BlogGang.com : : flymom : แสนสเน่ห์..กัวเตมาลา ตอนอวสาน-ของกินและของซื้อ พร้อมทั้งเก็บตกเล็กน้อย

แสนสเน่ห์..กัวเตมาลา ตอนอวสาน-ของกินและของซื้อ พร้อมทั้งเก็บตกเล็กน้อย

ต่อเรื่องตลาดนัดหน่อยค่ะ ที่ใกล้ปานา-เมืองฮิปปี้ มีตลาดนัดอีกแห่งนึง ใหญ่พอๆกับชิชิ แต่เป็นตลาดนัดชาวบ้านจริงๆเลย ไม่มี Handicraft ขายแม้แต่น้อย แล้วก็ม่นักท่องเที่ยวน้อยหาทำยายากมาก เป็นตลาดนัดชาวบ้านจริงๆ ไม่มีการจัดฉาก

ต้องนั่งรถจากเมืองฮิปปี้ไปประมาณ 20 นาทีนะคะ พวกดิฉันสามคนลองนั่งรถโดยสารของชาวบ้านไปค่ะ คนละ 3 เคทซาล (ประมาณ 10 บาทเท่านั้น)

รถแบบนี้ ฝรั่งเรียกว่า chicken bus เหมือนๆกับที่คนไทยเรียก "รถขนหมู"น่ะค่ะ คือบรรทุกทั้งคนทั้งของทั้งสัตว์

ตลาดนัดนี้ชื่อตลาดนัดโซโลล่า (Solola) สามีดิฉันชอบชื่อนี้มาก บอกว่าถ้าเรามีลูกผู้หญิงชั้นจะตั้งชื่อว่า โซโลล่า เพราะเหลือเกิน

ขำก๊าก อย่างชั้นกับเธอนี่สงสัยคงต้องรอลูกสาวเจ้าไทแล้วมั้ง แก่เกินแกงทั้งผัวทั้งเมีย

ใครใคร่ซื้อ ซื้อ

ใครใคร่ขาย ขาย

เสร็จแล้วกลับบ้าน

นี่ก็พากันกลับบ้าน

รูปนี้ เป็นรูปที่คุณปรารถนาจากห้องแม่บ้านต่างแดนเป็นคนถ่ายนะคะ เธอไปเที่ยวมาเมื่อสามสี่ปีที่แล้ว รูปเธอสวยกว่ารูปดิฉันค่ะ

ใครคนไหนอาจจะสงสัยว่า เห็นแต่รูปผู้หญิงแต่งชุดพื้นเมืองสวยงาม แล้วผู้ชายล่ะใส่ชุดพื้นเมืองหรือเปล่า

ใส่ค่ะ แต่ไม่ได้ใส่ทุกวันแบบผู้หญิง จะใส่ต่อเมื่อต้องไปโบสถ์ หรือไปประกอบพิธีกรรมทางศาสนาอะไรทำนองนี้

ยกเว้นที่โซโลล่า มีผู้ชายแต่งชุดพื้นเมืองเพียบ

แบบนี้ไง รูปนี้ของคุณปรารถนานะคะ

ตัวเสื้อของผู้ชาย จะเป็นเสื้อเชิ้ตแต่ปักมือทั้งตัว สวยมาก กางเกงเก๋กู๊ดที่สุดในโลก ปักด้วยมือสวยงามอีกเช่นกัน แถมยังมีผ้ากันเปื้อนคาดพุงเหมือนผ้าขาวม้าอีกต่างหาก

จบเรื่องตลาดสด เรามาคุยถึงของกินที่กัวเตมาลาดีกว่า รูปถ่ายของกินน้อยมากเพราะกินหมดแล้วถึงนึกได้ว่าจะต้องถ่ายรูป

อาหารประจำชาติกัวเตมาลาคือแป้งตอร์ติย่า (Tortilla) ซึ่งส่วนใหญ่จะทำมาจากข้าวโพด บางครั้งทำจากแป้งสาลี ถ้าเป็นข้าวโพดก็นำข้าวโพดมาบดให้ป่นเป็นแป้ง แล้วผสมน้ำ แล้วปั้นเป็นแผ่นกลมๆบางๆ แล้วค่อยเอาไปปิ้งกับไฟ

ที่กัวเตมาลาทำแป้งตอร์ติย่าอันติ๊ดเดียวค่ะ ที่อเมริกาแผ่นเท่าบ้าน กินอันเดียวอิ่ม

รูปนี้เป็นร้านขายทาโก้ข้างทางที่แอนติกัว อันละ 10 เคทซาล กินอันเดียวอิ่มไปถึงเที่ยงอีกวัน

เวลาสั่งเขาจะถามว่า เอาเนื้ออะไร มีไก่ หมู เนื้อ และไส้กรอกที่เรียกว่า เชอริโซ่(อร่อยมากๆ)

ย่างเนื้อที่เราสั่งเสร็จแล้ว จะเอาไปวางไว้ในจาน ตามด้วย ควาคาโมลี่ (guacamole คืออาโวคาโด้ที่สุกได้ที่ เอาไปบี้ๆแล้วใส่เกลือ มะนาว ผักชี อร่อยโคตร)ทัพพีใหญ่ๆโปะลงไป แล้วตามด้วยพริกดอง

เสร็จแล้วมีตอร์ติย่าสองแผ่นวางไว้ให้ อร่อยมากๆ สามคนพ่อแม่ลูกกินกันทุกวัน วันละสามเวลา นั่งกินมันข้างถนนนี่ล่ะค่ะ

นี่ก็ทาโก้ แต่กินในร้าน อร่อยเทียบกับข้างถนนไม่ได้เลย

อาหารเช้าทั่วไปค่ะ มีไข่ดาว ราดด้วยซัลซ่า-salsa หรือน้ำจิ้มเผ็ดๆนี่เอง ตามด้วยชีส กล้วยทอด (เข้าใจว่าเป็นกล้วยหักมุกลูกใหญ่ๆค่ะ) และ refried black beanที่อร่อยมาก คือการเอาถั่วดำมาต้มจนเละ และบี้ให้เป็นเนื้อเดียวกัน แล้วเอาไปคลุกกับเครื่องเทศแล้วผัดอีกที ดิฉันกินทุกวัน แต่สามีไม่ชอบเลย

ใครๆที่เคยอ่านรีวิวบาหลีของดิฉัน คงจำได้ดีนะคะเรื่องที่เจ้าไทกินอะไรต้องกินด้วยมือ

เวลาผ่านมาปีครึ่งแล้ว ขอแสดงความเสียใจที่ต้องรายงานว่า เจ้าไทมันยังกินทุกอย่างด้วยมืออยู่ค่ะ

ถ้ากินบะหมี่ จะกินด้วยตะเกียบจนน้ำซุปหายร้อนก่อนแล้วค่อยเอามือลงไปควานกิน ถ้ากินแบบฝรั่งแบบสปาเก็ตตี้ จะเอามือลงไปสาวเส้นเลย ถ้ากินมันฝรั่งบดกับเกรวี่ เละเทะอย่างนั้นก็ยังกินด้วยมือ

นี่ถ้ากินที่บ้านนะคะ ที่โรงเรียน หรือที่สาธารณะอื่นๆ มันจะกินด้วยส้อมพออิ่ม แล้วจะไม่แตะอีกเลย หิวก็ทน เพราะกินแล้วไม่ได้ฟีลลิ่งของมัน

ทั้งพ่อทั้งแม่ทั้งย่ารวมทั้งป้ามัน พูดแล้ว ปลอบแล้ว เหลืออย่างเดียวคือกราบขอร้อง มันก็ยังกินอยู่อย่างนี้ เลยเลิกพูดแล้วค่ะ พ่อมันบอกว่า มันจะกินอย่างนี้จนมันมีเมียก็เรื่องของมัน กร๊ากกกก

