แวะเข้ามาเจิมครับ.....

และขอแสดงความยินดีกับคุณสินอีกครั้งนะครับ.....

บอกได้คำเดียวว่ารางวัลที่คุณสินได้นั้น เหมาะสมด้วยประการทั้งปวงครับ.....

ผมจะขอเป็นกำลังใจให้ และจะคอยติดตามผลงานดีๆของคุณสินต่อไปเรื่อยๆนะครับ.....

แบบที่ว่า.....ถ้าคุณสินไม่เหนื่อยที่จะเขียนแล้ว....ผมก็ไม่เหนื่อยที่จะอ่านเช่นกันครับ.....

คุณสินค่ะ ... จริงๆ คุณสินไม่ต้องเปลี่ยนอะไรอีกแล้วล่ะคะ
เพราะเชื่อว่าสิ่งที่คุณสินทำนั้น มันมาจากความตั้งใจจริงๆเลย
เพราะข้อมูลที่ได้มาแต่ละอย่าง มันไม่ใช่น้อยๆ แล้วทำออกมา
ก็เชื่ออีกเหมือนกันค่ะว่าคนที่สนใจก็มี อ่านก็มาก อย่างน้อยๆ ก็
เป็นนู๋นี่ล่ะค่ะที่อ่าน (บางเรื่องก็จะแบ่งอ่านสองรอบน่ะคะเพราะมันยาวจริง)

ความตั้งใจเรื่องการเขียนของคุณสินนั้นนู๋เข้าใจค่ะเพราะว่านุ๋ก็ทำเหมือนกัน
คือเขียนอะไรออกมาทีก็อยากจะให้มันดีๆ เพราะอย่างน้อยก็คิดว่า
เคารพคนเข้ามาดูกัน ..

ยังไงคุณสินก็สมกับตำแหน่งที่ได้รับแล้วค่ะ ยินดีด้วยอีกครั้งนะคะ

มาร่วมแสดงความยินดีด้วยคนครับ....

อ้อ เพราะตั้งใจเขียนแบบนี้นี่เอง
เลยถูกใจบรรดาแฟนๆ บลอก
มะเหมือนเรา เขียนไรไม่รู้ ไร้สาระไปวันๆ
แต่อย่างว่าคนมันก็ต๊องๆ จะให้บลอกมันออกมามีสาระ
ก็ดูจะไม่เข้ากันกะตัวเองเลย เหอ เหอ เหอ


ยินดีกับทุกรางวัลที่ได้ด้วยนะคะ

คิคิคิ ยาวดี มีสาระ ก็เขียนแบบนี้ไปเรื่อยๆแลหะคับ ดีแล้ว

เพราะผมเองคงไม่สามารถจะเขียนบล็อกได้ยาวมากๆแบบนี้สักเท่าไหร่ แบบว่าบางทีนึกอะไรไม่ออกอ่ะนะคับ

ยินดีด้วยจ้า อันว่าเรื่องในบลอกหากยาวแต่ว่ามีสาระน่าอ่าน คนแวะเข้ามาอ่านก็คงไม่มีใครเบื่อหรอก ถึงแม้ว่าจะโหลดนานมากมายก็ตามที อิอิ

ยินดีด้วยนะคะ..แล้วจะมาติดตามผลงานอยู่เรื่อยๆ และตลอดไปคร๊า

ปล. เราก็มา vote best of the blog ตั้งเยอะแน่ะก่อนไป Hong kong เสียดายจังไม่ได้

สวัสดีครับคุณสิน
ยินดีด้วยครับ
เป็นรางวัลอันทรงคุณค่า ที่คุณสินคู่ควรจริงๆครับ
แต่ ไม่ต้องไปกังวลหรอกครับ
ว่าจะใหญ่ยาวเกินไปหรือเปล่า
ถ้าใหญ่ยาว อย่างมีคุณภาพ
ก็คงความใหญ่ยาวไว้เถอะครับ

