คิดไปเขียนไปตามสไตส์...แม่บุญ.....
Welcome to my little world .....
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
18 กรกฏาคม 2555
 
All Blogs
 
เรื่องของ...คุณยายช้า ๆ ...



แม่บุญมาอยู่ที่เบลเยียม...ที่อพาร์ทเม้นท์แห่งนี้นานเข้าปีที่แปด...หากคิดถึงแผนผัง..นึกถึงตัวยู..ในภาษาอังกฤษเราอยู่ที่ตรงฐานพอดี เพราะรอบ ๆ ขวามือ ซ้ายมือ มีตึกสามชั้นอยู่ขนาบข้างตรงกลางเป็นลานจอดรถขนาดใหญ่ ถัดไปด้านหน้าเป็นตึกสูงสี่ชั้นอีกหลังไม่ใช่ตัวยูแล้วตอนนี้ เพราะสี่ทิศพอดี


เมื่อปีที่สาม..ที่มาอยู่ หลังกลับจากโรงเรียน ๆภาษา..ในวันหนึ่ง แม่บุญกำลังนั่งกินข้าวเที่ยง ด้านหน้าระเบียงบ้านมองไปที่ลานจอดรถ ฝั่งตรงกันข้าม มีคุณยายคนหนึ่งกำลังเดินข้ามถนนตรงมายังด้านที่แม่บุญอยู่นั่งมองอยู่นานว่าคุณยายจะทำอะไร ที่แท้ก็จะมาซื้อของที่ร้านขายของด้านล่าง


ขากลับ...คุณยายพยายามเดินพยุงตัวขึ้นบันได....ไปจนถึงขั้นสุดท้ายแต่พักกลางทางเพราะความเหนื่อย...ดูเหมือนจะเดินต่อไปไม่ไหวแม่บุญเห็นตั้งแต่ต้นเลยบอกมิเชลว่า...ฉันจะไปพาคุณยายข้ามถนนไปส่งที่บ้านว่าแล้วก็เผ่นลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว ...ไปถึงตัวคุณยายบอกแกว่าจะพาไปส่งคุณยายยิ้มแล้วก็ให้พยุงพาไปจนถึงลิฟท์ ...แม่บุญบอกว่าวันหน้าหากอยากจะซื้อของให้โทรบอก จะมาซื้อให้ว่าแล้วก็ให้นามบัตรพร้อมเบอร์โทร...คุณยายรับไว้ ยิ้มแล้วก็บอกขอบใจที่มาช่วยเหลือ



เวลาผ่านไปนานหลายวัน...มัวแต่ไปโรงเรียนไม่ได้สังเกตุว่าคุณยายหายไป อีกวันโดยไม่ตั้งใจ บ่ายกว่า ๆเห็นคุณยายเดินลงมาซื้อของ คนเดียวอีกตามเคยแกเดินช้ามากจนมิเชลตั้งชื่อให้ว่า...คุณยายช้า ๆ เป็นอันรู้กัน มิเชลบอกว่า...อย่าไปยุ่งกับเขาเลย แกคงมีลูกเต้าดูแลและไม่อยากให้แม่บุญไปยุ่ง..เลยไม่โทรเรียก เลยได้แต่ทำใจคิดอยากจะช่วยเพราะความสงสาร แต่เมือ่ไม่โทร..ก็ไม่เป็นไร เป็นอันว่าตั้งแต่นั้นมา ก็ได้แต่แอบมองคุณยาย แอบลุ้นว่าแกจะเดินข้ามถนนมาซื้ออะไรได้อีก...



หลายปีผ่านไป...เวลาหน้าร้อน...อากาศดีจะเห็นคุณยายแต่งชุดสีสด เดินถือไม้เท้า ค่อย ๆเดินข้ามถนนมานั่งตากแดด..เป็นนานจึงเดินกลับไปอีกฝั่งหน้าหนาว...หากหิมะไม่ตกจนท่วม คุณยาย...จะพยายามเดินมานั่งรับแสงแดดที่เก้าอี้ที่เขาจัดไว้สองแห่ง หน้าลานจอดรถ



ปีที่แล้ว...ขากลับจากวิ่งรอบทะเลสาบ กำลังจะขึ้นบ้านตาเหลือบเห็นคุณยายนั่งอยู่คนเดียว...ได้โอกาสเลยเข้าไปนั่งใกล้ ๆ ยิ้มให้คุณยายเพราะรู้ว่าแกจำไม่ได้แน่นอน เปิดคำสนทนาด้วยดินฟ้าอากาศ ว่าวันนี้อากาศดีมีแสงแดด คุณยายสบายดีไหม ? คุณยายยิ้ม..และตอบคำถามจากนั้นก็ได้คุยกันยาว...เป็นครั้งแรก



ปีนี้คุณยายอายุแปดสิบกว่าแล้ว...สามีตายตั้งแต่อายุสามสิบ...เลี้ยงลุกสาวลูกชายด้วยความลำบากเพียงลำพัง ...จนลูกเต้าเรียนจบ ทำงาน และแต่งงาน...ในที่สุดแต่...คุณยายอยู่เพียงลำพังในอพาร์ทเม้นท์เล็ก ๆ ที่ลูก ๆ เช่าให้แม่อยู่ส่วนลูกสาวอยู่อพาร์เม้นท์อีกห้องที่ติดกัน...เช้า ออกไปทำงาน เย็น..กลับบ้านค่ำไม่มีเวลาดูแล คุณยายเลยอยู่คนเดียวทั้งวันเวลาอากาศดีเลยหาโอกาสออกมาเดินรับแสงแดดบ้าง ถามคุณยายว่ากินข้าวพร้อมกันมั่งหรือเปล่า...คุณยาย...นั่งตาลอยมองที่ท้องฟ้า...ก่อนจะบอกเบา ๆว่า ยายกินข้าวคนเดียวมาตั้งแต่ลูก ๆ ออกไปอยู่ที่อื่น แม้จะมาดูแลบ้างแต่ไม่เคยได้กินข้าวด้วยกันเลย แม้แต่วันสำคัญ ๆ เช่น วันเกิด วันคริสมาตร์ที่คนในครอบครัวต่างมารวมกัน ฉลองปีใหม่กัน แต่...คุณยายได้แต่กินซุป..เพียงลำพังแม่บุญอดไม่ได้ที่จะจับมือแกไว้ บอกว่า ...หากคุณยายอยากไปเดินที่ทะเลสาบ จะพาไป..คุณยายยิ้มอีกครั้ง ก่อนจะบอกว่า แกไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะเดินไปไกลได้ขนาดนั้นแม่บุญคิดในใจว่า จะขอให้มิเชลขับรถพาไปส่ง แล้วพาแกเดินแล้วก็นั่งรถกลับ...แต่ความคิดนั้นต้องหยุดชะงักลง เพราะ....หากคุณยายเป็นอะไรไปใคร ? จะรับผิดชอบ ..แม่บุญไม่สามารถรับประกันได้ว่าคุณยายจะยังแข็งแรงพอที่จะเดินไหวหากเกิดอะไรขึ้น ลูก ๆ เขาคงเอาเรื่อง ดีไม่ดีจะหาว่าเราเสือก...ทำให้แม่เขาเป็นอะไรไป...



หลังจากนั้นคุณยายก็กลับแม่บุญเดินไปส่งที่ลิฟท์...แล้วเดินกลับมาบ้าน...เวลาอยู่บ้านไม่ได้ไปไหนแม่บุญอดจะเหลือบมองไปที่ถนน...หวังว่าจะเห็นคุณยายเดินออกมารับแสงแดดเหมือนเช่นทุกวันที่อากาศดี ...ภาวนาให้คุณยาย แข็งแรงทั้งกายและใจ...ในใจอดคิดถึงแม่...ที่จากไปเกือบสิบปีแล้วสินะหากแม่ยังอยู่ก็คงอายุพอ ๆ กับคุณยาย...แต่ที่ไม่เหมือนกันก็คือ ลูก ๆดูแลแม่ด้วยความเคารพรักอย่างที่สุด และกินข้าวกับแม่ทุกวัน ...


แม้คุณยายจะเดินอย่างช้า ๆ เป็นคุณยายช้า ๆ ของเราสองคนแม่บุญก็ยังอยากเห็นคุณยายออกมาเดินรับแสงแดด..หากสักวัน..เมื่อถึงเวลา..ใจคงหายที่จะไม่ได้เห็นคุณยายช้าๆ มานั่งรับแสงแดด...เหมือนเช่นทุกวัน...ขอให้คุณพระคุัมครอง ให้คุณยายแข็งแรง อายุยืนหลาย ๆ ปีค่ะ  



Photobucket




Create Date : 18 กรกฎาคม 2555
Last Update : 18 กรกฎาคม 2555 2:28:50 น. 28 comments
Counter : 2310 Pageviews.

 
คนแก่ที่เมืองนอกจะเจอเหตุการณ์แบบคุณยายช้า ๆ เยอะเลยนะคะ
ยิ่งสมัยนี้มีแต่คนไม่มีเวลา ต้องทำงานหาเงินให้พอใช้จ่าย
ปล่อยให้คนแก่ที่เคยเลี้ยงดูมาเหงา ไม่อยากคิดถึงอนาคตเลยค่ะ
ถ้าไม่ตายกลางทางซะก่อน ต้องได้พบเหตุการณ์แบบคุณยายช้า ๆ แน่เลย



โดย: ALDI วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:4:58:46 น.  

 
เป็นคนแก่เมืองนอกต้องทำใจหน่อยค่ะ
แถวบ้านก็เห็นเยอะเลยล่ะแม่บุญ


โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:5:33:13 น.  

 
อ่านแล้วสงสารคุณยายนะคะ
คนแก่ก็ต้องการความรัก ความเอาใจใส่จากลูกหลานบ้าง
อย่าปล่อยให้ท่านโดดเดี่ยวอยู่ตามลำพัง
ความเศร้ามันเกาะกินใจเนาะแม่บุญ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:6:32:44 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะแม่บุญ
คุณยายน่าสงสารจังค่ะ
ถ้าเทียบกัน คนแก่ที่เมืองไทย
มีความสุขกว่าเยอะค่ะ(ทางด้านจิดใจ)


โดย: phunsud วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:7:38:32 น.  

 
แม่บุญจริงๆ ใจบุญ สงสารนะคะ ถ้าเราเป็นยาย เราคงรู้สึก เหงา

เฮ้อ ฟังแล้วยังเหงาเลย อยากให้ยายได้ไปทะเลสาปจริงๆนั้นแหละแม่บุญแกคงดีใจสุดขั้ว


โดย: supersupy วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:7:38:48 น.  

 
ฟังเล่าแล้วก็หดหู่นะคะ

คงไม่มีใครอยากตกอยู่ในสภาพแบบนั้น


แม่บุญ ได้บุญนะคะ ที่ทำบุญกับคนแก่


โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์ วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:9:08:58 น.  

 
อ่านแล้วคิดถึงแม่จังค่ะ


โดย: simplyusana วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:33:29 น.  

 
อ่านเรื่องบ้านแม่บุญทุกครั้ง ยิ้มได้ทุกครั้งค่ะ หนูชอบ แม่บุญเล่ามองเห็นภาพเลย...

ฟังแล้วคิดถึงเหมือนกันนะคะ คนแก่ที่ไหนๆ เหมือนกันอยู่อย่าง บางครั้งก็เหงาๆ แบบที่เราเข้าไม่ถึง แต่อยู่ที่ว่าลูกเต้าดูแลมั้ย ออกจะห่างเหินเหมือนกันนะคะ กับความสัมพันธืแบบนี้ ไม่ใกล้ชิดเหมือนที่บ้านเรา แต่เดี๋ยวนี้ บางบ้าน ก็เป็นครอบครัวเดี่ยวซะเยอะแล้วค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:20:12:08 น.  

 
ชีวิตคนแก่ที่นี่ไม่ต่างกับเดนมาร์กเลยนะคะ พอแก่ตัวมาก็ต้องอยู่ลำพังคนเดียวไร้ลูกเต้าห้อมล้อม โดดเดี่ยวมากๆ เห็นแล้วสงสารและก็ช่วยได้เพียงในเรื่องที่พอจะช่วยได้เท่านี้ก็สุขใจแล้วค่ะ ป้าบุญ
ต่างจากเมืองไทยกันสุดขั้วเลย เมืองไทยเราอย่างน้อยต้องมีใครสักคนอยู่ดูแลพ่อแม่ ยามท่านแก่..ตัวลง


โดย: ป้าพรรณ IP: 94.145.109.245 วันที่: 19 กรกฎาคม 2555 เวลา:2:13:45 น.  

 
แม่บุญ บล๊อคนี้เล่นเอาใจหายเลยค่ะ
ยิ่งตอนเล่าว่า ถึงเทศกาล คริสมาสต่างๆ
คุณยาย ได้แต่กินซุปเพียงลำพี

สงสารจริงบอกไม่ถูก

สาวมีลูกเป็นชาติฝรั่งครึ่งนึง
ตอนนี้พร่ำบอก และสอน เค้าทุกวัน
เรืองความรักของพ่อแม่
และกอดเค้าบ่อยเท่าที่จะทำได้ค่ะ


โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด วันที่: 19 กรกฎาคม 2555 เวลา:4:20:29 น.  

 
วัฒนธรรมที่แตกต่าง จะว่าไปคนเฒ่าคนแก่ต่างประเทศ
พวกเขาคงชินแบบนี้นะคะ

เป็นคนไทย ไม่ใช่แต่เฉพาะพ่อแม่ที่เราต้องดูแล เอาใจใส่
ทั้งปู่ย่า ตายาย พวกเราคนไทยยังคอยดูแล

นี่แม่ชาลี เขาก็วางแผนล่วงหน้าของเขาไว้เองเลย
ถ้าแก่มาก ๆ เขาจะไปอยู่บ้านคนชรา ไม่ให้เราดูแล


โดย: นางฟ้าของชาลี วันที่: 19 กรกฎาคม 2555 เวลา:4:54:34 น.  

 


สวัสดียามสาย ๆ ค่ะ...^^"



โดย: Lika ka วันที่: 19 กรกฎาคม 2555 เวลา:9:19:16 น.  

 
อ่านแล้วสงสารคุณยายเนอะ บ้านพ่อแม่สามีนัทยังดีกว่านี้หลายเท่าตัวเลย

ตอนนี้ปีปี๊ 2 ท่านและมีมี๊ฝั่งพ่อสามีเสียไปหมดแล้ว เหลือแต่มีมี๊หรือคุณยายทวดฝั่งแม่สามี ที่ตอนนี้แปดสิบกว่าแล้ว แกพักอยู่บ้านพักคนชราคะ เนื่องจากแต่ก่อนอยู่บ้านตัวเอง จากนั้นย้ายไปอพาร์ทเม้นต์คนชราเพราะยังเดินเหินและทำอาหารได้ แต่หลังจากปีที่แล้วหกล้มแล้วล่วงลงไปนอนพื้นห้องนอนทั้งคืน แกเดินต้องมีไม้เท้าตลอด ก็เลยต้องไปอยู่บ้านพักคนชราคะ แต่แม่สามีนัทและพี่สาวแกสลับไปเยี่ยมไปหาไปเอาผ้ามาซักให้ทุกวันนะคะตั้งแต่อยู่ที่บ้านแกแล้ว ไม่เคยทิ้งแกเลย บางทีพี่น้องแกก็สลับมาหาบ้าง บางทีพวกนัทบ้าง (ของนัทจะเป็นช่วงเสาร์หรืออาทิตย์ซะส่วนใหญ่คะ เพราะนัททำงาน บางทีเฮียกับชาร์ลอตต์ว่างเขาก็ไปกันช่วงวันทำงาน) มีมี๊บ้านนัทไม่มีเหงาคะ และถ้าถามว่าทำไมแม่สามีหรือป้าไม่เอาไปเลี้ยง แกไม่อยากอยู่คะ แกชอบอยู่แบบแยกตัวแบบนี้ แล้วให้ลูก ๆ หลาน ๆ ไปเยี่ยมจะสบายใจกว่า เหมือนมีช่องว่างให้คิดถึงกันบ้างไงคะ แกเป็นมีมี๊ที่ตลกและน่ารักมากเลย ช่วงปีแรก ๆ นัทฟังดัตช์แกไม่ค่อยเข้าใจ ช่วงหลัง ๆ คุยกันเพลินคะ เวลาอย่างวันเกิดหรือเวลานัทผ่าตัดซีสต์ แกยังโทรมาอวยพรและถามเลยว่าเป็นไงบ้าง วันที่พ่อเสีย แกรู้ข่าวก็โทรมาแสดงความเสียใจด้วยอะ ดี ๆ แบบนี้หาไม่ได้เลยมีมี๊เฮียเขา

จะบอกว่าฝรั่งที่เป็นลูกทำกับคุณยายช้า ๆ ทุกคนคงไม่ได้หรอก นัทเถียงเลย เพราะครอบครัวเฮียนัทไม่มีแบบนี้ ขนาดปีปี๊และมีมี๊ที่เสียไปแล้ว เขาก็ดูแลดีแบบนี้ตลอดคะ นัทอยุ่กับครอบครัวนี้มา 8 ปี อบอุ่นตลอด นัทว่ามันอยู่ที่จิตรใต้สำนึกของลูกหลานมากกว่า เมืองไทยก็มีทั้งสองแบบอะนัทว่า

ขอบคุณที่เอามาแชร์กันนะคะ พี่ไก่เข้าบรัสเซลส์เมื่อไหร่เนี้ย อากาศอาทิตย์นี้ยังดี ๆ ร้าย ๆ เนอะ เซ็ง ๆ

อ้อ เม้นเพลน นัทเอาข้าวหน้าไก่ & บะหมี่หน้าไก่มาฝากด้วยคะ



โดย: We Are FroM BeLGiUM วันที่: 19 กรกฎาคม 2555 เวลา:18:47:25 น.  

 
สวัสดีเช้าวันศุกร์สดใสครับแม่บุญ

อ่านเรื่องคุณยายช้า ๆ แล้วประทับใจมากครับ
แม่บุญเล่าเรื่องได้สนุกดี มองเห็นภาพเลย



โดย: ทองกาญจนา วันที่: 20 กรกฎาคม 2555 เวลา:9:25:24 น.  

 
สวัสดีค่ะไก่ กุ้งหายไปนานพอสมควรก็ไม่ได้ไปไหนค่ะนอกจากทำงานและทำงานค่ะ ช่วงนี้น่าจะพอมีเวลาว่างบ้างแล้วค่ะ คิดถึงค่ะ รักษาสุขภาพน่ะค่ะ


โดย: กุ้ง (kungviyada ) วันที่: 20 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:59:29 น.  

 
สวัสดีจ้ะแม่บุญ
ที่นี่ก็ฝนตกมาสองคืนแล้วค่ะ
ตอนนี้เดี๋ยวฟ้าก็มืด เดี๋ยวก็สว่าง
ต้นไม้ก็แปลกจังนะคะ เรารดน้ำแทบตายไม่เห็นสดใสเหมือนได้ฝนเลยนะแม่บุญ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 20 กรกฎาคม 2555 เวลา:14:45:59 น.  

 
อ่านแล้วก็แอบหดหู่แทนคุณยายเล็กๆ
คงจะเหงานะคะ แต่สังคมฝรั่งมักจะเป็นแบบนี้
ต่างคนต่างอยู่ น่าสงสารคุณยาย แกคงอยากให้ลูกๆ มาทานข้าวด้วย


โดย: Close To Heaven วันที่: 20 กรกฎาคม 2555 เวลา:14:56:11 น.  

 
แบบนี้แหละที่ ผมไม่อยากให้ คนไทยทิ้งข้างพ่อกับแม่ ไว้ให้อยู่แต่
ในห้อง


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 20 กรกฎาคม 2555 เวลา:22:05:02 น.  

 
ไก่จ๋า คิดถึงจังเลย ช่วงนี้นัทก็ยุ่ง ๆ พอสมควรตามประสาคนให้บริการในช่วงหน้าร้อน


โดย: นัท จาก สเปน (Komvorn ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2555 เวลา:4:22:20 น.  

 
ติดงานยาวเลย เพิ่งได้กลับมาเยี่ยมแม่บุญ
ชิวิตคนแก่ เมืองนอกหรือจะอบอุ่นเหมือนเมืองไทย
หวังว่าวัฒนธรรมดีๆของเราจะคงอยู่นานๆ

คิดถึงนะคะพี่ ^^


โดย: น้องต๋าว (น้องต๋าว ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2555 เวลา:16:20:12 น.  

 
ช่วงนี้มีปัญหาเรื่องอัพบล็อคไม่ได้ไม่รู้เพราะอะไร ? พยายามทำมาหลายหน แต่อัพไม่ได้เซ็งเป็ด...ค่ะ พี่น้องทั้งหลาย แม่บุญ..ยังอยู่นะคะ ไม่ได้หายศีรษะไปไหน ช่วงนี้งานไม่มี นั่งนอนนับดาวค่ะ

ปล. คิดถึงเพื่อน ๆ ทุกคนเลย


โดย: Maeboon วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:0:54:29 น.  

 
สงสารคุณยายนะคะ


โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:1:31:00 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่บุญ

อ่านแล้ว
คิดถึงตัวเองครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:7:22:36 น.  

 
สวัสดีค่ะแม่บุญ สบายดีนะคะ คิดถึงเช่นกันค่ะ
สงสัยนิดหน่อย ทำไมแม่บุญต้องใส่ code อะไรเยอะแยะล่ะค่ะ
ทำบล้อกรูปแบบใหม่แม่บุญก็เลือกจากแถบด้านบนได้เลยค่ะ
สบายกว่าแบบเก่าเยอะเลยจ้า..


โดย: เนินน้ำ วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:8:48:37 น.  

 
สวัสดีวันจันทร์สดใสครับแม่บุญ

เริ่มทำงานวันแรกของสัปดาห์อย่างมีความสุขนะครับ



โดย: ทองกาญจนา วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:11:14:34 น.  

 
แม่บุญอัพ blog ไม่ได้เหรอคะ
อืม ทำไมหนอ รออ่านเรื่องราวดีๆ จากแม่บุญอยู่นะคะ


โดย: Close To Heaven วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:13:21:09 น.  

 
สวัสดีค่ะแม่บุญ
กลับมาแล้วค่า แล้วก็แวะมาฝากจดหมายรักไว้ด้วยจ้า
อ้าว..แม่บุญอัพบล็อกไม่ได้เหรอคะ เกิดอะไรขึ้นหนอ
แต่ยังงัย ก็ยังรออ่านเรื่องราวดีดีเสมอค่า...


โดย: phunsud วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:15:27:13 น.  

 
ตั้งใจว่าขอนอนสักหน่อย ตื่นมาขออ่านเรื่องคุณยายช้าๆที่แม่บุญพูดถึง
สงสารจังเลยค่ะ แม่บุญเขียนนึกภาพออกเลย แล้วเล็บเท้าคุณยายเป็นไงบ้างเพราะผู้สูงอายุถ้าไม่ได้ตัดเล็บเท้า เล็บที่งอกยาวๆจะกดที่เนื้อเจ็บมากเลยค่ะ เพราะทุกคนต้องทำงานหาเงินเลยทำให้ละเลยพ่อแม่แบบไม่ได้ตั้งใจ
มดประทับใจแม่บุญมากค่ะ ขอเมตตาเท่าที่ทำได้น่ะค่ะ ขอให้กำลังใจที่จะทำดีต่อไปค่ะ
รักแม่บุญคนใจบุญเพราะเป็นคนไทยนี่ล่ะค่ะ

มดค่ะ


โดย: jewelmoda IP: 125.24.111.149 วันที่: 6 มกราคม 2556 เวลา:23:36:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Maeboon
Location :
กรุงเทพฯ Belgium

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]




แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ


ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ

free counters
New Comments
Friends' blogs
[Add Maeboon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.