จาก..หัวลำโพง สู่ บัตเตอร์เวิอร์ท...ถึง ปีนัง 12 ม.ค. 2555 ก่อนกลับเมืองไทยเขียนแต่เรื่องทำมาหากิน เรื่องทำอาหารเพราะไม่มีเวลาทำอย่างอื่น เรียกว่าเป็นเวลาที่น้ำขึ้น หลังหิมะตก มันละลายไง น้ำเลยเยอะ จึงต้องรีบตัก ๆ ไป คิดไปว่ากลับเมืองไทยปีนี้ 2555 จะไปไหนดี ?? เราสองคนตระเวณ เที่ยวลาวสองรอบ เวียดนาม พม่า อินเดีย อินโดนีเชีย แต่ยังไม่ได้ไปมาเลเซีย เพื่อนบ้านใกล้ชิดติดประตู..มิเชลอยากไปดูตึกแฝด แม่บุญ..อยากไปดูเมืองเก่าอย่างปีนัง มะละกา ตกลงตามนั้นเราเลยศึกษาเส้นทางกันก่อนออกทัวร์ มิเชลมีเวลา 1 เดือน แม่บุญ 2 เดือน เลยต้องจัดทัวร์เอาใจสปอนเซอร์ใหญ่ พาแกไปเที่ยวก่อนจะได้ส่งกลับบ้านก่อน จากนั้นค่อยว่ากันทีหลัง แม่บุญมีพี่ชายทำงานรถไฟ ต่อจากพ่อ...ลูกรถไฟตัวจริง เลยโทรไปถามเรื่องตั๋วรถไฟไปบัตเตอร์เวิอร์ท ซึ่งเป็นเมืองชายแดนที่ ร.ฟ.ท.ของเราจะไปจอดป้ายที่นั่น พี่ชายบอกว่า เขาตัดไปแค่สองโบกี้ ทางที่ดีจองล่วงหน้าสักเดือนจะดีกว่าเพื่อความชัวร์ อีกอย่างช่วงที่จะไปเป็นช่วงตรุษจีนด้วย มั่นใจได้เลยว่าเต็มหมด..ได้ยินดังนั้นแล้วแม่บุญก็จัดการส่งเมล์ถึงน้องสาวคนเล็ก ให้ช่วยไปซื้อตั๋วไป กลับ ให้ด้วย โชคดีที่มีที่นั่งว่างแบบโล่ง ๆ ให้เลือกเพราะจองก่อนหนึ่งเดือน กำหนดกลับเมืองไทยคือวันที่ 9 ม.ค กลับไปนอนยังไม่ทันหายเหนื่อย วันที่ 12 ม.ค. 14.45 เราก็ออกเดินทางโดยรถด่วนขบวนพิเศษ กรุงเทพฯ ถึง บัตเตอร์เวิอร์ท อย่างที่บอก ราคาค่าตั๋วแสนจะถูก เตียงนอนล่าง 1,210 บาท เตียงบน 1,110 บาท ไม่ต้องเสียค่าน้ำมันเพิ่ม ค่ากระเป๋าเพิ่ม ค่าเลือกที่นั่งเพิ่ม เหมือนในโฆษณาสายการบินราคาถูก แถมไม่ต้องไปรอ 2 ช.ม ก่อนเครื่องออก ไม่ต้องเอาน้ำที่ดื่มยังไม่หมดโยนทิ้ง ไม่ต้อง ๆ ๆ อีกหลาย ๆ อย่าง เรียกว่่าสุขโขสโมสรกันทีเดียว กระเป๋าใบขนาดกลาง และเป้สำหรับใส่กล้อง ใส่แว่นกันแดด อะไรที่ต้องหยิบฉวยบ่อย ๆ เพื่อไม่ให้มีสัมภาระมากนัก กำหนดการเที่ยวมาเลเซียครั้งนี้คือสองอาทิตย์ เที่ยวแบบสบาย ๆ นั่งรถไฟ ต่อเรือ ต่อรถทัวร์ กันสองตายาย ทริปนี้เป็นทริป..