ดีจ้าา ยามบ่ายง่วงนอน

แถมอีกค่ะ เอิ๊กๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แต่ความทรงจำ
เป็นเหมือนหนังสือ
ที่หยิบมาอ่านได้ ซ้ำไปซ้ำมานะคะ

ความทรงจำดีๆ .. ยังอยู่กับเราไปอีกนานค่ะ
และก็การเปลี่ยนแปลงมันเป็นเรื่องจริงแท้
ที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ นะค่ะ ...

คนรับไม่ได้กับการเปลี่ยนแปลงก็ทำให้เกิดทุกข์
แต่คนที่รับมือได้กับการเปลี่ยนแปลงก็จะปรับตัว
ให้กับสิ่งนั้นๆ ความทุกข์เลยน้อยตาม ...


กับกิจกรรมบ้านน้องสองพี .. ร่วมด้วยค๊า

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม

เมื่อวานไปเดินเลือกซื้อหนังสือที่จะใช้เป็นของขวัญมาเรียบร้อยแล้วครับ อิอิอิ

เวลานึกถึงบรรยากาศเก่าๆที่มีความสุขก็จะมีรอยยิ้มทุกครั้ง ใช่ ไม่ได้เศร้าอะไร เพราะนั่นเป็นความทรงจำดีๆที่เราตั้งใจจะเก็บไว้ในใจให้นานที่สุดอยู่แล้วเนอะน้องแอมเนอะ

น้องแอมจะอัพเกรดก็ลองเข้าไปดูตามนี้นะจ๊ะ //www.pantip.com/members/signup/step47.html

สวัสดียามเช้านะครับคุณแอมอร ^^

ความทรงจำดีๆบางอย่างเราก็อยากเก็บไว้ให้นานเท่านาน

มีความสุขมากๆนะคะพี่แอมคนสวย

เรื่องกลิ่นมันเป็น การปรับตัวของระบบรับกลิ่นของคนเราจริง ๆ ค่ะ

อยากเห็นภาพงูเหลือมตัวเท่าขาจังเยยย อิอิ
(ติดลมที่บ้านคุณพู่ค่ะ)
พี่แอมอรสบายดีนะคะ คนสวยๆ แบบนี้คงสบายดีแหละใช่มั้ยคะ เอิ๊กๆๆๆ
การจากต้องมีเสมอ ตราบใดที่มีการพบเจอ
เป็นธรรมดาโลก คิคิ
น่าสนใจโครงการเหมือนกันนะคะ
แฮ่ๆๆๆ
กัวจะไม่มีเวลาไปหาของขวัญมาแลกอ่ะสิ
วิ่งไปบล๊อกพี่สองพีทีนึงแระ
เด๋ววิ่งไปดูอีกรอบดีฝ่าค่ะ อิอิ

แวะมาชมค่ะ

ความทรงจำแสนดีค่ะ

สวัสดีครับ
ขอบคุณมากนะครับที่แวะไปเยี่ยมชมผลงานกันขอบคุณนะครับ

แล้วก็เรื่องกำมะถัน ดีเลยครับจะได้เก็บเป็นความรู้ไว้ครับ ขอบคุณครับ

อืม ... ไม่เศร้าเลย

แต่กลับได้ความรู้สึกอีกแบบ

บรรทัดแรก ทำให้เห็นภาพมากมาย

เดี๋ยวเฮียเขียนบล็อคดีกว่า 555

ยัยป้าแอม เอาไงดีตอนนี้ เกิน 60 มาสี่แย้วอ่ะ

จะให้ตัดค่ะ 60 หรือต่อรอบสองดีอ่ะจ๊ะ
ขอความเห็นหน่อยเหอะ

พรุ่งนี้ชั้นไม่อยู่ด้วยจิ ตอนเช้า ๆ จะได้บอกว่าจะเอาไงดี ??
ก่อนไปแอ่วสองวัน ..

อ่านเเล้วเศร้าจังเลย เเต่อีกมุมหนึ่งอ่านเเล้วคิดถึงภาพเก่าๆๆๆที่เต็มไปด้วยความสุข มิตรภาพ เครื่องบินเล็ก ตกเเล้ว สาวๆๆต้องช่วยกันวิ่งไปเก็บ ชาร้อนๆๆปลาท่องโก่อร่อยๆๆเกี๋ยวเเห้งอร่อยๆๆๆ คิดถึงนะ

ซากรักเก่าๆกับเครื่องบินผุผุ
แต่ก็เป็นความทรงจำดีดีไม่ใช่เหรอpity
ตอนนี้สนามตรงนั้นมีแต่น้ำกับดินแฉะๆ
น่าเอาไปปลูกข้าวจริงๆขอบอก อิ อิ



แอมอร

บางทีกับบางสิ่งเราก็ไม่อยากลืม กับทีกับบางสิ่งเราก็เศร้าแต่ก็มีความสุขกับมันทั้งที่เศร้า คนที่ไม่เข้าใจคง งง น่ะครับ.............

แวะมาเยี่ยมชมทางเข้าsbobetsbobet-thai

สวัดดียามบ่ายครับ

อ่านเเล้ว คิดถึงคนเขียนมากกก