ขอ ชีวิต ของ ฉัน คืน... อาจจะเป็นเพราะความ อ่อนไหว วิว วาบ ทรวง อาจจะเป็นเพราะ ดวงแด แช่อยู่ในธารระทม อาจเป็นความว้าวุ่น ชุลมุน ในหทัย ที่ทำให้ ดวงใจฉันไม่นิ่ง มา แล้ว จาก พราก แล้ว พบ หลบ ดัน ปะทะ จิ๊จ๊ะ แผลบเดียว เกลียวใจก็กลายเน่า มันวนวน วนวน น่าเบื่อหน่าย ฉันพยายามอย่างมาก ที่จะกลับไปใช้ชีวิตสงบเยี่ยงเดิม ไม่สิ... พักหลังๆ ฉันพยายามจะกระโจนลงเหวใจเสียมากกว่า นั่น ! เท่ากับว่า ฉันถอยหลังลงคลองที่เต็มไปด้วย จระเข้ บวก ตะกวด ! ! บางครั้งฉันก็มานั่งนึกว่า ชีวิตที่ผ่านมา รักษาตน แอนด์ เดอะจิตได้ดีแล้ว น่าสรรเสริญนัก แต่มองดูผู้คนรอบกาย ที่เขา มี ชีวิต แล้วคิดอิจฉา ว่าทำไมเราจึงแห้งแล้งหนักหนา มีตั้งหลายสิ่งที่ควรทำได้ อันพึงเป็นความปรกติ กลับมีโซ่สยองเกล้าไร้ตัวตน ล่ามคอ ล่ามลามไปทั้งตัว (แต่หัวใจ ฉันแอบใช้คีมใจตัดโซ่นั้นสิ้นแล้ว) ฉันเพียงอยากมี ชีวิต เรื่องง่ายๆ ที่ใครๆก็ทำได้ มักเป็นเรื่อง ที่ฉัน ทำได้ยาก หรือ ทำไม่ได้เลย ฉันอยากขอจากฟ้า จากดาว จากดวงจันทร์ แล จากดวงอทิตยา ขอได้ไหม... คืน ชีวิต ให้แก่ฉัน ขอ ชีวิต ของฉันคืน ฉันขอ enjoy life เยี่ยงปรกติชน แค่นี้มากไปหรือ มากไปไหม... มากไปหรือ ? ฟ้า ดวงดารา จัทรา แล ตะวัน... มากไปหรือ ... ?   Create Date : 04 ตุลาคม 2548 2 comments Last Update : 11 กันยายน 2549 20:14:46 น. Counter : 500 Pageviews. Share Tweet

เป็นอะไร..แม่โสมฯ เขียนmailมาหาพี่หน่อย เล่าเรื่องนิดนะ..จะรอจ๊ะ   โดย: Votary 5 ตุลาคม 2548 1:11:22 น.

อ้อ พี่วิค ขอบพระคุณมากค่ะ เดี๋ยวดุหุ้นแล้วมีเวลา เดี๋ยวเขียนระบายค่ะ แฮะๆ มันเบื่ออ่ะ ก็เหมือนทุกครั้งแหละค่ะ เห็นเหมือนสุข แต่กร่นกักทุกข์ไว้ภายใน แล้วมันก็สลับ สับเปลี่ยน อันเป็นธรรมดา ธรรมชาติ คุณน้องเลยเกิดเบื่อหน่าย แต่มันยังไปไหนไม่ได้ เลยอึดอัด ไปทางไหนก็ไม่ได้ มันเลยอึดอัด คือ .. รู้เสียทุกอย่าง แต่ยังต้องทนอยู่กับสิ่งทุกข์ เนื่องด้วยความรับผิดชอบทางโลก ใจตัดทางโลกไม่ขาด เพราะรู้สึกว่า ตนยังไปไม่ถึงฝัน และ ยังสร้างความสบายใจ (ทางโลก) แก่พอ่แม่ ไม่พอ ยังต้องทำต่อ และอยากให้น้องๆ ซึ้งเขาก็สบายกว่าคุณน้องอีกนะ แต่ด้วยความรู้สึกของพี่คนโต เลยรู้สึกว่า เราต้องมีหน้าที่คุ้มครองน้องๆด้วย แล้ว... คนที่ไม่ยอมเป็นเพื่อน แต่เป็นอริ กับ คุณน้อง ก็ เป็นดั่งมารผจญ บางห้วงแห่งความรู้สึก คุณน้องจึงท้อ อืม ไว้คุยกันค่ะ พี่วิค   โดย: โสมรัศมี 5 ตุลาคม 2548 8:52:44 น.