คิดไปเขียนไปตามสไตส์...แม่บุญ.....
Welcome to my little world .....
Group Blog
 
<<
มกราคม 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
3 มกราคม 2555
 
All Blogs
 
เลี้ยงส่งท้ายปีเก่า...The Lady…..ถึง อาหารงานเลี้ยงปีใหม่


หลังจากพักยกการทำอาหารเลี้ยงแขกวันคริสต์มาสผ่านไป แม่บุญกับมิเชลก็พักยกนอนผึงพุงให้สมกับความเหนื่อยสะสมมาหลายวัน แถมอากาศไม่ดีฝนตก...หิมะไม่ตก ฝนฟ้ามันไม่ตกต้องตามฤดูกาล อากาศแปรปรวนไปหมด แต่ชอบ..เพราะไม่ต้องลุยหิมะไปไหน ๆ มิเชลให้ของขวัญคริสต์มาสเป็นรองเท้าคู่สวย สำหรับใส่เวลาหนาว ๆ เพราะข้างในมีขนนุ่ม ๆ ทำให้อุ่นด้วย ส่วนแม่บุญ...ให้กระเป๋าตังค์ใบใหม่ เพราะถ้าไม่ซื้อให้แกก็ใช้ใบเก่าจนกว่าจะตายจากกันนั่นแหละ


29 ธ.ค


เราสองคนได้รับเทียบเชิญไปกินอาหารเลี้ยงส่งท้ายปีเก่าที่บ้านเพื่อนของ
มิเชล ๆ เตรียมอาหารว่างไปร่วมแจมด้วยหนึ่งอย่าง งานนี้เขาเชิญเพื่อนคนอื่นด้วยรวมแล้ว 7 คนพอดี เพื่อนคนนี้เรียนทำอาหารฝรั่งเศสกับมิเชลมาก่อน และทำอาหารได้ดีทีเดียว แต่คนที่ทำได้ดีกว่าคือ ภรรยา ที่ชื่อ นิโคล เพราะทำอาหารมาตั้งแต่เด็ก แถมเก่งมากเรื่องอาหารจำพวกสัตว์ป่าทั้งหลาย เพราะพ่อเป็นนัำล่าสัตว์ และตอนนี้ทั้งคู่กำลังเรียนเรื่อง ไวน์ ชนิดต่าง ๆ อีกด้วย



อาหารเรียกน้ำย่อยหลายอย่างที่ทั้งสองคนทำมา ล้วนแต่ได้รับเสัยงชมไม่ขาด แม่บุญชมไปกินไป บอกแล้วไงว่าชอบกิน ..แล้วยังไม่ต้องทำเองอีก อะไรมันจะสุขปานนั้น จากนั้นอาหารจานแรกก็ถูกยกมาเสริฟ เป็นฟัวร์การ์แบบดิบ เสริฟมากับขนมปังหวานปิ้ง และ ชัตนี่มะม่วงไทยที่มิเชลทำมาเอง อร่อยมาก..กับเครื่องเคียงอย่างอื่นอีกสอง สาม อย่าง ส่วนไวน์ที่ดื่ม นิยมเป็นไวน์ขาวที่มีรสหวาน จะเข้ากันยังกับฉิ่งกับฉาบ



Photobucket



อาหารจานหลัก...เป็นเนื้อกระต่ายป่า ..เครื่องเคียงมี ชิกง..อบไอน้ำ แอปเปิ้ลอบกับผลไม้.ราดหน้าเหมือนมิเชลทำ ฟักทองหั่นชิ้นเล็กปรุงในน้ำส้มสายชูจากแอปเปิ้ลและส่วนผสมอย่างอื่นอีก ยังมีมันฝรั้งบด และมันฝรั่งทอดแบบสวิส อีกด้วย อันนี้มีไวน์แดงรสดีมาเสริมให้คล่องคอขึ้นอีก



ของหวาน...อันนี้ถูกใจสุด ๆ ชื่อ บาบารม ขนมเค้กฝรั่งราดด้วยเหล้ารัม เคียงข้างด้วยครีมชีสตีจนแข็งตัว ... ตบท้ายด้วย ชา กาแฟ ตามเคย


เรากลับบ้านกันเที่ยงคืน ด้วยท้องอันหนักอึ้ง ..นี่ต้องลดพุงด่วน..ไม่งั้นใส่เสื้อยืดมันคงเรียงเป็นชั้น ๆ แบบห่วงยางเลยทีเดียว


30 ธ.ค


หลังจากรอมานาน หนังเรื่อง the Lady ก็เปิดฉาย เชื่อหรือเปล่าว่าตั้งแต่แต่งงานกันมา ไม่เคยไปดูหนังด้วยกันเลย นี่เป็นครั้งแรกในรอบ 7 ปี นี่ถ้าอยู่เมืองไทยจะเอาเลขท้ายไปแทงหวยเสียหน่อย เพราะความชอบประเทศพม่า…หลังจากไปเที่ยวแบบยาวนานแล้วท้องเสีย..อิ อิ กลับมามิเชลก็ยังพร่ำเพ้ออยากกลับไปอีก พูดแทบทุกวัน พอหนังเข้าฉาย แล้วยังเกี่ยวกับ ออง ซาน ซูจี อีกด้วยงานนี้ไม่มีพลาด …



หนังเริ่มฉายบ่ายสองครึ่ง แต่เราออกบ้าน 11 โมง พากันไปเดินศูนย์การค้า ดูข้าวของที่เตรียมลดราคา..มิเชลซื้ออาหารแล้วเอากลับบ้านก่อน ให้แม่บุญเดิน Window shopping ให้หนำใจ ก่อนจะนัดเจอกันหน้าโรงหนัง ให้แกไปจองตั๋วไว้รอ
โรงหนังที่นี่เป็นอาคารใหญ่ มีห้องสำหรับดูหนัง 10 กว่าห้อง ใหญ่เนาะ แต่ภายในอาจจะเล็กกว่าที่บ้านเรา ราคาตั๋ว สำหรับเด็ก 6 ยูโร นักเรียน คนแก่ 7 ยูโร ส่วนราคาปกติคือ 8 ยูโร และนี่เป็นครั้งที่สามในรอบ 7 ปี ที่แม่บุญเข้ามาดูหนัง ถ้าเป็นที่เมืองไทย..มีหรือจะพลาดหนังฮอลิวูดดี ๆ ดูกันแทบทุกเรื่อง มาอยู่ที่นี่ตอนแรกภาษาฝรั่งเศสไม่กระดิก ดูไปก็เสียดายเงิน แถมไม่มีเสียงในฟิลม์ภาษาอังกฤษ ..เลยงดไปโดยปริยาย




หนังเรื่องนี้ใช้เวลาฉายสองชั่วโมง เรานั่งดูกันด้วยความตั้งใจ เพราะเป็นเรื่องราวชีวิตจริงของคุณออง ซาน ซูจี ที่ต้องต่อสู้กับความอยุติธรรม เพื่อให้ประเทศที่เธอรักได้รับประชาธิปไตยอย่างแท้จริง แต่ก็อย่างที่ทุก ๆ คนรู้กันนั่นแหละ...อำนาจ และ เงินตรา...มันเข้าใครแล้ว..ออกยาก จะหาหมอผี หมออะไรต่ออะไรมาปราบ..มันก็ไม่ยอมออก จนกว่าจะดับดิ้นเหมือนผู้นำ กัดดาฟีร์ ที่ตายอย่างน่าเวทนานั่นแหละ ..เห็นภาพแล้วสยอง..




Photobucket





หนังที่ถ่ายทอดเรื่องราวได้กินใจ...แม่บุญกับมิเชล...ดูไปร้องไห้ไป ด้วยความสงสาร เสียงสั่งน้ำมูก ฟืดฟาด ดังเป็นระยะ จากเก้าอี้ถัดไปรอบ ๆ ตัว เออเนาะ..ไม่ได้มีแต่เราที่ร้องไห้เอาเป็นเอาตาย คนอื่น ๆ เขาก็ร้องเหมือนกัน เพราะความเห็นใจที่แม้แต่สามี...ที่เธอรัก ลูกอีกสองคน ที่พรัดพรากจากกัน สามีเธอตายด้วยโรคมะเร็ง...โดยที่เธอเองก็ไม่ได้อยู่เคียงข้างเมื่อเขาจากไป
คนที่คอยช่วยเหลือ ให้กำลังใจ ต่อสู้ผลักดัน ให้เธอได้รับรางวัลโนเบล..กับลูกชายอีกสองคน ที่รักแม่สุดหัวใจแต่..เธอมีความเด็ดเดียว เลือกประเทศที่เธอเกิด ให้ความสำคัญมากกว่าเรื่องส่วนตัว มากกว่าครอบครัว เธอ...จึงต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว โดยมีแต่เพียงความทรงจำเท่านั้นที่ทำให้ยังมีกำลังใจต่อสู้ต่อไป ...จะหาใครที่มีความรักชาติได้ขนาดนี้ ??? อย่าเปรียบเทียบกับบ้านเราเลยเนาะ เดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องไปอีก ..




หนังจบลงด้วยความเศร้า...ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ สิ่งที่ ออง ซาน ซูจี ต่อสู้จะประสบความสำเร็จ ?? เรา..นั่งอยู่อีกสักพัก ทำใจ แล้วก็ลุกจากมา เดินกลับบ้านด้วยความรู้สึกต่าง ๆ ในใจ ได้แต่เอาใจช่วยว่าสักวัน...คงมีวันฟ้าใสหลังฟายุฝน..Tomorrow is another day and it might be beter than today..



เย็นนี้แม่บุญทำ ปูผัดผงกระหรี่...อาหารโปรดของเราสองคน กินกับแบบง่าย ๆ ไม่มีไวน์ขาว ไวน์แดง นอกจาก ชาเขียวร้อน ๆ ข้างจาน เราไม่มีเวลาคุยกันมากนัก ต่างคนต่างตั้งอกตั้งใจแทะกินเนื้อปู...ลืมคิดถึงหนังที่พึ่งดูจบ ลืม..ว่าร้องไห้ ข้างหน้าคือจานผัดปูจานใหญ่ กินจนหมดเกลี้ยง ไม่เหลือแม้แต่น้ำผัด...ลืมตัว
จากนั้นมิเชลก็เตรียมทำมันฝรั่งอบ และของกินเล่น ไปร่วมฉลองส่งท้ายวันสิ้นปี รับปีใหม่ที่บ้านพี่ชาย แม่บุญเก็บจานล้าง...ดูทีวี



31 ธ.ค 12.00 น.



เราสองคนออกจากบ้าน พร้อมมันฝรั่งอบชีส กับ อาหารว่างคือกุ้งหมักตะไคร้ รากผักชี กระเทียม กระทิ หมักทิ้งไว้ทั้งคืน...พอไปถึง..พี่สะใภ้ และพี่ชาย ที่อายุเกิน 75 ออกมาต้อนรับ พาเข้าบ้าน แม่บุญตรงดิ่งเข้าครัวเพื่อช่วยพี่สะใภ้ของมิเชลเตรียมอาหาร เพราะดูเธอจะตื่นเต้นกับการเตรียมอาหารง่าย ๆ กับจำนวนคนเพียง 7 คนไม่น้อย แถมเป็นอาหารสำเร็จรูป คือ ปลาแซลมอนนึ่ง อันนี้ฝรั่งเขากินแบบเย็น ๆ มีสลัดกับไข่ต้มผ่าซีกมาร่วมวงข้างจาน แม่บุญจัดการผ่ามะนาวเป็นซีก ๆ วางเคียง



อาหารจานหลัก คือเนื้อวัว เนื้อไก่ เนื้อไก่งวง หั่นมาเรียบร้อย เวลากินเอามาย่างบนเตา กับเห็ดฝรั่ง มีมายองเนสมาเคียง ส่วนขนม เป็นเค้ก..ที่ซื้อมาเช่นกัน จะเอาอะไรกับคนแก่...จะให้มาเตรียมอาหารมากมายเหมือนที่เราทำจัดเลี้ยง เดี๋ยวได้หามส่ง ร.พ กันพอดี ส่วนเราไม่เรื่องมาก เขาเชิญมาร่วมวงก็ดีใจแล้ว ไม่งั้นนั่งกินกันสองคน ..ไม่สนุกแน่นอน ส่วนลูกสาวของมิเชล เขาจัดงานกับเพื่อน ๆ เราจะจัดฉลองกันวันที่ 6 วันนั้นแหละที่มิเชลกับแม่บุญ จะลงมือทำอาหารเลิศ ๆ มาเลี้ยงกันอีก เป็นการเลี้ยงส่งไปในตัว เพราะอีกสองวันหลังจากนั้นก็จะเผ่นกลับเมืองไทยแล้ว




