ยามเมื่อสายลมแห่งรัก...พัดคืนใจ 1
ณ ท่าอากาศยานระนอง หญิงสาวร่างสูงโปร่งรูปร่างผอมบางเดินปะปนออกมาออกมาทางผู้โดยสารขาออกมีเพียงกระเป๋าถือใบเดียวเท่านั้นที่ติดตัวมาข้าวของต่างๆของหล่อนถูกส่งล่วงหน้ามาก่อนหน้านี้แล้ว คุณพิชนีย์ครับหญิงสาวหันมองไปทางเสียงที่เรียกชื่อตน ผมกนกครับจากบริษัทอินทัชอินเตอร์ฟู้ดครับ พิชนีย์เพียงพยักหน้าน้อยๆเป็นการตอบรับท่าทางดูไว้ตัวแต่ก็ไม่ถึงกับเย่อหยิ่ง เชิญด้านนี้ครับ ชายผู้นั้นเดินนำออกไป พิชนีย์น้องสาวคนเล็กจากตระกูลศิราณุวัฒน์ในพี่น้องทั้งหมดสี่คนได้รับมอบหมายจากสินีนาฏพี่สาวคนรองให้มาบริหารจัดการบริษัทนำเข้าและส่งออกอาหารทะเลที่ใหญ่ที่สุดในภาคใต้ที่ศิราณุวัฒน์เพิ่งจะเทคโอเวอร์มาโดยได้รับความร่วมมือจากผู้ร่วมทุนชาวไต้หวันคือเคนนี่เพื่อนนักธุรกิจคนสนิทของสินีนาฎนั่นเอง ปลายทางที่กำลังจะเดินทางไปห่างจากสนามระนองประมาณ40 กิโลเมตร พิชนีย์ทอดสายตามองผ่านกระจกใสออกไปนอกรถสบายตากับทิวทัศน์โดยรอบที่อุดมไปด้วยไร่นา ป่าเขา พืชสวนที่เขียวขจี การได้รับมอบหมายให้มาทำงานที่นี่ก็ใช่ว่าจะไม่มีที่มาพี่วาร์ม คงอยากให้เธอมาพักใจ ในที่ที่ไกลจากสังคมเมืองที่มีแต่ความวุ่นวายและไกลจาก
คนที่กำลังทำให้หัวใจเธอเจ็บคือคนรักเก่าของเธอนั่นเอง เธอคบกับพี่แอนนี่ตั้งแต่เธอยังเรียนไม่จบในตอนนั้นเธอได้เข้ามาช่วยงานพี่วาร์มเป็นครั้งคราวพี่แอนนี่เป็นเจ้าของบริษัทนำเข้าเสื้อผ้าแฟร์ชั่นแบรนดังหลายแบรนไม่ว่าจะเป็นของเด็ก ผู้หญิง และผู้ชาย กินส่วนแบ่งทางการตลาดในประเทศไทยสูงถึง 15%และยังเป็นศูนย์กลางส่งออกไปยังประเทศเพื่อนบ้านในเกือบทุกประเทศเป็นธุรกิจที่นำหน้าการเปิดอาเซี่ยนไปแล้วหลายขุมได้เริ่มต้นก่อนก็มั่งคั่งได้ก่อนเป็นธรรมดา แต่เปิดอาเซี่ยนเมื่อไหร่ ธุรกิจของพี่แอนนี่คงจะไปไกลกว่าแค่การส่งออกแต่จะพัฒนาไปเป็นศูนย์กลางการผลิตในอาเซี่ยน พี่แอนนี่เป็นผู้หญิงที่เก่งมากเก่งกว่าพี่วาร์มเสียอีกจากที่เธอได้เข้าไปชิดใกล้แค่เส้นสายใหญ่โตไม่เท่าศิราณุวัฒน์ก็เท่านั้น ความล้ำลึกหนึ่งของพี่แอนนี่คือเมื่อรู้ว่าการต้องต่อสู้เพื่อเทียบบารมีกับศิราณุวัฒน์มันหนักหนาสาหัสเกินไป พี่แอนนี่จึงเดินเข้ามาหาพี่วาร์มเพื่อขอเป็นพันธมิตรทางธุรกิจและพี่วาร์มก็รับไมตรีนั้นเพราะเห็นช่องทางต่อยอดผลประโยชน์และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอได้เจอพี่แอนนี่ ตลอดมาจนวันนี้พี่แอนนี่เป็นพันธมิตรที่ดีต่อศิราณุวัฒน์ไม่เปลี่ยนแปลงจะเปลี่ยนแปลงก็แค่หนึ่งหัวใจของศิราณุวัฒน์ที่พี่แอนนี่เคยครอบครองหวงแหนนักหนาที่เป็นน้องน้อยของตระกูลศิราณุวัฒน์ไม่เป็นที่ต้องการอีกต่อไปแล้ว เมื่อคิดถึงใครบางคนที่ทำให้หัวใจเจ็บปวดน้ำนัยน์ตาก็รื้นออกมาแต่ก็แค่นั้น มันไม่ได้รับสิทธิ์ให้ร่วงไหลหล่นลงมาจากสองตาเพราะเขาคนนั้นไม่ได้มีค่ามากขนาดนั้น ขนาดที่เธอต้องเสียน้ำตาให้ ก็สำหรับคนที่ทิ้งเธอไปควรเหรอที่จะได้รับค่าจากเธอ หากจะถามว่าเธอยังรักพี่แอนนี่อยู่มั้ย?ก็รักนะ และก็ยังรักมากด้วย พี่แอนนี่เป็นรักแรก เป็นความสัมพันธ์ลึกซึ้งแรกของเธอแต่มันจะมีประโยชน์อะไร หากรักนั้นมันมีอยู่ฝ่ายเดียวรักมั่นคงมันไร้ค่าได้ง่ายๆจากหัวใจที่เปลี่ยนแปลงของอีกคน ร่างบางทอดสายตาไกลออกไปยังอดีตที่งดงามสุขและเศร้าเคล้ากันอยู่ในหัวใจ แต่อีกไม่นานอดีตเหล่านั้นจะถูกเจือจางไปตามกาลและเวลาเธอมั่นใจอย่างนั้น พิชนีย์ปิดเปลือกตาลงไป ปล่อยกายลื่นไหลแนบพนักปล่อยใจให้ได้พักผ่อนอุตส่าห์หนีมาไกลขนาดนี้แล้วยังจะอยากไปคิดถึงเรื่องเก่าของคนเก่าๆอีกทำไม จะไปคิดถึงคนที่เขาไม่รักเราแล้วทำไม
อมาเรียหรือแอนนี่ หญิงสาวร่างสูงลูกครึ่งไทย-ฮอลแลนด์เดินออกมาจากห้องประชุมด้วยสีหน้าที่เบิกบานใจกับโปรเจ็กต์ใหม่ที่กำลังไปได้สวย เมื่ออยู่ในพื้นที่ส่วนตัวปลอดสายตาผู้คนอมาเรียได้หยิบมือถือขึ้นมาต่อสายถึงคนสำคัญที่ช่วยให้ทุกอย่างในวันนี้ราบรื่นขึ้น เรียบร้อยแล้วค่ะ ที่ประชุมคล้อยตามโดยง่ายจากความคิดเห็นที่เห็นดีเห็นงามจากคุณพ่อแจนที่แนบไปในโปรเจ็กต์ ตำแหน่งรัฐมนตรีของท่านวุฒิชัยช่วยให้เธอทำงานได้ง่ายขึ้นมากและหากท่านวุฒิชัยชิงตำแหน่งนายกมาได้ ทุกอย่างจะอยู่ในมือของเธอ ศิราณุวัฒน์ที่เคยอยู่เหนือเธอก็จะกลายเป็นแค่อดีต เจนจิราคลี่ยิ้มยินดีไปกับอมาเรียเธอดีใจที่เธอมีส่วนช่วยให้ธุรกิจของพี่แอนนี่สำเร็จได้ง่ายขึ้น เธอทั้งรักทั้งหลงพี่แอนนี่มากเธอหวังว่าทุกสิ่งที่เธอมีจะทำให้พี่แอนนี่หยุดให้ฝังใจไว้ที่เธอ! สินีนาฏเรียกประชุมด่วนพี่น้องทุกคนรวมถึงเลขา แอนนี่กำลังข้ามหัวเราโปรเจ็กต์จากรัฐบาลควรจะเป็นของเรา แต่แอนนี่กลับเอาผลงานของตัวเองเข้าชนกับเราและได้รับอนุมัติโดยง่าย สินีนาฏเปิดประเด็น แบล็คของคุณแอนนี่เป็นท่านรัฐมนตรีวุฒิชัยพ่อของคุณแจนค่ะโชติกาเล่าต่อจากคนรัก พี่น้องทุกคนมองเข้าไปนัยน์ตาของกันและกัน พล๊อตซ้ำ โชติกาพูดต่อ ใช่เหมือนแอนนี่กับวาร์ว พี่สาวคนโตพูดต่อในสิ่งที่ทุกคนเข้าใจดี แต่ทุกคนก็อดใจหายไม่ได้กับสิ่งที่พัทรมาศพูดเมื่อพี่น้องที่ตนรักต้องตกไปอยู่ในเกมธุรกิจของแอนนี่ แอนนี่ไปคั่วกับแจนตั้งแต่ยังไม่เลิกคบกับวาร์ว สินีนาฏพูด วาร์วหมดประโยชน์กับแจนที่สดใหม่กว่าแถมคุณค่ายังมหาศาล พัทรมาศพูด แอนนี่กำลังคิดการใหญ่และในการใหญ่ของแอนนี่ต้องมีศิราณุวัฒน์อยู่ในนั้นด้วย สินีนาฏพูดต่อ ตอนนี้ทุกคนต่างมองเข้าไปนัยน์ตาของกันและกัน ทำลายศิราณุวัฒน์ โชติกาเป็นคนพูดอย่างคนที่อ่านเกมทะลุ งูเห่ายังไงก็คืองูเห่า ต่อให้เราเลี้ยงดียังไงก็ไม่มีทางที่มันจะเชื่องและซื่อสัตย์กับเราได้อย่างสุนัข เธอกับพี่วาร์มอ่านเกมออกตั้งแต่แรกแล้วเพียงแต่คิดว่าจะเอาอยู่และคิดว่าความรักระหว่างวาร์วกับแอนนี่จะทำให้แอนนี่ลดความทะเยอทะยานลงไปได้บ้างศิราณุวัฒน์พยายามปิดทุกช่องที่จะทำให้เกิดความผิดพลาดกับแอนนี่แต่สุดท้ายก็พลาดเพราะแอนนี่สร้างช่องขึ้นมาด้วยตัวเองแถมยังเป็นช่องที่มีคุณภาพและแข็งแกร่งมาก แบบนี้ต้องเล่นกลับให้หนักโสรยาพูดออกมาด้วยอารมณ์เจ็บแค้นแทนน้องสาวคนเล็ก ไม่ง่ายค่ะเพราะเส้นสายรัฐมนตรีค้ำยันอยู่ มณีรัตน์พูดต่อความคิดคนรัก และจะยากขึ้นอีกหากท่านวุฒิชัยได้ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีค่ะ โชติกาปิดท้ายประเด็น เราจะทุ่มงบสนับสนุนฝ่ายตรงข้ามท่านวุฒิชัยอย่างเปิดเผยและเราเห็นทางชนะ แอนนี่ควรจะได้เห็นแสนยานุภาพที่แท้จริงของศิราณุวัฒน์ สินีนาฏพูดขึ้น การเมืองยังไม่นิ่งแบบนี้อะไรก็ไม่แน่นอน แต่ก็อย่าลืมว่านานมาแล้วที่การเมืองอยู่ภายใต้เงื่อนไขทางธุรกิจ แม้ศิราณุวัฒน์จะไม่ได้เป็นผู้กุมอำนาจทางธุรกิจแต่เราก็ได้กุมใจผู้กุมอำนาจใหญ่ไว้ได้หลายคนทั้งในและนอกประเทศสายป่านไกลกว่าแอนนี่มากนัก แม้แอนนี่จะผ่านช่วงวัยหัดเดินทางธุรกิจมาแล้ว แต่การเจริญเติบโตยังต่างชั้นถ้าเทียบกับศิราณุวัฒน์ ความสำเร็จแบบก้าวกระโดดของแอนนี่มันก็เป็นดาบสองคมคืออาจจะรุ่งโรจน์ยืนยาว หรืออาจจะส่องแสงพราวดั่งพุไฟ คืองดงามยิ่งใหญ่แต่ก็แค่ชั่ววินาที อีกอย่างใจของประเทศเพื่อนบ้านอย่างสิกขาราอยู่กับศิราณุวัฒน์หากศิราณุวัฒน์จะเทใจไปทางไหน สิกขาราก็ย่อมโอนอ่อนตามไป ภาพพจน์อันดีที่เราจะได้จากสิกขาราจะช่วยล่อลวงใจของคนในชาติได้อีกทาง สายตาของพี่น้องทุกคนแข็งกร้าวเป็นอัตโนมัติแม้แต่สองสาวที่แสนอ่อนโยนและจิตใจดีอย่างมีนาและมณีรัตน์ก็ไม่เว้น การได้เห็นคนที่รักถูกรังแกมันเจ็บเสียยิ่งกว่าการถูกรังแกเองเสียอีกและคนที่รังแกคนที่เรารัก ต้องชดใช้! คุณพิชนีย์ครับ เปลือกตาเปิดขึ้นรู้สึกได้ว่าเครื่องยนต์ดับไปแล้วนี่เธอหลับลึกไม่รู้สึกตัวเลยหรือนี่ ร่างบางยืดตัวตรงก้าวขาออกมาจากประตูรถที่ถูกเปิดรออยู่แล้ว พิชนีย์ทอดสายตามองไปเบื้องหน้าเห็นบ้านไม้2 ชั้น ลักษณะเป็นเรือนไทยสไตล์โมเดิร์นดูแปลกตาแต่ก็ดูเข้ากับแมกไม้ที่ดูร่มรื่นดีเมื่อกวาดสายตาไปโดยรอบจะเห็นสวนสวยที่ถูกโอบล้อมด้วยทิวเขาอีกชั้นหนึ่ง ที่นี่เป็นที่พักของผู้บริหารจากศิราณุวัฒน์ที่ทางบริษัทอินทัชได้จัดหาไว้ต้อนรับ สวัสดีครับคุณพิชนีย์ พิชนีย์เลิกคิ้วเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้า คิดไม่ถึงว่าจะมาเจอเลิศชัยที่นี่เลขาเฉพาะกิจที่พี่วาร์มว่าซินะก่อนเธอจะมาที่นี่มีปัญหาว่าปวัณรัตน์เลขาหน้าห้องของเธอกำลังตั้งครรภ์และเป็นท้องแรกสามีจึงทั้งหวงทั้งห่วงไม่ยอมให้มาทำงานที่นี่กับเธอแต่พี่วาร์มก็บอกว่าจะจัดการให้เพราะเห็นเธอกำลังทุกข์ใจเรื่องความรักตั้งแต่เกิดเรื่องพี่น้องทุกคนต่างก็พากันเอาใจใส่หวังช่วยเติมเต็มใจให้กับเธอและก็เติมเต็มใจเธอได้จริงๆนะ ลองนึกดูซิ พี่สาวของเธอทุกคนต่างเป็นคนโลกส่วนตัวสูงและต่างมีคนรักกันแล้วและทุกคนก็ติดคนรักกันมาก ก่อนหน้านี้เธอเองก็คบอยู่กับพี่แอนนี่ ทุกคนจึงต่างมีโลกส่วนตัวของตัวเองไม่สนใจจะมาสุงสิงกันหากไม่ใช่เรื่องงานพอทุกคนต้องมาเอาใจใส่เธอก็ออกจะเขินๆเก้ๆกังๆ ก็น่ารักไปอีกแบบ คุณสินีนาฏเรียกผมให้มาช่วยงานคุณครับ เลิศชัยรายงานตัว หากเป็นต่อหน้าเจ้านายต้องเรียกชื่อจริงเสมอแต่ลับหลังก็มีเรียกชื่อเล่นบ้างเพื่ออรรถรสในการเม้า ความจริงจากใจตอนที่ศิราณุวัฒน์ติดต่อไปบอกให้มาช่วยงานคุณวาร์วเขาแทบอยากจะปฏิเสธในทันทีเพราะคุณวาร์วเธอก็เป็นขาโหดไม่แพ้คุณวาร์มเรื่องความเพอร์เฟคชั่นนิสต์ในการทำงานแต่ก็มีเหตุให้ต้องเปลี่ยนใจเพราะคุณวาร์มเธอเอาเงินก้อนโตมาล่อ ใจเขาเลยแปรเปลี่ยนได้ง่ายๆ พิชนีย์เพียงพยักหน้ารับทราบ ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปทางหญิงวัยกลางคนใบหน้าผ่องใสที่ยืนอยู่อีกคน ป้าน้อยครับเป็นคนเก่าคนแก่ของที่นี่จะเป็นคุณดูแลคุณพิชนีย์ในระหว่างที่คุณพักที่นี่ครับกนกแนะนำ ป้าอาศัยอยู่ที่ห้องคนงานทางด้านหลังกับหลานชายอีกคนชื่อเจ้าอ๊อดค่ะแต่ตอนนี้เขาไปโรงเรียนจึงไม่ได้มาแนะนำตัวกับคุณค่ะ หากคุณต้องการอะไรเรียกใช้ป้ากับเจ้าอ๊อดได้ตลอดนะคะ ป้าน้อยมีอาการประหม่าออกมา ก็พ่อรูปหล่อบอกว่าคุณคนนี้ดุ หญิงสาวพยักหน้าน้อยๆเป็นการรับทราบ บ้านน่าอยู่ดีนะ หญิงสาวต่อประโยคเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลาย นอกจากเรื่องงานแล้วเรื่องอื่นเธอไม่เอามาตรึงเครียดหรอก แต่การปกครองที่ดี ต้องมีระดับของการคลุกคลีต้องศึกษาผู้ใต้บังคับบัญชาก่อน ว่าเหมาะที่จะให้ความคลุกคลีได้มากน้อยแค่ไหน บ้านหลังนี้ได้รับการดูแลและซ่อมแซมทุกปีค่ะเป็นบ้านเก่าแก่หลายสิบปีที่เจ้าของบ้านต้องการคงรูปแบบเดิมไว้ให้มากที่สุดท่านรักบ้านหลังนี้มากค่ะ พิชนีย์เพียงพยักหน้า เธอไม่สนใจเรื่องอะไรพวกนี้หรอก เลิศชัยพักที่นี่ด้วยหรือเปล่า พิชนีย์หันไปถามเลขาเฉพาะกิจ พักที่นี่ครับที่ห้องด้านหลังใกล้ๆห้องป้าน้อยครับ หือ พิชนีย์เลิกคิ้วสูงรู้สึกดั่งเลิศชัยอยู่ในฐานะทาสที่ความจริงมันไม่ควรขนาดนั้น ห้องกว้างขวางใหญ่โตครับมีห้องน้ำในตัว เครื่องใช้ไม่สอยสะดวกสบายครับ บางอย่างดีกว่าคอนโดที่ผมอยู่เสียอีกอันนี้ไม่ได้พูดออกไป ขาดเหลืออะไรก็บอกฉันได้นะ พิชนีย์อาทร หลักการบริหารคน มีแค่พระเดช
ไม่พอ! พระคุณก็สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันจะให้เขาทำงานให้เราดีๆเราก็ต้องเลี้ยงดูเขาอย่างดีด้วยเช่นกัน ขอบคุณครับ เลิศชัยซาบซึ้งในความอาทร เพราะไม่ว่าสิ่งที่คุณวาร์วพูดมันจะออกมาจากใจหรือไม่แต่พูดย่อมดีกว่าไม่พูด จากประสบการณ์ลูกจ้างอย่างเขาได้เจอเจ้านายมามากมายหลายรูปแบบเจ้านายที่ดึงใจเขาไว้ได้ คือเจ้านายที่มีทั้งพระเดชและพระคุณเจ้านายบางคนเลือกมีแต่พระเดชเขาก็จะได้แต่งานแต่ไม่ได้ใจคนและเมื่อถึงวาระหนึ่งที่คนพัฒนาตนเองจนมีความสำคัญกับงานถึงวันนั้นเขาอาจจะไม่อยู่ทำงานให้ และเลือกออกไปทำงานที่ให้ผลประโยชน์มากกว่าเพราะเจ้านายที่นี่ไม่ได้มีพระคุณอะไรกับเขา พรุ่งนี้ผมจะมาแสตนบายรอแต่เช้านะครับ กนกพูดในส่วนของตนก่อนจะขอตัวกลับไป ขอบใจมาก พิชนีย์ตบท้ายด้วยรอยยิ้ม ส่วนผมแสตนบาย 24ชั่วโมงครับ เลิศชัยได้โอกาส สอพลอแต่เขาก็ไม่ได้วอรี่กับสิ่งที่พูดออกไปอยู่แล้วถ้าเทียบกับค่าตอบแทนที่ได้รับจากคุณวาร์มงานนี้เขามาเพื่อทำงานหนักและพร้อมให้โขลกสับเต็มที่และคุณวาร์มก็ย้ำนักหนาให้ดูแลคุณวาร์วอย่างใกล้ชิดและห้ามขัดใจคุณวาร์วในทุกกรณีแต่ถึงคุณวาร์มไม่สั่งก็เถอะ ใครจะกล้า! ขอบใจ พิชนีย์ส่งยิ้มให้กับเลิศชัย เชิญด้านนี้ค่ะ ป้าน้อยเดินนำนายคนใหม่เข้าไปภายในบ้าน เลิศชัยยืนมองจนเจ้านายสาวลับตาหายเข้าไปในบ้านจึงได้กลับไปยังที่พักของตนเขาเองก็ต้องเตรียมตัวสำหรับการทำงานในวันพรุ่งนี้ ป้าน้อยเปิดประตูห้องเดินนำเข้าไปจัดการเปิดไฟเปิดเครื่องปรับอากาศ เดินดูแลความเรียบร้อยก่อนจะเกินออกมายืนหน้าประตู คุณพิชนีย์จะให้ป้าตั้งโต๊ะอาหารเย็นตอนกี่โมงดีคะ สักห้าโมงจ้ะฉันไม่อยากทานดึก ค่ะพักผ่อนให้สบายนะคะ หากมีอะไรให้ป้ารับใช้ก็สั่นกระดิ่งที่วางอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งนะคะ ขอบใจจ้ะ เมื่อบานประตูปิดลงพิชนีย์เดินเอากระเป๋าสะพายไปวางไว้ที่โต๊ะวางของข้างโต๊ะเครื่องแป้งสายตาสะดุดกับกระดิ่งที่มีลวดลายสวยงามมีขนาดเท่าฝ่ามือมือเรียวหยิบมันขึ้นมาดูอย่างสนใจชื่นชมในความคลาสสิกเพราะเธอไม่ได้เห็นอะไรแบบนี้มานานแล้วที่บ้านเธอตอนนี้แม่บ้านมีวิทยุสื่อสารติดตัวกันคนละอัน เอาไว้เรียกหากันและเอาไว้รับคำสั่งโดยจะมีวิทยุแบบเดียวกันสำหรับเจ้านายอยู่ที่ห้องรับแขกที่ปกติก็ไม่ค่อยมีใครได้หยิบใช้หรอกนอกจากคุณแม่เพราะลูกๆแต่ละคนไม่ค่อยมีใครอยู่บ้าน ส่วนคุณพ่อก็ตัวติดอยู่กับคุณแม่ตลอด กระดิ่งถูกวางลงไปเพราะหมดความน่าสนใจจากนั้นร่างบางจึงเดินไปยังตู้เสื้อผ้าหยิบของที่ต้องการและเดินเข้าห้องน้ำไป กริ้งกริ้ง
อยู่ๆเสียงกระดิ่งก็ดังขึ้นส่งเสียงกังวานไปทั่วห้อง แต่เสียงกลับบางเบาเหลือเกินสำหรับผู้มาเยือน
| Create Date : 24 มิถุนายน 2558 |
| Last Update : 24 มิถุนายน 2558 17:35:11 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 420 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
