Trip สุดท้ายที่เวียดนามคือที่ฮาลองเบย์นี่เองค่ะ

ฮาลองเบย์หรืออ่าวฮาลอง ได้รับการประกาศเป็น “มรดกโลก” โดย UNESCO เช่นกัน
ไกด์เล่าว่า “ลอง”มาจากคำว่า “หลง” ในภาษาจีนที่แปลว่า “มังกร” ดังนั้นเรือที่ล่อง
ฮาลองเบย์จะมีสัญลักษณ์หัวเรือรูปมังกร มีตำนานเล่าว่าเป็นที่สิงสถิตย์ของมังกร
ศักดิ์สิทธ์ อันเป็นของขวัญที่สวรรค์ส่งมาให้ชาวเวียดนาม ฮาลองในภาษาเวียดนาม
แปลว่า มังกรจากสวรรค์ “Where the Dragon descends into the sea”



เตรียมตัวลงเรือหน้าตาแบบนี้ล่ะค่ะ





เรือลำที่พวกเรานั่งกัน นั่งกันอย่างแสนสบาย เพราะเป็นกรุ๊ปทัวร์เล็ก แค่ 13 คน บวกไกด์
อีก 2 คน มีบริการอาหารทะเลบนเรือด้วย

บรรยากาศภายในเรือ



ใกล้ถึงถ้ำ



ระหว่างทางเดินเข้าถ้ำ



ชมหินงอกหินย้อย ก็เหมือนกับถ้ำในที่ต่าง ๆ ที่เราเคยเห็นกันนั่นแหละ ภายในถ้ำจะติดตั้งไฟ
บางมุมที่มองเห็นเป็นรูปสัตว์ เช่น มังกร ก็จะนำหลอดไฟไปวางที่ตรงมุมที่เห็นเป็นตาทั้ง 2 ข้าง
ไกด์บรรยายจินตนาการต่าง ๆ ที่มองเห็นเป็นรูปร่าง รวมถึงเล่าตำนาน หรือนิทานต่าง ๆ ให้ฟัง
ในถ้ำมีถังขยะเป็นตัวนกเพนกวิน น่ารักดี









ถังขยะค่ะ







ชมวิวทิวทัศน์นะคะ นึกถึงกระบี่ทางใต้บ้านเรา









ได้ไปชมละครหุ่นกระบอกน้ำ ศิลปะพื้นบ้านของเวียดนามด้วยค่ะ



ข้ามถนนไปเดินเล่นที่ทะเลสาบคืนดาบค่ะ

ทะเลสาบคืนดาบ เป็นทำเลสาบที่มีตำนานเล่าว่า สมัยที่เวียดนามทำสงครามกับจีน กษัตรย์
เวียดนามทำสงครามมาเป็นเวลานาน ก็ยังไม่สามารถเอาชนะจีนได้สักที ทำให้เกิดการท้อแท้
พระองค์จึงได้มาล่องเรือที่ทะเลสาบแห่งนี้ ได้เกิดปาฏิหารย์ มีเต่าขนาดใหญ่ตัวหนึ่งได้คาบ
ดาบวิเศษมาให้ พระองค์นำดาบนั้นกลับไปทำสงครามอีกครั้ง และได้รับชัยชนะ หลังเสร็จ
ศึกสงคราม ทรงนำดาบกลับมาคืนที่ทะเลสาบแห่งนี้






เก็บภาพบรรยากาศมาฝากค่ะ









ตุ้ไปรษณีย์ที่สนามบินค่ะ



ห้องพักที่เวียดนามค่ะ





และแล้วการท่องเที่ยวเวียดนามก็สิ้นสุดลง ถึงจะสนุกที่เห็นสิ่งต่าง ๆ แปลกตา
อย่างไรก็ตามยังคิดถึงที่นอนอบอุ่นที่บ้านอยู่ดี "No place like home" จริง ๆ

ความเห็นของฉันในการเปรียบเทียบไทยกับเวียดนาม ฉันว่าคนไทยสุดแสนจะโชคดีมาก ๆ ที่มี
ความอุดมสมบูรณ์หลายเรื่อง ทั้งเรื่องไม่ค่อยมีปัญหาแผ่นดินไหว พายุร้ายแรง ไม่เคยเป็น
เมืองขึ้นใคร มีความเป็นอิสระ จนสบายเกินไปล่ะไม่ว่า หลายคนคงเคยพูดว่า ไทยน่าจะเป็น
เมืองขึ้นของประเทศทางตะวันตก จะได้มีความเจริญและพูดภาษาอังกฤษได้เหมือนภาษาแม่
แต่ฉันว่าสิ่งที่คิดเช่นนี้เป็นการมองที่ปลายเหตุมากกว่า

ฉันไม่ปฏิเสธว่าข้อดีหนึ่งของกลุ่มประเทศที่เป็นเมืองขึ้น ประชาชนจะสามารถใช้ภาษาอังกฤษ
ได้ดี แต่อาจลืมนึกถึงประเด็นอื่นไป เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะมีคนมาให้อะไรแก่เราโดยที่เขา
ไม่ได้ผลประโยชน์ จากที่ฟังไกด์เวียดนาม 3 คนเล่ามา รวมถึงเรื่องราวที่ได้จากการอ่าน
ชาวเวียดนามก็ต้องการความเป็นอิสระ เป็นไทแก่ตัวเช่นกัน ไม่เช่นนั้นจะเกิดการสร้างอุโมงค์
ใต้ดิน 250 กม.หรือ

สิ่งที่ฉันรู้สึกมากคือการที่อเมริกาทิ้งฝนเหลืองในเวียดนาม คงกะจะทำลายเผ่าพันธุ์ แต่ผู้ที่
รอดชีวิต หรือเด็กที่เกิดในยุคนั้นต้องพิการ มันเป็นสิ่งที่โหดร้าย ที่ผ่านมามีการเรียกร้อง
เรื่องสิทธิมนุษยชนเหมือนกันที่จะให้อเมริการับผิดชอบเรื่องนี้ เพราะมาวิเคราะห์สารต่าง ๆ
ในฝนเหลืองว่ามีความร้ายแรงมาก

สรุปโดยพื้นฐานความสมบูรณ์ของทรัพยากร ฉันว่าไทยเองมีความพร้อมหลายด้าน แต่สิ่งหนึ่ง
ที่ควรพัฒนา โดยเฉพาะในปัจจุบันที่กำลังเกิดปัญหาในสังคมไทย คือ ความมีน้ำหนึ่งใจเดียวกัน
หรือความรักชาติ ถ้าเพิ่มตรงนี้ได้อีกนิด ฉันว่าไทยก็มีความเด่นไม่แพ้ชาติใดในโลก และควรค่า
ในการภูมิใจในตนเองเช่นกัน