เพราะฉะนั้น กัวเตมาลาจึงเป็นสวรรค์ของเจ้าไท เพราะอาหารส่วนใหญ่เป็นอาหารแบบ finger food คือต้องเอามือจับกิน เสร็จลูกดิฉันสิคะ

guacamole nacho ที่กัวเตมาลานี่ อะโวคาโด้ถูกมากๆ ใส่โปะหน้ามานี่เห็นแล้วตกใจ ที่อเมริกามันแพง ให้มาช้อนโต๊ะเท่านั้นเอง

นอกจากอาหารคาวแล้ว คนกัวเตมาลาชอบกินผลไม้เหมือนบ้านเราเลยค่ะ มีรถเข็นขายผลไม้เต็มเมืองเหมือนบ้านเราเลย เหมือนบ้านเราเนอะ แต่เขากินมะม่วงไม่ได้จิ้มพริกกับเกลือเหมือนคนไทย เขากินจิ้มเกลือกับพริกไทค่ะ ลองแล้ว..เวอชั่นไทยแลนด์อร่อยกว่านะ

ผลไม้ยอดฮิตของกัวเตมาลาคือ มะม่วงค่ะ

แต่มะม่วงเขาไม่ได้มีหลากหลายพันธุ์เหมือนบ้านเรานะคะ ที่เห็นๆมีอยู่สองพันธุ์คือแบบลูกกลมๆใหญ่ ลูกเท่าบ้านแน่ะ เหมือนที่อีสาวรูปข้างบนปอกอยู่

อีกแบบเป็นสีส้มๆเหมือนมะม่วงพิมเสน สาวๆสมัยนี้ยังรู้จักมะม่วงพิมเสนอยู่หรือเปล่าเอ่ย

แต่ขอบอก วิธีการกินมะม่วงของเขานั้น ดิฉันเห็นแล้วตกใจแทบสิ้นสติ ที่เห็นนั้นมีอยู่สองแบบ คือถ้ามะม่วงงอมๆนี่ เขาจะเอามือคลึงค่ะ คลึงมะม่วงให้นิ่มเลยนะคะ แล้วเอานิ้วก้อยค่อยๆเจาะที่ก้นมะม่วงให้เป็นรู แล้วค่อยๆดูดน้ำต้อยมะม่วงเอา

อีกแบบคือ เอาปากฉีกกินเลยทั้งเปลือก กินแต่เนื้อส่วนเปลือกก็คายทิ้งเอา ไม่เห็นใครเอามีดปอกเอาเลย ยางมันกัดปากพังหมดแล้วมั้ง

ดิฉันเปรยๆให้พี่ท่านฟังว่า คนที่นี่กินมะม่วงเหมือนโคนานยอดคนเถื่อนกินเลย (Conan the barbarian) เกิดมาชั้นยังไม่เคยเห็นคนไทยกินมะม่วงอย่างนี้เลย บ้านชั้นเขาเอามีดปอกกิน

สามีดิฉันเลยเหน็บว่า แน่ละสิ คนไทยนี่ดีทุกอย่าง ทำอะไรก็ดีไปกว่าเขาทั้งหมด

แน่นอนที่รัก ดิฉันศอกกลับไป ถ้าคนไทยไม่มีดีจริง เธอจะเอาอีนังคนไทยคนนี้เป็นเมียเหรอ

สามีดิฉันหุบยิ้มฉับเหมือนดอกหม้อข้าวหม้อแกงลิง อยู่ด้วยกันมาสิบกว่าปี ไม่เคยเถียงเมียชนะสักครั้งเดียว

ร้านขายน้ำส้มคั้นในตลาด คั้นกันสดๆแก้วเบ้อเริ่มไม่แพงด้วย สองคนพ่อลูกกินกันวันละสามสี่แก้ว

ผลไม้อีกอย่างที่เห็นมากคือ เสาวรส(passion fruit) ของเขาอร่อยกว่าเมืองไทยมากๆ ลูกใหญ่เท่ากำปั้นเลยค่ะ ข้างในหวานแหลม ไม่มีรสเปรี้ยวเลย หอมมากด้วย ดิฉันว่าเพราะอากาศเขาเย็นกว่า แห้งกว่า ปลูกในระดับสูงกว่าน้ำทะเลมากกว่าเรา

ซื้อกินวันละ 50 ลูก กินแล้วสวนสนามผลัดกันเข้าห้องน้ำ

อะโวคาโด้ ค่ะ ที่นี่ขึ้นเกลื่อนทั้งเมือง เหมือนต้นมะยมบ้านเรา

จบเรื่องของกินค่ะ มาคุยเรื่องของซื้อกันบ้างนะคะ เห็นกระทู้ "ชิชิ"ก็เห็นแล้วนะคะว่า กัวเตมาลานั้นเต็มไปด้วย handicraft หลายหลากมากๆ

แต่ด้วยความที่ดิฉันไปกัวเตมาลาครั้งที่ 4 แล้ว บวกกับความที่ดิฉันจะซื้ออะไร ต้องเป็นของที่มีประโยชน์ใช้สอย (บ้านเล็กมาก มีมากก็รกค่ะ) เลยไม่ได้ซื้ออะไรมามากค่ะ

ดิฉันบ้ากระเป๋าถือแบบแฮนเมดค่ะ ซื้อมาหลายใบมาก ใบแรกเป็นกระเป๋าผ้าที่ทำมาจากเสื้อผู้หญิงพื้นเมือง ใบนี้ 120 เคทซาล

ใบนี้ก็สวย เล็กลงมาหน่อย ใบละ 50 เคทซาลเอง

ใบนี้เป็นกระเป๋าถักโครเชท์ค่ะ มีหลายแบบให้เลือกมากมายหลายหลากทั้งแบบทั้งสีทั้งขนาด

ไม่ชอบใจที่แขวนไว้ จะเอาแบบไหน ลายไหน สีไหนบอกเขาเลยค่ะ แล้วอีกสองชั่วโมงมารับไป

ใบละ 50 เคทซาลเท่านั้นเอง (ประมาณ 6 เหรียญยูเอส) แต่ถ้าสั่งทำแล้วมาเอาใบละ 60 เคทซาล

ซื้อมาสองใบเท่านั้น เสียดายมากๆเวลากลับมาแล้ว รู้งี้ซื้อมาสักห้าหกใบก็ดี

อีกใบ

ใบที่แพงกว่าเพื่อนค่ะ 180เคทซาล(ประมาณ 22เหรียญ) เพราะมันเป็นลายปักทั้งใบ เอาเสื้อผู้หญิงเผ่าฮุยปิล มาทำค่ะ

ใกล้ๆ ปักด้วยมือหนา มิใช่ปักด้วยจักร

อีกข้างหนึ่ง

ลูกบอล ข้างในเป็นเมล็ดถั่วดำ เจ้าไทซื้อมาห้าหกลูก ถามว่าซื้อมาทำไม มันบอกว่ามันอยากหัด juggle อีกหน่อยมันอยากเป็น professional juggler

หวังสูงมากลูกแม่

ของไทอีกแล้วค่ะ พ่อเขาซื้อให้กัน เป็นสัตว์ท้องถิ่นของกัวเตมาลา

สร้อยข้อมือ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก คนที่นี่ร้อยลูกปัดเก่งแบบเทพขอบอก ให้ทายว่าเส้นละเท่าไร

2 เส้น 1 ดอลล่าร์ค่ะพ่อแม่พี่น้อง

แต่โชคร้าย ตอนที่ซื้อนั้นสามีไปด้วย เห็นดิฉันหยิบๆเป็นสิบๆเส้นเขาถามว่า จะซื้อไปทำไม มีอยู่สองมือ ใส่ได้ทีละสองเส้นเท่านั้นเธอจะขนซื้ออะไรกันนักหนา

