เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 13 หน้า 2 6 โมงเช้าสมาชิกก็มารวมตัวกันครบ ล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้ากันแล้ว รถทัวร์ก็พาไปไหว้พระอีก 2-3 วัด ดูท่าทางทุกคนเหนื่อยกับการปีนเขามาทั้งคืน รถบัสจึงพาไปที่ รีสอร์ทติดทะเลที่ต้นข้าวจองไว้ทุกปี ก็เกือบ 11 โมง “รีสอร์ท พี่จองไว้ 9 หลังนะครับ สาวๆ อยู่หลังละ 4 คน โซน 4 เตียงฝั่ง ขวา อีกหลังได้ 5 คน อยู่ฝั่ง ซ้าย 7 หลัง ส่วนหนุ่มๆ 3 คน 1 หลัง ที่ครับกุญเจ” ต้นข้าวเอากุญเจส่งให้ “แต่จัดแบ่งกันก่อนนะครับ ใครจะนอนกับใคร” เมื่อแบ่งห้องกันเรียบร้อย เค้กได้นอนกับพี่แก้ว ดูเหมือนจะไม่พอใจที่ได้ร่วมกับคนอื่นๆ อีก 4 คน หันไปหาต้นข้าวที่ยืนคุยกับข้าวหอมอยู่ก็เดินตรงดิ่งมาหา “คุณข้าวนอนห้องไหนคะ” เธอดูห้องแล้วไม่มีห้องของข้าวหอม “พี่คงไปนอนบนตึกค่ะ” เธอตอบ เพราะไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองจะได้ไปนอนไหน เพราะกุญเจอยู่กับต้นข้าว “แล้วคุณต้นล่ะค่ะ” “ห้องผมหลังเล็กๆ อยู่เงียบๆ ทางโน้นนะครับ ยังไงไม่ได้ไกลจากทุกคนมาก เดี๋ยวตอนเที่ยงทุกคนรับผิดชอบทานข้าวกล่องที่ฝากรีสอร์ททำให้ไปก่อนนะครับ ตอนเย็นเจอกันที่ลานบุฟเฟ่” ทุกคนทยอยไปตามห้องตัวเอง ซึ่ง ห้องใหญ่ 4 เตียงก็เรียงกันอยู่ไม่ห่าง มีเพียงหลังเล็กที่แยกไปอีกโซนแต่ไม่ได้ห่างกันมาก “เค้กขอไปนอนกับคุณข้าวได้ไหมคะ ห้องเค้กนอนตั้ง 5 คน กลัวเจอคนนอนกรน” เค้กเสนอกับข้าวหอม “แล้วพี่ไปนอนไหนล่ะเนี่ย” ข้าวหอมยังงัวเงีย กุญเจก็ไม่มี กระเป๋าก็ไม่มี หันไปเห็นหลังต้นข้าวไปไวๆ สะพายเป้เธอไป ก็วิ่งตาม เค้กค้างเติ่ง ต้องหันกลับมาหาพี่แก้วและป้าสายบัว และสาวๆ อีก 2 คน พากันไปบ้านหลังที่นอนได้ 5 เตียงที่อยู่อีกฝาก ข้าวหอมวิ่งมาทันต้นข้าวกำลังเปิดประตู พอประตูเปิดออก เธอก็วิ่งเข้าห้องไปสำรวจ กระโดดไปนั่งบนเตียง ทดสอบความเด้งของเตียงอย่างสนุก “สปริงแน่เลยเจ้” “จะได้เปลี่ยนบรรยากาศ” ต้นข้าววางกระเป๋าทั้งสองใบลง แล้วตรงเข้าไปหาคนตัวเล็ก หน้าตากรุ้มกริ่มของอีกฝ่ายก็รู้ทันทีว่าเขาคิดอะไรอยู่ หน้าหล่อๆ เลื่อนเข้ามาหาเธอ ข้าวหอมต้องถอยหลังขึ้นเตียง “เดี๋ยวเจ้ เดี๋ยว เพิ่งจะมาถึงเองนะ เราพักผ่อน ไปเล่นน้ำทะเลกันดีกว่าไหม” “ไม่ล่ะ อยากทดสอบความนุ่มของเตียง” “เจ้...” “พี่อดนอนทั้งคืน ให้ข้าวหอมนอนหนุนตักตลอดทางด้วย รู้ไหมว่าเป็นตะคริว ขอนอนก่อนได้ไหม” “ก็ได้ นอนอย่างเดียวนะ” “จ๊ะ นอนอย่างเดียว” จมูกโด่งๆ ซุกเข้าซอกคอของเธอ แล้วพรหมจูบไปทั่ว “เจ้ ไหนบอกว่าจะนอนไง” “ก็นอนกอดไม่ได้หรือไง?” “ไม่อยากจะเชื่อเลย” มันก็จริง มีหรือต้นข้าวจะแค่นอนกอดเฉยๆ “น่า...เดี๋ยวพาไปกินกุ้งตัวโตๆ นะ” เขายื่นข้อเสนอพร้อมกับดึงเสื้อยืดตัวเล็กออกจากตัวข้าวหอมปลดตะขอเสื้อในอย่างรวดเร็ว “อย่าเอาของกินมาล่อนะ กะเทยบ้า” ข้าวหอมพยายามหลบหนีคนตัวใหญ่ เธอพลิกตัวหนีลงจากเตียง ต้นข้าวลุกขึ้น “จะไม่ยอมดีๆ ใช่ไหม” เข้าท้า “เชอะ กะเทยควาย บ้า หื่น มีที่ไหน กลางวันแสกๆ ก็จะ...” “ก๊อก ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูขัดจังหวะ ข้าวหอมตกใจแทบสติหลุด ข้าวหอมที่เปือยท่อนบนกระโดดขึ้นเตียงเอาผ้าห่มอย่างรวดเร็ว “หรือจะเข้าห้องน้ำดี” เธอถามอีกฝ่ายอย่างตกใจไม่รู้จะหลบไปไหน ต้นข้าวผายมือทั้งสองข้างออกอย่างปฏิเสธการแสดงความคิดเห็น เสียงเคาะประตูดังอีก “จะเปิดแล้วนะ” เขาพูด หันไปมองคนตัวเล็ก ที่รนๆ ทำอะไรไม่ถูก เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดตัวแล้วมุดลงไปนอน ต้นข้าวขำแล้วเดินมาเปิดประตู “คุณต้น จะทานข้าวเที่ยงที่ไหนคะ” เค้กนั่นเองที่มาหา พลางส่องเข้ามาดูในห้อง เห็นผ้าห่มคลุมใครสักคนอยู่ก็สงสัย แต่ที่ทำเอาเธอตาโตเห็นจะเป็นเสื้อยืดสีฟ้ากับเสื้อชั้นในตัวจิ๋วที่กองที่พื้นข้างเตียง มันโดนต้นข้าวเหวี่ยงลงมา “เอ่อ คุณต้นมีใครอยู่ด้วยเหรอคะ คุณข้าว...เหรอคะ” เค้กถามใจสั่น “อ้อ ครับ พอดี ผมจะนวดออยให้ข้าวหอม เลยถอดเสื้อผ้าซะหมดตัวเลย” เขาตอบอารมณ์ดี เค้กตาเหลือก ก่อนจะตั้งสติ “งั้นเค้ก ไม่รบกวนแล้วค่ะ ค่ะ...” เธอพูดตะกุกตะกัก แล้วรีบหลบไป หัวใจเต้นแรง สับสนอลม่าน
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
กุ๊กกิ๊กน่ารักเปลี่ยนบรรยากาศอีกแล้วค่ะ