|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อ...เมืองไทย....ยังเป็นสวรรค์บนดิน...ของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ..
เมื่อ...เมืองไทย....ยังเป็นสวรรค์บนดิน...ของนักท่องเที่ยว ..
แม่บุญมัวแต่พาไปเที่ยวที่อื่น ๆ อย่างเพลิดเพลินเจริญใจ สลายเงินในกระปุกกระเป๋า หลาย ๆ คนบอกมาว่า โชคดีที่ได้ท่องเที่ยวในสถานที่แตกต่างมากมายหลายหลากรส ..อาหาร เพราะเที่ยวไป กินไป ..อันนั้นไม่ขอปฏิเสธ เพราะมันเป็นความสุขของเราสองคน ที่หลังจากทำงานกันมานาน พอแก่ตัวก็หากำไลให้ชีวิต ไม่ได้มานั่งกอดเงินที่หามาได้ ไม่รู้จะเก็บไปให้ใคร ลูกเต้าก็ไม่มี ...ตายไปก็ไม่มีสมบัติอะไรต้องหวง อิ อิ
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า.. ปกติเราสองคนจะมีภาระกิจที่ชอบทำเหมือนกัน คือหลังจากดูข่าวภาคค่ำจบ เราจะเปิดหาช่องที่เป็นสารคดีเกี่ยวกับสัตว์ แหล่งท่องเที่ยว สถานที่สวยงาม อาหาร ซึ่งมีมากมายให้เลือกชมได้ตามความชอบในแต่ละวัน โฆษณา..มีบ้าง แต่ไม่ใช่ทุก ๕ หรือ ๑๐ นาที เขาจะฉายเรื่องราวที่นำมาฉายอย่างต่อเนื่อง จนแม้จะอยากฉี่ยังต้องอั้น เพราะไม่อยากพลาด...จบเรื่องจึงจะฉายโฆษณา..อันนี้ดูกันแบบสะใจจริง ๆ
แม่บุญเลยพลอยได้รับความรู้จากการดูทีวี สารคดี อย่างที่ว่า ที่สำคัญ...ทุกเดือน จะมีสารคดีเกี่ยวกับเมืองไทยมาเสนอ ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยว อาหารการกิน มวยไทย ฟาร์มจระเข้ จังหวักขอนแก่น ..ที่มีหมู่บ้านที่เลี้ยงงูเห่า งูจงอาง เล่นเอาดูไปขนลุกไป เพราะแม้แต่เด็ก ๆ ยังเล่นกับงู ปรื้ออออ..และ ฯลฯ จาระนัยไม่หมด ...
ความนิยมดังว่า...ยังมีอีก นิตยสารเกี่ยวกับการท่องเที่ยว แทบทุกเดือนที่เสนอเรื่องราวเกี่ยวกับเมืองไทย รูปภาพประกอบสวยงาม โดยไม่ต้องเสกสรรค์ปั้นแต่ง เพราะมันสวยจริง ๆ ยิ่งบริษัทนำเที่ยวด้วยแล้ว ภาพท้องทะเลไทยดูจะดึงดูดให้ผู้คนใฝ่ฝันอยากจะไปกระโดด ดำน้ำ ดูปะการัง ดูอะไรต่ออะไรสวย ๆ งาม ๆ ใต้ท้องน้ำ โดยเฉพาะหน้าหนาว...ที่ผู้คนหนีหิมะ ไปหาแสงแดด ..อันอบอุ่น ช่วงนั้นค่าเครื่องบินแพงระยับ เกินกว่า ๑๒๐๐ ยูโร คนก็ยังแห่กันไป จะมีที่ไหนในโลก ที่มีสถานที่สวยงาม อาหารอร่อย บริการระดับห้าดาวบวก ๆ ๆ ๆ งานนี้เวลาเพื่อน ๆ มิเชลมาถามเรื่องเมืองไทย แม่บุญจะโม้จนน้ำลายแตกฟอง...ต้องล่อไวน์...มาดับเลยทีเดียว มิเชลเองก็เถอะ แกทำหน้าที่ราวกับประชาสัมพันธ์ประเทศไทยมาเกิด เวลาแกเล่า หมู หมา กาไก่ ยังฟังกันยันหลับ...
ไม่นานมานี้ พี่ชายของมิเชลก็เอานิตยสารที่ลงเกี่ยวกับเมืองไทยมาให้อีกหลายเล่ม เขาเขียนเกี่ยวกับสุโขทัย จะหนีไม่พ้นที่ลงกันก็เมืองฟ้าอมรฯ กทม. อันเลิศเลอไปด้วยความสะดวกสบาย ศูนย์การค้าหรูระดับหกดาว อาหารการกิน ร้านอาหารดัง ๆ อีกมากมาย ถนนข้าวสาร...แหล่งของกินราคาปานกลาง ก็ถูกนำมาลงบ่อย ๆ วัดพระแก้วฯ วัดอรุณฯ และภาพของชาวไทยที่น้อมไหว้สักการะภาพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา แม้แต่เวลาไปนั่งรอที่โรงพยาบาล คลีนิค เปิดนิตยสารทีไร เรื่องเกี่ยวกับเมืองไทยมีมาทุกที บางครั้งแม้จะเป็นเพียงคอลัมน์เล็ก ๆ แม่บุญก็จะนั่งอ่าน อย่างเต็มตื้น...ปลื้มใจที่เกิดมาเป็นคนไทย
นิตยสารเกี่ยวกับอาหาร...มีหรือ จะไม่มีภาพอาหารไทย ??? ทั้งนี้บางทีก็เป็นอาหารฟิวชั่น ดัดแปลง แต่ก็ลงชื่อว่า..ไทย..ทุกครั้ง เชฟระดับดาวมิเชอลิน...บางคนเอาตะไคร้ ใบมะกรูด กะทิ มาลองเมนูใหม่ ๆ ที่โรงเรียนสอนทำอาหาร มีหลักสูตร...อาหารไทย สอนโดยอาจารย์ฝรั่ง...อันนี้ไม่ชอบเป็นอย่างมาก เพราะถึงยังไง ลิ้นฝรั่งกับคนไทยแท้ ๆ มันก็ต่างกันอยู่ดี ใครจะว่าชาตินิยมจนเกินเลยก็ช่าง ...แต่มันเป็นเรื่องจริง เพราะมีนักเรียนฝรั่งที่ไปเรียนมา เอามาเล่าให้ฟัง...ๆ แล้วก็ได้แต่ถอนใจ เพราะเขาเอาอาหารไทย ผสมจีน เวียดนาม ฯลฯ แล้วบอกว่า...อาหารไทย...เสียชื่อเลยตรู...