เราเริ่มการฉลองด้วยแชมเปญ พร้อมของวางที่พี่พี่สะใภ้เตรียมมันฝรั่งทอด ถั่วทอดไว้ นี่ถ้าเขาเห็นของว่างที่เราทำตอนคริสต์มาสคงตาโตเท่าไข่ห่าน มิเชลเอาซุปใส่ถ้วยที่ซื้อมาจากพม่า เป็นถ้วยเล็ก ๆ เรียกกว่าเครื่องเขิน ที่เอาขนหางม้ามาทากาวเรียงทีละเส้น ทาทับด้วยคลั่งเพื่อให้อยู่คงรูป และน้ำไม่รั่ว ก่อนจะนำมาลงลายอย่างสวยงาม แล้วลงทับด้วยทองคำเปลว แม่บุญซื้อมาหกใบ รักมาก จะล้างเองโดยไม่ใช้สารเคมีใด ๆ เพราะกลัวทองลอก .. จากนั้นตามด้วยกุ้ง
ที่เททั้งหมดใส่กระทะ รอให้กุ้งสุก น้ำซอสที่ได้เอาใส่พร้อมกุ้งในชามใบเล็ก ตกแต่งด้วยใบพาสเล่ย์หั่นละเอียดนิดหน่อย พอกินเข้าไป สัมผัสรสของตะไคร้ หอมกลิ่นรากผักชี แล้วยังมีรสของมะนาวเขียว อร่อยลงตัว ไม่เลี่ยน อันนี้แม่บุญเสริฟคนละสองตัว เพราะพวกเขาไม่ได้กินบ่อยนัก จากนั้นก็ตามด้วยอาหารที่ว่ามา ตบท้ายด้วยชา กาแฟ งานนี้ไม่มีชีส เพราะแค่นี้ก็อิ่มมากแล้ว



Photobucket




งานเลี้ยงฉลองของคนเบลเยียม และฝรั่งเศส ..อาหารพิเศษ ที่ขึ้นหน้าเป็นอาหารยอดนิยมในงานเลี้ยงแบบนี้คือ ฟัวร์การ์ หรือตับห่าน ที่จะมีวิธีปรุงสองอย่างคือ แบบสุก..หั่นเป็นชิ้นขนาด 150 กรัม เอาลงไปดาดกับกระทะร้อน ๆ โดยไม่ต้องใส่น้ำมันใด ๆ เพราะมีความมันในตัวสูงมากอยู่แล้ว เวลาเราทำแต่ละที ต้องเทน้ำมันที่ออกมาใส่ถ้วยไว้ทิ่งต่างหาก คนที่ไขมันในเลือดสูง ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะกิน




แบบดิบ..เอาตับห่านมาดึงเส้นเลือดเล็ก ๆ ที่โยงเป็นสายออก ถึงตอนนี้มันจะเริ่มเละเล็กน้อย เพราะต้องดึงออกให้หมด จากนั้นนำไปใส่ในภาชนะสี่เหลี่ยม เติมเหล้า porto เกลือชนิดดี ๆ ราคาแพง ลงไป ตามด้วยพริกไทย แล้วอัดให้แน่น ปิดทับด้วยพลาสติคใส ใส่ตู้เย็นไว้ พอจะกินก็เอาออกมาตัดเป็นชิ้น ๆ ทีนี้เวลาตัดมีดต้องคมมาก ๆ แช่ในน้ำร้อนจัดแล้วตัด ไม่งั้นหากไม่จุมน้ำร้อน เศษเล็กเศษน้อยที่ติดมีดจะทำให้ตัดชิ้นต่อไปไม่สวย ตามภัตตาคารที่แพง ๆ เขาจะพิถีพิถันมาก และเลือกตับห่านจากแหล่งที่รู้จักดีเท่านั้น เพราะแถบ ๆ ยุโรปตะวันออก มีการเลี้ยงเป็ดแบบทรมานเพื่อผลิตฟัวร์การ์โดดยเฉพาะ และสถานที่ไม่สะอาดเลย อันนี้แม่บุญดูจากสารคดี ที่เขาถ่ายทำเรื่องนี้แล้วเอามาฉายให้ดู ส่วนวิธีการทำ เรียนมาตอนเรียนทำอาหารปีสาม และได้ลงมือทำอีกหลายครั้งสำหรับงานเลี้ยงคริสต์มาส จะขอคุยหน่อยว่าฝีมือแม่บุญทั้งนั้น...อิ อิ




ส่วนอาหารจานหลัก เขาจะนิยมกินอาหารจากเนื้อสัตว์ป่า ซึ่งเป็นช่วงที่ทางการอนุญาตให้ล่าสัตว์ป่าได้พอดี ปีละครั้งจ้า ..และไม่ค่อยนิยมกินไก่เตอร์กีอบตัวใหญ่เหมือนทางแถบอเมริกาและอังกฤษ อันนี้มิเชลเป็นคนบรรยายจ้า...เจ้าของบ้าน ไม่ใช่แม่บุญ อาจจะถูกนะ หากไม่ถูกช่วยพากันแย้งมาหน่อย จะได้เป็นความรู้ ..



ส่วนราคาของฟัวร์การ์ ขึ้นอยู่กับว่า มาจากที่ไหน หากจากฟาร์มในฝรั่งเศส ราคาจะสูงกว่าจากแถบยุโรปตะวันออก ส่วนเนื้อสัตว์ป่า ขึ้นอยูกับว่าจะกินอะไร เนื้อกวาง เนื้อกระต่ายป่า ที่เราพึ่งกินไปเมื่อไม่นานที่บ้านเพื่อนของมิเชล และยังมีเนื้อสัตว์ป่าอื่น ๆ อีกหลายชนิดให้เลือก แล้วแต่เงินในกระเป๋า..




เรากลับบ้านเมื่อนาฬิกาตีตอนหกโมงเย็นพอดี
สามทุ่ม...แม่บุญหิวข้าว ลุกมาผัดข้าวผัด ใส่หมูสามชั้นรมควัน หั่นชิ้นเล็ก ๆ ใส่ไข่
มีน้ำพริกกะปิ กับแตงกวา ของเคียง ฟาดคนเดียวหมดจานอย่างเอร็ดอร่อย มิเชลกินซุปที่เหลือถ้วยเดียว



ห้าทุ่ม..พากันเข้านอน หกทุ่ม...เสียงยิงพุ สนั่นหวั่นไหว แม่บุญเขย่ามิเชล บอกว่าปีใหม่แล้ว สวัสดีปีใหม่ ขอให้มีความสุข สุขภาพดี แล้วก็ต่างคนต่างนอน
นี่คือ การฉลองวันปีใหม่ของเราสองคน ที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากมาย อาจจะเป็นเพราะผ่านร้อนผ่านหนาวมานาน เลยไม่รู้สึกว่ามันตื่นเต้นอีก ที่จะคิดกันก็คือ แก่ลงไปอีกปี ชีวิตสั้นไปอีก เวลาที่เหลืออยู่...ทำให้ดีที่สุด อะไรที่ยังไม่ได้ทำ ควรจะลงมือก่อนที่จะสายเกินไป ..แต่ทำสิ่งที่ดี ที่ถูกต้องนะ ไม่ใช่คิดจะปล้นธนาคาร แล้วต้องทำ อันนี้ไม่ใช่เป้าหมายจ้า ... ที่สำคัญ...อย่าลืมดูแล พ่อ แม่ บุพการี ที่ท่านมีพระคุณล้นฟ้า มหาสมุทร อย่าลืมตอบแทนพระคุณท่าน ที่ให้กำเนิดเรามา คนอื่น ๆ เอาไว้ทีหลัง



ขอให้ทุก ๆ ท่านมีความสุขตลอดไป

ด้วยความปรารถนาดี ...แม่บุญ



Create Date : 03 มกราคม 2555
Last Update : 3 มกราคม 2555 0:22:43 น. 23 comments
Counter : 2693 Pageviews.

 


โดย: Close To Heaven วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:1:00:26 น.  

 
อร๊ายยยยยยยย


โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:1:06:27 น.  

 
เห็นรูปเค้กบาบารมแล้วอยากกินจังเลยค่ะ
ดูน่ากิ๊นน่ากิน

อาหารฉลองของแม่บุญเริ่ดมากๆ เลยค่ะ
ที่บ้านบุ๊งนี่ไม่มีฉลองอะไรแบบนี้เลยค่ะ


โดย: Close To Heaven วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:1:11:01 น.  

 
อยากลองตับเป็ดจัง ถึงจะเลี้ยงโหดก็อยากลองค่ะ
แต่กระต่ายนั่นผ่าน นึกถึงตาแป๋วๆแล้วสงสาร
เปลี่ยนเป็นปูผัดผงกระหรี่แทนน๊า


โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:1:11:35 น.  

 
แม่บุญ ต้องบอกอีกครั้งว่าอ่านเพลินมาก ดิฉันชอบอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับอาหารที่มีเกร็ดกระจุกกระจิกแทรกเรื่องราวส่วนตัวนิดหน่อยพอหอมปากหอมคอแบบนี้มาก พิมพ์เป็นหนังสือเถอะค่ะ ดิฉันจะอุดหนุนเป็นรายแรกเลย


โดย: chay_tbh วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:1:29:31 น.  

 
แอบมากลืนน้ำลายตอนดึกๆจ้ะ
อ่านเพลินจริงๆด้วย กดไลค์ให้คนข้างบน
มีแอบขำด้วย...ปล้นธนาคาร อิๆๆๆ...คิดได่ไงน๊อ???

Tomorrow is another day and it might be beter than today..

จะจำคำสอนนี้ไว้นะคะ...
เหมาะกับชีวิตต้องสู้ในปัจจุบันเลย
แต่จะสู้..ให้ถึงที่สุดค่ะ..ฝันดีนะคะ


โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:1:54:07 น.  

 
อ่านเพลิน มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในการทำอาหารมาฝากอีก
อยากลองชิมตับห่าน คนข้าง ๆ ชอบมาก ที่เค้าเรียก ปาเต่
ทำจากตับเป็ดใช่ไหมคะ

หนังเรื่อง The Lady อยากดู เห็นจากซีเอ็นเอ็นแป๊บ ๆ
แต่คงไม่ได้ดู ที่นี่ ไม่มีโรงหนัง คงต้องคอยดีวีดีอย่างเดียว...

แม่บุญจะกลับเมืองไทยหรือคะ ว๊าย อยากกลับด้วย

สวัสดีปีใหม่ค่ะ


โดย: ostojska วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:3:11:13 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะแม่บุญ

ฟ้าขอให้แม่บุญมีความสุขมากๆและยังได้พักผ่อนสบายๆอีกวัน กับช่วงเทศกาลปีใหม่นี้ด้วย นะคะ




โดย: พิรุณร่ำ วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:8:14:22 น.  

 
แวะมาขอบคุณคำอวยพรปีใหม่ค่ะแม่บุญ
ขอให้แม่บุญและคุณมิเชลมีความสุขมากๆ ทำงานที่รักทำอาหารอร่อยๆมาให้ชมกันบ่อยๆ สุขภาพแข็งแรงค่ะ

บล็อคแม่บุญวันนี้ทำเอาอินดี้อยากหม่ำหลายรายการขึ้นมาเลยค่ะ


โดย: IndyLand วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:8:59:54 น.  

 
เหมือนเม้นท์ 3 เลยค่า
ไม่มีฉลองแบบนี้นะค่า

อาหารน่าทานมาก
อยากจะเดินทางไปร่วมงานด้วยจัง 5555


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:9:45:05 น.  

 
รูปสวย น่ารัก glitter emoticon //www.yenta4.com
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ไก่


โดย: กุ้ง (kungviyada ) วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:9:47:50 น.  

 
มาเก็บตกหลังงานใหญ่ค่ะ
ดีใจด้วยนะคะที่จะได้กลับบ้านแล้ว
...แล้วเจอกันนะคะ (แอบเนียน อิอิ)


โดย: narellan วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:10:16:50 น.  

 
ชีวิตประจำวัน แม่บุญกับมิเชล น่ารักจังค่ะ


โดย: jeeper วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:13:05:01 น.  

