เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 6 หน้า 3 เมื่อทุกคนมาถึงร้าน “ฉันอยากกินซิสเลอร์” ก๊อฟรีบเสนอ “ฉันอยากกินเอ็มเค” อันแย้ง “ฉันอยากกินชาบู” นัตไม่ยอมน้อยหน้า “พวกแกแย่งกันกินทำไม ถามเจ้าภาพหรือยัง” ไพส์ชักจะโมโห “ข้าวจะกินอะไร?” ต้นข้าวหันมาถามหญิงสาว “เจ้...เค้าอยากกินอาหารญี่ปุ่น” สุดท้ายทุกคนเลยมาจบลงที่ร้านอาหารญี่ปุ่น เมื่อสั่งอาหารเรียบร้อย เคนโทรมาหา ก๊อฟเลยทำหน้าที่ออกไปรับ พอมาถึงเขาก็นั่งด้านนอก ห่างจากข้าวหอมที่นั่งอยู่ด้านในโดยมีต้นข้าวนั่งข้างๆ “คุณข้าว คืนนี้ไม่ต้องรีบกลับนะครับ” เคนยังพยายามสานต่อความสัมพันธ์ “โห ไม่ได้หรอกค่ะ คืนนี้ ต้องไปดูลิขิตรักข้ามภพนะคะ” ปฏิเสธโดยไม่ได้ใช้สมองส่วนหน้าคิดนาน จนเหล่ากะเทยอยากบีบคอ “พี่ว่างนะคะเคน พี่ไปเป็นเพื่อนก็ได้ค่ะ” ก๊อฟรีบชี้แจง “ใช่ๆ พวกเราทุกคนว่าง” นัตรีบเสริม “อ้อ ครับ แต่....งั้นก็ชวนคุณข้าวไปด้วยสิครับ” “เจ้ๆ อยากกินพิซซ่าญี่ปุ่น” ข้าวหอมสะกิดต้นข้าว ไม่ได้สนใจเคน เขาเลยคีบมาป้อนเธอ “นี่พวกแก ป้อนข้าวป้อนน้ำกันยังกะเป็นผัวเมียกันเลยนะ” ไพส์พูดติดตลก “แล้วเจ้อยากได้เมียหรือเปล่าล่ะ” ข้าวหอมพูดแหย่ “ไม่เอาล่ะ ขนหัวลุก” ไพส์รีบสะบัดตัว ทุกคนหัวเราะ บรรยากาศทานข้าวอย่างสนุกสนาน เหล่ากะเทยทั้ง 5 ก็คอยหยอดเคนเป็นระยะ เคนพยายามชวนข้าวหอมคุย แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเขากำลังจีบ เอาแต่คุยมุ้งมิ้งกับต้นข้าว เมื่อทานเสร็จเรียบร้อย ทั้ง 8 เดินเที่ยวห้างกันต่อ เคนพยายามชวนข้าวหอมคุย “คุณข้าวพักอยู่ที่ไหนครับ” “อยู่อ่อนนุช 30 ค่ะ” “เอารถมาหรือเปล่าครับ” “มากับเจ้ต้นค่ะ” “ผมไปส่งไหมครับ” “พี่ไม่ได้เอารถมาฮ่ะเคน ไปส่งพี่ได้ป่ะ” อันรีบแทรก “พี่อันอยู่ที่ไหนครับ” เคนถามอย่างมีมารยาท “พี่อยู่ลาดพร้าวฮ่ะ” “แล้วเคนอยู่ที่ไหนฮะ” “ผมอยู่บางนาครับ” “พี่อยู่ บางนาเหมือนกันฮ่ะ พี่กลับด้วยนะฮะ” ก๊อฟรีบเสียบทันที “อ้อ ครับ” “อีก๊อฟมึงขับรถมานีอีดอก” “ไม่เป็นไร กูจอดไว้นี่ก็ได้” “อ่ะ เจ้เราไปดูรองเท้าวิ่งกันเถอะ เค้าอยากไปวิ่งที่สวน” เธอคุ้นเคยกับการจูงมือกับต้นข้าว เลยลืมไปว่าไม่ได้มากันแค่ 2 คน “อีสองคนนี้ มันเป็นพี่น้องกันจริงเปล่าวะ” ก๊อฟชักสงสัย เคนมองดูเงียบๆ แต่ก็ตามไป “คุณข้าวไปวิ่งที่สวนไหนครับ ผมก็ชอบวิ่งนะครับ” “ไปสิ บางวันก็ไปเข้า Fitness นะคะ สนใจไหม” “สนใจครับ ยังไงคุณข้าวแนะนำผมด้วยนะครับ” เคนเลยซื้อรองเท้าด้วยอีก 1 คน 5 กะเทยแสบเห็นไม่ได้การณ์ รวมพลังซื้อกันคนละคู่อีก พอได้ของแล้วก็แยกย้ายกันจะกลับ “เราไม่ไปหาอะไรดื่มกันต่อเหรอครับ” เคนถาม “ไปสิฮะคุณเคน พี่ยังว่าง” ก๊อฟรีบเสนอตัว “คุณข้าวล่ะครับ” “ข้าวต้องรีบกลับล่ะค่ะ เดี๋ยวไม่ทันดูซีรีย์” ข้าวรีบปฏิเสธ “อ้าว เสียดายเลย งั้นวันหน้านะครับ” “อ้าวแล้วไม่ไปกับพี่เหรอฮะ” “ผมนึกได้ว่าต้องแวะไปให้อาหารหมาที่บ้านยายครับ” “อ้าว...” แป๋วววว “งั้นแยกกันตรงนี้นะคะ ไปล่ะค่ะ สวัสดีค่ะ เจ้ๆ” ข้าวหอมไหว้ลาทุกคน “เดี๋ยวผมโทรหานะครับ” เคนเอ่ยอย่างอาลัย “ค่ะ” ข้าวหอมรับคำก่อนโบกมือลา เดินตามต้นข้าวเข้าลิฟท์ เคนไหว้ลากะเทยแสบแล้วรีบหนีไปเหมือนกัน “อ้าว ไปซะแล้ว พวกมึงรออะไร” ก๊อฟพูดแล้วแยกย้ายกันกลับ เพราะจอดรถไว้คนละชั้น ข้าวหอมหลับตลอดทางกลับบ้าน พอมาถึงบ้านก็เห่อกับ รองเท้าใหม่ลองใส่วิ่งเหยาะๆ “ขอยืมโทรศัพย์หน่อยสิ” เขาเอ่ย หญิงสาวยื่นให้ “ปลดล็อกให้ด้วยสิ” เอากลับมาปลดล็อกให้ ต้นข้าวเอาโทรศัพย์ไปคลิ๊กดูแอฟต่างๆ เห็นแอฟ Whocall เขาก็จัดการตั้งบล็อกเบอร์ของเคนไปทันที “เจ้ เราจะมีเวลาไปวิ่งไหม” ข้าวหอมชักสงสัยตัวเองว่าซื้อรองเท้ามาทำไม “ว่างก็จะพาไปนะ” เขายักคิ้วให้อย่างอารมณ์ดี
แวะมาทักทายจ้าาา
 doctorlife ulthera ยกกระชับ ศัลยกรรมเสริมจมูก เสริมจมูก Acne Clear Cellulysis sparsha ให้ใจ สุขภาพโดย: สมาชิกหมายเลข 5715106
 วันที่: 28 มกราคม 2563 เวลา:10:46:35 น.unitan Literature Blog ดู Blog
ท่าพระเอกของเราจะเริ่มเปลี่ยนใจแล้วค่ะ   โดย: หอมกร
 วันที่: 28 มกราคม 2563 เวลา:15:59:07 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [