เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 3 หน้า 2
เขาขอตัวเอาโจ๊กไปเทในครัว คิดว่าจะหลบไปโทรหาข้าวหอม
แต่ประตูห้องที่อยู่ติดกับครัวก็เปิดออก พร้อมหน้ากวนๆ ของข้าวหอมทำท่ากวนโอ้ยใส่เขา
แต่พอเห็นแขกที่มาเยือนนางก็ยิ้มแป้น
ต้นหอมแทบจะทำโจ๊กร่วงลงพื้น กลัวความแตก
“สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่ มาแต่เช้าเลย ว่าจะชวนพี่ต้นไปหาอยู่เลยค่ะ”
“ข้าวทำอะไรอยู่ในห้องนั้น”
แม่ถาม
ส่วนพ่อรอคำตอบมองต้นข้าวนิ่ง
“พี่ต้นบอกว่ามีเพื่อนจะมาค้างด้วย ค่ะ ข้าวเลยเตรียมห้องให้”
“มีเพื่อนมาหาเหรอลูก”
แม่หันมาถามต้น
“ครับ”
เขาตอบ แทบจะปาดเหงื่อออกจากหน้า
“นึกว่าแยกห้องกันอยู่ อย่าเชียวนะ”
พ่อทำเสียงเขียวใส่
“ไม่ได้แยกค่ะ เราไม่ได้แยกห้องกันนะคะ “
ข้าวหอมยิ้มแป้นแล้น
ทำไม้ทำมือปฏิเสธข้อกล่าวหา
“แล้วจะไปเที่ยวไหนต่อหรือคะ”
ข้าวหอมถามเสียงแจ๋วต่อ เปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็วตามสไตล์เธอ
“แม่ชวนพ่อไปดูหนัง ไปด้วยกันไหมล่ะลูก”
แม่ชวน
“วันนี้พี่ต้นจะไปสปาค่ะ ข้าวต้องซักผ้า คงไปรอบบ่ายดีกว่าค่ะ รอพี่ต้นกลับมาก่อน”
ข้าวหอมตอบเนียนๆ
ต้นรีบแทรกตัวเข้าห้องครัว
“ก็ได้ตามใจ”
“ทานข้าวเช้ามากันยังคะ”
“กินโจ๊กมาแล้ว เลยซื้อมาฝาก”
“เดี๋ยวข้าวไปช่วยพี่ต้นในครัวนะคะ”
ข้าวหอมรีบชิงหาช่องโล่งไป
เมื่อทั้งสองอยู่ในครัว
“เกือบตายแน่ะ”
“ทำไงดีล่ะ พ่อกับแม่จะมาก็ไม่บอก แล้วหล่อนก็ออกจากห้องช้านัก เกิดเรื่องแตกขึ้นมาจะทำไง”
“ฮึ ก็ย้ายไปนอนห้องเจ้ไง”
เธอตอบกวนๆ
ข้าวหอมยกน้ำออกมาเสริฟ ส่วนต้นข้าวเอาปาท่องโก๋ ชงโกโก้ร้อนมาด้วย พร้อมกับผลไม้
“เราน่ะ ปีใหม่จะต้องไปภูเก็ตกันนะ อากงเขายิ่งหวังอยู่มากเรื่องมีหลานเร็วๆ” พ่อพูดขึ้น
“ครับ พ่อ”
“อย่าทำให้อากงผิดหวังนะ”
เสียงพ่อสำทับอีกที
“พ่อก็จะเร่งลูกทำไม มันเป็นเรื่องธรรมชาตินะ”
แม่รีบออกตัวแทนให้
“ถ้าไม่ได้มีอะไรผิดพลาดนะ”
พ่อมองอย่างจับผิดต้นข้าว
“ไม่มีครับพ่อ”
อยู่ต่อหน้าพ่อ ต้นทำอะไรไม่ถูก
ข้าวหอมมองเหตุการณ์แล้วเข้าใจต้นข้าว
“คุณพ่อไม่ต้องห่วงค่ะ ข้าวจะบำรุงพี่ต้นให้ดี แข็งแรง ข้าวเองก็จะรักษาสุขภาพตัวเองให้พร้อมค่ะ”
เธอพูดอย่างจริงจัง
พ่อมองลูกสะไภ้ที่มีท่าทีจริงจัง ไม่อ่อนแอเหมือนลูกชายตัวเองก็เบาใจ
“งั้นก็ค่อยเป็นค่อยไปก็แล้วกัน อย่าถือว่าพ่อเร่ง”
“ค่ะ เราจะพยายามด้วยกันน้อ”
เธอหันไปกระเซาะต้นข้าว
“ใช่ครับคุณพ่อ” ต้นรีบรับคำ
ต้นหายใจไม่ทั่วท้องตลอดเวลาที่พ่อคุยด้วยเหมือนจ้องจะจับผิดเขาหลายอย่าง
จนพ่อกับแม่ไปแล้ว
“หล่อนย้ายข้าวของมาอยู่ห้องเจ้นะ ตั้งแต่วันนี้ก็มานอนห้องเจ้”
เขาบอกเธออย่างร้อนรน
ข้าวหอมมองหน้าได้รูปของอีกฝ่าย
เขากลัวพ่ออย่างเห็นได้ชัด นึกสงสารอีกฝ่ายเขาต้องมีปมอยู่ในใจแน่ๆ
แต่ความสงสารตอนนี้มันน้อยกว่าความแค้นใจที่อีกฝ่ายทำกับเธอก่อนหน้านี้
“ได้”
เธอตอบกวนๆ แล้ว ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี
หลังจากที่ต้นข้าวออกไปร้านสปา ข้าวหอมก็จัดแจงทำความสะอาดบ้าน ซักผ้า ย้ายของของเธอไปที่ห้องของต้นข้าว
“ได้เวลาเอาคืนแล้ว”
เธอคิดอย่างสนุก
ส่วนต้นข้าวไปทำงาน ก็เอาแต่คิดเรื่องปัญหากับพ่อ พ่อไม่เคยยอมรับที่เขาเป็นแบบนี้
จนเขาเองก็ต้องหาทางออกแล้วยังต้องมาเผชิญกับปัญหาต่างๆนาๆ ที่ตามมาอีก
“เฮ้อ จะมีใครเป็นแบบเราไหมเนี่ย”
เขาถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนกับโชคชะตาตัวเอง
เขาอยู่ที่สปาจนถึงบ่ายก็กลับ
มาถึงคอนโด ไม่เห็นข้าวหอมอยู่ข้างนอก คงจะหลับอยู่ในห้องแน่ เขาคิดว่าจะชวนเธอไปดูหนัง เลยเปิดประตู
“อ้า!!!!!!!” ต้นข้าวร้องเสียงหลง
วันที่: 26 ธันวาคม 2562 เวลา:12:16:51 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [