|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ก้านธูป...พบอิสระภาพ
ตามที่ได้เคยรับปากไว้ ว่าจะนำเรื่องราวของก้านธูปมาเล่าสู่กันฟัง แต่ก็เงียบหายไป เพราะสิ่งที่ตั้งใจไว้ไม่ประสบผล น้องรินมาทวงถาม ตัดสินใจอยู่นานว่าจะเล่าอย่างไรดี
ตั้งแต่วันแรกที่รับเลี้ยงเจ้าก้านธูป ลองเทียบเคียงกับบรรดานกเขาทั้งหลาย จนได้คำตอบว่าก้านธูปคือนกเขาชวา แต่ละวันผ่านไป ก้านธูปเริ่มหัดขัน เสียงที่เคยดังขลุกขลักๆ เริ่มไพเราะเพราะพริ้ง ร้องเป็นเสียง คุกกรู้ๆๆๆ
บินรดเลี้ยวไปมา ไม่ชนข้าวของเหมือนเช่นเคย รักษาทิศทางบินได้มากขึ้น ทุกครั้งที่พาออกไปเกาะที่ต้นไม้หน้าบ้าน ออกจะตื่นกลัว กระโดดลงพื้นแล้ววิ่งกลับบ้าน
อยากจะเล่าว่าก้านธูปบินได้เก่งแล้ว ก็ออกไปพบเนื้อคู่ ไซ้ขนอยู่บนกิ่งไม้ จู๋จี๋กัน ใช้ชีวิตไปตามธรรมชาติ แต่จะเล่าอย่างนั้นได้อย่างไร
ในเมื่อความเป็นจริง มันไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย ทุกครั้งที่เห็นนกเขาชวาที่อยู่ตามธรรมชาติ นึกสงสารเจ้าก้านธูป ที่นั่งจับเจ่าอยู่แต่ภายในบ้าน อยากขังใส่กรงไว้แล้วนำไปแขวนไว้นอกบ้าน ให้เจ้าก้านธูปได้กินลมชมบรรยากาศในระหว่างวัน แต่ก้านธูปไม่คุ้นกับกรงแคบๆ ครั้นจะปล่อยให้อยู่นอกกรง เกรงแมวจะคาบเอาไปกินซะ
เช้าวันหนึ่งออกไปเดินยืดเส้นยืดสาย ตัดสินใจพาเจ้าก้านธูปออกไปอีกตามเคย แรกก็เกาะอยู่เฉยๆซุกไซ้ขน แต่พอได้ยินเสียงอะไรดังๆก้านธูปตกใจ บินไปเกาะที่ต้นยอ เดินไปเรียกเขากลับ บินหนีขึ้นไปบนต้นหว้า ใช้ไม้ยาวๆยื่นไปให้เกาะ
เขากลับกระโดดหนี บินหายไปบนต้นขนุน เรียกเท่าไหร่ ก็ไม่ยอมลงมา น้องบ้านใกล้ๆมาช่วยกันหา เขายิ่งขึ้นไปสูงมากขึ้น จนใจที่จะตาม จึงปล่อยไว้อย่างนั้น สุดท้าย มาเจออีกที ก้านธูปคงหิวลงมาเดินอยู่ที่พื้น โชคยังดีที่แมวช้าไปหนึ่งก้าว ก้านธูปจึงรอดมาได้
ทุกครั้งที่กลับมาถึงบ้าน ก้านธูปจะเกาะหงอยๆอยู่ตรงข้างหน้าต่าง และออกอาการเหงาๆหรือว่าเราจะคิดไปเอง พัฒนาการถดถอย ไม่ยอมกินเอง ไม่ยอมบิน เดินอยู่ที่พื้นเหมือนไก่ ไม่อยากพาเขาออกไป เพราะเกรงจะเป็นเหมือนคราวก่อน
และแล้วความอดทนก็สิ้นสุด ใจอ่อนอีกจนได้ พาเขาออกไปอีกครั้ง ครั้งนี้ก้านธูปบินข้ามไปฝั่งตรงข้าม ไปเกาะอยู่บริเวณโรงรถของเพื่อนบ้าน เกาะอยู่นานจนพอใจ จึงไปรับเขากลับมาไว้ที่เดิม
ก้านธูปเริ่มขันเสียงกังวาน ปีกหางขนออกมาจนเต็ม ทุกวันต้องพาออกไปกินลมชมวิวมีนกเขาชวาแวะมาทักทาย ได้แต่หวังในใจลึกๆว่าสักวันก้านธูปจะเข้ากลุ่มได้ และเรียนรู้วิถีธรรมชาติจากเผ่าพันธุ์เดียวกัน แต่ก้านธูปก็ยังไม่ยอมจิกกินอาหารเองอีกตามเคย จะปล่อยออกไปเผชิญโลกกว้างได้อย่างไร ปล่อยไปก็คงอดตายอย่างแน่นอน
