แน่นอน - ไม่แน่นอน

แน่นอน

ถ้าเกิดมีใครถามว่า คนที่มีความแน่นอนที่สุดคือใคร
ผมสามารถตอบได้ทันทีเลยว่า คน ๆ นั้นคือผมนี่เอง
ด้วยเกียรติประวัติอันมากมายของผม มันทำให้ผมมั่นใจ
เริ่มตั้งแต่ตอนสอบมหาวิทยาลัย
ผมเลือกไม่ถูกว่าจะเรียนคณะอะไรดี วิทยาศาสตร์, เทคโนโลยี หรือ วิศวะ
จนวันสุดท้ายที่ต้องส่งใบสมัคร เพื่อนก็จัดการมากรอกคณะให้
พอได้เข้าเรียน ผมก็ซิ่วไปเรียนสาขาอื่น แล้วก็ซิ่วไปเรียนคณะอื่น
สุดท้ายก็ซิ่วกลับมาเรียนสาขาที่เข้ามาตอนแรกจนจบ
เรียนกันจนอิ่มหนำสำราญ
พอเข้าไปทำงาน ทำได้สักพัก ก็ขอหัวหน้าเปลี่ยนตำแหน่ง
ทำต่อไปได้สักหน่อยก็เกิดเบื่อ ลาออกไปหางานใหม่ทำ
วนเวียนไปมา ทำที่ไหนไม่เคยเกินสองปี
หาความเอาแน่เอานอนกับชีวิตไม่ได้เลย
แต่ก็มีสุภาษิตว่าไว้ ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน
และด้วยสุภาษิตนี้ ผมก็เลยสามารถยืดอกบอกได้ว่า
ผมคือคนที่แน่นอนที่สุด

ไม่แน่นอน

ผมเป็นคนที่ไม่แน่นอน
เหตุการณ์ที่ตอกย้ำความเป็นคนไม่แน่นอนของผมคือเหตุการณ์นี้
ตอนเข้ามหาวิทยา ผมเข้าร่วมกิจกรรมเชียร์ของคณะ
มันหนักมาก ทุกครั้งที่เชียร์ เสื้อและกางเกงจะต้องเปรอะขี้ดิน
อยู่มาวันหนึ่งสต๊าฟสั่งให้พวกเรานอนคว่ำหน้าลงกับพื้น
แล้วก็ลงโทษเพื่อนของเราที่มาเข้าเชียร์สายอย่างหนัก
เพื่อนบางคนลุกขึ้นยืน สต๊าฟกรูเข้าไปล้อม

" คุณคิดว่าคุณแน่ใช่ไหม ถึงลุกขึ้นมา "
พวเขาตะคอกเพื่อนคนนั้น ก่อนจะพาไปซ่อม

" ใครขึ้นคิดว่าตัวเองแน่ก็ลุกมาเลย พวกไม่แน่ นอนไปซะ "
ความคุกรุ่นปะทุอยู่ในอกแต่ก็ไม่สามารถเอาชนะความกลัวได้
ผมก็เลยได้แต่นอนคว่ำหน้าอยู่อย่างลังเลสับสน
เสียงเพื่อนโดนซ่อมแว่วมาตอกย้ำความไม่แน่ของผม




 

Create Date : 29 สิงหาคม 2552    
Last Update : 29 สิงหาคม 2552 7:26:53 น.
Counter : 660 Pageviews.  

