ทุกข์-สุขอยู่ที่มุมมอง เอามาจากเมลล์ส่งต่อ เห็นว่าดีอ่ะจ่ะ ความสุขอยู่ที่ใด ฉันไม่มีความสุข... ฉันไม่ชอบงานที่ฉันทำ เพราะมันน่าเบื่อและไม่มีที่สิ้นสุด ฉันไม่ชอบเจ้านาย เพราะเขาไม่เคยคิดหรือทำอะไรเองนอกจากชี้นิ้วสั่งกับดุด่าฉันเท่านั้น ฉันไม่ชอบเช้าวันจันทร์ เพราะเป็นวันที่ฉันรู้สึกเหมือนถูกบังคับให้ตื่นขึ้นมาเผชิญโลกที่โหดร้าย แต่ละสัปดาห์ของการทำงานดูราวกับการคืบคลานไปท่ามกลางสนามรบ ฉันไม่ชอบเช้าวันอังคาร เพราะเป็นวันที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองเพิ่งทำงานไปได้วันเดียวยังมีอีกหลายวันที่โหดร้ายรออยู่ ฉันไม่ชอบเช้าวันพุธ เพราะเป็นวันที่ฉันเริ่มตื่นขึ้นมาพร้อมกับความล้าและพบว่าเวลาเพิ่งผ่านไปเพียงครึ่งทางเท่านั้น ฉันไม่ชอบเช้าวันพฤหัสบดี เพราะเป็นวันที่ฉันเหนื่อยล้าจากการทำงานมาตลอดหลายวัน แต่ทุกอย่างก็ยังคงดำเนินต่อไป พรุ่งนี้ก็ยังต้องทำงาน ฉันไม่ชอบเช้าวันศุกร์ เพราะฉันเหนื่อยจนแทบลุกจากเตียงไม่ไหวแล้วแต่ก็ยังต้องลุกไปทำงาน ฉันไม่ชอบเช้าวันเสาร์ เพราะฉันอยากตื่นสายๆ แต่กลับมีเด็กบ้านใกล้ๆวิ่งเล่นเสียงดังจนต้องตื่นแต่เช้า ฉันไม่ชอบเช้าวันอาทิตย์ เพราะฉันจะถูกปลุกแต่เช้าเช่นกันด้วยเสียงเครื่องดูดฝุ่นกับเสียงตัดต้นไม้และเครื่องตัดหญ้าชองเพื่อนบ้าน ฉันไม่ชอบวันหยุดนักขัตฤกษ์ เพราะมันทำให้ร้านรวงในกรุงเทพฯปิด จะซื้อหาอะไรก็ยาก จะออกไปต่างจังหวัดคนก็มาก ฉันเคยเห็นรถติดบนยอดเขาห่างไกลในวันสิ้นปีมาแล้ว ฉันไม่ชอบรถติด เพราะมันทำให้ฉันถึงที่ทำงานช้า ฉันไม่ชอบรถเมล์ เพราะฉันต้องยืนเบียดกับคนแปลกหน้าและร้อนอบอ้าว ฉันไม่ชอบบ้านเช่าที่ฉันอยู่ เพราะมันคับแคบแออัด เปิดหน้าต่างออกไปเห็นแต่ตึกบังท้องฟ้า ฉันไม่ชอบบ้านเดิมที่ต่างจังหวัด เพราะมันห่างไกลมากและมีแต่ความกันดาร ฉันไม่ชอบนิยายน้ำเน่า เพราะมันไม่เคยให้แง่คิดหรือช่วยพัฒนาจิตใจของเราให้ดีขึ้นเลย ฉันไม่ชอบหน้าร้อน เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกอบอ้าวและหงุดหงิดทั้งวัน ฉันไม่ชอบหน้าฝน เพราะมันทำให้ฉันเปียกแฉะ เดินทางลำบาก ตากผ้าก็ไม่แห้ง ฉันไม่ชอบหน้าหนาว เพราะมันทำให้ฉันเป็นหวัดและไม่มีชีวิตชีวา ฉันไม่ชอบมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนจบมา เพราะมันไม่ค่อยมีชื่อเสียง ทำให้ฉันหางานทำลำบาก ฉันไม่ชอบคนรักของฉัน เพราะเขาเป็นคนขวานผ่าซาก ไม่โรแมนติก ไม่เอาอกเอาใจฉันเลย ฉันไม่ชอบกรุงเทพ เพราะที่นี่มีแต่ความเบียดเสียด ทุกอย่างเร่งรีบและดิ้นรนผู้คนเห็นแก่ตัว ฉันไม่มีความสุข... ........... ความสุขอยู่ที่ไหนกัน... ....................................................................................................................... วันหนึ่งฉันยืนอยู่ที่ป้ายรถเมล์ แม่ลูกคู่หนึ่งนั่งรอรถอยู่ใกล้ๆ ผ่านไปสักพักอยู่ๆลูกชายวัยซนของหญิงคนนั้นก็ชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้าและบอก กับแม่ "แม่หมาอยู่บนฟ้า" "ไหนลูก" แม่ขมวดคิ้วแล้วโน้มตัวมองตามลูก "อ๋อ เมฆน่ะเหรอลูก ดูเป็นหมายังไงนะ" "นี่ไงแม่ ตรงที่ยื่นๆออกมานี่เป็นหัวหมา นี่หูมัน มีขาหน้าด้วย" "แล้วขาหลังล่ะลูกไม่เห็นมีเลย" "มันกระโดดออกจากปุยนุ่น ขาหลังมันเลยจมในปุยนุ่น" เด็กชายว่า ฉันหันไปมองเมฆก้อนนั้นตามด้วนความอยากรู้อยากเห็นแล้วก็ต้องขมวดคิ้วมัน เป็นแค่ก้อนเมฆสีขาวไร้รูปทรงธรรมดารูปหนึ่งเท่านั้นเอง ไม่ได้มีความเหมือนกับหมาตรงไหนเลย ฉันยักไหล่แล้วหันไปชะเง้อมองรถเมล์บนถนนตามเดิม เสียเวลาฟังเจ้าเด็กฟุ้งซ่านจริงๆ "เหรอ...แต่แม่ว่ามันดูเหมือนกับยีราฟนะลูก เห็นมั้ย คอมันยาวเป็นยีราฟเลย หูชี้ด้วย" "ไม่ใช่นะแม่ ยังเป็นหมาอยู่ หมาคอยาวๆโอ๊ยๆๆทำไมขามันหายไปแล้วล่ะ" "ข้างบนลมคงพัดแรงน่ะลูก เมฆมันเป็นแค่ไอน้ำที่ลอยในอากาศและจับตัวกันเป็นก้อน พอลมพัดมันก็เปลี่ยนรูปร่างเหมือนกันตอนที่ลูกเป่าควันในชามก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ ไงจ๊ะ" ฉัน เงยหน้ามองก้อนเมฆไอน้ำสีขาวบนทั้งฟ้าอีกครั้ง ฉันมองอย่างไรก็เห็นเป็นเพียงแต่เมฆธรรมดาๆ ก้อนหนึ่งเท่านั้น ในขณะที่แม่ลูกคู่นั้นเห็นเป็นสัตว์ต่างๆมากมาย ทำไมของสิ่งเดียวกันแต่คนสองคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆกันกลับมองไม่เหมือนกัน หรือว่ามาลูกคู่นี้เห็นในสิ่งที่ฉันไม่เห็น... บนรถเมล์ที่ฉันโหนไปทำงาน เด็กนักเรียนสองคนใกล้ๆ กำลังพูดถึงการสอบเข้ามหาวิทยาลัย "ทำไมแกรีบอ่านหนังสือคร่ำเคร่งนัก กว่าจะสอบก็ปีหน้าไม่ใช่เหรอ" "ต้องรีบอ่านสิ อีกแค่ปีเดียวพวกเราต้องสอบแล้วนะ นี่อ่านแทบไม่ได้นอนมาหลายเดือนแล้ว" "เหรอ..." "แล้วแกล่ะ ทำไมจนป่านนี้ยังไม่อ่านหนังสือสักที" "ไม่ต้องรีบหรอก อีกตั้งปีกว่าจะถึงวันสอบ" ฉัน มองตามหลังเด็กทั้งสองขณะที่พวกเขาเดินลงจากรถหน้าโรงเรียน นับว่าเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของคนสองคนที่มองสิ่งเดียวกันต่างออกไป คนหนึ่งมองอย่างเป็นทุกข์ อีกคนมองอย่างไม่ทุกข์ หรือว่าทุกสิ่งรอบตัวสามารถมองได้สองแบบจริงๆ แบบเดียวกับที่ฉันมองสองด้านของเหรียญหรือมองแก้วน้ำที่มีน้ำเหลืออยู่ครึ่ง แก้ว แล้วที่ฉันไม่มีความสุขอยู่ทุกวันนี้เกิดจากการมองของฉันใช่หรือไม่... เย็น วันนั้นฉันกลับบ้านมานั่งพักที่ระเบียง แมวดำตัวหนึ่งกำลังพยายามจะมาคุ้ยหาขยะในถุงดำที่มัดกองไว้หน้าบ้าน แต่แรกฉันทำท่าจะถอดรองเท้าขว้างใส่แบบที่เคยทำมา แต่พอคิดไปอีกทางว่าการเกิดเป็นแมวจรจัดไร้เจ้าของและที่ซุกหัวนอนนั้นก็แย่ พออยู่แล้ว ยังต้องมาคุ้ยขยะหาอาหารประทังชีวิตให้รอดแล้วยังถูกคนขับไล่อีกไปที่ไหนก็ มีแต่คนไม่ต้อนรับเอ็นดู ฉันลองเปลี่ยนความคิดดู หันหลังเดินเข้าครัว หยิบไส้กรอกอีสานและแฮมในตู้เย็นออกมาอุ่นเล็กน้อย จากนั้นก็เปิดประตูบ้านออกไป แมวดำยังอยู่ที่กองขยะหน้าบ้าน แสงจากเสาไฟฟ้าที่ส่องสลัวลงมาถึงตัวของมันทำให้มองดูเหมือนกับว่ามันเป็น สิ่งมีชีวิตที่โดดเดี่ยวที่สุดในโลก ฉันส่งเสียงเลียนแบบแมวดังเมี้ยวๆ จนมันหันมามอง "กินซะนะ อยู่ด้วยกันมานานฉันเพิ่งจะมาใจดีวันนี้แหละ" แมวตัวนั้นค่อยๆเดินมาอย่างกล้าๆกลัวๆจนมาหยุดใกล้ๆฉันจึงวางไส้กรอกอีสาน กับหมูแฮมลงบนพื้น แมวจรจัดส่งเสียงร้องเหมียวๆขณะก้มลงดมอาหารมื้อพิเศษนั้น ในที่สุดมันก็กินอย่างเอร็ดอร่อยทีเดียว ฉัน ยืนกอดอกมองภาพแมวที่กำลังกินอาหารที่ฉันหามาให้อย่างมีความสุข เพิ่งได้รู้กับตัวเองว่าการไล่แมวกับการให้อาหารแมวนั้นมันให้ความสุขทางใจ ที่แตกต่างกันมากกขนาดนี้เอง ต่อจากนี้ไปฉันจะมีความสุข... ......................................................................................................... ฉันชอบงานที่ฉันทำ เพราะมันให้โอกาสฉันได้แสดงฝีมือทำงานเพื่อส่วนรวมและมีรายได้มาเลี้ยงตัวเอง งานทั้งหลายนั้นดูช่างท้าทายฉันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ฉันชอบเจ้านาย เพราะเขาให้โอกาสฉันคิดและตัดสินใจลงมือทำสิ่งต่างๆด้วยตัวเองโดยพยายามตัดเตือนแนะนำเมื่อฉันทำงานผิดพลาด ฉันชอบเช้าวันจันทร์ เพราะเป็นวันที่ฉันรู้สึกเหมือนทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งสัปดาห์นี้จะต้องดีกว่าสัปดาห์ที่แล้ว ฉันชอบเช้าวันอังคาร เพราะเป็นวันที่ฉันเพิ่งทำงานไปได้วันเดียว ยังมีอีกหลายวันที่สนุกสนานรออยู่ เพื่อนที่ทำงานยังรอฉันอยู่ ฉันชอบเช้าวันพุธ เพราะเป็นวันที่ฉันเริ่มตื่นขึ้นมาพร้อมความล้าเล็กน้อยและพบว่าเวลาผ่านไป ครึ่งทางแล้ว ฉันจะรีบทำงานในเวลาที่เหลือให้ดีที่สุด อีกไม่นานฉันจะได้พักผ่อนวันหยุดแล้ว ฉันชอบเช้าวันพฤหัสบดี เพราะเป็นวันที่ฉันเห็นความคืบหน้าของงานในสัปดาห์นี้มากมาย หากฉันไม่จัดการงานพวกนี้ บริษัทและทุกคนในบริษัทคงลำบากมากฉันรู้ว่าฉันมีส่วนร่วมในการผลักดันบริษัท ของฉัน ฉันชอบเช้าวันศุกร์ เพราะฉันจะให้กำลังใจตัวเองว่านี่คือวันทำงานวันสุดท้ายแล้วฉันจะจัดการทุก สิ่งไม่ให้คั่งค้างเพื่อให้พรุ่งนี้และมะรืนนี้เป็นวันหยุดที่แสนสบาย ฉันชอบเช้าวันเสาร์ เพราะฉันจะตื่นมาพร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กบ้านใกล้ๆที่กำลังวิ่งเล่นกัน อย่างสนุกสนาน ฟังดูสดชื่นมีชีวิตชีวา จากนั้นฉันจะเริ่มทำความสะอาดบ้านและมองดูบ้านที่สะอาดขึ้นทีละน้อยอย่าง ภูมิใจ ฉันชอบเช้าวันอาทิตย์ เพราะฉันจะตื่อนแต่เช้าเช่นกันเพื่อเตรียมหุงหาอาหารใส่บาตรพระที่ผ่านมา หน้าหมู่บ้าน จากนั้นฉันจะไปซื้อของและกลับมาพักผ่อนที่บ้าน รอคอยสัปดาห์ใหม่ที่กำลังจะเริ่มขึ้น ฉันชอบวันหยุดนักขัตฤกษ์ เพราะมันทำให้ฉันมีเวลาส่วนตัวให้ตัวเองและครอบครัวมากขึ้น ฉันชอบรถติด เพราะมันทำให้ฉันเพลิดเพลินกับการฟังเพลงวิทยุช่องโปรดและเหม่อมองสิ่งต่างๆรอบตัวนานขึ้น ฉันชอบรถเมล์ เพราะฉันมองเห็นคนมากมายที่กำลังร่วมทางกันอยู่บนรถคันเดียวกัน แต่ละวันที่ได้พบกับผู้คนบนรถเมล์ฉันมักจะได้แง่คิดดีๆ จากการเงี่ยหูฟังพวกเขาคุยกันอยู่เสมอ ฉันชอบบ้านเช่าที่ฉันอยู่ เพราะมันดูกะทัดรัดดูแลทำความสะอาดได้ง่าย มีเพื่อนบ้านมากมายคอยช่วยเป็นหูเป็นตาให้ ฉันชอบบ้านเดิมที่ต่างจังหวัด เพราะมันห่างไกลจากความวุ่นวายในเมืองหลวง และฉันมักจะกลับไปพักผ่อนเติมพลังอยู่เสมอเมื่อเหนื่อยล้าจากการใช้ชีวิตในเมือง ฉันชอบนิยายน้ำเน่า เพราะมันทำให้ฉันผ่อนคลายและได้ล่องลอยไปในโลกความฝันบ้างหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ฉันชอบหน้าร้อน เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกถึงชีวิตชีวารอบข้าง เสียงแมลงต่างพากันร้อง นกต่างพากันบินออกหากิน ดอกไม้เบ่งบาน ฉันชอบหน้าฝน เพราะมันช่างดูอบอุ่นชุ่มเย็น การเฝ้ามองต้นไม้เขียวขจีต้องลมฝนจากใต้ชายคาบ้านฉันเป็นภาพที่สวยงามจริงๆ ฉันชอบหน้าหนาว เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกเย็นสบาย ได้หยิบเสื้อหนาวสวยๆในตู้ออกมาใส่จะเดินออกไปไหนมาไหนก็กระชุ่มกระชวย นอนหลับก็สบายไม่ต้องเปิดพัดลม ฉันชอบมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนจบมา เพราะมันไม่ค่อยมีชื่อเสียง หากฉันทำงานของฉันจนประสบความสำเร็จฉันจะกลายเป็นบุคคลที่สร้างชื่อเสียงให้ กับมหาวิทยาลัย และมหาวิทยาลัยของฉันจะเป็นที่ยอมรับของทุกคน ฉันชอบคนรักของฉัน เพราะเขาเป็นคนจริงใจพูดตรงไปตรงมา ไม่มีมารยา และทำให้ฉันเรียนรู้ที่จะเอาอกเอาใจเธอ ฉันชอบกรุงเทพ เพราะที่นี่มีผู้คนมากมาย และมีบทเรียนใหม่ๆ ที่จะคอยสอนใจฉันอย่างไม่รู้จักจบสิ้น เหมือนกับที่มันเคยสอนฉันให้มองโลกอย่างมีความสุขมาแล้ว ฉันมีความสุข... การ์ตูน ขายหัวเราะ ฉบับประจำวันพุธที่ 14-20 กุมภาพันธ์ 2550 ความสุขอยู่ในทุกหนแห่งและอยู่ที่ตัวฉันเอง...อยู่ที่ฉันจะตั้งใจมองหามันในทุกสิ่งรอบข้างเองหรือไม่เท่านั้น...   Create Date : 11 กันยายน 2551 27 comments Last Update : 11 กันยายน 2551 4:51:21 น. Counter : 834 Pageviews. Share Tweet

โอ้โหแม่อ้วน วันนี้ออกแนวปรัชญาชีวิตนะคะ แต่ก็เห็นด้วยจริงๆ แหล่ะว่าทุกข์สุขอยู่ที่การมอง แต่บางครั้งมันก็เหมือนเส้นผมบังภูเขานะแม่อ้วนนะ มันทำให้มองไม่เห็นอะไรเลย ว่าแต่แม่อ้วนยังไม่นอนอีกเหรอคะป่านนี้แล้ว ป้าลิกำลังนั่งระทึก เอ้ย ระลึกถึงความหลังเมื่อครั้งวันวานกับแม่อ้วนอยู่เลย ดีใจที่ได้รู้จักแม่อ้วนจริงๆ นะ คนอาไร้ อ้วนแล้วยังสวย น่ารักอีก หุ หุ   โดย: ป้ามะลิกับลุงมะระ 11 กันยายน 2551 5:19:42 น.

โดย: CrackyDong 11 กันยายน 2551 5:34:53 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ ฝนตก อากาศเปลี่ยนรักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: watase 11 กันยายน 2551 5:52:38 น.

ชอบจังค่ะ เปนบทความที่ดีมั่ก ๆ เลย แบบว่าเข้ามาหาข้อมูลทำละครตอนไปสัมนาค่ะ หัวข้อ มองโลกในแง่ดี ว่าจะเอาอันเนี๊ยะ ไปทำ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ   โดย: peeshin 11 กันยายน 2551 6:17:07 น.

เป็นข้อคิดที่ดีจริงๆ เลยค่ะแม่อ้วน.. ขอบคุณนะคะที่เอามาฝากกัน   โดย: กะตุ้งนิ้ง 11 กันยายน 2551 6:30:14 น.

เป็นข้อคิดดีๆที่เหมาะนำไปใช้จริง   โดย: ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์ 11 กันยายน 2551 6:44:40 น.

หวัดดีวันฝนพรำที่ กทม. นะคะ แวะมาส่งความระลึกถึงกันค่ะแม่อ้วน   โดย: หอมกร 11 กันยายน 2551 6:45:09 น.

จริงด้วยค่ะ...ทุกอย่างอยู่ที่มุมของการมอง ขอบคุณที่เอาสิ่งดีๆมาแบ่งปัน   โดย: NuHring 11 กันยายน 2551 6:46:17 น.

เห็นด้วยค่ะ ทุกอย่างอยู่ที่มุมมอง   โดย: jiney (สวยตลอดกาล ) 11 กันยายน 2551 7:01:32 น.

มองทุกอย่างให้เป็นสุข ความสุขก็จะอยู่กับเราค่ะ จริงไหมค่ะแม่อ้วนคนสวย   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 11 กันยายน 2551 7:06:12 น.

มันมีเส้นแบ่งบางๆ ระหว่างความสุขกับความทุกข์ อยู่ที่เราจะข้ามไปฝั่งไหนนะครับพี่ อิอิอิ สวัสดียามเช้าครับ   โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า ) 11 กันยายน 2551 7:57:06 น.

แค่ปรับความคิด ชีวิตก็มีความสุข แปลกมั้ย ??   โดย: อัสติสะ 11 กันยายน 2551 8:26:44 น.

Comments for Hi5, Myspace Hi5 Blog บล๊อคส่วนตัว   โดย: katoy 11 กันยายน 2551 8:56:52 น.

สำหรับแมงหวี่แล้ว ความสุข และความทุกข์ อยู่ที่ใจ จริงๆ เคยทดลองบ่อยๆ โดยเฉพาะความทุกข์ ถ้าใจยอมรับนะ ความรู้สึกบีบคั้นมันคลายลงทันทีและ พร้อมที่จะมีใจเป็นปกติ   โดย: แมงหวี่ (แมงหวี่@93 ) 11 กันยายน 2551 9:27:14 น.

โดย: นู๋กิ๊ฟ กะ นู๋เกมส์ (giftgame ) 11 กันยายน 2551 11:07:47 น.

Good thought naka.   โดย: Annie/Fl. IP: 71.122.88.179 11 กันยายน 2551 11:24:24 น.

อ่านแล้วทำให้คิดได้หายอย่างนะ อย่างที่ว่า ทุกขฺ สุขอยุ่ที่มุมมอง ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆอีกวันของแม่อ้วนนะค่ะ   โดย: Irish girl 11 กันยายน 2551 11:40:49 น.

ดีจังเลยค่ะแม่อ้วน เป็นอีกมุมมองหนึ่งที่ทำให้ทุกคนมีความสุขได้นะคะ ถ้าคิดแบบนี้ได้ เราคงมีความสุขกับทุกเรื่องได้ ขอบคุณมากนะคะ ที่นำมาฝากกัน   โดย: แค่คนหนึ่งคน 11 กันยายน 2551 12:45:10 น.

แปลก..โยมองมุมไหน ..ก็เห็นแต่พุงตัวเอง เอิ๊ก ไม่เกี่ยวกันเล๊ยย   โดย: FreakGirL IP: 124.120.52.29 11 กันยายน 2551 13:38:00 น.

ตะเอ๋ แวะมาหาจร้า... คิดถึงนะคร้า... ไปหละ อิอิ...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 11 กันยายน 2551 14:55:46 น.

ความทุกข์มีบ่อยคะ .. แต่ก็ใช่ว่าความสุขจะไม่มีเลย มองทุกข์ให้เป็นสุขบ้างบางที ถ้าทำได้บ่อยและเก่งขึ้น ความสุขก็อยู่ใกล้ๆ ตัวเองอ่ะคะ .. ............. แม่อ้วนแวะเที่ยวหาแต่เช้า แต่ว่านู๋แวะมาหาได้ตอนบ่ายๆ แบบนี้ล่ะคะ   โดย: JewNid 11 กันยายน 2551 15:41:49 น.

ตามมากอดคืน ขอกอดแน่นๆ นะคะ   โดย: เช้านี้ยังมีเธอ 11 กันยายน 2551 15:47:36 น.

โดย: สแกวัลย์ 11 กันยายน 2551 18:36:10 น.

ผมก็ชอบทุกๆวันเลยครับ   โดย: ดอกกรรณิการ์ 11 กันยายน 2551 20:02:04 น.

แหม วันนี้แม่อ้วนมาแนวปรัชญาและสาระ กว่าทุกวัน ว๊าย ไปก่อนดีกว่า ดา ดา ดา   โดย: มะมะมะไม้เองค่ะ IP: 124.120.182.193 11 กันยายน 2551 21:12:04 น.

สวัสดีค่ะแม่อ้วนคนสวย... ดีใจมากเลยค่ะที่มีคนชอบสีบล็อก... งี้แม่อ้วนก็โรแมนติกกกกกกกส์ มากมายเลยสิค่ะ Glückstag!   โดย: สาระ....จริง 12 กันยายน 2551 2:24:59 น.

ใจเป็นสุขก็สุขแล้ว เย้   โดย: ดา ดา 12 กันยายน 2551 2:55:13 น.