 
อ่านไปเพลิน ๆ ชิมอาหารทางตาไปเพลิน ๆ
ว๊า..จบซะแล้ว เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่แม่บุญเล่าสู่กันฟัง
เป็นประโยชน์มากมายค่ะ
อาหารทั้งหลายแหล่ที่แม่บุญทานมาทั้งหมด
ป้าโอขอร่วมวงปูผัดผงกระหรี่นะคะ
ส่วนตัวแล้วอาหารชาติไหน ๆ ก็อร่อยสู้อาหารไทยไม่ได้
ของชาติอื่นนาน ๆ กินสักครั้งพอได้ แต่ถ้าให้กินทุกวันก็ไม่ไหวจ้า..

ขอให้แม่บุญเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ แล้วพบกันที่เมืองไทยค่ะ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:13:18:25 น.  

 
สวัสดีค่ะแวะมาทักทายค่ะ


โดย: amonrat27 วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:13:36:41 น.  

 
ทักทายสวัสดี ส่งความสุขสวัสดีในเทศกาลปีใหม่ 2555 นี้ด้วยคนครับ
ได้ทานอาหารอร่อยๆ อิ่มๆ มีสุขภาพดีๆ ด้วยครับ


โดย: ถปรร วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:14:05:30 น.  

 
ตั้งใจอ่านตั่้งแต่ อักษรแรกเลยค่ะ ชอบแม่บุญเขียนค่ะ ได้สาระและเป้นตัวของตัวเองดี

นึกถึงพี่ชาย มิเชล เค่าอบุ่กันสองตายาหรือเปล่าคะ สาวว่าเค้าคงดีใจที่มีเพือนๆน้องๆมาร่วมทานอาหารกันหลายๆคน(เปรียบเทียวกับตัวเองชอบให้เพือนมาเยี่ยม คริๆ) และเมนุก็หลากหลายเชียว
อยากเห็นถ้วยที่ซื้อจากพม่าจังค่ะ ศิลปะที่นั้นไม่เป็นสองรองใครเหมือนกัน สังเกตจากที่อ่านบล๊อคทัวร์พม่าของแม่บุญ

เรืองตับห่านและการเลี้ยงห่าน สาวจำได้เลาๆว่าเคยอ่านมาเหมือนกันค่ะ เห็นว่าบางฟาร์มเค้าให้อาหารห่านเยอะมากๆ ป้อนกันเกือบตลอดเวลา และใม่ให้มันออกกำลังกาย จนมันอ้วน บางตัวก้นบานท้องแตกตายก้มี นึกแล้วเสียว สงสารมัน

หนังเรือง The Lady เพิ้่งมาได้ความรุ้จากบล๊อแม่บุญค่ะ แหะๆ พอดีสาวไม่ค่อยได้ติดตามข่าวสาร เกี่ยวกับหนังเลยค่ะ อองซานเป็นสตรีที่น่าชื่นชมมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สงสารที่เธอโดนจับหลายๆครั้ง และกักบริเวณ

ปล แม่บุญรุ้ใหมคะ บลีอคแรกที่สาวได้มาอ่าน บล๊อคแม่บุญ จำได้ตอนนั้นแม่บุญไปเที่ยวพม่า และพูดถึงมิเชล ๆๆ สาวพยายามมองหาในรูปว่าผู้หญิงคนใหนชื่อมิเชล อิอิ ที่ใหนล่ะ มิเชล คือผู้ชายใจดีที่อยุ่เคียงข้างแม่บุญนี่เอง
เท่าที่อ่านมา สาววามิเชลค่อนข้างเป็นผู้ชายที่ไม่ขี้บ่น ไม่จุกจิกนะ และเป็นคนเรียบง่ายด้วยค่ะ (ไม่ได้แกล้งชมค่า แต่เธอดูเป็นผู้ชายอารมณ์ดีจริงๆค่ะ )


โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:6:07:19 น.  

 
สวัสดีปีหม่ 2012 ครับ


โดย: wicsir วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:9:26:31 น.  

