เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 10 หน้า 1
เสียงโทรศัพย์ต้นข้าวดังขึ้นขัดจังหวะของคนทั้งสอง
เขายกมาดูก็ต้องแปลกใจ เพราะชื่อโชว์ว่าแม่ใบ
สงสัยข้าวหอมจะเป็นคนเม้มเบอร์ไว้ เขาเลยส่งให้ข้าวหอม
“ฮัลโลแม่ จ๊ะ”
“พ่อถูกรถชน!!!”
“ฮ้า อีหลีบ่แม่ รถอีหยัง เป็นหยังหลายบ่”
หญิงสาวตกใจลุกจากเตียง
“รถมอเตอร์ไซส์ ตอนนี้อยู่โรงบาล ต้องเข้าเฝือก ขาเดาะไปข้างนึง”
“เดี๋ยวหนูจะกลับบ้านนะแม่”
ข้าวหอมหันมามองต้นข้าวหน้ายุ่งเหยิง
“เจ้ พ่อถูกรถชน ฉันขอกลับบ้านนะ”
“เป็นอะไรมากไหม?”
เขาถามอย่างเป็นห่วง
“ขาเดาะ ต้องใส่เฝือก”
“ฮืม เดี๋ยวพี่จะไปส่ง”
“ขอบคุณค่ะ”
ทั้งสองออกมาจากห้อง
“เค้ก ช่วยเก็บร้านด้วยนะ ผมกับคุณข้าวจะไม่กลับเข้ามา”
“ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ คุณข้าว”
เห็นท่าทางข้าวหอมดูหน้าวิตกกังวล ร้อนใจ
“พ่อโดนรถชนค่ะ ข้าวจะกลับบ้าน”
เธอตอบเพียงเท่านั้น ก็รีบเดินออกจากร้านไปกับต้นข้าว
ข้าวหอมโทรหาแม่เพื่อถามข่าวพ่อตลอดทาง ต้นข้าวพาเธอไปเก็บของที่ห้องแล้วไปส่งสนามบิน
ดูอีกฝ่ายเป็นห่วงพ่อมาก จนไม่ได้คุยกับเขาเท่าไหร่
เขาจองตั๋วเครื่องผ่านแอฟให้เธอ ได้ไฟท์บินเร็วสุดคือ 5 โมงเย็น เมื่อมาถึงสนามบิน
“ถึงบ้านแล้วโทรบอกพี่ด้วยนะ”
เขาบอกเธอ
“ค่ะ ขอบคุณนะคะเจ้”
เธอไหว้ลา แล้วหมุนตัวจะเดินเข้า check in ต้นข้าวขมวดคิ้ว นี่เธอจะไปแบบนี้เลยจริงๆ ไม่ได้อาลัยอาวรณ์เขาเลยหรืออย่างไร? เขาคว้าแขนเธอไว้
“แค่ขอบคุณเองเหรอ?”
เขาถามเสียงเบา
ตาโตมองเขาเจือสงสัย เขาเลยกางแขน เพื่อเป็นภาษาทางกาย
เธอมองซ้าย ขวา ผู้คนเดินไปมา
“อะไรเจ้ นี่สนามบินนะ”
เธอรีบบอก
“แล้วจะกลัวทำไม เขาก็กอดกันเต็ม”
เขาพูดเสร็จก็ดึงเธอมากอด สูดเอากลิ่นคนตัวเล็กเต็มปอด
“จะไปกี่วัน?”
เขาถามเสียงระห้อย
“3-4 วัน ถ้าพ่อไม่ดีขึ้น ขอลาอาทิตย์นึงนะเจ้”
แม้ใจจะอยากแย้งอีกฝ่าย แต่เขาก็ไม่อยากจะขัดใจ พ่อตาจะเป็นจะตายจะมารั่งลูกสาวเขาไม่ได้
“เดินทางปลอดภัยนะ ถึงโน้นแล้วโทรหาพี่ด้วยนะคะ เข้าใจไหม”
เขาประคองหน้าน้อยไว้
ข้าวหอมพยักหน้าหงิกๆ ก่อนจะผละจากเขาแล้วรีบวิ่งเข้าช่อง Check in
ต้นข้าวยืนมองคนตัวเล็ก Check in จนเรียบร้อย แล้วเธอหันมายิ้มแล้วโบกมือลาเขา แล้ววิ่งหายเข้าไปด้านใน
ต้นข้าวใจหายวาบ เขาไม่เคยห่างต้นหอมมาตลอด 5 เดือน วันนี้ทำไมใจมันหวิวๆ ยังไงไม่รู้
เขายืนนิ่งอยู่กับที่ร่วม 10 นาที ร่างสูงโปร่งค่อยๆ เดินไปที่รถ เพื่อกลับคอนโด
พอไปถึงคอนโด มองไปทางไหนก็เงียบเหงา ไม่มีตัวแสบคอยหัวเราะ และป่วนเขาเหมือนทุกวัน โอห์มกลับมา เห็นตันข้าวนั่งดูทีวีอยู่คนเดียว หน้าตาเหงาๆ
“สวัสดีครับ”
เขาไหว้พี่ชายแล้วแลซ้ายขวา
“พี่ข้าวล่ะ”
“กลับบ้าน”
“ทำไมกลับบ้านกระทันหัน มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ?”
“พอดีพ่อเกิดอุบัติเหตุ”
“อ้อ พี่ต้นทานข้าวยัง ผมซื้อผัดไท หอยทอดมา อร่อยนะ”
“ไม่ล่ะ ทานให้อร่อย ปิดบ้านให้เรียบร้อยนะ พี่ไปนอนแล้ว”
“ครับ”
มองร่างสูงโปร่งเดินเข้าห้องแล้วยิ้ม ก่อนจะหันมาสนใจอาหารตัวเอง
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
วันจันทร์มาโหวตค่ะ