ถ้าต่อไปหดลง นี่.. มีเคืองนะครับ
คริ คริ

ยินดีด้วยอีกทีครับ คุณสิน กับรางวัลที่ได้รับ

ผมเองไช้ อินเตอร์เนตแบบ โลว์สปีด ขององค์การโทรสัพท์ เพราะหมายเลขโทรศัพท์เป็นของโรงพยาบาล ไม่สามารถเปลี่ยนเป็น ความเร็วสูงได้ เลยต้องทน แต่เมื่อเข้าบ่อยๆ เครื่องมันจะเก็บข้อมูลเิเดิมไว้ที่ cach ของเครื่อง เข้าครั้งต่อมา ก้ไม่ค่อยยากเท่าไร แต่ เวปที่ไม่เคยเข้า และมีรูปขนาดใหญ่ ถึงอยากจะอ่านก็ต้องผ่าน เพราะรอนานมากๆ

อีกอย่างหนึ่งผมสังเกตุดู อินเตอร์เนตผมจะเร็ขึ้นนิดหน่อย ตอนประมาณหลังเที่ยงคืนไปจนถึงสว่าง ตอนหัวค่ำ จะช้ามากๆเหมือนกัน
บางทีเลยต้องรีบตื่นแต่ตีสี่ เพื่อมาทำงานน่ะครับ

ผมว่าคุณสินไม่ต้องเปลี่ยนรุปแบบการเขียนหรอกครับ จริงๆคนที่ต้องการอ่านจริงๆ เขาไม่ค่อยเบื่อกับข้อมูล ถ้าข้อมูลนั้นน่าสนใจ ประเทืองปัญญา อ่านแล้ว นั่งยิ้มไป สนุกดีออกครับ

สวัสดีค่ะ คุณสินผู้มีรอยยิ้มอันน่ารัก รับกับจิตใจอันดีงาม
คุณสินเหมาะสมด้วยประการทั้งปวงกับรางวัลที่ได้รับ
ย่าได้อ่านวิ่งสามขาของคุณสินแล้ว บอกตามตรงว่าย่าเพิ่งทราบว่ากีฬาวิ่งสามขานี่เขามีการแข่งทีมมากกว่า2คนขึ้นไป และเป็นเรื่องเป็นราวขนาดถึง 31 คน
อ่านแล้วอยากดูเป็นภาพเคลื่อนไหวจังคงน่าดูไม่น้อย
ที่จิต 31 ดวงจะสั่งขาทั้งสองให้เคลื่อนไหวไปพร้อมๆกันได้
น่ามหัสจรรย์จริงๆ

คุณสินคงไม่ต้องปรับเปลี่ยนการเขียนหรอกค่ะที่ทำอยู่นี่ดีแล้ว เพราะสามารถเก็บไว้เป็นข้อมูลอ้างอิงหรือเก็บไว้เป็นฐานข้อมูลได้เป็นอย่างดี

ส่วนที่ว่ายาวไปทำให้ผู้เข้าเยี่ยมชมขี้เกียจอ่านนั้น หากเขาสนใจแต่ไม่มีเวลาอ่าน เขาก็อาจจะเข้ามาอ่านภายหลังได้ค่ะ

ดูย่าซิเพิ่งอับบล๊อกอัดข้อมูลไปเมื่อกี้อิอิ
ทำบุญ 9 วัดตอนที่ 1 วัดพนัญเชิงวรวิหาร

ยินดีด้วยนะคร้าบบบ
เห็นกุหลาบสีม่วงรูปที่สองแล้วนึกถึงการ์ตูน"หน้ากากแก้ว" กำลังติดงอมเชียว

ได้อ่านเจาะใจผ่านบล็อกของพี่ชายแล้วให้รู้ว่าพี่ชายของผมทำงานหนักเหลือเกินกว่าจะมาเป็นแต่ละหน้าแต่ละบล็อกที่มีต้นทุนของการคัดสรรเพื่อให้ได้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่น้องชายเองไม่มีความละเอียดเท่าพี่สินเลย

ผมเชื่อว่าตำแหน่งที่พี่ชายได้รับนั้นเป็นเครื่องการันตีสิ่งที่พี่ชายทำเพื่อพี่ๆ น้องๆ ชาวบล็อกอย่างแท้จริง...ผมขอให้ได้สักครึ่งของพี่ชายนะครับ...ตอนนี้ของตัวเองก็พยายามจะดั้นด้นค้นหาสิ่งที่มีค่าที่สุดที่ต้องใช้ความพยายามมากพอดูอยู่

ผมว่าแม้บล็อกจะยาวแต่สำหรับผมแล้วยังไม่รู้สึกเท่าไรเพราะเรื่องที่พี่ชายนำมาฝากไม่เครียดเลยกลับสนุกด้วยซ้ำแต่อาจเป็นเพราะน้องชายคงจะชินกับการอ่านอะไรที่ยาวกว่านี้ก็เป็นได้มั้งครับแต่ต้องไปหาเน็ตที่แม็กซิมัมไอสปีดครับเพราะที่บ้านผมมันยังโลว์สปีดครับ

น้องชายขอตามอ่านเก็บไปเรื่อยๆ นะครับและหากน้องชายพอช่วยพี่ชายด้านข้อมูลอะไรได้บ้างพี่ชายบอกได้เสมอนะครับ...ส่วนการเขียนของผมคงจะต้องหัดและเลียนแบบพี่ชายอีกหลายช่วงตัวไม่เช่นนั้นคงเป็นประมาณเขียนเก็บแอบไว้ในสเปซของวินโดว์ไลฟ์เป็นแน่ๆ

ขอมาให้กำลังใจพี่ชายนะครับและทุกกำลังใจผ่านบูเก้ดอกไม้สวยๆ ที่พี่ชายนำมาฝากไม่ว่าสีไหนไอ้น้องชายขอมอบคืนให้พี่ชายด้วยนะครับสำหรับทุกความเหนื่อยยากที่อาจจะเบียดบังเวลาพี่ชายของผมไปอยู่บ้าง

ผมรู้สึกซาบซึ้งในสิ่งที่พี่ชายลงทุนลงแรงกับการจัดทำบล็อกมากเหลือเกินครับ...รักษาสุขภาพมากๆ นะครับหากมีโอกาสน้องชายคงจะได้ถือโอกาสไปกราบสวัสดีและเยี่ยมเยียนพี่ชายที่ผมรักและเคารพนะครับ...

อย่านอนดึกมากนะครับพี่ชายถ้าจำเป็นต้องนอนดึกก็โด๊ฟวิตามินบำรุงด้วยนะครับสูตรนี้ผมใช้บ่อยไม่เพลียเท่าไรครับ

แวะมาอีกรอบ จะมาชวนไปเที่ยวด้วยกันอ่ะจ้ะ

บอกให้เรานอนเร็วๆ แต่ตัวเองนอนดึกน๊าพี่สิน

เห็นด้วยกับพี่พู่ค่ะว่า...
พี่สินไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรตัวเอง
เป็นอย่างที่พี่สินเป็นอยู่แล้ว
บางครั้งดี.ไม่มีเวลาอ่าน
แต่กลับมาอ่านทุกครั้ง เพียงแต่ไม่ได้เขียนอะไรไว้
การกลับมาอ่านของดี.
ไม่ใช่เพราะเป็นบล็อกพี่สิน
แต่เป็นเพราะว่าดี.อยากอ่านจริงๆ

ตอนนี้ดี.มีปัญหาเรื่องการใช้เน็ต
คงอีกสักอาทิตย์ถึงจะเข้าที่เข้าทาง
ทนไม่ไหวจริงๆกับการรอโหลด
ดี.ไม่เก่งเท่าพี่เจฟที่รอได้ตั้ง ๕๐ นาที อิอิ
เป็นคนไม่อดทนกับเรื่องแบบนี้
สุดท้ายนู๋ก็เลิกใช้เน็ตไปเลย ไม่ต้องรอ

เวลาเขียนเรื่อง
การเขียนอะไรยาวๆ
ดี.ว่าไม่กดดันนะคะ
ทำให้เราเขียนได้อย่างสบายๆ
นึกจะจบเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น

การเขียนสั้นทำให้เครียด
ดี.มีประสบการณ์จากการเขียนข่าว
ให้เขียนข่าว ๔ บรรทัด ๘ บรรทัด
ดี.ใช้เวลาเป็นชั่วโมง เพราะมีเงื่อนไขของการใช้คำ
และอะไรอีกหลายๆอย่าง
แต่เขียน ๒ หน้านี่ นู่สามารถเขียนได้ภายในเวลาไม่นานนัก

การเขียนบล็อกของดี.
ตอนแรกก็คิดเรื่องความสั้น-ยาวเหมือนกันค่ะ
ว่าเขียนแล้วคนอ่านจจะเบื่อหรือเปล่า
สุดท้าย
ดี.บอกกับตัวเองว่า
เขียนเท่าที่อยากเขียน
เขียนเท่าที่มีความสุข
อย่าเอาเรื่องสั้น-ยาวมาเป็นปัญหา
ตั้งแต่นั้นก็เลยเขียนทุกอย่างด้วยความสบายใจ

อยากเขียนสั้นก็เขียน
อยากเขียนยาวก็เขียน

แต่การเขียนสั้นก็พยายามทำนะคะ
เพราะเป็นการฝึกด้วย

..............................

อยากบอกพี่สินว่า...
ดี.ดีใจมากๆที่ได้รู้จักพี่สิน
การเข้ามาในบล็อกแกงค์
การเข้ามาที่บล็อกพี่สิน
เป็นสิ่งดีดีที่เกิดขึ้นในชีวิตดี.

ไม่เสียดายเวลาเลยที่ได้ตามหาเจ้าของบล็อกๆหนึ่ง
เพราะเจอแล้ว คุ้มค่ามากๆค่ะ

โหวตให้พี่สินเหมือนกันแต่จำสาขาไม่ได้แระ...


ยินดีด้วยค้าบ

สวัสดีครับพี่สิน

ต้องเข้ามาบล็อกพี่ช้าเสมอ
เพราะเครื่องที่ร้านเข้ามาเม้นท์บล้อกพี่สินไม่ได้ครับ
กด submit ปุ๊บ เครื่องแฮงค์ไปเลยครับ 55555

ก็เลยต้องมาใช้เครื่องในห้องเม้นท์หาพี่สินแทน

ส่วนใหญ่ตอนกลางคืนผมไม่ค่อยได้เล่นบล็อกแล้วครับ
นั่งพิมพ์งาน เขียนงานซะเป็นส่วนใหญ่

...........................


ขอแสดงความยินดีกับพี่สินด้วยครับ
กับรางวัลที่ได้รับ อิอิอิ
ผมไม่รู้ว่าพี่กับผมใครดีใจมากกว่ากัน 5555
ผมปลื้มใจ ยินดีมากครับ
ที่เพื่อนๆโหวตให้ (ผมเองก็โหวตให้เพื่อนหลายคนครับ)
คนไหนเราโหวตให้ แล้วได้ด้วย เรายิ่งดีใจ


........................................


เห็นพี่สินเข้าไปเม้นท์ในบล้อกคำคม
พอดีผมชอบเปิดดูบล็อกเก่าๆด้วยอ่ะครับ
ก็เลยเห็นเม้นท์พี่สินเยอะเชียว

ผมชอบจดบันทึกคำคมครับ จากหนังสือที่ผมอ่าน หนังที่ชอบดู โฆษณาตามข้างทาง
ไปจนถึงถุงกล้วยแขก 5555


จดไว้เต็มไปหมดครับ ตอนนี้ผมมีสมุดบันทึก 50 เล่มได้ครับ
ว่างๆก้เอามาพิมพ์เป็นหนังสือแจกเพื่อนบ้าง (ทำแค่ 10 เล่มครับ)
แล้วก็เอามาแบ่งปันเพื่อนๆในบล็อก
แต่หลังๆไม่ค่อยได้ทำแล้ว เพราะมาเขียนบล็อก
จนไม่มีเวลาทำหนังสือครับ อิอิอิ

.................................

เม้นท์นี้เลียนแบบบล็อกพี่สินนะครับ 55555
ถอดแบบมาเลย คือ เขียนยาวมากกกกกกกก 5555
สงสัยจะเป็นเม้นท์ที่ผมพิมพ์ยาวที่สุดครับ

ถ้าปีหน้ามีโหวตสาขา "บล็อกยาวและสาระดีเด่น" ผมจะมาโหวตให้พี่สินเป็นคนแรกเลยครับ

หวัดดีตอนเช้าๆจากญี่ปุ่นค่ะ คุณสิน

ขอแสดงความดีใจด้วยค่ะ

ว่าแต่คุณสินจะจัดงานเลี้ยงเมื่อไหร่ หนิงจะได้รีบกลับ กร้ากๆๆๆๆ

โมร่ (แหลงต๋าย)
................



กระซิบ: เป็นคำพูดติดปากของดี.ด้วย555+

"โมร่นิ"
พูดทุกวันเลยพี่ เวลาใครทำอะไรไม่ค่อยฉลาดใส่
ที่บ้านชอบใช้คำผสม
ใต้ กับ กรุงเทพฯ

มีอีกตั้งหลายคำ
แต่เขียนออกมาเป็นภาษาเขียนไม่ได้

พวกดี.คุยกับคนนอกกลุ่มไม่ค่อยรู้เรื่องนะพี่
คนเค้าไม่ค่อยเข้าใจ กับภาษาเฉพาะ
เพราะมีทั้งเฉพาะแบบ
ใต้-กลาง
อีสาน-กลาง
เหนือ-กลาง
บางวันทุกคำรวมอยู่ในที่เดียวกัน
ภาษาวิบัติเห็นเห็น
เป็นคำที่ต้องถูกเซนเซอร์
เด็กอายุต่ำกว่า ๑๓ ต้องมีผู้ใหญ่แนะนำ อิอิ

ไปแระ


ทำงานอย่างมีความสุขนะคะพี่สิน

สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่สิน
ขอแสดงความยินดีอีกรอบค่ะ บล๊อกพี่สาระเยอะดีค่ะ บางเรื่องหนูไม่เคยรู้เรื่องก็ได้รู้จากบล๊อกพี่นี่แหละ

อ้อ เราไปที่เดียวกันเลยค่ะ แต่รถคนละคัน พี่จะเอารูปมาแปะให้หนูก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูจะไปโมเมว่าพี่ไปด้วย อิๆ

หนูกลับมาก้เสียงหายเลย สาเหตุคือก่อนหน้านั้นพักผ่อนน้อยไปหน่อย ตอนนี้ก็ดีขึ้นค่ะ

ผมก็โหวตให้สามคะแนน มิเสียแรง อิอิ
ยินดีด้วยมากๆครับผม
ยอดเยี่ยมมากๆ

อะแฮ่ม ดีค่ะ รีบมารีบไปค่ะ มาส่งการบ้าน ^_^ เห็นแว่ว ๆ มาใครแถวนี้อยากดูรูป หรือเรื่องแฉ ปายอ่านแบบละเอียดได้ที่ blog นู๋เลยคร้า งิงิ ไปแว๊ว แว๊บบบ

ขอบคุณที่ไปเที่ยวด้วยกันจ้า

ปล.ส้มสีสวยแต่มีรสเปรี้ยวปนด้วยไม่ไหวเลยไม่ชอบทานเปรี้ยวอย่างแรง

ปล.2 เอาไว้อัพตอนใหม่เมื่อไหร่จะมาตามเน้อ คาดว่าเมื่ออ่านจนจบคุณอาจเปลี่ยนใจมาชอบบ้านเมืองเค้าก็ได้น๊า

แห้วไม่ได้เข้ามาบ่อยๆ แต่ก็โหวตให้นะคะ

ด้วยใจจริงค่ะ

น็อคๆๆ แวะมาหาคุณสินยามเที่ยงค่ะ ... ยังไม่ได้กินข้าวเลย
เพราะว่าจะมาเม้นท์คุณสินก่อนจะแว๊บไปหาอะไรรองท้องเป้งๆ
ของตัวเองค่ะ



......................


ขอบคุณสำหรับเม้นท์ "ไม่คิดมาก" ที่ไปเม้นท์เอาไว้นะคะ
ขอบคุณที่คุณสินเม้นท์เรื่องนี้แบบจริงใจเลย มีอะไรก็
พูดกันตรงๆ ตรงนี้เราไม่ว่ากันอยู่แล้วอ่ะคะ อีกอย่างก็คือว่า
เม้นท์ของคุณสินมันไม่ได้มีส่วนไหนที่ทำให้คิดมากเลยค่ะเพราะเหมือนว่า
เป็นการเม้นท์บอก เตือน อย่างเพื่อนกัน อันนี้ไม่ต้องห่วงกลัวพู่
จะคิดมากนะค่ะ เพราะว่าเปิดใจแล้วค่ะสำหรับเพื่อนบล็อก
เพราะคิดว่ารู้จักกันมาพอประมาณ ก็คงคิดว่าเรารู้จักกันและกัน
ผ่านได้บ้างไม่มากก็น้อยค่ะคุณสิน ...


สำหรับเรื่องบางเรื่องที่ทำเอาเครียดๆ หรือว่าทำให้ขุ่นใจ
อันนี้ต้องบอกว่าห้ามไม่ได้จริงๆ ล่ะคะ บางเรื่องก็แบบว่า
ฟังมา เห็นมา ผ่านตา ผ่านเลย แต่ว่าบางอย่างเห็นแล้ว
เราก็อดไม่ได้ อย่างที่ทำบล็อกมาก็เหมือนว่าเอามา
เล่าเพื่อระบายน่ะคะ เพราะว่าไปบ่นกับใครเค้าก็คงออก
แนวที่ว่า "บ่นไปก็เท่านั้น" แต่ก็รู้ทั้งรู้ ก็บ่นออกมาดังๆ
ผ่านตัวหนังสือล่ะคะ เพราะคงทำได้อย่างเดียว


คือ เรื่องของความประมาทนี่ ถ้าหากว่าเป็นความประมาท
ของตัวเอง งทำตัวเองเองเดือดร้อนนี่ เราก็คงต้องยอม
รับล่ะคะคุณสิน แต่ว่าอย่างเรื่องของประมาทแล้วทำเอา
คนอื่นเดือดร้อนไปด้วยนี่ มันก็แย่เอาการอยู่เหมือนกัน
นะคะ อีกอย่างมันคิดไปถึงโน่นเลยว่า "คุณภาพชีวิต"
ของคนไทยเรานี่มันช่างน้อยนัก ตรงนี้น่าจะทำให้เราเกิด
อาการน้อยใจนะคะ เพราะว่า "ความเป็นคน" ของเรา
บางทีมันยึดด้วยน้ำเงิน สถานะ การงาน หน้าที่ เป็นหลัก
แทนการมองด้วยน้ำใจ ... แต่เอาค่ะ บ่นไปก็เท่านั้นเน๊าะ
แต่ว่าบ่นแล้วดีนะคะ เหมือนว่ามันลื่นไหล ไหลออกไป
จะได้ลืมๆ มันมั่ง เตรียมพร้อมกับการรับมือกับเรื่องใหม่ๆ 55+