ผ้าปูโต๊ะค่ะ ปักด้วยมือแน่นอน ดิฉันซื้อมาฝากเพื่อนบ้านค่ะ

ดิฉันโชคดีค่ะ มีเพื่อนบ้านที่ดีที่สุดในโลก ประมาณว่าถ้ามีโล่ห์ประกาศเกียรติคุณเพื่อนบ้านดีเด่นแห่งชาติ เพื่อนบ้านดิฉันบ้านนี้ต้องได้แน่นอน

คิดดูนะคะ บ้านดิฉันเที่ยวเก่งที่สุด เดี๋ยวไป เดี๋ยวไป

หน้าหนาวนั้น เพื่อนบ้านจะต้องมากวาดหิมะให้ถ้ามันตก งานช้างนะคะกวาดหิมะเนี่ย เหนื่อยโคตร แถมต้องเข้ามาดูในบ้านให้ทุกวัน ให้แน่ใจว่าฮีตเตอร์ทำงาน ไม่งั้นฮีตเตอร์หยุดเมื่อไร ท่อน้ำประปา frozenแล้วแตกเมื่อนั้น ท่อแตกนี่เรื่องใหญ่ค่ะถ้าเราไม่อยู่บ้านนี่น่ะ น้ำท่วมบ้านนี่ไม่สนุกค่ะ

หน้าร้อน เพื่อนบ้านบ้านนี้ก็ต้องมาตัดหญ้าให้ สวนบ้านดิฉันใหญ่มากต้องเหนื่อยรดน้ำต้นไม้ดอกไม้อีก

เวลาจะกลับบ้าน ดิฉันจะอีเมล์มาบอกก่อนว่าจะกลับวันไหน สองคนผัวเมียจะทำอาหารมีใส่ตู้เย็นบ้านดิฉันไว้ให้เลย กลับบ้านเหนื่อยๆจะได้มีอะไรกิน

น่ารักขนาดไหนคิดดู เพราะฉะนั้น ดิฉันไปไหนจะซื้อของมาฝากแบบเพียบทุกครั้ง จะเอาอะไร อยากได้อะไรขอให้บอก

คราวนี้เธออยากได้ผ้าปูโต๊ะค่ะ เธอเห็นเพื่อนร่วมงานที่เป็นคนอเมริกันไปเที่ยวกัวเตามาลาแล้วซื้อกลับมา เธออยากได้มาก

จัดให้ค่ะ

ที่รัดผม ทำจากผ้าทอพื้นเมือง ซื้อมาให้สองสาวลูกเพื่อนบ้าน สองสาวนี่อายุไล่เลี่ยกับไท เล่นด้วยกันทุกวันเสาร์อาทิตย์

ที่คาดผมเป็นที่มี stick dolls เรียงรายอยู่ น่ารักมากๆ ซื้อมาให้สองสาวอีกแล้ว อยากมีลูกผู้หญิงจังเลย

กลับมาจากซานมาคอสเมืองฮิปปี้ ต้องกลับมานอนกัวเตมาลาซิตี้ 1 คืน ก่อนจะนั่งเรือบินกลับตอนเช้า

สามีอยากนอนใกล้ๆสนามบิน เห็นโรงแรมนึงโฆษณาไว้ว่าใกล้มา เดินแค่ 5 นาที

แต่ดิฉันนั้นจะนอนโรงแรม Westin Camino Real เนื่องจากมัน 5 ดาวน่ะสิคะ แล้วโทรไปถามแล้วว่า พนักงานบริษัทดิฉันลดราคาให้เหลือคืนละ 110 เหรียญยูเอสเท่านั้นเอง

เดินไปดูดรงแรมที่สามีอยากนอน มันใกล้ก็จริง แต่ดูสารรูปสิคะ น่ากลัวมาก ทั้งลวดหนาม ทั้งเหล็กดัด เหมือนคุกค่ะ ไม่เหมือนบ้าน ดิฉันอึดอัดมาก

