เพิ่งอ่านจบไปเมื่อเดือนที่แล้ว
ชอบค่ะ

ว่าจะซื้อหิ้วไปอยู่ต่างแดนด้วยอะเล่มนี้
เวลาจิตใจอ่อนแอจะได้หยิบมาอ่านซ้ำอีก

เอามาให้ฮะเก๋าที่ดุร้ายอ่านเดี๋ยวนี้นะ! นี่คือการปล้นหน้าด้านๆ!

โอ้..เขียนดีกว่าเราเยอะเลยอ้ะ

อยากเขียนให้ได้อย่างนี้จังเลยค่ะ

อ่านแล้วพยักหน้าหงึกๆ ไปกับทุกย่อหน้าเลย

ว่าจะซื้อเก็บเช่นกันค่ะ ว่าแล้วก็นึกออกว่าจะส่งหนังสือเล่มนี้ต่อนี่นา เง่อ..

เดี๋ยวสัปดาห์หน้าค่อยส่งดีกว่า

ฟังดูน่าอ่านมากๆ วันก่อนเห็นอยู่บนแผง
เห็นชื่อประมวล เห็นคำว่าอิสรภาพ เลยพาลนึกไปถึง พระราชอำนาจ ของ ประมวล รุจนเสรี ไปซะอย่างนั้น
นึกว่าคงเป็นหนังสือการเมือง เลยเมินไปโดยไม่ได้หยิบมาอ่านปก แหะแหะ

ว่าแต่ จขบ เดินจากนิมมานฯ ไปร้านดาว ก็เดินถึกใช่ย่อยนะเนี่ย

อยากไปบ้างจัง แถวหลัง ม. มีร้านเช่าเยอะมาก แต่ว่า มีแต่การ์ตูน กับนิยายหวานแหวว(นายอะไรกับยัยอะไรไม่รู้เต็มไปหมด)
ไม่เหมือนร้านดาวกับร้านพลอยมีนิยายดีๆเพียบ

จะไปทีก็ไม่มีที่จอดรถ
จะเดินอย่างปันก็คงไม่ไหว

สุขสันต์วันเกิด
มีความสุขมากๆ นะครับ

เล่มนี้อ่านแล้ว ชอบมาก ตอนนี้กลายเป็นหนังสือเดินทางไปแล้ว ส่งให้สาวไกด์ฯ ไป

สุขสันต์วันเกิดค่ะ มีความสุขมาก ๆ นะคะ

สุขสันต์วันเกิดนะคะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

ตัวเอง สุขสันต์วันเกิดค่า ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดีอีกปีหนึ่งนะคะ สุขภาพแข็งแรงค่า รักนะคะ จุ๊บๆ (ก๊ากกกกอะไรเนี่ยยย)

สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ ทำสิ่งใดก็ขอให้ประสบความสำเร็จทุกประการค่ะ

สุขสันต์วันเกิดนะคะ

ขอให้มีสุขภาพที่แข็งแรง ทั้งกาย และใจ

มีสติปัญญาที่เต็มพร้อม สมบูรณ์

สร้างงานเขียนดีๆ ออกมาเรื่อยๆ อย่างสม่ำเสมอ

มีครอบครัวที่อบอุ่นตลอดไปนะคะ

สุขสันต์วันเกิดค่ะ
ขอให้มีรอยยิ้มให้กับทุกวันค่ะ

สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่ปัน ^^

(มาช้าไปหน่อย แต่ยังไงก็อยากแฮปปี้เบิร์ธเดย์อ่ะค่ะ)

ขอให้พี่ปันมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง ประสบความสำเร็จในทุกด้าน ไม่พบเจออุปสรรคใดๆค่ะ

สวัสดีครับ
สุขสันต์วันเกิดนะครับ ขอให้มีความสุขมากๆ น๊า
อย่าเจ็บ อย่าจน คิดหวังสิ่งใดขอให้สมความปรารถนานะครับ

