|
ฮาร์เบอร์แลนด์พัทยา13ก.พ.60
วันนี้ตื่นแต่เช้าเพราะกลิ่นอาหารเข้ามาในห้อง ข้อเสียของบัลโคนีศรีราชา คือ ชั้น1มีห้องพักที่อยู่โซนเดียวกับอาหาร กลิ่นกวนจมูกมาก อาหารก็มีเยอะใช้ได้อยู่ แต่ไม่มีเบเกอรี่ รสชาติใช้ได้ไม่อ่อนแก่จนเกินไป (แปลว่าไม่เค็มจัดและไม่จืดชืด) โชคดีมีข้าวต้มไก่ที่เด็กแพ้พอจะทานได้กับซุปเต้าเจี้ยวแบบญี่ปุ่น หลังจากเด็ก ๆ จัดการอาหารเสร็จ หลาน ๆ อยากลงเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำ แต่อาโกวต่อรอง ให้ไปเล่นสนามเด็กเล่นแทน เป็นการคั่นเวลาระหว่างที่พ่อแม่เขากินข้าวกัน พอ8โมงครึ่งก็พร้อมออกเดินทางมุ่งหน้าสู่พัทยา ใช้เวลาประมาณ1ชม. ก็ถึง ไปถึง9โมงครึ่ง เราก็ลุยกันเลยที่ฮาร์เบอร์แลนด์ เราซื้อแพ็คเก็จ5500 ได้คูปองฮาร์เบอร์ 4 ใบ กับคูปองโรงแรมบัลโคนีศรีราชา5000บาท ฉันก็เลยไม่รู้ว่า ฮาร์เบอร์เขาคิดคนละเท่าไหร่ รู้แต่ว่าเป็นบัตรแบบไม่จำกัดเวลา เล่นได้ตลอดวันจนเขาปิดห้าง ถ้าใครไม่เล่นสามารถซื้อเป็นบัตรผู้ติดตามได้ในราคา200บาท พอลงทะเบียนเสร็จ จะได้สายรัดข้อมือตามภาพ เวลาออกไปจะตัดทิ้งทันที พอเข้ามาใหม่ก็จะได้สายรัดใหม่ แต่ว่าถ้าจะออกไปต้องบอกเจ้าหน้าที่ทุกครั้งนะ ข้อแนะนำ เด็กควรจะอายุ5ขวบขึ้นไปจะสนุกมาก และจะมันส์สุด ๆ ถ้าเด็กอายุ10ขวบไปจนถึงอายุเท่าฉัน(สี่สิบกว่า) ข้อแนะนำ เราสามารถเข้าออกได้ตลอดเวลาถ้าซื้อบัตรแบบไม่จำกัดเวลา แต่ต้องเข้าออกพร้อมกันทั้งกลุ่ม เพราะจะมีที่สำหรับเล่นทั้งหมด 3 ที่ ที่แรกชั้น7คือ บ้านบอล สนามบาส สนามบอล โรเลอร์สเก็ต ปั่นจักรยานเด็ก ทดสอบความกล้า(เข้าไปในอุโมงค์มืด ๆ ข้างในจะทำเหมือนเขาวงกตในแนวตั้ง มุดไปตามลูกศร ถ้าไม่ไหวก็กดปุ่มขอความช่วยเหลือ) สไลเดอร์ เอแคเล่นครบทุกรายการ เราวอร์มร่างกายกันที่บ้านบอล สนามบาส กับโดนัทและเอแค จากนั้นโดนัทไปต่อที่บ้านบอล ส่วนเอแคไปเล่นฝึกการทรงตัว และไปต่อที่โรเลอร์สเก็ต พอหายอยาก เอแคไปต่อที่สไลเดอร์กับชั้น เล่นไป3อัน หัวใจชั้นจะวาย มันสูงมากเวลาลงทั้งเร็วและแรง วืดดดดด เดียวถึงพื้น นานมากแล้วจริง ๆ ที่ชั้นไม่ได้เล่นอะไรที่ตื่นเต้น หวาดเสียว คงตั้งแต่งานโค๊กเฟสติวัลที่เมืองทองเมื่อนานมาแล้ว