ที่เอาบอกเล่า เก้าสิบให้ฟัง เพราะอยากให้คนไทยทุก ๆ คนภูมิใจในชาติ ศาสนา และ พระมหากษัตริย์ของคนไทยทั้งชาติ The land of Smile
ยังคงเป็นคำนำในการเสนอ..เมืองไทย ให้คนต่างชาติได้รู้จักเมืองไทย อาทิตย์ที่ผ่านมา มีชาวฝรั่งเศสไปเที่ยวที่เกาะหลีแป๊ะ..แล้วบอกว่า...แรก ๆ ไม่รู้ถึงความแตกต่างในรอยยิ้ม ตอนนี้มาเมืองไทยบ่อย รู้แล้วว่า...ยิ้มแบบไหนเป็นมิตร แบบไหนที่มีความหมายซ่อนเร้น..ในทางไม่ดี ..ได้ยินแล้วมิเชลหัวเราะเสียงดัง เพราะแกเองก็เจอแบบนั้นเหมือนกัน.....
อันนี้...เป็นหน้าที่ของพวกเราคนไทย..ไม่ใช่คนอื่น แม้ต่คนที่อาศัยอยู่ต่างประเทศ ก็สามารถช่วยกันรักษาชื่อเสียงของเมืองไทยไว้ได้เช่นกัน ทำสิ่งดี ๆ ให้พวกเขาเห็น ๆ ถึงคุณค่าของความเป็นคนไทยที่มีน้ำใจให้กับผู้อื่นเสมอ...แม้จะแอบหวังผลเล็ก น้อย.. อย่างเช่นแม่บุญ ที่ไปเผยแพร่การแกะสลักผัก ผลไม้ ก็แอบหวังว่า จะมีคนสนใจเมืองไทยมากขึ้น ทำให้เขารู้จักบ้านเรามากขึ้น ทำแล้วก็มานั่งภูมิใจเองแหละ แต่เวลามีเรื่องไม่ดี...อันนั้นก็ต้องช่วยกันเช่นกัน
แม่บุญชอบนิทาน..เรื่องที่อาจารย์ เรียกกลูกศิษย์เข้ามาหักไม้ไผ่ท่อนเล็ก ๆ ทีละอัน กับการหักทีละเป็นโหล...ไปคิดเอาเอง....
ขออันเชิญพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบางบทมาลงค่ะ
"อนาคตทำนายได้
ทุกสิ่งทุกอย่าง ที่เกิดที่เป็นอยู่แก่เราในวันนี้ ย่อมมีต้นเรื่องมาก่อน ต้นเรื่องนั้นคือ เหตุ สิ่งที่ได้รับคือ ผล และผลที่ท่านมีความรู้อยู่ขณะนี้ จะเป็นเหตุให้เกิดผลอย่างอื่นต่อไปอีก คือ ทำให้สามารถใช้ความรู้ที่มีอยู่ทำงานที่ต้องการได้ แล้วการทำงานของท่าน ก็จะเป็นเหตุให้เกิดผลอื่นๆ ต่อเนื่องกันไปอีก ไม่หยุดยั้ง ดังนั้นที่พูดกันว่า ให้พิจารณาเหตุผลให้ดีนั้น กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ให้พิจารณาการกระทำหรือกรรมของตนให้ดีนั่นเอง คนเราโดยมากมักนึกว่า อนาคตจะเป็นอย่างไรเราทราบไม่ได้ แต่ที่จริงเราย่อมจะทราบได้บ้างเหมือนกัน เพราอนาคต ก็คือ ผลของการกระทำในปัจจุบัน"
พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 8 กรกฎาคม 2519
Create Date : 31 ตุลาคม 2555 |
|
26 comments |
Last Update : 31 ตุลาคม 2555 1:09:13 น. |
Counter : 4877 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ~ sิมน้ำ_VoUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) 31 ตุลาคม 2555 1:18:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: Clannad 31 ตุลาคม 2555 2:01:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: i to u 31 ตุลาคม 2555 3:41:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 31 ตุลาคม 2555 7:55:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: piyanun IP: 58.181.200.92 31 ตุลาคม 2555 11:05:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 31 ตุลาคม 2555 16:21:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: phunsud 31 ตุลาคม 2555 19:04:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: บรรณภรณ์ 31 ตุลาคม 2555 20:44:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 31 ตุลาคม 2555 22:06:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2555 6:47:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2555 15:02:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: Sai Eeuu 1 พฤศจิกายน 2555 16:58:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 1 พฤศจิกายน 2555 21:00:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงเมืองบี่ IP: 101.108.243.118 2 พฤศจิกายน 2555 14:39:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Belgium
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]
|
แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ
ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|