โทรมสะเด็ดอย่างนี้ 50 เหรียญนะคะ ดูไม่ได้เลย ดิฉันกำลังหันไปบอกสามีว่า ไปนอน Westin ดีกว่า อีนังสามีกำลังจ่ายตังค์ค่าห้องพักเขา ดิฉันโมโหมาก ตอนนั้นฆ่าได้ฆ่าไปแล้วค่ะ

แปลว่า กัวเตมาลาซิตี้เป็นเมืองอันตรายมากนะคะ นี่ขนาดอยู่ในย่านที่ค่อนข้างจะมีฐานะนะคะ

ตอนที่ดิฉันอยู่ที่ซานมาคอส บอกกับตัวเองว่า ไอ้ทริปของเราสามคนนั้น นอกจากจะได้เป็นการพาลูกไปดูโลก ได้เห็นว่าคนอื่นเขาอยู่กันยังไง กินยังไงและที่สำคัญ คนอื่นเขาคิดยังไง แตกต่างกับเราหรือเหมือนกับเราตรงไหน

การท่องเที่ยวนั้น ยังเป็นการ"บังคับ"ทำให้เราสามคนได้อยู่ด้วยกัน ใช่เวลาด้วยกันอย่างเหลือเฟือ ได้พูดคุยกันในหัวข้อเรื่องสารพัด เพราะอย่างที่บอก เวลาที่อยู่ด้วยกันโดยที่ไม่มีใครหรืออะไรมาเบี่ยงเบนความสนใจ

เวลาอยู่ที่บ้าน ทั้งสามคนก็มีสังคมของตัวเอง มีเพื่อนกันคนละกลุ่ม ถึงจะอยู่บ้านเดียวกัน ในเวลาเดียวกัน ต่างคนก็ทำอะไรอย่างที่เราอยากทำ

ดิฉันเล่นเนท ทำสวน อ่านหนังสือ

สามีอ่านหนังสือ ซ่อมรถ

ลูกมีเพื่อนมาเล่นที่บ้าน

เวลาไปเที่ยวทำให้เราสนิทกันมากขึ้นค่ะ ได้คุยกัน ได้เถียงกัน ได้ทะเลาะกันในหัวข้อสนทนาร้อยแปดพันเก้า

ครั้งหน้า...ไปไหนดีล่ะคะ ยังไม่รู้เลย แต่อย่างที่ฝรั่งชอบพูดว่า The possibility is endless

เจอกันทริปหน้าค่ะ

Create Date : 19 พฤษภาคม 2552

Last Update : 19 พฤษภาคม 2552 13:02:06 น.

22 comments

Counter : 9930 Pageviews.

เล่าเรื่องได้สนุกมากค่ะ

โดย: Iggina IP: 117.121.220.58, 117.121.208.2 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:44:00 น.

อ่านเพลินเลยค่ะ เขียนได้สนุกมากเหมือนกับได้ไปเที่ยวด้วยตัวเองเลย

โดย: แมวขี้อ้อน

วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:17:16 น.

สนุกมากค่ะ อ่านแล้วไม่อยากให้จบเลย ทริปหน้าเล่าให้ฟังอีกนะค่ะ

โดย: opor IP: 58.8.189.70 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:11:29 น.

เต็มอิ่มกับกัวเตมาลาจริงๆ ครับ จนผมอยากอวด เวียดนาม ของผมบ้างจัง ... ลองแวะมาบล็อกผมบ้างนะครับ

โดย: pourinae

วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:28:56 น.

