|
คิดว่า...
เมื่อเช้านี้รู้สึกแย่ ๆ กับตัวเอง
แต่เมื่อกี้นี้เข้าเฟสบุ๊ค เห็นเพื่อนเขียนกลอนเกี่ยวกับ "จริง" หรือ "ลวง" เพื่อนคนนี้เป็นคนเก่งมาก เขียนกลอนก็เก่ง
อ่านกลอนเพื่อนแล้ว กลับรู้สึกว่าเจอตัวเองอีกรอบ
ตัวเองอีกคนที่เจอในปีนี้ ซึ่งบางทีก็เจอ บางทีก็ทำหายไป ตัวเองที่เลิกถามไปแล้วว่า "จริง" หรือ "ไม่จริง" เลิกถามไปแล้วว่า "มีประโยชน์อะไร" "เพื่ออะไร" "มีความหมายหรือเปล่า" รวมทั้งเลิกถามไปแล้ว ตัวเองสำคัญใหญ่โตหรือว่าเป็นเศษฝุ่นผงกันแน่
ก็ไม่ใช่ว่าจะเจอตัวเองคนนั้นได้ตลอดเวลาหรอกนะ บางทีก็ทำหายไป
แต่ทุกครั้งที่เจอก็จะนึกขึ้นได้ ทุกครั้งที่ตกหลุมตกร่องและจิตตก ถ้านึกถึงคนนี้ขึ้นได้ ก็จะไม่เป็นไร
ทั้งปีที่ผ่านมา รวบรวมความเข้าใจออกมาเป็นคำพูดชัด ๆ ยังไม่ได้ บางทีคำบางคำคงบอกเป็นคำพูดไม่ได้ หรืออย่างดีที่สุด ก็บอกเป็นคำพูดสั้น ๆ ไม่ได้
เพราะว่ามันไม่ทนทาน มันถึงได้สำคัญ ถึงได้มีความหมาย
จริงกับไม่จริงเป็นแค่คำคับแคบ ดีกับไม่ดีก็เหมือนกัน
คำถามที่ถามกับโลก ร้องตะโกนจนแทบไม่เหลือเสียง บางทีก็อาจจะเป็นแค่ปมของตัวเอง ก็เพราะว่ามีปมนี้อยู่ ถึงได้เรียกร้องว่าจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
ถ้าแกะปมนั้นออกได้ ก็จะเห็นอะไรชัดเจนขึ้น และจะทำอะไรได้มากขึ้น
มีปมเยอะแยะที่ยังเก็บไม่ได้ มีอะไรอีกเยอะแยะที่ยังไม่เข้าใจ
แต่ว่าก็เจอตัวเองคนนั้นในปีนี้ ตัวเองคนนั้นที่ทำให้เข้าใจ
ไม่ใช่แค่ "รู้" แต่เป็น "เข้าใจ"
Create Date : 28 ธันวาคม 2552 |
Last Update : 28 ธันวาคม 2552 17:37:04 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1518 Pageviews. |
|
|
|
โดย: rachan IP: 202.57.178.81 วันที่: 29 ธันวาคม 2552 เวลา:21:34:32 น. |
|
|
|
โดย: Ju-Ju IP: 71.237.68.59 วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:14:47:21 น. |
|
|
|
โดย: ทินา IP: 82.36.120.117 วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:3:35:00 น. |
|
|
|
| |
|
|
บางวัน จู่ๆก็เจอคนนั้น พอได้เจอแล้วก็มีความสุขมาก มองโลกได้กว้างๆ แต่แล้วพอเผลอก็ทำคนนั้นหายไป
ที่พี่ปันพูดมา หลายๆครั้งก็รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน...