bloggang.com mainmenu search
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 325 ::
 
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 325 ::

โจทย์ --- ยุค'90
ผู้คิดโจทย์ --- The Kop Civil



: ยุคสมัยของความทรงจำ :








ถ้านับปีเกิด ผมเกิดในยุค 70 ตอนปลาย
แต่ถ้านับการใช้ชีวิต ผมเติบโตมาในยุค 80 และ 90
โดยเฉพาะเรื่องเพลง


ผมหัดเล่นกีตาร์ครั้งแรกตอนเรียนชั้นมัธยมปีที่ 2
ฝึกเล่นได้แค่ไม่กี่คอร์ด โรงเรียนพานักเรียนไปทัศนศึกษาที่พิษณุโลก
ผมจำได้เลยว่าเพื่อนเอากีตาร์ไปด้วย แต่เพื่อนไม่ยอมเล่น
เพื่อนถามว่าผมเล่นกีตาร์เป็นหรือเปล่า พอพยักหน้าเท่านั้น
ระหว่างนั่งรถเดินทางจากเชียงใหม่ไปพิษณุโลก ทั้งขาไปและกลับ
ผมเล่นเพลงของพงษ์พัฒน์ไปตลอดทาง เล่นวนไปวนมาแบบแผ่นเสียงตกร่อง
จากที่ตอนนั้นยังจับคอร์ดทาบไม่คล่อง พอเล่นซ้ำไปเรื่อย ๆ กลายเป็นเล่นได้โดยเสียงไม่บอดเลย


เมื่อเริ่มเติบโตขึ้น เพลงที่เล่นที่ร้องส่วนใหญ่ เป็นเพลงไทยสมัยนิยม
ในวงเหล้ากับเพื่อน... ผมมีหน้าที่ร้องและเล่นกีตาร์ โดยไม่ดื่มเหล้าเลยแม้แต่แก้วเดียว
และสามารถร้องเพลงตั้งแต่ทุ่มไปจนถึงเที่ยงคืนได้โดยไม่บ่น
ขอแค่มีน้ำผลไม้ และอาหารอร่อย ๆ ให้กินก็พอ

เพลงที่เล่นในยุคนั้นล้วนเป็นเพลงดังซึ่งเพื่อน ๆ ชอบ
เช่น เพลงอย่าดีกว่า , บอกมาคำเดียว , รักปอนปอน ของไมโคร
เพลงช้าของนูโว , อัสนี-วสันต์ , อริสมันต์ , ป้าง นครินทร์ ฯลฯ
สายเพื่อชีวิตก็มีคาราบาว และ ปู พงษ์สิทธิ์ คัมภีร์ ฯลฯ


ส่วนตัวผมชอบขี่มอเตอร์ไซด์ไปที่ตลาดหัวตะเข้ แถวลาดกระบัง
มีร้านเทปเจ้าประจำ ไปถึงเจ้าของร้านจะจำผมได้ และหยิบเทปอินดี้มาให้เลือกเสมอ
ผมฟังเพลงของวงมาลีฮวนน่าตั้งแต่ออกชุดแรกและยังไม่ดัง
ซื้อเทปเพลงร็อกและเมทัลของศิลปินอินดี้ในยุคนั้นเกือบทุกม้วน
เช่น ปฐมพร , ดีเซมเบอร์ , เฮฟวี่ มด , ซีเปีย ฯลฯ
แต่เพลงเหล่านี้เวลาเปิดฟังในบ้านเช่า เพื่อนมักจะไม่ชอบและขอให้เบาเสียงลง

เมื่อพูดถึง ‘ยุค'90’ ผมเลยนึกถึงเพลงที่ตัวเองเคยร้องในวงเหล้าวันนั้น
เลือกมาอัดเสียงเล่น ๆ 10 กว่าเพลง แต่พอเอาคลิปลงยูทูป
กลับติดลิขสิทธิ์ จนต้องลบเพลงเหล่านั้นทิ้ง และเหลือมาลงให้ฟังได้เพียง 4 เพลงครับ


หลายปีแล้วที่ผมแทบไม่ได้พบเจอเพื่อนเก่า ๆ เลย
เราต่างเติบโต มีครอบครัว มีหน้าที่การงานต้องรับผิดชอบ
จนไม่สามารถมาพบ และตั้งวงกันเหมือนก่อนอีกแล้ว

ช่วงต้นปี เพื่อนรุ่นพี่โทรมาชวนไปนอนเต็นท์กลางป่า
ผมตอบรับคำชวน หยิบสมุดเนื้อเพลงในยุคก่อนเตรียมไว้หลายเล่ม
เตรียมตัวไปร้องเพลงให้เพื่อน ๆ ฟังอย่างเต็มที่
น่าเสียดาย...ที่สุดท้ายเพื่อนบางคนติดธุระ จนต้องยกเลิกนัดหมายไปในที่สุด

ผมมานั่งสังเกตดู ทุกวันนี้ตัวเองแทบไม่ได้ร้องเพลงของศิลปินยุคใหม่เลย
ถ้าไม่ร้องเพลงที่ตัวเองแต่ง ก็ร้องแต่เพลงเก่า ๆ เกือบทุกเพลงเลย
‘ยุคสมัยของความทรงจำ’ บางครั้งมันก็บ่งบอก ‘วัย’ อย่างไม่ได้ตั้งใจ






























Create Date :19 เมษายน 2566 Last Update :19 เมษายน 2566 5:04:56 น. Counter : 857 Pageviews. Comments :23