ผลสีส้ม - แสงสีส้ม

ผลสีส้ม

" เอ้า มากินด้วยกัน "
เธอพูดขึ้นพร้อมกับวางถุงส้มลงบนโต๊ะ

ผมตกใจ ร้อยวันพันปีไม่เคยทำอะไรแบบนี้ มาไม้ไหนของเธอ

" ไม่กินเหรอ อร่อยนะ "
เธอพูดพร้อมกับแกะเปลือกส้ม

ผมหยิบส้มผลหนึ่งจากถุง แกะเปลือก ส่งเข้าไปในปาก
เปรี้ยวปรี๊ดจนน้ำตาเล็ด

" เป็นไงอร่อยไหม ? "
เธอถามพร้อมยิ้มอย่างเบิกบาน

" อื้อ อร่อย "
ผมตอบพร้อมกับกินส้มที่เปรี้ยวจนน้ำตาเล็ดจนหมดผล

แสงสีส้ม

เราทะเลาะกัน
เธอโกรธกระฟัดกระเฟียดหัวฟัดหัวเหวี่ยง
ไม่รู้สิ จะว่าเรื่องไม่เป็นเรื่องหรีอว่ามันเป็นเรื่องที่ใหญ่โต
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แค่ว่าด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ มันทำให้เธอโกรธ
เธอต่อว่าต่อขานผมอย่างรุนแรง
ผมทำได้แค่เอ่ยอะไรสั้น ๆ ที่ไม่ได้คลี่คลายอะไรออกไป
สุดท้ายเธอก็หันหลัง เดินหนีผม
ผมรีบเดินตามเธอไป
โดยมีเงาสีดำที่ทอดยาวตัดกับแสงพระอาทิตย์ที่ใกล้ตกดิน
เป็นรูปคนสองคนที่มือเกี่ยวกันไล่ตามเรามาติด ๆ




 

Create Date : 27 สิงหาคม 2552    
Last Update : 27 สิงหาคม 2552 8:49:10 น.
Counter : 585 Pageviews.  

ซึนซึน - เดระเดระ

ซึนซึน

สงสัยว่าเธอคงจะเกลียดผม
ไม่น่าไปแสดงความไม่เอาไหนให้เธอเห็นเลยแต่แรกเลย
ภาพลักษณ์ของผมในสายตาเธอก็เลยป่นปี้
เธอจะเดินห่าง ๆ ไม่ยอมให้ผมเดินข้าง ๆ
ถ้าเผลอมองหน้าเธอนาน ๆ เธอจะตาขวางพร้อมกับตวาดแหวใส่
เวลาตอบคำถามเธอไม่ได้ เธอก็จะงอนไม่ยอมพูดด้วย
เธอจะทุบไม่เลี้ยงเวลาผมทำอะไรผิดพลาด
เธอมักจะแสดงความต้องการอันไม่สุดของเธอกับผมเรื่อย ๆ
แต่บางครั้งเธอก็นิ่งเงียบซะจนรู้สึกเหมือนช่วงก่อนพายุเข้า
ช่วงหลัง ๆ นี่ยิ่งแย่ เธอมักจะหลบหน้า หลบตาผมบ่อย ๆ
ขอร้องล่ะ อย่าเกลียดผมเลย ผมยอมทำหมดทุกอย่างเลยล่ะ
อย่าเกลียดผมเลยนะ

เดระเดระ

ตานั่นชอบมาใกล้ฉัน
หันมองไปหาทีไร ตานั่นก็จะยิ้มให้อยู่เสมอ
เวลาฉันเอาแต่ใจ ตานั่นก็สปอยล์ฉัน
เวลาฉันซุ่มซ่ามทำอะไรผิดพลาด ตานั่นจะรีบปราดเข้ามาช่วย
เวลาเถียงกัน ท้ายที่สุดตานั่นก็จะเสียงอ่อยแล้วพูดว่า ขอโทษ ทุกครั้ง
เวลาร้องขอให้ทำอะไรให้ ตานั่นจะรีบทำโดยไม่มีการลังเล
ถึงจะเป็นคนไม่ได้เรื่อง แต่บางครั้งตานั่นก็จะทำอะไรให้ฉันทึ่งอยู่เรื่อย ๆ
และที่เป็นเสมอมา ตานั่นจะไม่ปล่อยให้ฉันต้องอยู่ตัวคนเดียว
หมู่นี้ไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกกลัวตานั่น ไม่กล้ามองหน้าเท่าไร
บอกไม่ถูกเลย ความรู้สึกนี้




 

Create Date : 25 สิงหาคม 2552    
Last Update : 25 สิงหาคม 2552 8:42:06 น.
Counter : 620 Pageviews.  

ผมกำลังจะตาย - ทุกชีวิตกำลังจะตาย

ผมกำลังจะตาย

ผมนอนไม่ค่อยจะหลับ แต่กลับตื่นเช้า สงสัยคงใกล้จะตาย
ร้อนในเต็มปาก กินอะไรก็แสบ สงสัยคงใกล้จะตาย
อาหารก็ไม่ค่อยอยากเท่าไร ขนมก็ไม่แตะ สงสัยคงใกล้จะตาย
ถอนหายใจบ่อย ๆ สงสัยคงใกล้จะตาย
เบื่องานที่ทำจนแทบจะอ้วก สงสัยคงใกล้จะตาย
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะหดหาย สงสัยคงใกล้จะตาย
เริ่มออกเดินทางหาดูสถานที่แปลก ๆ ใหม่ ๆ
สงสัยคงจะหาที่เหมาะ ๆ เพื่อจะตาย