 
อื้อฮือ...บ้านนี้ฉลองปีใหม่ มีแต่อาหารแปลกๆน่าทานทั้งนั้นเลยค่ะ
บ้านอ๋อไม่มีอะไรพิเศษเลยค่ะ

ปูผัดผงกะหรี่ เป็นอาหารไทยที่คุณ K ชอบมากสุดๆเหมือนกันค่ะ
ไปเมืองไทยที สั่งแทบจะทุกมื้อ

อยากดูหนังเรื่อง The Lady เหมือนกันค่ะ
แต่คงต้องรอให้เป็นดีวีดี
อ๋อกับคุณ K ก็ไม่เคยไปโรงหนังเป็นสิบปีแล้ว
และก็ยังไม่ค่อยอยากเข้าโรงหนังอยู่ดีอ่ะค่ะ

สวัสดีปีใหม่ 2555 นะคะ
จะกลับไปเที่ยวเมืองไทยเหรอคะ
ฝากเที่ยวและทานอาหารไทยเผื่อด้วยนะคะ


โดย: little mouse in big apple วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:10:04:02 น.  

 
สวัสดีวันทำงานวันแรกของปีค่ะแม่บุญ
อื้อฮือ..เหมือนคุณอ๋อเลยล่ะค่ะ อาหารการกินแต่ละอย่างน่ากินทั้งนั้นเลยค่ะแม่บุญ แต่สะดุดใจกับปูผัดผงกะหรี่เป็นที่สุด คนไทยยังไงก็ชอบอาหารไปเป็นพิเศษอยู่แล้วล่ะค่ะ อาหารไทยอร่อยที่สุดในโลก(เข้าข้างตัวเองนิดหน่อย) อิอิ
มีความสุขตลอดปีค่ะแม่บุญ


โดย: phunsud วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:11:17:46 น.  

 
สวัสดีจ้ะแม่บุญ
วันนี้รูปในกล่องคอมเม้นท์น่ารักจังค่ะ
แม่บุญจะนัดรวมดาวสาวเหลือน้อยประมาณเมื่อไหร่คะ
จะได้ทำตัวให้ว่างอยู่ที่กรุงเทพน่ะค่ะ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:16:07:03 น.  

 
แม่บุญได้คำตอบจากการตรวจที่หมอหรือยัง
หมอโจเดาเอาจากอาการ น่าจะเกี่ยวกับระบบประสาท
ที่มีเลี้ยงกล้ามเนื้อ
อีกประเด็นที่ร้ายๆคือ
สมองเราที่คุมกล้ามเนื้อ เสียหาย อันนี้น่ากลัวจริงๆครับ

เอาใจช่วยแม่บุญนะครับ
จองคอร์สหมอโจ กับNLPดนตรีบำบัดเพิ่มความเยาว์วัย

หมอโจ
หมอโจอยากเห็นผู้หญิงไทย เก่ง และสวยอย่างมั่นใจ ในแบบฉบับของตัวเองอย่างนี้กันเยอะๆครับ

iBrain center ศูนย์สลายความเครียด สร้างชีวิตใหม่ให้คุณ
เครียด ไมเกรน นอนไม่หลับ อยากสุขภาพดี อยากพัฒนาสมอง ป้องกันความจำเสื่อม อัลไซเมอร์ ได้ด้วยดนตรีบำบัดขั้นสูงอ่านที่บล๊อกนี้นะครับ
ดนตรีบำบัดขั้นสูง

โคชสร้างบุคลิกภาพเพื่อผู้หญิงที่อยากเก่งในแบบฉบับของตนเอง อยากสวยและเก่ง ต้องอ่าน
ผู้หญิงที่เก่งเขาเป็นกันอย่างไร Hiso Luxury Women Life

พวกเรามาดูแลสุขภาพหัวเข่า และป้องกันเข่าเสื่อมกันดีกว่า
ป้องกันเข่าเสื่อม




โดย: หมอโจ (preutipong ) วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:17:13:42 น.  

 
โว้วว น่าหม่ำดีจังเลยค่าา


แม่บุญจะไปลองชิม เลือกเมนูดีๆ แล้วกันนะคะ เพราะที่เราสั่งมาอร่อยสามอย่าง ไม่อร่อยสามอย่าง ครึ่งๆ เลยค่ะ ฮา


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:18:04:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Maeboon
Location :
กรุงเทพฯ Belgium

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]




แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ


ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ

free counters
New Comments
Friends' blogs
[Add Maeboon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.