วันนี้วันเสาร์ ดีใจเพราะเป็นวันหยุด แต่เมื่อวานก็หยุดละตัวเอง เพราะเค้าลาพักร้อนอะสิ เฮอะ ๆๆๆ
หยุดตั้งแต่วันพฤหัส ช่วงภาระกิจครอบครัวเป็นสำคัญ
วันที่ 13 หยุดแต่ต้องแวะไปที่ชุมชน (พื้นที่ทำงานเพราะงานเกี่ยวกับชุมชนแออัดอะคะ) เพราะจะมีหน่วยงานอื่นๆ เค้ามาตรวจทาน เสร็จแล้วก็วิ่งไปเอาเครื่องพิมพ์ที่ส่งซ่อมไว้ที่บริษัท ไปมันคนเดียว กะว่าขากลับจะนั่งสาย 35 (taxi)กลับ เพราะขี้เกียจกวนใครไปรับไปส่ง วุ่นวาย แต่ก็ดีนะไปคนเดียวหญิงฉาวเนี่ย เลยได้เห็นน้ำใจของน้องบริษัทที่ซ่อม
ถามเหมือนรู้ใจว่า "พี่ยกไหวมั๊ยคร๊าบ เดี๋ยวผมยกไปให้"
เราก็เลยได้โอกาสทำตัวเป็นหญิงสาวอ่อนแอ บอกว่า "ขอบคุณงั้นช่วยหน่อยละกัน"
น้องเค้ายกลงมาส่งหน้าตึกแถมรอเราเรียกรถตั้ง 3 คัน พี่แท๊กเค้าไม่ยอมไป กว่าจะเรียกได้คันที่ 4 เป็นพระคุณจริง ๆ
พอกลับถึงบ้าน แถวบริษัทที่ไปรับเครื่องก็มีเรื่องมีราวพอดี โชคดีนะเนี่ย ที่พ้นอาณาเขตแล้ว แต่เรื่องยังไม่จบ เพราะคุณน้องชาย มาบ่นให้ฟังว่า เจ้มือถือเสียอะ อยากได้ใหม่อะ ทำไงดี เลยต้องซักถามกันซักหน่อย เพราะต้องคำนวณงบ ก็ไอ้รุ่นที่อยากได้นะมันแพงอะสิ แต่คุณน้องชายตังค์ไม่พอ หลังจากเจรจา(เป็นการแจ้งเพื่อทราบ)กับบุพาการี ก็แล่นไปสนองตัณหากันทันที ห้างก็จะปิด หาก็ยากเพราะมันไฮโซ แถมรุ่นที่อยากได้เสียเกิน 55 ยังไม่วางตลาดเลย สมน้ำหน้า เลยต้องเลือกรุ่นรองลงมา แต่ก็ยังแพงอยู่ดี (ในสายตาเรานะตั้ง 17xxx) แนะ
เฮ้ย มือถือเครื่องแรกของฉันซื้อตอนทำงานได้สอง-สามเดือนแล้ว ยังแค่ หมื่นเดียวเอง
วันที่ 14 ก็ให้เวลากับคุณแฟน 1 วัน ไปหาอะไรกินกัน นั่งโม้
วันนี้ให้เวลาไปกับ น้องผู้หญิง 2 คน (หัวหน้าฝากมา) ที่อยากสอบเข้าทำงานในที่ทำงานเดียวกับข้าเจ้า เลยกลายเป็นพี่เลี้ยงต้องไปติวข้อสอบให้น้องเค้า
(ตอนฉันสอบเข้าไม่เห็นมีใครมาติวเลย ชีวิตรันทด)
แวะไปเดินห้างแวบ ๆ แล้วก็กลับมานอนอืดที่บ้าน อ่านการ์ตูนที่ชอบซัก 2 เล่มก็อืดเป็นศพ ตามคาด ขนาดอากาศร้อนมาก ๆ ยังหลับไปได้ เฮ้ย
อากาศร้อนจริง ๆ วันนี้ เดินกลางแดดเนี่ยผิวแทนได้เลยภายใน 1 วัน โลกคงใกล้แล้วละ หรือจะจริงอย่างที่หนังเค้าสร้างออกมาเตือนสติ สภาพอากาศวิปริตแบบนี้คงไม่จบง่าย ๆ เดี๋ยวรอดูหน้าหนาวนะ ปีนี้หนาวอาจจะมาเร็ว หรือหนาวมากกกกก ก็ได้
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
