กระฉ่อนขึ้นมาทันทีทันใด กับแนวคิด ของท่าน พ.ต.ต.อดุลย์ ณรงค์ศักดิ์ รองผู้บัญชาการตำรวจนครบาล (รอง ผบช.น.) ที่เตรียมนำเสนอโครงการจำกัดอายุการใช้งานรถยนต์ต่อรัฐบาล

โดยรถยนต์ที่อายุเกิน 7-10 ปี ห้ามนำเข้ามาวิ่งในพื้นที่ กทม. หากนำมาวิ่งต้องเสียภาษีเทียบเท่ารถยนต์ใหม่ และหากรถอายุเกิน 10 ปี ต้องนำไปใช้ต่างจังหวัด ซึ่งเป็นโครงการที่ได้เเนวคิดมาจากประเทศญี่ปุ่น โดยแนวคิดนี้ก็เพื่อแก้ไขปัญหารถติดใน กทม.

เสียงวิจารณ์ปนก่นด่าดังระงมไปทุกเวทีการพูดคุยไม่ว่าวงสนทนาระดับร้านน้ำชาตามหมู่บ้าน หรือ ร้านกาแฟหรูติดแอร์

เป็นไปได้อย่างไร ที่ระดับรอง ผบช.น. จะไม่รู้กระแสในเรื่องแนวคิดเรื่องจำกัดห้ามรถยนต์ที่อายุ 7-10 ปี เข้ามาวิ่งใน กทม.เพื่อแก้ปัญหารถติด หากจะนำมาวิ่งต้องยอมเสียภาษีเป็นพิเศษเท่ากับรถยนต์ใหม่...

เป็นไปได้อย่างไรที่ระดับ รองผบช.น.จะไม่รู้เชียวหรือว่า พื้นฐานของประเทศไทย กับ ญี่ปุ่น ต่างกันราวกับฟ้ากับเหว.. ทั้งในเรื่องระดับของรายได้ ความเพียบพร้อมของระบบขนส่งมวลชน ระบบภาษี ราคารถยนต์ของประเทศเจ้าของเทคโนโลยีผลิตรถยนต์ส่งออก กับ ประเทศไทยที่นำเข้าเทคโนโลยี รถยนต์

ประเทศญี่ปุ่นจำกัดอายุการใช้รถยนต์ได้เพราะ เขาเป็นผู้ผลิต มีบริษัทรถยนต์ระดับโลก ผลิตขายทั่วโลก มีฐานการผลิตมากมาย สร้างรายได้กลับเข้าประเทศมหาศาล ประชาชนเขามีรายได้เพียงพอ การเปลี่ยนรถยนต์เป็นเรื่องง่ายดาย และส่วนใหญ่เขาใช้ยามจำเป็นในวันหยุด เพราะปรกติใช้ระบบขนส่งมวลชน

หันมาดูบ้านเรา คนส่วนใหญ่ที่กระจุกตัวอยู่ในกรุงเทพฯและทำมาหากินรอบกรุงเทพฯประมาณ 1 ใน 4 ของประชากรทั้งประเทศ เป็นคนระดับล่างและระดับกลาง เป็นมนุษย์เงินเดือน เป็นมนุษย์รับจ้าง การจะมีรถยนต์คันแรกซักคันเพื่อความสะดวกในการดำเนินชีวิต และ นำมาช่วยทำมาหากิน แสนจะยากเข็ญ และมีจำนวนมากที่ต้องเริ่มต้นด้วยการเป็นเจ้าของรถยนต์มือสอง...ซึ่งปรกติแล้วรถยนต์มือสอง ก็มีอายุตั้งแต่ 4 ปีขึ้นไป

ส่วนบางคนที่กัดฟันซื้อรถยนต์ป้ายแดง ซึ่งต้องผ่อนไม่ต่ำกว่า 6-7 ปีกว่าจะหมด อยู่ดีๆ ทางออกมาตรการห้ามไม่ให้เขาเอามาวิ่งในกทม. คิดดูว่ามีคนเดือดร้อนเท่าไร...?

ในเรื่องระบบขนส่งมวลชนเล่า ทุกวันนี้ ความพอเพียงความสะดวกสบายเพียงพอแล้วหรือ คนชั้นกลางไม่มีปัญญาซื้อคอนโดหรือบ้านในแนวรถไฟฟ้าเหมือนคนชั้นสูงซึ่งมีไม่เท่าไร กว่าเขาจะขึ้นมอเตอร์ไซค์ ขึ้นรถสองแถวต่อรถเมล์ มาขึ้นรถไฟฟ้าให้มันโก้ได้ค่าใช้จ่ายเท่าไรเข้าไปแล้ว เขายอมผ่อนรถมือสองเพื่อความสะดวกไม่ดีกว่าหรือ

เป็นไปได้หรือระดับรอง ผบช.น. จะไม่รู้ว่า อุตสาหกรรมของรถยนต์มือสอง มีขนาดใหญ่ไม่ใช่น้อย ไม่ว่าจะเป็นเต็นท์รถ ร้านขายอะไหล่ อู่ซ่อมรถ ร้านอะไหล่มือสองหรือที่เรียกว่า เชียงกง ซึ่งนำเข้ารถยนต์ที่เขาห้ามใช้แล้วในญี่ปุ่นตัดมาเป็นคันๆ มาขายให้กับคนบ้านเรา ทั้งหมดทั้งมวลมีมูลค่ามหาศาล อยู่ๆ ท่านจะตัดทางทำมาหากินของเขา เป็นไปได้หรือที่ท่านจะไม่รู้

ดังนั้น ส่วนตัวแล้ว ไม่เชื่อว่าว่า รองผบช.น.จะไม่รู้ประเด็นผลกระทบเหล่านี้แน่ๆ เพราะเคยมีแนวคิดนี้มาหลายครั้งก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์ ชาวบ้านก่นด่ากลับไปทุกครั้ง ครั้งนี้ ท่านต้องการอะไร...ทำไม่ถึงเปิดประเด็นล่อเป้าให้กับคนชั้นกลางเข้ามาถล่มแบบนี้...? หรือท่านต้องการให้ผลกระทบของความไม่พอใจของนโยบายนี้ไปตกอยู่กับใครหรือไม่... ?

เปลวไฟน้อย