สวัสดีค่ะคุณไผ่
เข้าร่วมแกงค์ตะพาบแล้วนะ
ภาพสวยงามน่าอ่านมากๆ
พรุ่งนี้แวะมาอ่านใหม่นะคะ

  

แวะมาอ่านตะพาบหลงทาง...

อ่านย่อหน้าแรก แล้วอ่านสรุปท้าย...

ที่คิดเมื่อไหร่ ก็อบอุ่นหัวใจเสมอ


เขียนได้ดี ว่างๆมาอ่านต่อ วันนี้ ง่วงแล้ว...


ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะครับ

  

มีฟ้อนต์อยู่อันนึง
อ่านยากจังเลยน้องไผ่ แหะๆๆๆ

พี่ก๋าก็เป็นคนไม่ชอบเข็มฉีดยา
แต่พอรู้ว่าลูกเพื่อนต้องการเลือด
ความกลัวก็หายไปเลยครับ




ปล. พรุ่งนี้พี่ก๋าอัพบล้อกตะพาบแน่นอนครับ
ไม่ลืมแล้ว 555

  

สวัสดีค่ะคุณไผ่ โอ๊ยดีใจมากมายมีเพื่อนตะพาบเดินไปด้วยกันเพิ่มแล้ว อิอิ

กิ่งมาอ่านแล้วเรื่องน่ารักมากค่ะใสๆ นายหน้าโหดแต่กลัวเข็มฉีดยาแต่สุดท้ายก็โดนเข็มฉีดยาอยู่ดี อิอิ

คุณไผ่เขียนดีมากมายค่ะ กิ่งอ่านเพลินเลย

หลับฝันดีนะคะ

  

พี่ไผ่เอาชีวิตตัวเองจริง ๆ มาเขียนใช่มั้้ยเนี่ย 55555

แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะ ส่วนของปาย มีเอาประสบการณ์ตรง

ปน ๆ ไปนิดส์นึง ...พอได้มั้ยพี่ เดี๋ยวคืนนี้จะนอนฝันถึงพล็อตเรื่องใหม่ก่อน

พรุ่งนี้จะมานำเสนอใหม่น๊า คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ก่อนค่ะ ง่วงเหลือเกิน

ฝันดีนะคะพี่ไผ่

  

กิ่งว่าที่อ่านยากน่าจะเป็นพื้นสีที่มีก้อนเมฆทำให้ดูลายตาไปหรือเปล่าคะและมีตอนหนึ่งค่ะที่ตัวอักษรทึบไปอ่านไม่ค่อยออกค่ะ คุณไผ่ แหะ แหะ กิ่งก็อ่านไม่ค่อยออกก็ข้ามไปค่ะ (แอบสารภาพ อิอิ )

ส่วนที่ทำให้มีปัญหาในการอ่านอีกข้อ น่าจะเป็นโทนสีพื้นและตัวอักษรไม่ตัดกันอาจจะสีคล้ายๆกันทำให้ตัวอักษรไม่เด่นน่ะค่ะ ถ้าปรับพื้นสีให้ขาวหรืออ่อนลงหน่อยให้ตัวอักษรสีเข้มๆหน่อยก็ใข้ได้ค่ะ

กิ่งก็บอกเท่าที่กิ่งสัมผัสได้นะคะ คุณไผ่แต่จะตรงกับคุณก๋าหรือเปล่านั้นกิ่งก็ไม่ทราบค่ะ แหะ แหะ

แต่รวมๆแล้วกิ่งว่าคุณไผ่เก่งมากๆในการแต่งบล็อกค่ะ กิ่งยังแต่งไม่เป็นเลยค่ะ

หลับฝันดีค่ีะ

  

เป็นเรื่องราวที่น่าจดจำครับ คนเรามองแต่ภายนอกไม่ได้จริงๆ

แต่ถึงอย่างไรผมก็ยังคงไม่ชอบระบบรับน้องแบบไทยๆ นี้อยู่ดี

  

ความจริงมันคือระบบทหารอย่างนึง ซึ่งไทยเราเอามาใช้โดยไม่คำนึงถึงวัตถุประสงค์ในการใช้ มันเลยทำให้การรับน้องดูแย่

นี่ก็ใกล้เปิดภาคเรียนแล้ว เดี๋ยวมาดูกันว่าปีนี้จะมีน้องใหม่ตายกี่คนจากการรับน้องแบบไทยๆ ซึ่งมีทุกปี ถึงแม้ว่าผมจะไม่ปรารถนาให้เกิดก็ตาม

  

อ่านเรื่องของพี่ไผ่ตอนท้ายๆแล้วรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ

  

สุดยอดเลยคับ......


เรื่องดีจังคับ...ความรู้สึกดีๆๆ เก็บถนอมไว้....นึกถึงเมื่อไร
ความสุขก้อเกิด ณ บัดดล...แม้ว่าคนที่นึกถึงจะหน้าโหด...ก้อตาม...

