มันจะหมดอายุ
จิตใจ
ไม่รู้เหมือนกัน
นิ่งๆฟุ้งๆสลับกันไป
บ้าเมื่อไหร่ละจะบอกนะ
ไม่มี Resolution สำหรับปีใหม่
เพราะไม่ชอบเวลาตัวเองทำไม่ได้
แต่ขอให้ทุกอย่างดีขึ้น
ขอให้ทุกอย่างดีขึ้น
หิมะสิ้นปี ขอให้ชะความผิดหวัง ความเสียใจของปีนี้ลงไปกองที่พื้น
ละจางหายเวลาแสงอาทิตย์ส่อง
พี่น้องชาวบล๊อกก็เช่นเดียวกัน
โชคดีปีใหม่ค่ะ
(แปะรูปค้างสต๊อก)