ตามมาเที่ยวเหมือนเดิมค่ะคุณแอน
ยังกรี๊ดผ้าและกระเป๋าเหมือนเดิม
หลังจากที่กรี๊ดที่ห้องแม่บ้านมาแล้ว

พูดถึงผ้า เมื่อวานไปตลาดของที่นี่ (กาต้าร์)
มีร้านขายผ้าพันคอทำจากแคชเมียร์
ปักทั้งผืน สวยมากๆๆๆ เห็นแล้วอยากจะกวาดกลับมาทุกผืนเลย
แต่ราคาแพงจังค่ะ (และจะแพงยิ่งกว่าถ้าไปอยู่แถบประเทศตะวันตก)
วันนี้เลยบอกสามีว่า เราไปเที่ยวแถวแคชเมียร์ กับเนปาลกันเถอะ
อยากไปซื้อของจากแหล่งผลิต ทั้งผ้า ทั้งพรม
ดิฉันชอบผ้าพื้นเมืองทั้งหลายค่ะ
โดยเฉพาะจากแถบอินเดียค่ะ รู้สึกว่ามันช่างสวยและมีเอกลักษณ์มากๆๆ

รอทริปต่อไปนะคะ

โดย: Dextrocadia IP: 89.211.49.2 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:02:34 น.

เขียนสนุกจังเลย ชอบ ชอบ
น้องไทกินข้าวด้วยมือคงอร่อยถึงพริกถึงขิงมากนะเนี่ย

โดย: micky IP: 58.8.211.115 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:59:30 น.

ฮ่าๆๆๆ อ่านแล้วฮ่าดีค่ะ

ขำเรื่องลูกชายคุณ จขบอ่ะค่ะ กินอะไรก็ด้วยมือ...
ขำพ่อบ้านคุณ จขบด้วย

นี่ถ้าเที่ยวไทยล่ะก็กินส้มตำได้อร่อยเชียวน้องไท

Glückstag!

โดย: สาระ....จริง

วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:19:58 น.

กรี๊ดกับเสื้อพื้นเมืองมากๆค่ะ สวยจนบรรยายไม่ถูก แถมอยู่บรรยากาศแบบนั้นเหมือนเมืองในฝันเลย
แอบอ่านมาทุกตอนค่ะ สนุกมาก

โดย: เมฆน้อยลอยอ้อยอิ่ง IP: 58.136.81.93 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:36:13 น.

ได้ความรู้มากเลยค่ะ
อยากไปเที่ยวกัวเตมาลา มากเลย
เพราะว่ามีแฟนเป็นคนกัวเตมาลา อิ อิ

อยากรู้ว่าจะไปที่นั่น อยู่เมืองไทย เป้นคนไทย
ต้องไปทำวีซ่าที่ไหนอ่ะ

ใครรู้บอกด้วยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

โดย: แองจี้ IP: 112.142.56.191 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:10:45 น.

พี่แอน คิดถึงจังเลย ไม่ยักรู้ว่าพี่อัพเดทบล็อคพี่บ่อยๆ
น้องไทถ่ายรูปกับกัปตันเที่ยวที่ไปกัวเตมาลาหรือคะ

โดย: ปรารถนา IP: 74.105.219.251 วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:8:08:47 น.

สนุกมากเลยค่ะ

อยากให้พี่แอน เอาทริปเก่าๆที่เคยไป มาลงให้ดูอีกนะคะ

ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆ

โดย: Patt_Lee IP: 10.1.27.73, 203.152.19.168 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:10:54:33 น.

สวัสดีค่ะ ตามมาจากหน้าพันทิพ ค่ะ ได้อ่านทราบว่าคุณซื้อกล้อง canon g 10 มาใช่ไหมค่ะ ดิฉันจะขอรบกวน ซื้อคู่มือภาษาไทยได้ไหมค่ะ คือดิฉันซื้อจากญี่ปุ่นค่ะ ไม่ค่อยมีความรู้มากนัก ถ่ายไม่ค่อยเป็นค่ะ กำลังพยายามหาคู่มือภาษาไทยอยู่ ถ้ามีเวลารบกวนตอบดิฉันด้วยน่ะค่ะ ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ juk_kie@hotmail.com ปล.ชอบเรื่องของคุณมากค่ะสนุกดีค่ะ

โดย: shirakawa IP: 58.9.22.59 วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:22:24:44 น.