เม้นท์ผ่านไปเกินเที่ยงแล้ว ... ทานอะไรหรือยังค๊า

สวยดีครับ

ขอบคุงสำหรับการ์ดคริสมาสที่ส่งมา และขออวยพรปีใหม่ย้อนหลังละกัล

ขอให้โชคดีวันปีใหม้น้า

และยินดีด้วยที่ได้รับรางวัล กิกิกิ

ปลายปีที่ผ่านมายุงมักๆๆ ไม่ค่อยได้เข้ามาวิ่งเล่นใน blog เลย

ขอเวลาจัดสรรค์เวลาซักติ๊ด แล้วเดียวจะมาวิ่งเล่นใน blog เพื่อนๆบ่อยๆๆน้า

เคยแวะเข้ามาอ่านบล็อคแค่ครั้งเดียว
ก็คลิ๊กอ่านบล็อคอื่นๆตามไปด้วยอีกเยอะเลยค่ะ
คุณสินให้ความรู้ใน Blog ดีนะคะ
เลยโหวตไปอีก 1 เสียงค่ะ

เห็นมั้ยไม่ได้มีแค่เราคนเดียวที่คิดว่า Blog นี้มีประโยชน์
ได้รับมา 2 รางวัลนี่ไม่ธรรมดาเลยค่ะ

อัพ Blog ให้พวกเราอ่านอีกนะคะ
ยินดีด้วยค่ะ

เข้ามาแสดงความยินดีอีกครั้ง

เขียนแบบเก่าแหละดี มีทั้งภาพทั้งสาระ

ชอบนะ ชอบ

หวัดดียามดึกครับพี่สิน




สวัสดีป้ากุ๊กไก่ด้วยครับ

คิคิ สวัสดีตอนเช้าๆๆจากญี่ปุ่นค่า

หนาวๆแบบนี้ หนิงไม่ออกรอบค่ะ สู้ไม่ไหว คิคิ

อาศัยไปซ้อม ซ้อมอย่างเดียว คิคิ

เมื่อวานแถวบ้านหนิง หิมะ ตกด้วยแหละ ( ปกติ ไม่ค่อยจะตก )

รักษาสุขภาพนะคะ

สวัสดียามเช้าครับพี่สิน


บีแอลคงพิมพ์ผิด
คงจะพิมพ์ว่าพี่ชายหน้าตาดีเหมือนเด็กอายุ "สิบเจ็ด"

55555


ผมเกิดก่อนครับพี่สิน
เพราะฉะนั้นน้องติ๊กนี่ เป็นน้องผมครับ
เราคลานตามกันมาเลยครับ
เข้าคลานเสร็จ เดินไปเป็นดารา
ส่วนผมคลานเสร็จ กลิ้งอืดมาเป็น "กะว่าก๋า" นี่แหละครับ 55555

สวัสดีครับ คุณ สิน
ผมเพิ่งรับ cd รูปถ่ายน้องโรสในวันแข่งขันอ่านเบรลล์ 5 มกรา ที่คุณสินส่งมา เมื่อกี้นี้เองครับ รับปุ้บดูเลย ขอบคุณมากนะครับ ที่กรุณาส่งมา

เท่าที่ดู ผมว่าวันนั้น คุณสินได้รูปที่น่าสนใจเยอะมากเลยครับ ทั้งรูปของเ็ด็้กๆตาบอดอื่นๆ สถานที่ การจัดการแข่งขัน อาสาสมัคร ผมว่าถ้าทำเ็ป็นเรื่องน่าจะได้ 1 เรื่องได้ดีทีเดียวครับ

คุณสินถ่ายรูปเก่งจังครับ เลือกหามุมที่แปลกๆ จุดเล็กๆน้อย ที่สื่อ อะไรได้หลายอย่างมาก รุปเด็กตาบอดที่นั่งเหงาๆ คนเดียว เด็กหญิงตาบอดน่ารักที่เล่นกับกล้องได้สนุก จริงๆแล้ววันนั้น ผมพาวีดีโอไปด้วย แต่ไม่มีเทป เลยไม่ได้ถ่ายไว้

ขอบคุณอีกทีนะครับ ผมขออณุญาต นำรูปที่คุณสินถ่ายไว้ เผื่อน้องๆที่มติชนเขาขอไปไช้นะครับ
ขอขอบคุณ

ไม่บ่นว่าโหลดนานแล้วครับ
ผมใช้ไฮสปีดแล้ว