ไม่ลำบากลำบน เหมือนเมื่อก่อน เพราะอายุขัยที่ล่วงเลย เราเลยจัดการจองห้องพักผ่านอโกดา ตั้งแต่อยู่เบลเยียม ทุกอย่างถูกดำเนินการล่วงหน้าตามแบบฝรั่งนั่นแหละ งานนี้เลยได้จองที่พักแบบอยู่กันสบาย ๆ ไม่ห่างไกลจุดศูนย์กลางเมือง เพราะขี้เกียจต่อรถ วันเดินทางเราออกจากบ้านแต่เช้า ไปถึงหัวลำโพงเอากระเป๋าไปฝากไว้ แล้วก็รีบจับรถไปที่พันธุ์ทิพย์ จุดมุ่งหมายคือร้านขายกล้องถ่ายรูป ที่เรามาเดินดูไว้ตั้งแต่เมื่อวาน หากแม่บุญมาคนเดียวคงซื้อตั้งแต่ถูกใจครั้งแรก แต่...มิเชลห้ามไว้ แกจดรุ่นของกล้องที่เราเลือก ๆ แล้วก็กลับไปเปิดอินเทอร์เน็ตดูคุณสมบัติ เปรียบเทียบข้อดี ข้อเสีย จนกว่าจะพอใจในคุณสมบัติ จากนั้นค่อยไปซื้อ...นี่เป็นวิธีการใช้เงินอย่างถูกต้องที่สุด ไม่ใช่ถูกใจใช่เลยซื้อเลยเหมือนแม่บุญ ตกลงเลยได้ถอยกล้องใหม่มาหนึ่งตัว อันเก่าใช้มาสามปียังดีอยู่ ต่อมาก็ขายไปเพราะจะมีไว้ทำไมมากมาย ? ที่มีอยู่รวมแล้วสาม กับสองคน สองมือ จากนั้นก็นั่งรถกลับไปหัวลำโพง เดินหาข้าวกิน มิเชลอยากกินข้าวเหนียว ส้มตำ ก่อนจะไปผจญกับอาหารมาเลฯ มื้อเที่ยงเราเลยอัดข้าวเหนียว ไก่ย่าง ส้มตำกันเต็มท้องน้อย ๆ ของเรา จากนั้นก็เดินอย่างสบายใจไปรอรถ วันนี้รถออกตรงเวลา...หายากนะตัวเอง ..เพราะปกติมันจะเสียเวลาเป็นส่วนใหญ่ ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง นั่งกันยาวววว ที่นั่งที่เราได้ตู้ติดหัวรถจักร เพื่อความสะดวกในการตัดทอนก่อนเข้าเขตมาเลเซีย จากสิบกว่าโบกี้จะเหลือเพียงสองเท่านั้น เราได้ที่นั่งตรงกลางขบวน แถมมีปล้๊กไฟใกล้ ๆ แม่บุญเลยถือโอกาสชาร์ตแบตกล้องตัวใหม่ซึ่งต้องใช้เวลากว่าหกชั่วโมง ปล่อยไว้จนลืมนั่นแหละ เราตุ่นขนมมากินกันนิดหน่อย กับน้ำอีกสองขวดใหญ่ หนังสือเกี่ยวกับมาเลเซียของมิเชล ของแม่บุญภาคภาษาไทย นั่งอ่านกันเอาเป็นเอาตาย ฆ่าเวลาไปด้วยเพราะตามเวลา...เราจะไปถึงบัตเตอร์เวิอร์ทตอนบ่ายสองโมง ใช้เวลาเดินทาง ๒๔ ช.ม พอดี เรียกว่านั่งกันจนก้นบานนั่นแหละ รถออกจากหัวลำโพงผ่านเส้นทางต่าง ๆ อาจจะแปลกตาไปบ้างเพราะเคยนั่งไปแต่ภาคอิสาน ระหว่างทางเลยได้เห็นโครงการสร้างสถานีรถไฟลอยฟ้า โครงการใหม่ของการรถไฟ สร้างยาวไปจนถึงชานเมืองสถานีหนองปลาดุก ..รู้จักกันหรือเปล่า ?? จากนั้นก็คอยแหลบตามองสถานีต่าง ๆ ที่รถไฟผ่านและจอด 5 โมงเย็นรถไปจอดที่สถานีราชบุรี 6 โมงเย็น เพชรบุรี จากนั้นก็ไม่ได้สนใจอีก เพราะถึงเวลาอาหารเย็นพอดี บนขบวนรถจะมีตู้เสบียง ที่มีที่นั่งกินด้วยแต่เราชอบที่จะนั่งที่ของเรามากกว่า เลยสั่งอาหารกับพนักงาน แม่บุญสั่งผัดกระเพราไก่ ไข่ดาว อาหารสิ้นคิดแต่อร่อยตลอดกาล มิเชลสั่งข้าวผัดทะเล มีแกงจืดมาซดให้คล่องคออีกอย่าง ขอบอกว่าอาหารที่เราสั่งมากินรสชาติดีทีเดียว มิเชลอดชิมข้าวผัดกระเพราไม่ได้กินแล้วก็รีบดื่มน้ำตามเพราะความเผ็ด..บอกแล้วไม่เชื่อ... จากนั้นเราก็แปรงฟัน พนักงานมาปูที่นอนให้เพราะร่วมสามทุ่มได้ ที่นั่งถัดไปรอบ ๆ ตัวเรา เต็มไปด้วยชาวต่างชาติ จะมีคนไทยบ้างที่จะข้ามไปทำธุระ แต่ที่ตั้งใจจะไปเที่ยวแบบแม่บุญดูจะน้อย ไม่เป็นที่นิยมเหมือนนั่งเครื่องบิน ที่นอนถูกปูจนเรียบร้อย แม่บุญจองที่นอนชั้นล่างเพราะเข้าห้องน้ำบ่อย โดยเฉพาะเจอแอร์เย็น ๆ จากนั้นก็แยกกัน เปลี่ยนชุดนอนเพราะมีม่านกั้นไม่มีใครมาดู มาเห็น 13 ม.ค 2555 แม่บุญตื่นก่อนมิเชล ตื่นมาก็นอนบิดไปบิดมาไม่รู้จะทำอะไรเพราะตื่นแต่ไก่โห่ เลยแอบย่องไปล้างหน้าแปรงฟัน แบตถูกชาร์ตเต็มเลยเอามาใส่กล้องตัวใหม่ มิเชลตื่นเอาสายโด่ง แปดโมงกว่า ๆ อาหารเช้าที่เราสั่งไว้ตั้งแต่เย็นวานก็ถูกลำเลียงมาให้ มิเชลสั่งขนมปังมีแฮมยัดใส้มากับชีส แม่บุญสั่งข้าวต้มหมูชามโต พร้อมกาแฟอีกสองแก้ว มีผลไม้มาให้ด้วยคนละจานเล็กๆ เหมือนเอามาถวายศาลพระภูมิ มิเชลเห็นแม่บุญซดข้าวต้ม อดไม่ได้ต้องไต่มาลงชามข้าวต้มด้วย ตกลงแม่บุญเลยยกให้เลยเพราะแกบอกว่าอร่อยกว่าขนมปังของแก แบบนี้ทุกทีสิน่า ...ตัวเองสั่งแต่ไม่ชอบ ระหว่างทางเมื่อเริ่มฟ้าสาง สองข้างทางเต็มไปด้วยสวนยางและต้นปาล์ม ..คงจะเป็นปาล์มน้ำมัน แม่บุญเดาเอานะ บ้านไม้หลังขนาดเล็กบ้างใหญ่บ้าง ปลุกอยู่ท่ามกลางสวนทั้งสองอย่าง ดูคล้าย ๆ บ้านคนไทยทางภาคใต้ ระหว่างทางอีกเช่นกันที่แม่บุญมองเห็นกองหิน กองดิน ยาวหลายกิโลเมตรเพราะเขากำลังจะสร้างทางรถไฟคู่ขนานไปยังชายแดนไทยเพื่อต่อเชื่อมกัน หลาย ๆ แห่งกำลังสร้างสถานีรถไฟควบคู่ไปด้วย ซึ่งหากเสร็จเรียบร้อย คงจะเป็นเส้นทางที่น่าสนใจในการเดินทางนอกเหนือจากทางเครื่องบิน จะห่วงก็แต่...บ้านเรา...ที่โครงการสร้างทางรถไฟคู่ขนาน ว่าจะ ๆ ๆ ๆ มาหลายรัฐบาลแล้ว แต่ยังไม่เห็นความคืบหน้าใด ๆ ให้เห็น ..หรือว่าลาว...จะแซงหน้าเราไปก่อน อย่างที่คุยกันเล่น ๆ ไม่แน่นะ ใครจะรู้ พม่าเองเขาก็เตรียมทำอะไรมากมายเช่นกัน ต่อไปไทยอาจจะเดินตามตูดเขาก็ได้ใครจะรู้ ?? 9 โมงเช้า รถวิ่งไปถึงด่านตรวจคนเข้าเมือง ทุก ๆ คนต้องลงจากรถพร้อมกระเป๋าเดินทางที่เอามาด้วย ส่วนพวกของกินเล่น ของไม่สำคัญไม่ต้องขนลงไป เพื่อนร่วมขบวนมีประมาณร่วม 30 คน ต่างคนต่างขนของพรุงพรังลงไปให้เจ้าหน้าที่ตรวจ ใช้เวลาไม่นานหรอก เขาดูชื่อดูวีซ่าแล้วก็ออกไปตรวจกระเป๋า คนไทยไม่ต้องมีวีซ่าจ้า เข้าออกได้หนึ่งเดือนไม่มีปัญหา เว้นแต่เคยทำอะไรผิดเขาอาจจะตรวจเข้มหน่อยเท่านั้นเอง ตรวจเสร็จก็เดินกลับไปขึ้นรถขบวนเดิม พอออกจากสถานีนี้แล้ว รถจะผ่านและจอดบ่อย ๆ เพื่อรับคนมาเล ฯ ที่เดินทางไปมาระหว่างรัฐไปด้วย ถ้าเขาไม่มีที่นั่งอาจจะมาขอนั่งกับเราได้ เพราะตอนนี้ไม่มีการกางเตียงอีกแล้ว แล้วเราก็มาถึงบัตเตร์เวิอร์ท...สถานีเล็ก ๆ อากาศร้อนอบอ้าวจนอยากจะวิ่งเข้าไปแช่ในน้ำ ไปถึงก็เดินลากกระเป๋าตามทาง ป้ายที่บอกให้ไปที่ท่าเรือ เพื่อขึ้นเรือเฟอรี่ข้ามไปปีนังจุดมุ่งหมายแรกของการเดินทาง ค่าเรือข้ามฟาก 1.20 ริงกิต ตีไป 12 บาท แต่เพราะเราไม่มีเงินริงกิตเลย เพราะไม่ได้แลกมา ที่หน้าสถานีรถไฟเขามีที่รับแลกเงินแต่มองไม่เห็น ...มาเห็นเอาตอนขากลับ พอดีมีชายญี่ปุ่นใจดี บอกให้แลกกับเขา แม่บุญให้เงินไทยไป 40 บาท เขาให้มาตามราคาค่าตั๋วสำหรับสองคน ไม่เป็นไร ดีกว่าไม่มีใครให้แลก จากนั้นเราก็เดินไปรอเรือเฟอรี่ที่กำลังเดินหน้ามาที่ท่าเรือ ผู้คนมากมายทั้งชาวต่างชาติ ชาวมาเลฯ ซึ่งมีหลากหลายทั้งคนจีน อินเดีย มาเลลูกผสม ได้เห็นวัฒนธรรมที่แตกต่างแต่กลมกลืนก็คราวนี้แหละ พากันเดินไปที่เรือที่เข้าเทียบท่า สักสิบห้านาที พอคนลงหมด รถเข้าที่จอดเรียบร้อยเขาก็ออกจากท่า แม่บุญเลยถือโอกาสใช้กล้องใหม่ถ่ายรูปเสียหน่อย ซูมเห็นชาวประมงกำลังเก็บอวนพอดี เรือใช้เวลาประมาณ 20 นาทีก็มาถึงฝั่งปีนัง เราเดินตามผู้คนเจ้าถิ่นออกมา เจอที่จอดแท็กซี่และรถเมล์ แต่ไม่มีเงินริงกิตอีก เลยให้มิเชลไปหาที่แลก ส่วนแม่บุญยืนเฝ้ากระเป๋ารอที่ป้ายรถเมล์นั่นแหละ เห็นผู้หญิงคนหนึ่งขับแท็กซี่มาจอด เขาถามว่าจะไปไหม ? บอกว่าไป แต่รอสามีก่อนเขาไปแลกเงิน พอมิเชลมาเราก็ขึ้นแท็กซี่ที่ว่า นั่งไปสักพัก นึกในใจว่าเอ..