137>>>นับหนึ่ง...จนถึงรัก...ปราณธร

นับหนึ่ง...จนถึงรัก...ปราณธร...ตั้งเป้าไว้แล้วว่าจะเคลียร์ เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งเบื่อกันน๊าาาา เล่มนี้เอาแบบเบาๆ น่ารักๆ


หนึ่งเดือน ทายาทของFreeze Diamond ตกใจแทบช็อก เพราะพันดาวน้องสาวผู้อ่อนแอและเจ็บป่วยเกือบจะตลอดเวลาประกาศว่าจะแต่งงาน...โดยที่ไม่มีใครในครอบครัวระแคะระคายสักนิดว่าเธอไปคบกับใคร ยังไง และตอนไหน???

รดิศ...ที่ได้ชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิง เป็นชื่อที่พันดาวบอกว่าคือคนรักของเธอ...หนึ่งเดือนพุ่งเป้าไปที่ทัตเทพเพื่อนสมัยมัธยมของพันดาวที่ยังติดต่อคบหากันอยู่ และเป็นญาติของรดิศด้วย...หนึ่งเดือนอาศัยทัตเทพขอเข้าพบกับรดิศ แต่เพราะความที่ปากไวทำใ้ห้เธอต่อว่าทัตเทพเมื่อเขามาช้าไปเกือบชั่วโมง...ทัตเทพโมโห เลยหาทางแกล้งหนึ่งเดือนด้วยการวางยา...เฮ้ยยยย อะไรจะขนาดนั้น?!?

หนึ่งเดือนตกอยู่ในเงื้อมมือของเสือผู้หญิงอย่างรดิศ...แต่หลังจากเอาเปรียบเล็กๆน้อยๆ รดิศก็จัดการเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าให้...ตื่นเช้ามา...ก็...
"เมื่อคืน..."........."ผมออกไปถามเลขาฯแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น รู้สึกว่าคุณจะโดนนายเทพแกล้งเข้าให้นะ"...เ่อ่อ...แกล้งกันแรงไปไหม???
"แกล้ง?"....."คุณเรียกการมอมยาฉันว่าแกล้งเหรอ"
"ก็ถ้าเอาจริงเขาคงไม่โยนคุณมาใส่ปากผมหรอก เป็นคนอื่นคงเคี้ยวคุณแล้วกลืนลงคอไปเรียบร้อยแล้ว ท่าทางเนื้อนุ่มอย่างนี้"....เปรียบเทียบซะ
"อย่ามาล้อเล่นกับฉันอย่างนี้นะ"...."คุณคือรดิศ คุณรักใช่ไหม"
"ฮื่อ...แล้วคุณล่ะ เป็นใคร"
"ฉัน? นี่คุณกล้าถามพี่เมียในอนาคตหรือว่าเป็นใคร คุณนี่กล้ามากนะ"......"ปิดไฟเดี๋่ยวนี้นะ ปิด!"
"ผมต้องเชื่อคุณด้วยเหรอ"
"แล้วเสื้อผ้าฉันล่ะ เืสื้อผ้าฉัน"
"เอาไปซักแล้ว"
"จะบ้าเหรอ เอาเสื้อผ้าฉันไปซักได้ไง ปิดไฟเดี๋ยวนี้นะ ตาบ้า บอกให้ปิด!"
"โธ่  อายไปได้ เมื่อคืนเห็นหมดแล้ว ตอนเช็ดตัวให้ก็จับด้วย นิ่มดี..." อ๊ายยยย อาไรนิ่มอ่ะ
ดูๆไปแล้ว นางเอกนี่แพ้ทางพระเอกตั้งแต่ต้นเรื่องเลย เจอกันครั้งแรกก็หวิดเสียตัวซะแล้ว...แถมจะด่าจะว่ายังไง ก็ยังไม่มีสะทก สะท้าน สะเืทือนสักนิด...
"ผมว่าเราควรพูดจากันดีๆนะ"
"แล้วคุณคิดว่าวิธีที่คุณทำกับฉันคือวิธีที่สามารถทำให้ฉันพูดดีกับคุณไ้ด้หรือหา!"
"ผมก็คิดแล้วนะว่าดีที่สุด ไม่อย่างนั้นตื่นขึ้นมาคุณคงคว้าเสื้อผ้าแล้วหนีไปเลย ชาตินี้ผมคงไม่มีทางรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันคืออะไร"
"ก็เลยใช้วิธีถอดเสื้อผ้าฉัน แล้วเอาไปซักเนี่ยน่ะเหรอ คุณนี่มัน..."
"ฉลาด"
"ตาบ้า!"
เจอกันครั้งแรก...นางเอกก็เสียเปรียบเห็นๆ แล้วอย่างนี้จะเอาอะไรไปสู้เค้าได้....


