ลูกหมาเปียกฝน ผม..... นั่งจินตนาการถึงลูกหมาน้อยตัวหนึ่ง กำลังนั่งตากฝน..... ผมว่าลักษณะนี้คงคล้ายๆการรอคอยใครสักคน “รอ” ....... ต่างๆนานา รอ.... เค้ากลับมาเพื่อที่จะได้รักกันใหม่ รอ.... เพราะตอนนี้เค้าคือที่สุดของหัวใจ รอ.... เพราะความรักที่หวังนั้นยังไม่อาจได้ รอ.... เพราะนอกเหนือจากนั้นแล้ว ทำอะไรไม่ไหว รอ.... คำตอบจากคำถาม ที่มีอยู่ร่ำไป รอ.... โทรศัพท์ใครสักคนเพื่อบอกว่า กลับถึงบ้านแล้วนะ เค้าปลอดภัย และอีกหลายๆ “รอ” แต่ทุกๆ “รอ” ..... “รอ” เพื่อ “รู้” ตั้งแต่.... “รับรู้” ไปจนถึง...... “เรียนรู้” เหตุผลการ “รอ” นั้นแตกต่างแต่ละคนจากกันไป เหตุผลเดียวที่โลกนี้มี “เวลา” .... เพราะว่าทุกๆคนต้องรู้จัก.... “รอ” ในบางครั้งเวลาที่สายน้ำของกาลเวลาไหลผ่าน..... เราเพียงนั่งมอง.... “หยุด” ชม “หยุด” ปัญหาทุกอย่าง... หยุดการแก้ไขทุกๆประการ ไร้การวิ่งตาม.... เพียงนั่งเฉยๆเพื่อ “รอ” เพราะในบางครั้งการอดทน “ไม่ทำอะไร” ...... นั่นก็เป็นการ “ทำ” เหมือนๆกัน การ “รอ” มักจะเกี่ยวกับความ “อดทน” เพราะคนเรามีปัญหาตรงนี้..... ตรงที่อยู่เฉยๆไม่ได้ ยิ่งยุคสมัยที่รวดเร็วอย่างยุคข่าวสารในวันนี้ ทุกอย่างตอบสนองความ “เร็ว” เพื่อทำให้คนทุกวันนี้ไม่ชอบ “รอ” ทุกอย่าง “เร็ว” ไปหมด.... ไม่มีใคร “รอ” ใคร มีเพียงความ “รัก” ที่ไม่ว่าจะอยู่ในยุคที่ “เร็ว” แค่ไหน ความ “รัก” จะสอนให้คนทุกๆคน “รู้” จักอดทนเพื่อที่จะ “รอ” “รัก” มักจะสอนให้คน “รู้” จัก “รอ” แต่ “รัก” ไม่ต้อง “รอ” เพราะมีเพียงผู้ “รับ” เท่านั้นที่ต้อง “รอ” ผู้มอบ “รัก” นั้น..... ไม่ต้อง “รอ” “รอ” ให้ใครมา “รัก” ...... เหมือน “รอ” เก้อ เพราะคนบนโลกทุกๆคนล้วนถูกใครสักคน “รัก” แต่เพียงความ “รัก” ที่ได้มาไม่ใช่..... สิ่งที่เราอยากได้ “รับ” ความ “รัก” มักสอนให้เรา “รู้” จัก..... “รอ” และสอนให้เรารู้จัก “ให้” โดยไม่จำเป็นต้องได้ “รับ” ก่อน ผลตอบแทนจากความรักบางครั้งอาจจะฝาด.... แต่บางครั้งเราก็ต้องรดน้ำพรวนดินเพื่อ “รอ” ให้ผลไม้สุกหวาน ต้องขมบ้างซะก่อน.... เพราะต้องรู้ว่ามันสุกตอนไหน เมื่อรู้ว่าต้องเด็ดมาทานตอนไหน.... เราจะรู้จักระยะเวลาของการ “รอ” ช่วงจังหวะของเวลา..... เป็นศิลปะ ภาพคน “รอ” เหมือนลูกหมาน้อยท่ามกลางสายฝน แต่ไม่ใช่การ “รอ” ในความทุกข์..... สายฝนเปรียบดั่งความคิดถึง.... ที่สาดใส่ลูกหมาน้อยตัวจ้อย ที่มักจะออกมานั่งมอง “รั้ว” รอว่าเมื่อไหร่คน “รัก” จะมา “รอ” ที่ “ริมรั้ว” ....... “รอ” คน “รัก” ที่จะกลับมา..... “เรา” ทุกๆคนบนโลกไม่มีใครอยู่ใกล้ใครได้ตลอดเวลา ดังนั้นเลยทำให้..... ช่วงเวลาที่แยกห่าง.... เป็นดั่งภาพวาดของความรู้สึก ความคิด ความรู้สึกที่เกิดขึ้นต่างๆนานา... ระหว่างที่ “รอ” เป็นดั่งพู่กัน..... แต่งแต้มสีสันฟุ้งซ่านระหว่างที่ต้อง “รอ” ความ “รัก” คือการให้.... ความ “รัก” เลยไม่เคย “รอ” แม้คนที่ได้ “รับ” จะไม่ “รู้” แต่ความ “รัก” จะสอนให้เรา “รู้” มอบให้เพียง “เรา” ไม่ได้สอนให้ใคร “รู้” คนเราไม่มีวันเข้าใจความ “รัก” เราเพียงแต่สัมผัสและรับ “รู้” ลูกหมาตัวน้อยตาแป๋วๆ..... เปียกปอนไปด้วย “ร่องรอย” ของความ “รัก” เพียงอยากให้เป็นเหมือนเดิมก่อน “เรา” แยกจาก ทั้งเหมือนเดิมจริงๆและเหมือนเดิมในความคิด การ “รอ” ใครสักคนกลับมา.... เป็นช่วงเวลาที่ “สั่น” จนไปถึงจิตวิญญาณ...... เมื่อบอกว่า “รัก” คือความสมหวังเมื่อยังไม่ได้ “รับ” “รัก” เลยต้อง “รอ” เมื่อบอกว่า “รัก” คืออะไร..... เมื่อสิ่งที่เราคิดไว้ คาดหวังไว้ออกจากใจผู้อื่น เมื่อนั้นเราถึงต้อง “รอ” แต่ถ้าความ “รัก” คือสิ่งที่ออกจากใจตัวเองเอง สิ่งที่ออกมาจากตัวเราเองนั้น.... ไม่ต้อง “รอ” ลูกหมานั่งตาละห้อย “รอ” คุณที่รักกลับบ้าน ผมเองก็ไม่ได้แตกต่างเช่นกัน.... ตัวผมนั้น “รอ” คุณกลับบ้านทุกๆวัน ไม่ว่าจะกลับเร็วกลับช้ากลับตรงเวลา.... ผมก็ “รอ” ผมนั่งตากฝนของความห่วงหาและคิดถึง..... แต่หัวใจไม่โดนฝน.... มีเพียงความอดทนกับความคิดถึง “คุณกลับถึงบ้านแล้วใช่ไหม” “อื้อ.... ขวัญเพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี่เอง” “คุณเป็นยังไงบ้าง........ ” ที่เหลือผมก็ถามยืดยาว ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ.... คุณสบายดีรึเปล่า ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ.... มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณบ้าง ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ.... คุณคิดถึงผมบ้างรึเปล่า ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ.... ผมรักคุณจนมิอาจจะห้าม แต่แค่ “รู้” ว่าคุณปลอดภัย..... ผมนั้นหมดคำถาม.... ..........................................จากพระจันทร์ของขวัญ   Create Date : 04 ธันวาคม 2553 23 comments Last Update : 4 ธันวาคม 2553 8:36:26 น. Counter : 762 Pageviews. Share Tweet

ระหว่างรอ...ทุกคนจะได้เรียนรู้.. จริง ๆ ด้วยล่ะนะคะ ^^ อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณพระจันทร์ฯ   โดย: i'm not superman 4 ธันวาคม 2553 8:48:22 น.

อ่านมา อ่านลงมาเรื่อยๆๆ เจอสองประโยค .... พูดไม่ออกเลย แต่แค่ “รู้” ว่าคุณปลอดภัย..... ผมนั้นหมดคำถาม.... กินใจซะ ... หวานอีกแล้ววววววววว ฮิ้วววววววววววววววววววววววว   โดย: reception hall 4 ธันวาคม 2553 9:18:07 น.

หวัดดีครับคุณพระจันทร์ของขวัญ... ผมจะ "รอ" ดูความสัมฤทธิ์แห่ง "รัก" ของคุณทั้งสองครับ : )))   โดย: Dingtech 4 ธันวาคม 2553 9:23:07 น.

แต่แค่ “รู้” ว่าคุณปลอดภัย..... ผมนั้นหมดคำถาม.... ฮิ้ววววววววววว   โดย: นาฬิกาสีชมพู 4 ธันวาคม 2553 9:28:04 น.

ตาจันทร์ ทำไมหลังไมค์ไปหาไม่ได้อ่ะ มีเรื่องเยอะแยะจะเล่าให้ฟัง   โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ 4 ธันวาคม 2553 9:52:36 น.

คุณครู 26 ผม 27 ห่างกันปีเดียวเอ๊งงงงงงงง ฮิ้วววววววววววววววววววว   โดย: กะว่าก๋า 4 ธันวาคม 2553 9:58:54 น.

สวัสดียามใกล้เที่ยงค่ะคุณพระจันทร์ ไม่เคยปล่อยให้ใครต้องรอ เพราะความรักที่มอบให้ไปไม่ต้องรอใช่ป่ะ สุขสดชื่นนะคะ แอมอร   โดย: peeamp 4 ธันวาคม 2553 11:15:03 น.

ตอนนี้ขวัญก้อกำลังรอเหมือนกันค่ะ รอว่าเมื่อไหร่พี่ตั้มจะมา   โดย: kwan_3023 4 ธันวาคม 2553 11:58:50 น.

คุณก๋าบอกว่า...คุณครู 26 คุณก๋า 27 แหม... เด็กรุ่นๆทั้งนั้นเลยที่มาเล่นบล็อก พี่แก่เลี้ยว..มาเล่นอะไรกับเขาก็ม่ายรุ สายตาก็เริ่มฝ้าฟาง อายุอานามมากกว่าน้องๆตั้งยี่เสียบกว่าปี แบบถ้าถอยหลังกลับไป ใช้ชีวิตอยู่กับเธอคนนั้นตอนรักกันใหม่ๆประสาวัยรุ่น และไม่คุมเอาไว้ ก็คงจะมีลูกวัยประมาณนี้ 555 โสสัยน้องๆอ่านเจอ คราวนี้ต้องเรียกคุณลุงคุณพ่อกันบ้างละ ชิมิน้องขวัญ (แต่ว่าสำนวนยัง เสียบหอก นะฮ้า) ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ เวลาคุณตด คุณจะกระมิดกระเมี้ยนเหมือนอยู่ต่อหน้าผมหรือเปล่า ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ ตอนคุณแกะเนื้อปลากิน คุณจะนึกถึงผมหรือเปล่า ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ ตอนคุณฝัน คุณจะฝันถึงผมหรือเปล่า ส่วนผมนะฝันถึงคุณ 24 ชั่วโมง นะ..ขวัญดื้อของผม 555...ไปให้แทน ยังได้เลย   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 4 ธันวาคม 2553 12:21:05 น.

กะจะเม้นท์อะไรสักอย่าง แต่พออ่านเม้นท์พี่ตฤณ แล้ว ฮามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: กลิ่นดอย 4 ธันวาคม 2553 13:18:37 น.

คุณตฤณ แก่ แม่มิหง่อมละเหรอ หุย... ฮา......   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 4 ธันวาคม 2553 13:23:57 น.

ชอบประโยคนี้"ความคิด ความรู้สึกที่เกิดขึ้นต่างๆนานา... ระหว่างที่ “รอ” เป็นดั่งพู่กัน..... แต่งแต้มสีสันฟุ้งซ่านระหว่างที่ต้อง “รอ”" และเราก็ รอ.... โทรศัพท์ใครสักคนเพื่อบอกว่า กลับถึงบ้านแล้วนะ เค้าปลอดภัย แต่ทำไมคนนั้นไม่ทำให้เรา ทำไมเค้าไม่รู้ว่าเรารู้สึกแบบนี้.. ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ.... คุณสบายดีรึเปล่า ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ.... มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณบ้าง ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ.... คุณคิดถึงผมบ้างรึเปล่า ระหว่างที่ผมมองไม่เห็นคุณ.... ผมรักคุณจนมิอาจจะห้าม แล้วทำไมเค้าไม่ทำ นะ เฮ้อออ แต่แค่ “รู้” ว่าคุณปลอดภัย..... ผมนั้นหมดคำถาม.... ความรู้สึกนี้ ถ้าอีกคนไม่รับรู้ก็ไม่มีค่าสินะ   โดย: Mir & deS 4 ธันวาคม 2553 16:45:01 น.

