ต้องการกำจัดปลวก ด่วน !
หลังจากห่างเหินบ้านนอกไปหลายปี ในที่สุดผมก็มีโอกาสกลับบ้านซะที เหลียวซ้ายแลขวา ทุกอย่างในหมู่บ้านเปลี่ยนแปลงไปจนต่างจากภาพที่ผมจำได้ ถนนลาดยางที่เพิ่งสร้างเสร็จใหม่ โรงเรียน วัด บ้านเรือนต่างก็ทรุดโทรมลงจนดูผิดหูผิดตา มองดูที่บ้าน สีก็ซีดจนกลายเป็นด่างดวง ฝาไม้ก็ดูเก่ากรอบไป แก่ไปมากเลยบ้านของผม นึกว่าตั้งแต่ผมออกไปจากหมู่บ้าน หมู่บ้านน่าจะเจริญมากขึ้นกว่านี้ซะอีก อุตส่าห์อยู่ถ่วงตั้งนาน
พออยู่กับบ้านซักพัก ก็พบว่าตัวเองว่างจัด อะไรๆที่เคยทำ พอไม่ได้ทำก็รู้สึกหงุดหงิด คิดมาก เริ่มฟุ้งซ่าน จะด้วยความฟุ้งซ่าน ความเหงา ความว่างจัดหรืออะไรก็ดี ผมก็เริ่มรู้สึกนึกถึงเพื่อนเก่าๆขึ้นมา ได้ยินข่าวว่าเหล่าเพื่อนๆต่างพากันสำนึกรักบ้านเกิด กลับมาทำมาหากินที่บ้านกันหลายคน ก็เลยอยากเจอหน้าเจอตากันบ้าง แต่ก็อย่างว่าไม่ได้ติดต่อกันนาน เบอร์ติดต่อก็เลยไม่มี นึกขึ้นได้ว่ามีในหนังสือรุ่นมีเบอร์บ้านของเพื่อนๆอยู่ ก็เลยออกคุ้ยหา แม่บอกว่าเก็บไว้ในตู้ข้างล่างบ้าน ผมก็ลงไปข้างล่างเปิดตู้หา
เจอแล้ว วางอยู่ชั้นล่างลึกๆหน่อย ผมหยิบออกมาเปิดหาเบอร์บ้านเพื่อนๆ หน้าปกสภาพปกติแค่สีซีดลง หน้าแรกมีรู 1 รู จำนวนรูเพิ่มตามจำนวนหน้าที่เปิด ตกใจ ! ผลิกดูด้านหลัง ตกใจยิ่งกว่า !! หนังสือรุ่นกลายเป็นก้อนดิน !
พระเจ้าช่วย หนังสือรุ่นของผมโดนปลวกกิน !
ผมรื้อหนังสือออกมาทั้งตู้ดูว่าปลวกกินไปเท่าไร หนังสือเรียนม.ปลาย หนังสือเตรียมเอ็นท์ สมุดจด โดนกินไปไม่ใช่น้อย แปลกใจอยู่อย่าง หนังสือ"แม่บ้าน"ตั้งแต่ราคาเล่มละ 5 บาทของแม่ผมไม่ยักกะโดนกิน สงสัยปลวกไม่กินของเก่าเนื่องจากกลัวท้องเสียแน่ๆ
รื้อหนังสือ ทำความสะอาดตู้ รบราฆ่าปลวกอยู่ซักพัก ผมก็เจอบางอย่างที่สะกิดต่อมสนใจ มันเป็นไดอารี่บันทึกความทรงจำในช่วงสมัยเรียนม.ปลาย เท่าที่จำได้ ผมเขียนบางอย่างไว้มากมาย ทั้งสำคัญและไร้สาระ
ผมเปิดดูข้อความข้างใน หาสิ่งที่น่าสนใจ ผมจำได้ผมเคยเขียนความฝันของผมเอาไว้ เป็นความใฝ่ฝันจากวัยช่างฝัน ผมเปิดอ่านจนเจอหน้าที่ผมเขียนความฝันไว้ แต่พระเจ้าช่วย ! ข้อความเหล่านั้นขาดๆแหว่งๆ
ปลวกกินความฝันของผม !
ในที่สุดผมก็ได้รับรู้ความจริง สิ่งที่ผมเคยสงสัย ตั้งคำถามมาตลอด ว่าผมอยากเป็นอะไร อยากทำอะไร สิ่งที่ผมนึกไม่ออกซะที และเพราะต้องรับผิดชอบงานที่ทำ ทำให้ผมไม่มีเวลามานั่งนึก ผมก็เลยใช้ชีวิตทำงานหาเลี้ยงปากท้องไปวันๆ เมื่อความเบื่อในงานที่ทำสะสมถึงขีดสุด ผมก็เปลี่ยนงานหางานใหม่ทำ เป็นวงจรอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่มีเปลี่ยน ไม่มีสิ้นสุด
ที่แท้ก็ก็เพราะปลวกกัดกินความฝันของผมไปนี่เอง ผมเลยไม่มีความฝัน ต้องใช้ชีวิตอย่างไร้ความฝันอยู่อย่างนี้ นี่เข้าขั้นวิกฤตแล้ว ขืนทิ้งปล่อยไว้อย่างนี้ ทั้งความฝันและความหวังใหม่ๆของผมต้อง โดนปลวกกินไปอีกแน่ๆ ตอนนี้ผมต้องเร่งหาบริษัทกำจัดปลวกมากำจัดปลวกกินความฝันโดยด่วน ใครรู้จักก็ช่วยแนะนำผมด่วนเลย ก่อนที่ผมจะกลายเป็นคนไร้ทั้งความฝันและจินตนาการ
Create Date : 21 พฤศจิกายน 2551 | | |
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2551 7:49:58 น. |
Counter : 638 Pageviews. |
| |
|
|
|