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนน...ดีจั๊ดนักครับ

มีความสุขนะคะ

สุขสันต์วันเกิดค่า...(ช้าไปนิด เง้อ~)

เดินสู่อิสระภาพเป็นหนังสือที่ถูกมหาลัยบังคับให้อ่าน ก็คิดว่าเป็นหนังสือที่ดี เขียนได้ดี
แต่ถ้าจะพูดตรงๆ คือตอนแรกอ่านก็รู้สึกว่าโอเค น่าสนใจอยู่บ้าง แต่ไม่อิน เพราะแอบรู้สึกว่าคงเขียนให้เกินกว่าเหตุ
แต่หลังจากนั้นได้ดูเทปสัมภาษณ์ของมหาลัย ได้ฟังเค้าพูด เค้าเล่า จากปากของเขาเอง ได้เห็นสีหน้า แววตาที่ปลาบปลื้มและเป็นสุข เหมือนกำลังย้อนกลับไปในช่วงเวลาดีๆ ทำให้หนูน้ำตาซึมไปเลยทีเดียว เมื่อกลับไปอ่านต่อ เลยรู้สึกอินขึ้นมา เพราะเข้าใจแล้วว่าเค้ารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ เข้าใจแล้วว่านั่นคือจุดประสงค์ มันคือการเดินทางเพื่อฝึกฝนมองโลกให้เป็นสิ่งที่สวยงามนั่นเอง เค้าเล่าว่าจริงๆ แล้วก็พบสิ่งที่ไม่ดีมากมาย เจอคนที่ไม่ดีด้วยหรือเรื่องร้ายๆ ต่างๆ แต่ก็ไม่เอามาเขียน เพราะส่วนหนึ่งหนังสือนี้เป็นเหมือนคำขอบคุณ ก็ควรมีแต่เรื่องดีๆ เพราะฉะนั้นเลยกลายเป็นว่าเดินสู่อิสระภาพไม่ใช่หนังสือชีวิตเล่าการเดินทาง แต่หนูมองว่ามันคือหนังสือจรรโลงสังคมอย่างแท้จริง

แต่ข้อเสียที่ใหญ่หลวงคือมันหนาเกินไป...จริงๆ คือหนาไปสำหรับการอ่านก่อนสอบแบบไฟลนก้น เหอๆ ที่มันรุมกัยรนอยู่หลายวิชา เลยต้องสารภาพว่าอ่านไม่จบ ฮือๆๆ อ่านไปครึ่งค่อนเรื่อง แล้วอ่านท้ายๆ แบบผ่านๆ สุดท้ายเจอข้อที่ถามว่าที่อ.เอาดินกลับมาโรยหมายถึงอะไรเข้าไปเลยจอด เพราะตรงนั้นอ่านผ่านๆ เลยไม่เข้าใจ(โชคดีที่ที่เหลือจับประเด็นตรงจุดพอดี)เสียดายเอามากๆเลยค่ะ

สรุปคือเป็นหนังสือที่ดี ที่ต้องเรียกว่ามหาลัยเข้าใจสรรหาเรื่องดีๆ มาให้อ่าน แต่จะดีกว่านี้ถ้าเทอมต่อไปไม่เอาไล่ตงจิ้นมาแทน ทำเอาแค้นใจว่าไม่ยุติธรรมนี่หว่าพวกเทอม2 อ่านหนาน้อยกว่า ว๊ากกกกกก...(แถมได้ยินว่าสนุกว่าด้วย หรือคงต้องบอกว่าแนวมันถูกจริตมากกว่า ถึงเดินสู่อิสระภาพจะดี อ่านแล้วรู้สึกดี แต่ยังไงอ่านเรื่องธรรมะมันก็ง่วงอ่ะ - -)

