เย็นวาน...ก่อนกลับบ้าน ไผ่แวะไปหาน้องที่ office
ได้หนังสือที่แลกกันอ่านมาหนึ่งตั้ง
แล้วก็ตามด้วยของแถมเป็น dvd อีก 1 แผ่น วางแปะมาให้บนตั้งหนังสือ
"กวน - มึน - โฮ"ไผ่ ; "ไรอ่ะ เอามาให้ทำไม"
หยก ; "เอ่อดูเหอะเพ่...เรื่องนี้หนุก"
ไผ่ ; "หึ่...ม่ะเอาอ่ะ ไม่ดูหนังรัก...ยิ่งรักไทย ๆ ยิ่งไม่ดู"
หยก ; "ทำไมเพ่ กระเทือนซางเหรอ?... ดูเหอะ"
ไผ่ ; "ก็ไม่ทำไม...ก็ไม่อยากดูไง"
หยก ; "ใกล้ตัวเกินว่างั้น?"
ไผ่ ; "เอ่อ...ก็...แค่ไม่อยากดูเป็นไรนักหนากะฉ๊านเนี๊ยะ"
หยก ; "ดูหน่อยหน่า เรื่องนี้น่ารักน้า...เผื่อตอนเราไปเที่ยว เพ่เจอไรแบบนี้ไง"
ไผ่ ; "ตาหลกแร่ะ น้ำเน่าหว่ะ..."
หยก ; "ดูเหอะ ๆ น่ารักน้า...เต๋อเขียนบทเข้าข้างผู้หญิงดี..มองในมุมมองผู้หญิงได้แจ่มมากเลย"
ไผ่ ; ...มันเป็นแฟนเต๋อหรือไงฟ่ะ เชียร์หยั่งกะเป็น PR...
กลับบ้าน...จัดการทุกสิ่งอย่างอันจนได้เวลา relax
เกยตื้นอ่านหนั่งสือที่มีทั้งของที่ได้รับเป็นบรรณาการ
ที่ชาวบ้านให้ยืมมา ที่ซื้อมาเอง แล้ว...ยังไม่ได้อ่าน
สี่ทุ่มเล็ก ๆ ลุกมาเปิดคอม เช็คเมลล์นั่นโน่นนี่เล็กน้อย
เปิดทีวีดู...คนอวดผี...เชฟกะทะเหล็ก...ราตรีสโมสร บลาๆๆ
ไม่มีไรน่าสน...
ไหน ๆ ก็ ไหน ๆ แร่ะ
น้องอุตส่าห์ยัดเยียด
เปิดดูซะหน่อย....
...
...
...
...
ก็...ดีเน๊อะ...อย่างน้องมันโฆษณาไว้แหละ
มองในมุมมองของผู้หญิงได้เยอะดี
เก่งจังที่เขียนบทแบบนี้ออกมาได้ตรงดี
...
...
...