ปล.วันนี้คลื่นสงบดีคับ...แต่ดันเมาเบียร์แทน ฮิๆๆๆ

  

แอบมาอ่านตอนดึกๆแล้วได้บรรยากาศจริงๆ
โอ้ววววววว จอร์จมันยอดมาก ได้ไปเต็มๆเลยค่ะ

  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องไผ่

พี่ก๋าหลับไปก่อนที่จะเห็นเม้นท์น้องไผ่
แต่ฟ้อนต์ได้รับการแก้ไขแล้ว

แบบนี้อ่านง่ายกว่าเยอะเลยครับ

  

พี่ไม่เห็นบล็อกก่อนหน้านี้เป็นยังไง ถ้าเป็นครั้งแรกสำหรับงานตะพาบของไผ่ พี่ว่าดีเลยแหละ รูปแบบการนำเสนอก็อ่านง่ายสบายตา สีและบีจี หลากหลาย แต่ไม่เลอะเทอะ พล็อตน่ารักดีจ้ะ แหววนิดๆ แ่ต่ไม่หวานมาก...

  

สวยจังเลยไผ่ ^^ ยาวมว๊าก ยังไม่ได้อ่าน เดี๋ยวมีเวลาจะแว่บเข้ามาอ่านอีกรอบจ้า

  

ให้ชนะเลิศเลยครับ เป็นเรื่องราวที่ดีมากๆ เข้ากับโจทย์อย่างกลมกล่อมด้วย ตะพาบมาเลทวันนี้แจ่มทั้งของพี่ก๋าทั้งคุณคมไผ่เลย ^^
ถ้าผมใช้ล็อกอินแบบอัพเกรดอมยิ้มคงโหวตให้แล้วนะเนี่ย แต่ล็อกอินนี้โหวตบล็อกไม่ได้ OTL

คำถามสุดท้ายของบล็อกนี้ "ขอเลือดหน่อยดิ" ฟังคำถามแล้วฮา แต่เนื้อหาแวดล้อมยอดเยี่ยมๆ
เป็นเพื่อนที่น่ารักมากครับ หน้าตาน่ากลัวแต่ตัวน่ารัก กลัวเข็มแต่ก็เต็มใจช่วยเหลือเมื่อเดือดร้อน ขนาดห่างกันไปนานแล้วนะเนี่ย
ผิดกับเพื่อนผมคนนึง ไม่เจอตั้งน้านน พอโทรมาก็...ชวนไปสมัครแอมเวย์ (ไอ้เพื่อนเลว)
คนที่ข้างนอกน่ากลัวแต่ข้างในนิสัยดีเพิ่งจะเคยมีคนเปรียบเทียบกับทุเรียนนี่แหละ
ตอนรับน้องบางที่พวกพี่ๆชอบให้ทำอะไรน่าอายเนอะ แค่เต้นน่ารักๆแบบนี้ก็โอเคนะครับ แต่บางที่เล่นวิตถาร -*- เขาว่าเพื่อ break the ice อ่า...มันไม่จำเป็นต้องทำให้อายเพื่อนจำยันจบปี 4 ขนาดน้าน

  

เข้ามาทีเจอแต่บล๊อคสวยๆ สงสัยเราต้องเลิกเขียนบล๊อคซะแล้ว

อ่านๆปอ่านมา หนุ่มสาว มช. นี่มีตำนานหลายเรื่องเน๊อะ

  

ดีจังเลยอะไผ่ b_bee ก็กลัวเข็มนะ ยังไม่รู้เลยว่าจะทำได้อย่างเพื่อนของไผ่ไหมอะ ใจดีที่สุดเลย

  

อ่านไป ก็อมยิ้มไป

  

อ่านเพลินเลยค่ะ ^^

  

เขียนได้ดีที่ซูดส์

อ่านสนุก ไม่เยิ่นเย้อ

ตัวหนังสือใหญ่ คมชัดลึก ถูกใจผู้สูงวัย อิ อิ

ชอบจังหู้เลยตัวเอง!!

  

อ่านยากจังเลยค่า เอ้ยไม่ใช่ ฟ้อนท์หลายแนวแท้น้อ

ดีที่ตัวหนังสือใหญ่อ่านได้ชัดเจน เห็นใจคนที่เป็น สว.ด้วย อิอิ


อยากเห็นจังว่า ผุ้ชายตัวโต คิ้วเข้มคนนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไรน้อ

  

มาอ่านตะพาบค่ะพี่ไผ่
กับคนบางคน...กับความรู้สึกดีดีบางอย่าง
ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน..หรือ..เดินจับมือกันไปเสมอนะคะ
ขวัญเป็นคนนึงที่มีความรู้สึกดีดี...ให้คนๆนึงและเค้าก็มีให้ขวัญ
ตลอดมาเป็นเวลากว่า 6 ปีแล้ว
บางครั้ง..อดรู้สึกไม่ได้ว่า..มันมีค่ามากกว่าความรักซะอีก...

อ่านเรื่องพี่ไผ่จบ..
ยิ้มเลย..กับอารมณ์แบบนี้
โหดกับคนอื่น..แต่เป็นลูกกะจ๊อกสำหรับเรา..

ตะพาบพี่ไผ่น่ารักมาก...
ในความรู้สึก

  

เขียนได้ดีมากๆครับน้องไผ่ อิอิ ชมจากใจจริงขอรับ ^^

เอาไปร้อยเต็มครับ มีครบรสเลยครับ

พี่ก็ถูกถามให้เขียนนะครับ เลยใจอ่อนจัดให้แล้วครับผม อิอิ

อย่าลืมไปอ่านนะครับ ^^

  

อ่านไป จินตนาการหน้านายหน้าโหดไป

แต่ก็อดยิ้มไปด้วยไม่ได้ น่ารักจัง นายหน้าโหด

  

หวัดดี

  

ชอบคำถามสุดท้ายของคุรแม่จริงๆ
รู้ใจลูกสาวตั้งแต่สมันเรียนเลยนะคะเน่ยะ!!

  

สงสัยวันนี้ไผ่หัวฟู b_bee ไปนอนก่อนนะะะะะ

  

เป็นตะพาบที่อ่านเพลินมากค่ะ เพลินไปแล้วก็ทำให้เรา
คิดไปถึงการรับน้องด้วยล่ะค่ะ

นานแล้วน๊า รับน้อง ... แต่ว่านึกถึงทีไรก็เหนื่อยและสนุก
ไปในคราวเดียวค่ะ

  

โอ้วววว อ่านแล้วย้อนคิดถึงความหลังเลยค่ะ
ผ่านไปกี่ปีแล้วน้ออออ ไม่อยากจะนับเลย

  

อรุณสวัสดิ์ครับ

  

สวัสดีจ๊ะไผ่ งานยุ่งเหรอช่วงนี้

  

อรุณสวัสดิ์ค่ะ
อ่านจบแล้วอยากจะร้อง ว้า ออกมาดังๆ เลยล่ะค่ะ รู้สึกผิดหวังยังไงไม่รู้

  

ว๊าว..ชัดเจนมากเลยค่ะคุณไผ่ อิอิ สวยมากเลยค่ะ คราวนี้อ่านได้สบายตาแล้วค่ะ

มาอ่านอีกรอบค่ะกะคนหน้าโหดกลัวเข็มฉีดยา อิอิ

วันนี้ลำปางร้อนมากกกเชียงใหม่เป็นยังไงบ้างคะ มีความสุขยามบ่ายนะคะ

  

สวัสดีค่ะพี่ไผ่ ปายว่าช่วงนี้พี่ยุ่งเน๊าะ 55555 อมยิ้มไม่เอานะ เดี๋ยวฟันผุ

เนี่ยเดี๋ยวเค้าจะไปข้างนอก ว่าจะแวะซื้อกาแฟ เอาด้วยมั้ย

หรือตอนนี้ตาเป็นประกายใสวิ๊งแล้ว

อ่านไปเรื่อย ๆ ก่อน...อย่าเพิ่งไปสรุปอะไรพี่ 555555

  

แดดดี แต่ฟ้า่ครึ้มครับน้องไผ่
กำลังจะไปรับหมิงหมิง เหมือนฝนจะตกเลยล่ะครับ

  

ขำพี่ไผ่ ไม่ได้สับขาหลอกอะไร ปกติก็ตั้งกรุ๊ป ME เป็นหน้าหลักอยู่แล้ว
พอดีลืม มันก็เป็นอารมณ์ไปพี่ พี่โก๊ะ แล้วปายจะเหลือหรอ เอาน่า นึกว่า
เล่นเกมส์ฝึกความจำแล้วกัน ถ้าขี้เกียจคอมเมนท์หน้าไหนก็ได้ ปายหา
อ่านเจอหมดแหละพี่ กริ๊วววววววววววววววววว
...
...

คืนนี้มีเพื่อนนัดร่ำสุรา เมื่อกี้ชวนกาแฟเห็นว่าเอา
คืนนี้ชวนไปร่ำสุรา จะไปด้วยมั้ย ถ้าไม่จะได้เผื่อ 5555
วันเกิดเพื่อนน่ะ สนมั้ย ^^

  

อย่าได้เศร้าตามค่ะ

มันเป็นแค่เรื่องราวผ่านมา ก็ให้มันผ่านไป อิอิ

สวัสดียามเย็นค่ะ

  

จนทุกวันนี้
ไปบริจาคเลือดครั้งใด
ก็ยังเจ็บครานั้น
เมื่อวานเพิ่งไปมาที่โรงพยาบาลหาดใหญ่
พอดีเขาต้องการเล์อดไปปั่นเอาเม็ดเลือดขาว
เข็มเลยแบบพิเศษไม่มีสารหล่อลื่นแบบบริจาคทั่วไป
เจ็บมากเลยครับ

เรื่องนี้เหมือนบทกวีที่ชอบ

เหมือนกับฉัน
เหมือนกับเธอ
เหมือนได้เจอ
เพื่อจากกัน
เหนือความจริง
สิ่งสำคัญ
ได้พบกัน
ก้เพียงพอ