ทุกชีวิตกำลังจะตาย

ผมมองไปทางไหนก็เห็นแต่ตัวเลขอายุขัยเขียนหราเต็มไปหมด
คนที่ขี่มอเตอร์ไซค์สวนผมไปเหลือเวลาอีก 29 ปี
เด็กน้อยคนนั้นเหลืออีก 92 ปี
วัวที่กำลังกินหญ้าข้างทางอยู่ได้อีก 4 ปี
คนที่เดินปากสั่นหน้าซีดเดินผ่านผมไปเหลืออายุขัยแค่ 7 วัน
สงสัยคงจะไปดูวีดีโอที่ไม่มีชื่อเรื่องมา
แต่ที่สั้นที่สุดก็เป็นแมวที่โผล่พรวดจากข้างทางออกมาตรงหน้า
มันเหลืออายุขัยเพียงแค่ 1 นาทีเท่านั้น
พอมันโผล่มาเจอผม มันก็รีบพุ่งพรวดข้ามถนนหนีทันที
เสียงรถเบรค เสียงชน เสียงเนื้อครูดกับถนน
หลังจากนั้นอีก 1 นาที ผมก็เดินไปถึงร่างของมัน มันตายสนิท
ผมเดินผ่านมันไป โลกก็หมุนต่อไป ไปสู่จุดจบของมันอย่างอ้อยอิ่ง




 

Create Date : 23 สิงหาคม 2552    
Last Update : 23 สิงหาคม 2552 6:26:36 น.
Counter : 725 Pageviews.  

บ้านผีสิง

ผมไปงานแต่งงานของเพื่อนที่ต่างจังหวัด
เพื่อนให้ผมพักที่บ้านหลังหนึ่ง
ตกดึก พอผมอาบน้ำเสร็จก็ออกจากห้องน้ำ เดินขึ้นไปยังห้องนอน
กำลังจะขึ้นบันได เจอเด็กคนหนึ่งมาเกาะขาและถามว่า น้ามาจากไหน
ผมล้วงกระเป๋าตังค์ หยิบแบงค์ 50 ให้ บอกให้เด็กไปกินขนม ไปเล่นเกมซะ
เด็กน้อยคนนั้นก็รีบยกมือไหว้ขอบคุณ รับเงินแล้ววิ่งตื๋อทะลุกำแพงหายไป
ผมเดินขึ้นบันได พอถึงขั้นบนสุด ก็เห็นหัวผู้หญิงตั้งอยู่บนราวบันได
ผมกล่าวคำทักทายกับเธอตามมารยาท
เธอดูไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไรนัก หน้าตาโกรธจัด
แต่ผมก็ไม่สนใจ เดินผ่านเธอไป เธอมีแค่หัว ทำอะไรผมไม่ได้อยู่แล้ว
เดินไปตามระเบียง ก็เห็นร่างผู้ชายหัวขาดยืนตระหง่านอยู่
มือไม้ควานเปะปะ เดินวนมั่วไปมาอยู่
ผมเดินเลี่ยงหลบชายคนนั้นก่อนจะเปิดประตูห้องนอนของผม
พอเข้าไปในห้องได้ก็ล็อกประตูให้แน่น สวดมนตร์ แล้วก็นอน
โดยไม่กังวลกับชายหัวขาดคนนั้น ก็เขาหัวขาดนี่ ไม่มีทางหาผมเจอแน่ ๆ
เพราะไม่มีอะไรน่ากลัว ผมจึงนอนหลับสนิททั้งคืน
ตื่นเช้าขึ้นมาเพื่อนก็มาหาผม เล่าให้ฟังว่าบ้านหลังนี้เคยเกิดเรื่อง
ผัวเป็นบ้าฆ่าตัดคอเมีย บีบคอลูกตาย ใช้ปืนลูกซองระเบิดหัวตัวเองกระจุย
แล้วก็ถามผมว่า เมื่อคืนเจอผีรึเปล่า
ผมหัวเราะหึ ๆ ก่อนจะตอบไปว่า ผีมีจริงซะที่ไหน
เฮ้อ งมงายกันซะจริง ๆ




 

Create Date : 21 สิงหาคม 2552    
Last Update : 21 สิงหาคม 2552 7:22:52 น.
Counter : 663 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  

garnet19th
Location :
ขอนแก่น Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add garnet19th's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.