เริ่มต้นใหม่
ชีวิตมันก็อย่างนี้หละ ตราบใดที่เกมส์ยังไม่over ชีวิตก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป
ถามว่า เหนื่อยมั้ย ถ้าใครตอบว่าไม่เหนื่อย คงมี2ประเด็นคือ
เป็นคนอยู่เฉยๆไม่ต้องทำงานก็มีกิน หรือ เป็นคนใช้ปากกับเงินทำงาน
พูดไปเหมือนตัวเอง ชอบทำอะไรด้วยตนเอง และความงกจึงเก็บเงินไว้ไม่จ้างคน
ถามว่า เพลียมั้ย สำหรับตัวเอง โค ตะ ระ เพลีย แต่ดันนอนไม่หลับ
ถามว่าท้อมั้ย สำหรับตัวเอง น่าแปลกที่ไม่เคยมีคำนี้ผุดขึ้นมาในหัวเลย เป็นสิ่งเดียวที่ไม่ต้องคอยrestartใหม่
ผ่านวันนี้ไป ฉันก็เข้าขั้นมนุษย์ป้า เพราะนอกจากประจำการที่หลักสี่ไปอีกหลายปีแล้ว ฉันคิดว่าคงบ่นเก่งขึ้นด้วย
วันเกิด คือ วันที่6ธ.ค. คือวันที่แม่เจ็บและดีใจ ที่ได้คลอดลูกซะที เป็นวันเริ่มต้นชีวิตของฉัน เป็นวันได้รู้จักกับอากาศ เป็นวันได้รู้จักกับการพลัดพรากจากแม่ เป็นวันได้รู้จักอ้อมกอดแม่ เป็นวันได้รู้จักอาหารมื้อแรกที่เรียกว่านมแม่
ผ่านวันและคืนมาเรื่อยๆ ดั่งได้เริ่มต้นใหม่ทุกสิ่งอย่าง เริ่มรู้จักร้อง เริ่มรู้จักหิว เริ่มรู้จักความเจ็บป่วย เริ่มรู้จักความรัก เริ่มต้นการเคี้ยว เริ่มต้นการเดิน เริ่มต้นการพูด เริ่มต้นไปโรงเรียน ฯลฯ ทุกๆการเริ่มต้นมีพ่อแม่เคียงข้างเสมอ
นับจากนี้ไป ยังคงเป็นเช่นนั้นอยู่ ครั้งนี้ฉันมีบททดสอบแห่งการเริ่มต้นอีกครั้ง
ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรก ฉันจะลองขับรถขึ้นดอยที่น่าน ปกติมีเพื่อนเป็นเจ้าถิ่นขับให้ ครั้งนี้คงรบกวนเพื่อนไม่ได้ เพราะเธอต้องเลี้ยงลูกน้อย2คน ฉันก็รู้ว่า พ่อห่วงจนนอนไม่หลับมาหลายคืน แต่ทุกอย่างต้องมีการเริ่มต้น
ถึงอย่างนั้น ฉันก็บอกพ่อไปแล้วว่า ถ้าไม่ไหว ไปครึ่งทาง ฉันก็จะตีรถลงมา ไม่ดันทุรังขึ้นดอย พ่อไม่ต้องห่วง สำหรับแม่คงง่ายกว่า เพราะแม่สั่งให้ส่งข่าวหน้าเฟสและไลน์
วันที่11ธ.ค.57 ที่จะถึงนี้ บินไปน่าน บททดสอบหินๆ เมาเครื่องบิน แต่ขึ้นเครื่อง เมารถแต่ขับรถขึ้นดอย พึ่งหายจากไข้หวัดประจำเดือนก็จะมา โรคน้ำในหูทำท่าจะกำเริบ เหนื่อย เพลีย แต่ไม่ท้อ สู้ สู้
Create Date : 06 ธันวาคม 2557 |
|
4 comments |
Last Update : 6 ธันวาคม 2557 18:58:39 น. |
Counter : 795 Pageviews. |
|
|
ถ้าได้ลองทำมันมีทางที่จะชนะได้ครับ อย่างเมาเครื่องขึ้นเครื่องบ่อยเข้าผมว่าก็ชินและหาย แต่ก็ต้องดูที่ตัวเราด้วยนะ ฝืนเกินไปก็ไม่ดี ทางสายกลางดีที่สุดครับ
+