เรื่องหนังสืออ่านนอกเวลานี่ บางทีก็คิดว่าน่าจะให้ลิสต์มาให้เลือก แต่คงมีหลายคนที่เลือกเล่มบางที่สุด และไม่ได้อ่านหนังสือดี ๆ ไปอย่างน่าเสียดาย เรื่องอ่านหนังสือนี้พูดยาก ก็คงเหมือนเรื่องอะไรหลาย ๆ อย่างในชีวิตที่บังคับก็ไม่ได้ แต่ปล่อยก็จะไม่ทำ ถามว่าอ่านหนังสือแล้วดีหรือไม่ดี บางทีก็ขึ้นกับอ่านอะไร ตอนไหนของชีวิต เมื่อก่อนพี่อ่านหนังสือบางเล่มก็ไม่เข้าใจ พอโตแล้วจึงเข้าใจ แต่คิดว่าพอโตกว่านี้ เจออะไรอีกมากกว่านี้ ก็จะอ่านหนังสือหลายเล่มที่อ่านไม่เข้าใจตอนนี้เข้าใจเหมือนกัน เรื่องอย่างโจนาธาน ลิฟวิงสตัน นางนวล พี่อ่านครั้งแรกไม่เข้าใจเลย คิดว่าเว่อร์สิ้นดี แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจมากขึ้นแล้ว

ปรกติพี่ไม่กลัวความหนาของหนังสือ (โดยเฉพาะเล่มที่ตัวเองตัดสินใจอ่านเอง) แต่แน่นอนว่าพี่เกลียดการเล่นกีฬาเป็นที่สุด แม้แต่กีฬาที่ง่าย ๆ ก็ไม่คิดจะเล่น สรุปแล้วมันคงขึ้นกับการฝึกฝนว่าฝึกตัวเองมายังไงละมัง

เขียนได้ชัดเจนดีจังถึงความชอบของหนังสือเล่มนี้
บางทีชอบหนังสือเล่มไหนมากๆ แล้วรู้สึกว่ามันมีอะไรเยอะแยะจัง
อยากบอกคนนู้นนี้ถึงเหตุผลว่าทำไมถึงชอบ แต่กลับอธิบายไม่ได้
เล่มนี้เป็นหนังสือที่ต้องแนะนำจริงๆ
เราทุกคนควรได้กลับไปหาเด็กคนนั้นอีกครั้งเนอะ
อ่านรีวิววันนี้บวกกับบล็อกเรื่องความกลัวที่เขียนล่าสุด
ทำให้ความกลัวบางอย่างหายไป

ขอบคุณค่ะ
^^

เขียนได้ดีกว่าคำนำสำนักพิมพ์อีกนะคะ
ขอบคุณมากค่ะที่ทำให้คนอ่านหนังสือเดินสู่อิสรภาพหลายคนได้เข้าใจความรู้สึกอ.ประมวลดีขึ้นมาก การใช้คำ เช่น เห็นเพชรในตม มันชัดเจนดีจัง ชอบมากๆ เลยค่ะ

ในฐานะบรรณาธิการหนังสือ จะนำเรื่องรอยซีดีที่ปกหลังไปพิจารณาในกองว่าควรทำอย่างไรเพื่อแก้ปัญหานี้นะคะ มีความคิดอยู่ว่าจะแก้อย่างไร แต่ยังไม่ได้ลงมือจริงๆ จังๆ ขอบคุณมากค่ะที่อ่านอย่างละเมียดละไม

เราเป็นลูกศิษย์อาจารย์ประมวลคนนึง และได้เรียนรู้จากอาจารย์เยอะมาก ทุกวันนี้ก็ยังระลึกถึงอยู่เสมอ

มีอยู่ครั้งนึง เราเกือบทำความผิด โดยการโกหกอะไรนิดหน่อย ซึ่งเรามองว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก ใคร ๆ ก็ทำ แต่อาจารย์รู้เข้าและบอกว่า อย่าทำ คำพูดเล็ก ๆ ของอาจารย์ทำให้เราแทบร้องไห้ และไม่เคยลืมเลย