ในขณะที่หนึ่งเดือนพยายามหาทางขัดขวางพันดาว...น้องสาวก็ไม่ยอมพูดคุยกับพี่สาวสักคำ จะมีก็แต่หมอนัทแฟนของหนึ่งเดือนที่แวะเวียนมาดูอาการของพันดาวบ่อยๆ...แต่รดิศกลับติดอกติดใจหนึ่งเดือนมากๆ และไม่เข้าใจว่าตัวเองกลายเป็นคนรักของพันดาวไปตั้งแต่เมื่อไหร่...ไม่นานก็มีภาพหลุดที่หนึ่งเดือนออกมาจากคอนโดของรดิศออกสื่อ...หมอนัทเข้าใจผิด หนึ่งเดือนเครียดและถูกลอบทำร้ายจนไม่สบาย...สุดท้ายรดิศก็กลายเป็นพระเอกขี่ม้าขาว เอ๊ย ขับรถยนต์พาหนึ่งเดือนไปหาหมอ...แถมยังอาสาพาไปพัำกผ่อนที่รีสอร์ตอีกตะหาก...ยิ่งพอรู้ว่าหนึ่งเดือนเลิกรากับหมอนัท รดิศยิ่งพยายามเสนอตัว...555
"คุณจะมาอยู่ได้ไง ไหนว่านี่เป็นบ้านพักฉัน"
"ผมตามมาดูแลคุณแล้ว จะให้ไปอยู่ไกลตาได้ยังไงล่ะครับ ผมจะอยู่ห้องข้างล่าง คุณอยู่ห้องข้างบน"...มีหรือที่นางเอกจะยอมง่ายๆ แต่คุณรดิศเขาก็มีวิธีการจัดการอีกจนได้สิน่า...
"ถ้าหนีผมไม่พ้นจะโดนจับขังไว้ในห้องนอนเดียวกันนะครับ"
"คุณไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนั้นกับฉันนะคุณรัก"
"เคยทำมาแล้ว และจะทำอีกไม่เชื่อลองดูสิ"...เอ่ออออ ขู่ได้น่ายอม เอ๊ย น่ากลัวมาก


พอได้อยู่ด้วยกัน...อะไรๆ ก็...นะ...
"หมายถึงเรื่องที่ผมกำลังขุดหลุมพราง แล้วหาทางดึงคุณให้หล่นลงไปในหลุมรักน่ะเหรอ"
"ฉันไม่มีทางยอมผูกมัดกับใครด้วยวิธีการพื้นฐานแต่ไร้รสนิยมจำพวกนั้นหรอกนะ"
"ผมบอกคุณทีหนึ่งแล้ว..."......."แล้วผมก็บอกคุณไปแล้วเหมือนกันว่าผมยอมให้คุณมัดผมด้วยวิธีนั้น"
"บ้า ใครจะทำ อย่ามาทำพิเรนทร์กับฉันเด็ดขาดนะคุณ เดี๋ยวเจ็บ"
"นี่ที่รัก..."......"คุณจำได้ไหมว่าคิดจะสั่งผมไปกี่ครั้งแล้วตั้งแต่เจอกันครั้งแรก แล้วจำได้ไหมว่าผมทำตามกี่ครั้ง"....เหอๆๆๆ จะบอกว่าไม่เคยทำตามเลยสักครั้งอ่ิะจิ...งานนี้นางเอกเราสู้ไม่ไหวจริงๆค่ะ


จุดพลิกผันมาอยู่ตรงที่พันดาวป่วยจนเข้าโรงพยาบาล หนึ่งเดือนรีบกลับมา...แล้วก็พบว่าหมอนัทแฟนเก่าของตัวเองนั้น จริงๆแล้วรักกันอยู่กับพันดาวจนถึงขั้นจดทะเบียนสมรสกันแล้วด้วย (แอบรักกันตอนไหน นางเอกเราไม่รู้เรื่องเล้ยยยย) หนึ่งเดือนช็อกไม่พอ ยังมีเรื่องลอบทำร้ายอีกครั้ง...หนึ่งเดือนมีศัตรูที่ไหน? และใครอยู่เบื้องหลัง?


ขำๆกับบางมุกของรดิศที่เรียกได้ว่า...เกือบจะยุงชุม...แต่ก็ทำเอาอมยิ้มตามทุกทีแหละค่ะ
"แต่คุณเสียนวลให้ผมหลายทีแล้วนะ"


"หนึ่งรู้ไหม ว่าระหว่างผมกับหนึ่งมีอะไร"
"มีหนึ่ง ก็ต้องมีสอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด เก้า..."
"มีรักต่างหาก"


"เลื่อนวันแต่งงานดีไหม มีฤกษ์เร็วกว่าที่พ่อกับแ่ม่เลือกไว้ตั้งสองเดือน"
"ก็อีกสองเดือนครึ่ง คงเตรียมงานไม่ทันมั้งคะ"
"ทันน่า ผมคุมงานให้ทุกอย่างก็ได้เ้อ้า เอาเข้าจริงๆขี้คร้านเดือนเดียวเสร็จ จะให้ไปลองชุดเจ้าสาวแทนหนึ่งยังได้"....ต๊ายยยย จะรีบไปไหนเนี่ย คิดภาพพระเอกลองชุดแล้ว...เอิ่ม...




อ่านจบ...เล่มนี้ถือว่าพล็อตเบาๆ ไม่ดราม่า ไม่เครียดค่ะ...อ่านไปอมยิ้มไป ขำไป กับมุกของพระเอก ที่บางทีบทจะน้ำเน่าขึ้นมาก็ยุงบินกันเลย...แต่ก็ยังสามารถจัดการนางเอกได้อย่างอยู่หมัดอีกตะหาก เีรียกได้ว่านางเอกมีแววแพ้ตั้งแต่ต้นเรื่องเลยค่ะ...
เรื่องนี้อะไรๆก็ชอบหมดนะคะ โดยเฉพาะพระนาง ก็น่ารักดี แต่...ติดนิดหน่อยตรงการเจอกันครั้งแรกนี่แหละ...ที่ญาิติพระเอกแกล้งนางเอกด้วยการมอมยา...มันแรงนะ หากไม่ใช่พระเอกแต่เป็นคนอื่นล่ะ นั่นมันเรื่องใหญ่่ของผู้หญิงเลยนะ...เอาเป็นว่า ถ้าไม่เกิดเรื่องนี้ พระเอกก็คงไม่ได้ใกล้ชิดนางเอก คิดแบบนี้...ก็พอจะอ่านต่อไปได้ค่ะ...
และอีกเรื่องก็คือ...แฟนเก่ากับน้องสาวนางเอก...มาแบบชวนสงสัยตั้งแต่แรกล่ะค่ะ ว่าสองคนนี้มีอะไรในก่อไผ่แน่ๆ...แต่ที่งงคือ...ทำไม๊ ทำไม น้องสาวนางเอกถึงประกาศว่าจะแต่งงานกับพระเอกซะงั้น ทั้งๆที่เป็นแค่คนรู้จักกัน...แม้จะมีเฉลยตอนหลังว่าทำไปทำไม...แต่ก็รู้สึกว่าเหตุผลมันอ่อนไปหรือเปล่า???
แต่ทั้งหมดทั้งมวล...เรื่องนี้เอาคนอ่านอยู่ เพราะพระเอกกะนางเอกเลยค่ะ เจอกันแต่ละที คนอ่านยิ้มไม่หุบเลย รอดูว่าพระเอกจะพูดอะไร จะทำอะไร...แล้วนางเอกจะแก้เกมกลับได้ไหม (ซึ่งก็แพ้ทุกทีสิน่า)...
อ้อ...จำได้นิดๆว่า มีตัวละครอย่างพัฒน์ตะวัน(ตะวันซ่อนจันทร์) ลูกพี่ลูกน้องของนางเอกโผล่มาแวบๆด้วยค่ะ ทำให้แอบลุ้นว่า...เดี๋ยวเรื่องต่อไปที่จะหยิบมาอ่าน จะเจอใครบ้าง

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2556 Last Update : 1 มกราคม 2557 19:23:52 น. Counter : 1709 Pageviews.		10 comments
Share Tweet