อารมณ์คิดถึงบ้าน--กลับมาหลอนอีกแล้ว
43วัน
ผ่านไปแล้ว ในสาธารณรัฐประชาชนจีน---
แมร่ม---คิดถึงบ้านว่ะ
นี่เพิ่งเข้าเดือนที่สอง
เหลืออีก-----------71เดือน
คิดถึงบ้านว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คิดถึงแม่ว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เดือนหน้ามีสอบแล้ว
คงต้องอ่านหนังสือเยอะๆ
จะได้ลืมๆ
ว่างเกินไป-คิดถึงบ้านทุกที
อยากโทรหาแม่
แต่ก็รู้ว่า โทรไป-ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
ถึงแม่มาหา--ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาอีกเหมือนกัน
กลายเป็นบล็อกพร่ำเพ้อไปซะแล้ว
จำได้ว่าตอนไปตรวจสุขภาพจิตของกอพอ
เค้าเขียนให้เราว่า เรานี่ rather immature
ตอนนั้นเถียงหัวชนฝา
กรูเนี่ยนะ
ออกจะอินดิเพนเด้นท์ไฮโซ
แต่ตอนนี้
ชักจะเริ่มเห็นด้วย
เหอะๆ
ช่วงดาวน์ๆเนี่ย ไม่มีใคร ไม่มีอะไรช่วยเราได้เลย
ทุกอย่างจืดชืดหมด--เฮ้อ
ได้แต่รออารมณ์ไฮๆกลับมา
ผ่านไปเดือนกว่าละครับ
ภาษาจีนยังห่อยอยู่เลยครับ
รู้เลยว่า
การจะเรียนภาษาได้ดีๆเนี่ย
โฮมสเตย์ดีที่สุด
เค้าไปสวิสมานะ
ตอนนั้นไม่ใช่จะได้เรียนอะไร
แต่อยู่กะโฮสเดือนเดียว
เค้าว่าเค้าพูดได้เยอะกว่าที่เป็นตอนนี้นะ
เราอยู่กะคนไทย กะคนต่างชาติ
ถึงพูดจีนกันมันก็ไม่ถูก แบบว่ารูปประโยคมันไม่ได้
ละยังไม่มีใครมาบอกเราอีก ว่าถูกเป็นยังไง
กรรม----ยังกะเรียนอยู่ไทยเลยนิ
ต้องหาวิธีใหม่ซะแล้ว.........
วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:9:35:09 น.
พี่ต้องรออีกสามเดือนยังกะสาบสิบปีกว่าจะได้กลับแน่ะ เอิ๊กๆ 
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