ส่วนโดนัทไปเล่นยิงปืนลูกกระสุนเป็นลูกบอลนิ่ม ๆ เราพักทานข้าวเที่ยงกัน จากนั้นชั้นก็ลงความเห็นว่าถ้าจะไปโซนกระโดดที่ชั้น5 คงไม่ไหว เราคงต้องไปโซนปีนผากันก่อนจะดีกว่า ทีแรกเอแคไม่ยอมเล่นบอกว่าไม่เอา เธอกลัวว่าจะไม่ปลอดภัย ชั้นกับแม่ของเธอเลยจะลงเล่นด้วย เราต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเช่าอุปกรณ์และรองเท้าคนละ150บาท ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ราคาเท่ากัน พอเอแคเห็นชั้นปีนขึ้นไปจนจะถึงจุดที่สูงที่สุด และลงมา เธอก็รู้สึกอยากจะปีนขึ้นไปบ้าง เธอหัดอยู่5-6รอบ ในที่สุดเธอก็ปีนได้1ใน3ของความสูง เธอดีใจมาก และเธอบอกว่าที่เล่นมาทั้งหมดเธอชอบปีนผาที่สุด เช่นเดียวกับฉัน เรากำลังมองหาที่ปีนผาแถวๆเมืองนนท์กันอยู่ ใครรู้ช่วยแนะนำด้วยนะ หลังจากเรียกเหงื่อกันพอควร อาหารย่อยหมดแล้ว เราก็ไปต่อโซนที่3 คือโซนกระโดดบนแทมมารีน ที่บ้านชั้นมีอยู่1อัน ชั้นใช้กระโดดตั้งแต่เรียนม.3 จากนั้นใช้มาเรื่อย ๆ จนหลัง ๆ ไม่มีเวลา เอแคเห็นเลยขอไปใช้เล่น ก็ยังเล่นได้อยู่ ที่นี่แบ่งโซนเด็กและผู้ใหญ่ชัดเจน มีเจ้าหน้าที่คอยดูแลไม่ให้ข้ามโซนกัน ชั้นลองโดดของเด็กแล้วจะเด้งน้อยกว่าของผู้ใหญ่มาก ๆ ของผู้ใหญ่โดดทีตัวลอยสูงเลย บ่ายสามครึ่ง ชั้นว่าเราควรกลับกันได้แล้วนะ แต่เปล่าเลยเอแค ขอลงไปชั้นใต้ดินไปดูงานไดโนเสาร์ แล้วเธอก็ขี่ไดโนเสาร์ไปรอบนึง จากนั้นก็หมดแรง ได้เวลากลับบ้านแล้วซินะ รู้สึกเหมือนร่างแหลก ครั้งหน้าเด็ก ๆ จะรีเควสไปไหนอีกนะ ขออะไรเบา ๆ บ้างเถอะ ป้าคนนี้สังขารจะไม่ไหวแล้ว แต่ใจยังสู้นะ^^
| Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2560 |
|
11 comments |
| Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2560 20:52:36 น. |
| Counter : 1792 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
ฮาร์เบอร์แลนด์อันนี้ไม่เคยเข้าแน่ๆครับ ดันไม่มีลูก (มีหลาน แต่หลานน่าเตะ ไม่พาไปเที่ยวหรอก)
หลายๆเกมเห็นเด็กเล่นแล้วก็อยากจะเข้าไปเล่นด้วย โดยเฉพาะบ้านลูกบอลตามสนามเด็กเล่นเนี่ย โอ๊ยยยย ทำไมตอนเราเด็กๆมันยังไม่ถูกคิดค้นขึ้นมากัน!?
ที่เด้งๆนั่นแทรมโพลีนครับ (แทมมารีนคือมะขาม)