ทำไมเขาไม่เปิดมิเตอร์ แถมเอาหมวกบังมิเตอร์ไว้อีกด้วย นั่งไปได้ครึ่งทางมิเชลอดไม่ได้เลยถามว่าทำไมไม่เปิดมิเตอร์ เธอบอกว่า ไม่ได้บอกแต่แรก นี่เป็นราคามาตรฐานคือ 15 ริงกิต 150 บาท กับระยะทาง 2 ป้ายรถเมล์ เราโกรธกันหัวพัดหัวเหวี่ยงที่เจอดีตั้งแต่มาถึง เออ...โง่มาก่อนฉลาดเสมอ แล้วทีนี้อย่ามาว่าแท็กซี่ไทย ฉวยโอกาสนะ มันก็เป็นกันทั้งโลกนั่นแหละ ไม่ว่าจะอินเดีย บาหลี...ลาว พม่า โรม ฝรั่งเศล เบลเยียม สาธยายไม่หมด ราชรถพามาเกยหน้าโรงแรมที่เราจองไว้ ชื่อ Yeng Khen Hotel ดูด้านหน้าทางเข้านึกว่าวัดจีน..เพราะเป็นตึกเก่าแบบโบราณสองชั้น อาณาบริเวณไม่ได้กว้างมากมาย แต่...เขาอนุรักษ์ ปรับปรุงโรงเตี้ยมเก่า จนกลายเป็นโรงแรมมรดกโลก ตั้งอยู่ในย่านถนนข้าวสารของปีนัง เป็นหนึ่งในสามโรงแรมแบบอนุรักษ์บนถนนเส้นนี้ทีเดียว พอเดินเข้าไปข้างในก็สมควรหรอกที่เขาจะอนุกรักษ์ไว้ เพราะสวยงามตระการตาแบบเก่า ๆ สไตส์จีนผสมโปตุเกส รีเชฟชั่นสาวรุ่นอัธยาศัยดีมาก ให้การต้อนรับ คำแนะนำแบบไม่มีเบื่อหน่าย ห้องที่เราได้เป็นห้องอยู่ชั้นล่าง ติดกับสระว่ายน้ำ ห้องไม่ได้กว้างมาก แต่ใช้พื้นที่ทุกตารางนิ้ว จัดใส่ตู้เตียง โตีะ เก้าอี้อย่างลงตัว มีเครื่องใช้ทุกอย่างเหมือนโรงแรมสี่ดาวในเมืองไทย เรายิ้มกันหน้าบานด้วยความชอบ ว่าแล้วก็ขอถ่ายภาพก่อนที่จะทำห้องเขาเลอะ จากนั้นก็รีบกระโจนอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าที่หมักหมมมาตั้งแต่เมื่อวาน น้ำอุ่น ๆ อาบตอนร้อน ๆ นี่มันได้ใจจริง ๆ เหมือนอบซาวน่าเลย ออกมาแอร์เย็นฉ่ำไม่ต้องไปอบซาวน่าถึงสวีเดน นอร์เวย์ ว่าแล้วก็แต่งตัวออกมาขอแผนที่โรงแรม เตรียมลุยตระเวณดูรอบ ๆ โรงแรม แต่กว่าจะออกมาก็ร่วมสี่โมงเย็น เราเลยอาศัยดูแค่รอบ ๆ โรงแรมว่าเขามีอะไรกันมั่ง เผอิญเดินไปเจอพาหุรัดของปีนัง เลยถือโอกาสแลกเงินเพราะได้ราคาดีกว่าที่อื่นที่เราดู ๆ มา จากนั้นก็เดินตระเวณเสียรอบ ก่อนที่จะจบลงที่ร้านอาหารแขก...แม่บุญนั้นชอบอาหารรสจัดก็จริง แต่อาหารแขกนี่ ขอเป็นทางเลือกสุดท้ายหากมีตัวเลือกอื่น มิเชลเองก็เช่นกัน แต่เราเหนื่อยกับการเดินทางจนไม่อยากขยับตูดไปไหนอีก กินข้าวเสร็จ ค่ำพอดี ค่อย ๆ เดินลัดเลาะกลับโรงแรมทางเดิม พรุ่งนี้ค่อยลุยใหม่ ...   Create Date : 18 มีนาคม 2555 28 comments Last Update : 1 สิงหาคม 2556 11:13:22 น. Counter : 21760 Pageviews. Share Tweet

มาเที่ยวกับแม่บุญ   โดย: bear hunt 18 มีนาคม 2555 2:44:33 น.

โรงแรมสวยมากๆค่ะ จะตามติดหรือว่าเกาะไปเที่ยวด้วยคนนะค่ะ อยากไปเที่ยวมาเลเซียเหมือนกัน บ้านใกล้เรือนเคียงกันแท้ๆ   โดย: bear hunt 18 มีนาคม 2555 2:55:25 น.

เจิมไม่ทัน เด๋วไปอ่านก่อนค่ะ   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 18 มีนาคม 2555 2:59:47 น.

ตามมาเที่ยวด้วยคน   โดย: ppjuly IP: 118.172.75.79 18 มีนาคม 2555 3:01:06 น.

โรงแรมสวยจังค่ะ แล้วอยากไปขึ้นเรือข้ามฟากด้วย   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 18 มีนาคม 2555 3:05:36 น.

หนูไปปีนัง เดือนกันยาค่ะ มาลองอ่านรีวิวดูก่อน :)   โดย: แฟนlinKinPark 18 มีนาคม 2555 4:08:28 น.

ชอบโรงแรมมากบรรยากาศสบายๆ คิดถึงอดีต อะฮ้าเคยไปแลกเปลี่ยน ที่ปีนังอดีตกาลน้านโพ้น นั่งรถไฟจากกรุงเทพลงสงขลาผ่านด่านสะเดา ข้ามด้วยเรือเหมือนแม่บุญเป๊ะยังมีรูปถ่ายกับสามล้อ ที่น่าหวาดเสียวไม่มีกล้องถ่ายรูปหรอก อาศัยของเพื่อน เดี๋ยวไปปัดฝุ่นรื้อรอบหน่อย ไปนานไหมลองดูปีพ.ศ.ก็แล้วกัน 2513 จ้า   โดย: หมุยจุ๋ย 18 มีนาคม 2555 6:05:51 น.

วางแผนเอาไว้เหมือนกันค่ะ ทริปนี้ขอแจมคุณแม่ก่อนล่ะกันนะคะ   โดย: สุพัทธ์ธีรา IP: 115.67.64.83 18 มีนาคม 2555 7:12:27 น.

แวะมาทักทายและตามไปเที่ยวด้วยครับ   โดย: กัปตันลูกชุบ 18 มีนาคม 2555 9:55:58 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ที่แสนจะสบายค่ะแม่บุญ ฟ้าตามมาอ่านเรื่องราวที่น่าสนใจในการเดินทาง..ฟ้าตามมาเที่ยวด้วยคนก็แล้วกัน นะคะ อิอิอิ พักกาย..พักใจให้สบายในวันหยุดนี้..อย่างมีความสุขกันนะคะ "หอบความเย็นพร้อมน้ำใสมาให้มิตร มุ่งพิชิตความเหนื่อยล้าเพื่อมาหมาย ผ่อนคลายเครียดวันที่แสนจะสบาย มิตรสหายจงสุขสันต์ในวันดี" มีความเย็นกาย..เย็นใจไปกับสายน้ำกัน นะคะ   โดย: พิรุณร่ำ 18 มีนาคม 2555 11:41:28 น.

ตามแม่บุญมาเที่ยวด้วยคน ปีนังไม่เคยไปเลย น่าสนใจมากค่ะ ไม่ไกลจากปัตตานีมากด้วย ปีหน้าพาพ่อกะแม่นั่งรถไฟเที่ยวดีกว่า จะตามมาคอยดูบล็อกต่อๆไปค่ะ   โดย: settembre 18 มีนาคม 2555 18:09:19 น.

ตามแม่บุญขึ้นรถไฟมาเที่ยวมาเลเซียด้วยค่ะ ตอนแรกก็เขียนยาวจุใจแล้ว อิอิ.. รอติดตามอ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ อย่าให้รอนาน +555   โดย: เนินน้ำ 18 มีนาคม 2555 20:15:04 น.

มดเจอแม่บุญที่บล็อคคุณโอและคุณดา ทำให้รู้จักกันแอบๆ แต่ไม่ค่อยเขียนเม้นเพราะเดี๋ยวนี้อยู่หน้าจอไม่นานเลยค่ะ เมื่อยคอค่ะ โลกมันติดกันจริงเพราะบล็อคแก็งค์นี่ล่ะค่ะ เที่ยวให้สนุกน่ะค่ะ อยากบอกว่า คุณพ่อของมดเป็นนักเรียนเก่าปีนัง เวลาใครเขียนถึงปีนังจะชื่นใจทุกที ตอนนี้ท่านจะเก้าสิบแล้วน่ะค่ะ มดค่ะ   โดย: jewelmoda 19 มีนาคม 2555 3:06:08 น.

เอามาฝากแม่บุญค่ะ รอเที่ยวด้วยอยู่น้าาาาา   โดย: bear hunt 19 มีนาคม 2555 5:02:20 น.

แม่บุญไปเที่ยวหลายที่คงสนุกน่าดูเลยนะค่ะ อยากไปเที่ยวบ้างจังเลยค่ะ แม่บุญมาเที่ยวที่ญี่ปุ่นบ้างซิค่ะ มีที่เที่ยวและของอร่อยมากมายค่ะ ผึ้งจะเป็นไกด์นำเที่ยวให้แม่บุญเองค่ะ   โดย: Mitsubachi 19 มีนาคม 2555 8:13:16 น.

สวัสดีค่ะ รู้จักแม่บุญที่บล็อกป้าโอเหมือนพี่มดค่ะ แอบติดใจรอยยิ้มพิมพ์ใจของแม่บุญ ...ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ ....ขอเป็นคนรู้จักแม่บุญด้วยคนนะคะ   โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) 19 มีนาคม 2555 11:57:25 น.

ดีใจที่แม่บุญรับเป็นเพื่อนแล้ว ^^ ขอบคุณนะคะ แล้วแม่สามข้าวจะเข้ามาตามแม่บุญไปเที่ยวด้วยค่ะ ค่อยๆตามไปทีละแห่งนะคะเห็นมีหลายที่เลย แม่สามข้าวคงไม่มีวาสนาได้ไปเห็นสถานที่จริง ได้แต่ติดตามไปเที่ยวกับเพื่อนๆในบล็อกแก๊งค์นี่แหละค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งค่ะ   โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) 19 มีนาคม 2555 21:33:19 น.

สวัสดีค่ะ รออ่านการเดินทางจากแม่บุญ แล้วก็ไม่ผิดหวัง แค่ออกเดินทางก็มันแล้ว นั่งรถไฟ ช้าหน่อย แต่ได้เดิน ได้ยิดแช้ง ได้เห็นอะไรหลาย ๆ อย่าง เหมาะกับคนเดินทางแบบไม่เร่งรีบจริง ๆ ค่ะ เรื่องแท็กซี่ขี้โกง เฮ้อ มันคงมีทุกทีจริง ๆ นะแหละ ถ้าแม่บุญอัพตอนต่อรบกวนไปเคาะประตูหน่อยนะคะ พอดีวันที่ ๒๕ นี้เอ้จะเดินทางเหมือนกัน แต่ก็อยากตามไปเที่ยวกับแม่บุญด้วย   โดย: ostojska 19 มีนาคม 2555 21:38:10 น.

แม้จะมาทีหลัง แต่ก็ตามอ่านต้นแต่ต้นจนจบ การเดินทางโดยรถไป ก็มีความสุขกับการดื่มด่ำกับธรรมชาติสองข้างทางไปด้วย มีความสุขจริงๆค่ะ นึกว่าว่ามีเฉพาะแท็กซี่ของสนามบินบ้านเราเท่านั้น ที่เป็นแบบนี้ เคยเจอมาเหมือนกันค่ะที่ดอนเมือง นี่เอง ออกจากสนามบิน แท็กซี่เค้าเรียกแล้วถามว่าไปไหน พอเราบอก....เค้าบอกว่า 250 บาท เราเลยบอกว่าไม่ไปจ้า...วันก่อนนั่งจากบ้านมาสนามบิน 80 บาทเอง(อันนี้คิดในใจ) คิดไปงัยไม่รู้ 250 สงสัยหน้าตาเราจะบ้านนอกเข้ากรุงมั้ง..อิอิ ปล.จะไปติดตามตอนต่อไปจ้า...   โดย: phunsud 20 มีนาคม 2555 11:12:00 น.

ตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ   โดย: กุ้ง (kungviyada ) 21 มีนาคม 2555 16:25:03 น.

กำลังคิดจะไปเที่ยวปีนังทางรถไฟ ได้มาเจอบทความของแม่บุญ อ่่านแล้วได้ความรู้มากเลย และเหมือนว่ากำลังเดินทางไปด้วย มีรายละเอียดดีจริง ขอบคุณมากๆเลยค่ะ   โดย: vilaiporn IP: 171.100.9.233 24 มิถุนายน 2556 13:54:41 น.

คิดว่าจะไปเทียวแบบแม่บุญต้นปี2557 เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยไปเที่ยวที่ใหนเลยแม้แต่ในเมืองไทยก็ได้ไปเที่ยวน้อยมากๆทำแต่งานจริงๆ จะไปตะลอนกับลูกชาย อายุ 10 ปี กับอีกย 2 คนก็คงจะสนุกและมีความสุขต้อนรับปีใหม่ ค่ะ   โดย: จินตนา IP: 61.90.82.212 29 สิงหาคม 2556 10:24:15 น.

คิดว่าจะไปเทียวแบบแม่บุญต้นปี2557 เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยไปเที่ยวที่ใหนเลยแม้แต่ในเมืองไทยก็ได้ไปเที่ยวน้อยมากๆทำแต่งานจริงๆ จะไปตะลอนกับลูกชาย อายุ 10 ปี กับอีกย 2 คนก็คงจะสนุกและมีความสุขต้อนรับปีใหม่ ค่ะ   โดย: จินตนา IP: 61.90.82.212 29 สิงหาคม 2556 12:05:07 น.

คิดว่าจะไปเทียวแบบแม่บุญต้นปี2557 เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยไปเที่ยวที่ใหนเลยแม้แต่ในเมืองไทยก็ได้ไปเที่ยวน้อยมากๆทำแต่งานจริงๆ จะไปตะลอนกับลูกชาย อายุ 10 ปี กับอีกย 2 คนก็คงจะสนุกและมีความสุขต้อนรับปีใหม่ ค่ะ   โดย: จินตนา IP: 61.90.82.212 29 สิงหาคม 2556 12:22:22 น.

ขอทราบราคาโรงแรมด้วยค่ะ   โดย: ขอทราบราคาโรงแรมด้วยค่ะ IP: 223.205.206.237 18 กุมภาพันธ์ 2557 11:22:14 น.

ไม่ได้เข้าหน้านี้มาเป็นปี เปิดมาเห็นแล้วตกใจ ดีใจด้วยที่มีคนมากมายเข้ามาอ่าน คิดว่าป่านนี้คุณจินตนาคงได้ท่องเที่ยวทางรถไฟเหมือนแม่บุญแล้วนะคะ อย่าลืมนำมาบอกกล่าวให้คนอื่น ๆ ได้ทราบด้วยว่าเป็นอย่างไร ราคาโรงแรมแต่ละปี คงแตกต่างกันนะคะ หากอยากทราบราคาตอนนี้ลองเปิดเน็ตดูตามเว็ปรับจองโรงแรมดัง ๆ เช่น อโกด้า บุ๊คกิ้งดอทคอม ใส่วันที่แล้วกดเลยค่ะ   โดย: Maeboon 19 กุมภาพันธ์ 2557 23:10:16 น.

กำลังจะนั่งรถไฟไปปีนังแบบนี้เลยมาเก็บข้อมูล ขอบคุณมากค่ะ   โดย: pormodivid IP: 125.25.132.14 9 มีนาคม 2557 23:24:51 น.

เตือนจองตั๋วรถไฟกลับจากบัตเตอร์เวอร์ธครับ //pantip.com/topic/30405082 #ไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก #อยากให้ รฟท.หรือรัฐบาลแก้ไขปัญหาให้จบ   โดย: bitten IP: 118.174.159.100 23 กรกฎาคม 2559 10:51:33 น.