มาถึงก็ตอนอวสานเสียแล้ว เดี๋ยวขอย้อนไปอ่านตอนแรกก่อนนะครับ ชอบวิธีเล่าเรื่องของคุณFlymom มากครับ

โดย: bite25

วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:16:34:43 น.

ตามมาอ่านจบทุกตอนเลยครับ สนุกมากๆ และประทับใจมากครับ

ขอบคุณคุณflymom สำหรับเรื่องเล่าการท่องเที่ยวดีๆ เช่นนี้ ขอให้มีความสุขสุขภาพแข็งแรงทั้งครอบครัวนะครับ

สวัสดีครับผม

โดย: bite25

วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:18:11:49 น.

อยากหม่ำจานน้องอะ อิอิ

โดย: Candydolls

วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:10:02:45 น.

สนุกมากๆเลยค่ะคุณฟลายมัม...เหมือนได้ไปเที่ยวเองเลย

รออ่านทริปหน้าค้าาา

ปล.น้องไทกินด้วยมือท่าทางอร่อยไม่เบานะค่ะ

โดย: เเนน IP: 92.24.92.207 วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:20:56 น.

I am so lucky to read your review about Guatemala before I am leaving for GUA CITY tomorrow. I'm very excited once read your review and can't wait for tmr to come. THanks for your sharing.

โดย: lallabai IP: 66.57.255.23 วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:6:46:53 น.

สนุกมากๆเลยค่ะคุณฟลายมัม
อ่านแล้วได้อารมณ์ เหมือนน้องไทกินอาหารด้วยมือเลย

โดย: ลูกน้ำสีส้ม

วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:4:45:41 น.

ได้ความรู้มากเลยค่ะ
จะไปอเมริกาช่วงเดือนพฤษาคมและอยากไปเที่ยวกัวเตมาลา มากเลย

ต้องไปทำวีซ่าที่ไหนอ่ะ

รบกวนขอข้อมูลบอกด้วยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

โดย: น้อย IP: 115.87.222.130 วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:12:38:22 น.

กัวเตมาลา เป็นประเทศด้อยพัฒนา หรือ เหมือนเมืองไทยคะ คือ อยากไปเที่ยว การเป็นอยู่เขาอยู่กินอย่างไร ฐานะทางเศรษฐกิจเป็นอย่างไรค่ะ

แล้วถ้าเราจะไปเที่ยว จะทำวีซ่าที่ไหนคะ

ไปจากประเทศไทยนะคะ วานคุณเจ้าของทริป ช่วยบอกหน่อยได้ไหมคะ
juliet.jez@hotmail.com ....จูเลียซค่ะ

โดย: ประเทศกัวเตมาลา เป็นแบบไหน IP: 223.207.186.79 วันที่: 5 เมษายน 2554 เวลา:19:23:58 น.

สวัสดีค่ะคุณ flymom, รบกวนค่ะ อยากทราบว่าต้องขอวีซ่าได้ที่ไหนคะเพราะกะว่าจะไปกัวเตมาลาปลายปีนี้ ตอนนี้ทำงานอยู่ที่ carnival cruise lines ,usa. จะกลับเมืองไทยแค่2 เดือนต้องทำอย่างไรดีคะ please answer me at

petchmaneeduangta986@hotmail.com
ขอบพระคุณค่ะ

โดย: petchmanee IP: 151.124.129.249 วันที่: 31 มีนาคม 2556 เวลา:20:46:52 น.

อยากทำวีซ่าไปเที่ยวกัวเตมาลาตอนนี้อยู่กรุงเทพสำทำมั้ยค่ะ

โดย: วิไลพรค่ะ IP: 101.108.153.86 วันที่: 16 พฤษภาคม 2556 เวลา:21:24:34 น.