รอ นึกถึงคำนี้ทีไร แล้วรู้สึกท้อจัง การรอมันคงจะน่าเบื่อน่าดูเลยนะคะ   โดย: blog pu 4 ธันวาคม 2553 16:52:39 น.

หยุด 3 วันปุ๊ไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ เอาไว้เที่ยวยาวตอนปีใหม่ทีเดียวเลย   โดย: blog pu 4 ธันวาคม 2553 16:54:18 น.

เป็นคนไม่ชอบรอแต่สุดท้ายในชีวิตแม่ก็มีแต่รอ รอ รอ ค่ะ รอเขากินข้าว รอเขาเข้าห้องน้ำ รอเขากลับบ้าน รอเขาร้องเพลงให้ฟังโฮ้ย สารพัดที่ต้องรอ (จิงจิ๊ง)   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 4 ธันวาคม 2553 19:16:28 น.

"รอ".....คำนี้ปกติไม่ชอบเรย... แต่คุณพระจันทร์...จับมาเขียน หั้ยเอนทรี่นี้น่าอ่านมากเรยยนะ แหม..จ้าๆ...ฮิ้วๆ...ห้าๆ คิดมากธรรมดาๆเด๋วแพมสต๊าฟไว้หั้ย นะมีความสุขเยอะๆน๊าคร้า   โดย: mastana 4 ธันวาคม 2553 19:34:41 น.

สวัสดีค่ะแฟนคุณขวัญ.. ความรักที่สิ่งที่ดีงามนะค่ะ.. เมื่อวานได้มีโอกาสได้ไปนั่งสมาธิและสวดมนต์ ใต้โลหะปราสาท ณ วัดราชนัดดามาค่ะ และได้เดินดูไฟถนนราชดำเนิน..สวยค่ะ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 4 ธันวาคม 2553 19:41:57 น.

อุ๊ย....รอเหมือนกันเลย แต่รอคนละอย่าง คุณพระจันทร์ฯรอน้องขวัญ ส่วนภูผารอหม้อข้าวฯโต   โดย: ภูผา กะ วาริน 4 ธันวาคม 2553 20:30:13 น.

สวัสดีคะ คุณพระจันทร์ วันนี้ได้กำลังใจจากคุณพระจันทร์เพียบเลย ขอบคุณมากนะคะ   โดย: ปันฝัน 4 ธันวาคม 2553 20:45:40 น.

สวัสดีค่ะ การรอ .. เป็นศิลปะแห่งชีวิต ใครไม่เคยรอเรียกว่าเป็นผู้ที่มีบุญ ... เพราะเราเชื่อว่าทุกคนจะมีประสบการณ์ ในการรอ ไม่ว่าจะรอสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ด้วยกันเสมอๆ ... และการรอ .. มันก็เป็นการรอในจังหวะ ที่เหมาะสม แม้ว่ามันจะนานแต่ว่าบางสิ่งที่เรา กำลังตั้งตารอ ก็อาจจะมีคุณค่าที่เราเห็นว่า สมควรจะรอนะค่ะ ..   โดย: JewNid 4 ธันวาคม 2553 22:00:41 น.

ขอให้ "รอ" อยู่เคียงข้างกัน อย่างนี้ตลอดไปนะคะ คุณขวัญจะได้รู้สึกอุ่นใจ   โดย: konmeechai 5 ธันวาคม 2553 2:17:52 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณครู น้องขวัญอ่านบล้อกนี้จบ จะรู้สึกยังไงน้อ   โดย: กะว่าก๋า 5 ธันวาคม 2553 5:32:44 น.

อรุณสวัสดิ์จ้าคุณพระจันทร์ฯ สุขสันต์วันพ่อนะคะ   โดย: i'm not superman 5 ธันวาคม 2553 7:58:03 น.