เช้าอีกวันที่พาก้านธูปออกมาด้วยความประมาท ว่าจะสามารถพาเขากลับบ้านได้อีก แต่ครั้งนี้ก้านธูปกลับบินไปเกาะกิ่งที่สูงมากกว่าเดิม รอจนเริ่มสาย จึงตัดสินใจไปทำงาน
ฝากให้น้องๆเฝ้าดูให้ค่อนไปใกล้เที่ยง ก้านธูปเริ่มหิว ลงมาจิกกินอะไรที่บนพื้น เดินเลยออกไปที่นอกถนนรถยนต์วิ่งมาอย่างเร็ว ก้านธูปบินหลบไม่ทัน
..
น้องเก็บซากเจ้าก้านธูปมาวางไว้ตั้งใจว่าจะขุดแล้วกลบฝัง กำชับเด็กๆว่าอย่าบอกป้าแอมนะ ให้บอกว่าก้านธูปบินตามนกตัวอื่นๆหายไปแล้ว เที่ยงนั้นกลับมาถึงบ้านก่อนที่ทุกคนจะฝัง เรื่องราวต่างๆจึงถูกเปิดเผย
ก้านธูปได้พบอิสระแล้ว ในกรงอาจทำให้มีอายุยืนยาว แต่นั่นอาจไม่ใช่สิ่งที่ก้านธูปต้องการก็ได้..... คิดเพียงเท่านี้ เพื่อปลุกปลอบใจตัวเอง ทุกคนคงโล่งอก คาดว่าจะโศกกว่านี้ มีเสียงดังมาเข้าหูว่า คราวหน้าอย่าไปรับอะไรมาเลี้ยงอีกนะน้องแอม อีกคนสวนออกไปทันควัน
ไม่ต้องเลี้ยงเองหรอก แมวข้างบ้านตาย แกยังเป่าปี่ได้เล้ย
นีสนุงๆๆๆๆๆ
แอมอร
Create Date : 06 ตุลาคม 2554 |
Last Update : 7 ตุลาคม 2554 9:08:18 น. |
|
20 comments
|
Counter : 3750 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ป้าปุ้ม IP: 27.130.187.183 วันที่: 6 ตุลาคม 2554 เวลา:21:32:01 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 7 ตุลาคม 2554 เวลา:15:29:56 น. |
|
|
|
โดย: เจ้าของบ้าน IP: 182.53.92.38 วันที่: 7 ตุลาคม 2554 เวลา:22:50:03 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 9 ตุลาคม 2554 เวลา:8:33:47 น. |
|
|
|
โดย: kapeak วันที่: 9 ตุลาคม 2554 เวลา:19:59:14 น. |
|
|
|
โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) วันที่: 9 ตุลาคม 2554 เวลา:20:58:52 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 9 ตุลาคม 2554 เวลา:21:28:43 น. |
|
|
|
โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:0:44:31 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:6:22:32 น. |
|
|
|
โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:9:49:21 น. |
|
|
|
โดย: Calla Lily วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:12:35:52 น. |
|
|
|
โดย: หนูเมเปิล วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:17:58:34 น. |
|
|
|
โดย: tummydeday วันที่: 18 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:04:27 น. |
|
|
|
โดย: เจียวต้าย วันที่: 1 ธันวาคม 2554 เวลา:5:51:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^.... และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
|
|
|
|
|
|