ไม่รู้จะเม้นท์อะไร
ขอเอากลอนมาคุยแทนก็แล้วกันนะ
ความรู้สึกที่น่าจะเกิดก่อน "After A While"
จะผิดอีกมั๊ยเนี่ยเรา

O Tell Me the Truth About Love.

Some say that love's a little boy,
And some say it's a bird,
Some say it makes the world go round,
And some say that's absurd,
And when I asked the man next-door,
His wife got very cross indeed,
And said it wouldn't do.

Does it look like a pair of pyjamas,
Or the ham in a temperance hotel ?
Does its odour remind one of llamas,
Or has it a comforting smell ?
Is it prickly to touch as a hedge is,
Or soft as eiderdown fluff ?
Is it sharp or quite smooth at the edges ?
O tell me the truth about love.

Our history books refer to it
In cryptic little notes,
It's quite a common topic on
The Transatlantic boats;
I've found the subject mentioned in
Accounts of suicides,
And even seen it scribbled on
The backs of railway-guides.

Does it howl like a hungry Alsatian,
Or boom like a military band ?
Could one give a first-rate imitation
On a saw or a Steinway Grand ?
Is its singing at parties a riot ?
Does it only like Classical Stuff ?
Will it stop when one wants to be quiet ?
O tell me the truth about love.

I looked inside the summer-house;
It wasn't ever there:
I tried the Thames at Maidenhead,
And Brighton's bracing air.
I don't know what the blackbird sang,
Or what the tulip said;
But it wasn't in the chicken-run,
Or underneath the bed.

Can it pull extraordinary faces ?
Is it usually sick on a swing ?
Does it spend all its time at the races,
Or fiddling with pieces of string ?
Has it views of its own about money ?
Does it think Patriotism enough ?
Are its stories vulgar but funny ?
O tell me the truth about love.

When it comes, will it come without warning
Just as I'm picking my nose ?
Will it knock on my door in the morning,
Or tread in the bus on my toes ?
Will it come like a change in the weather ?
Will its greeting be courteous or rough ?
Will it alter my life altogether ?
O tell me the truth about love.

W.H. Auden (1907-1973)

  

สวัสดีครับคุณ Maple

อ่าน poem ก็แล้วแต่จินตนาการกับประสบการณ์น่ะครับ ไม่มีใครถูกผิดหรอก

ส่วน poem ชิ้นนี้ อ่านดูแล้ว ท่าทางคงจะเกิดก่อน after a while จริง ๆ เพราะเค้าขอให้เราบอกเค้าถึง the truth of love ระหว่างที่เค้ายังไม่ได้คำตอบนี้ เค้าก็คาดเดาไปต่าง ๆ นานา ตามแต่ประสบการณ์ของคนอื่นที่เค้าเคยได้รับฟังมา

ซึ่งก็คงต้องปฎิบัติและทดลองเอง คือมีรักเอง จะได้รับความจริงเชิงประจักษ์ แล้วหลังจากนั้น จึงค่อยมานั่งเขียนกลอนเพื่อ สรรเสริญ หรือ คร่ำครวญถวิลหา หรือ ตัดพ้อ หรือ ปลอบใจตัวเอง ต่อไป

ขอบคุณสำหรับกลอนนะครับ

---

อย่างไรก็ตาม "เค้า" อุตส่าห์ถามมา ก็ต้องตอบหน่อย ขอตอบด้วย "บทที่สอง" ในหนังสือเรื่อง The Prophet ของ Kahlil Gibran นะครับ (หนังสือแปลเป็นไทยโดย ระวี ภาวิไล ในชื่อว่า ปรัชญาชีวิต)

Then said Almitra, "Speak to us of Love."
And he raised his head and looked upon the people, and there fell a stillness upon them. And with a great voice he said:

When love beckons to you follow him,

Though his ways are hard and steep.

And when his wings enfold you yield to him,

Though the sword hidden among his pinions may wound you.

And when he speaks to you believe in him,

Though his voice may shatter your dreams as the north wind lays waste the garden.

For even as love crowns you so shall he crucify you. Even as he is for your growth so is he for your pruning.

Even as he ascends to your height and caresses your tenderest branches that quiver in the sun,

So shall he descend to your roots and shake them in their clinging to the earth.

Like sheaves of corn he gathers you unto himself.

He threshes you to make you naked.

He sifts you to free you from your husks.

He grinds you to whiteness.

He kneads you until you are pliant;

And then he assigns you to his sacred fire, that you may become sacred bread for God's sacred feast.

All these things shall love do unto you that you may know the secrets of your heart, and in that knowledge become a fragment of Life's heart.

But if in your fear you would seek only love's peace and love's pleasure,

Then it is better for you that you cover your nakedness and pass out of love's threshing-floor,

Into the seasonless world where you shall laugh, but not all of your laughter, and weep, but not all of your tears.

Love gives naught but itself and takes naught but from itself.

Love possesses not nor would it be possessed;

For love is sufficient unto love.

When you love you should not say, "God is in my heart," but rather, I am in the heart of God."

And think not you can direct the course of love, if it finds you worthy, directs your course.

Love has no other desire but to fulfil itself.

But if you love and must needs have desires, let these be your desires:

To melt and be like a running brook that sings its melody to the night.

To know the pain of too much tenderness.

To be wounded by your own understanding of love;

And to bleed willingly and joyfully.

To wake at dawn with a winged heart and give thanks for another day of loving;

To rest at the noon hour and meditate love's ecstasy;

To return home at eventide with gratitude;

And then to sleep with a prayer for the beloved in your heart and a song of praise upon your lips.

อืม... แต่อันที่จริง ผมชอบ บทที่สามมากกว่า ว่าด้วยเรื่อง การแต่งงาน

Then Almitra spoke again and said, "And what of Marriage, master?"
And he answered saying:

You were born together, and together you shall be forevermore.

You shall be together when white wings of death scatter your days.

Aye, you shall be together even in the silent memory of God.

But let there be spaces in your togetherness,

And let the winds of the heavens dance between you.

Love one another but make not a bond of love:

Let it rather be a moving sea between the shores of your souls.

Fill each other's cup but drink not from one cup.

Give one another of your bread but eat not from the same loaf.

Sing and dance together and be joyous, but let each one of you be alone,

Even as the strings of a lute are alone though they quiver with the same music.

Give your hearts, but not into each other's keeping.

For only the hand of Life can contain your hearts.

And stand together, yet not too near together:

For the pillars of the temple stand apart,

And the oak tree and the cypress grow not in each other's shadow.

  

  

ว่าแต่ว่า....ชอบบทที่สามเป็นพิเศษ ..ว่าด้วยเรื่องการแต่งงาน .....เตรียมตัวจะแต่งงานหรือครับ ฮิ ฮิ

  

อธิบายนิดครับ พอดีที่คุยกันในหน้านี้ เป็นตอนต่อมาจากหน้าเพลง Tao of Love ครับ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=plin&month=14-02-2008&group=12&gblog=50

อืม ยังไม่แต่งหรอกครับ อืม... ยัง virgin ด้วย หุ ๆ ๆ ๆ (อันนี้นอกเรื่อง) พอดีที่ชอบบทนั้นเพราะ "มันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันต่างหาก"

  

ถึงจะนอกเรื่องแต่ผมสนใจประเด็น เรื่อง Virgin นะครับ
อันนี้เรื่องจริง ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั๊ยครับ

check ตัวเองดีแล้วนะครับ เอ่อ(เกรงใจนะ แต่ขอถามตรงๆ) ...ผมหมายถึงคุณ Plin >>> ชอบผู้หญิง หรือผู้ชายครับ

ถ้าชอบผู้ชาย..อย่าลืมติดต่อ Oyez นะฮะ มา..มะ มา...มะ จุ๊บ จุ๊บ

  

คุณ Oyez นี่ ตลกจัง เรื่องแบบนี้จะมาโกหกกันทำไม

คนส่วนใหญ่เค้าอายกันนะว่าไม่เคย แต่ผมกลับภูมิใจว่าไม่เคย

เล่าเรื่องตลกนิดนึง เคยคุยกับผู้หญิงคนนึงทาง m เธอคนนั้นเค้าบอกว่า แต่งงานกับผู้ชายไม่เคยเนี่ยนะเหมือนได้ควายมาตัวนึง

ผมก็เลยบอกไปว่า อืม อันนั้นคงเป็นทัศนะของหญิงสมัยใหม่มั้ง (เอ๊ะ หรือ ตั้งแต่โบราณแล้วก็ไม่รู้) แต่ของผู้ชายเนี่ย สมัยก่อนเค้าถือว่า ถ้าแต่งงานกับหญิงที่เคยแล้วเนี่ย โง่... คือถูกหลอก แต่ สมัยนี้อาจจะใช้ค่านิยมแบบนี้ไม่ได้แล้ว

เฮ้อ ค่านิยม.. ไม่รู้จะยินดี หรือ ยินร้ายกับมันดี

เอาว่า ตอนนี้ยังไม่เบี่ยงเบนนะครับ ขอให้คุณ Oyez โชคดีละกันครับ

ถ้าเรามีวาสนาต่อกัน ชาติหน้า เราคงได้เกิดมาเป็นหญิงกับชายคู่กันสมใจล่ะครับ (ฮา)

  

ว้า!! คุณทำผมอกหักนะครับ

แต่คุณก็ทิ้งท้ายว่า...เราอาจจะมีวาสนากันในชาติหน้า ผมขอมอบเพลงนี้ให้นะ....ที่รัก (อยากให้ search เพลงนี้แล้วเปิดฟังนะครับ คุณ Plin ร้องตามเนื้อที่ให้มานี้นะ ที่สำคํญช่วยบอกผมด้วยว่ารู้สึกยังไง!!)

<เพลงรักไม่รู้ดับ>
ถึงจะสิ้นวิญญาณกี่ครั้ง
ฉันก็ยัง รักเธอฝังใจ
ถึงจะสิ้น ดวงจันทร์ไฉไล
ไม่เป็นไร เพราะยังมีเธอ

ฟ้าจะมืด จะมัวช่างฟ้า
ขอให้มี สายตาหวานละเมอ
ถึงจะสิ้น แผ่นดินนะเออ
ให้ได้เจอยิ้มเธอชื่นใจ

ไม่ได้ชิด ก็ขอเพียงได้ชม
ไม่ได้สม ไม่เห็นแคร์อะไร
ขอให้ได้รัก ข้างเดียวเอาไว้
ไม่เช่นนั้น ใจฉันคงหลุดลอย

ถึงโลกแตก แหลกรานสิบครั้ง
ฉันก็ยังฝังใจรอคอย
แม้จะสิ้น วิญญาณเลื่อนลอย
ก็จะคอยพบเธอ ชาติอื่นเอย

ถึงจะสิ้นวิญญาณกี่ครั้ง
ฉันก็ยัง รักเธอฝังใจ
ถึงจะสิ้น ดวงจันทร์ไฉไล
ไม่เป็นไร เพราะยังมีเธอ

ฟ้าจะมืด จะมัวช่างฟ้า
ขอให้มี สายตาหวานละเมอ
ถึงจะสิ้น แผ่นดินนะเออ
ให้ได้เจอยิ้มเธอชื่นใจ

ไม่ได้ชิด ก็ขอเพียงได้ชม
ไม่ได้สม ไม่เห็นแคร์อะไร
ขอให้ได้รัก ข้างเดียวเอาไว้
ไม่เช่นนั้น ใจฉันคงหลุดลอย

ถึงโลกแตก แหลกรานสิบครั้ง
ฉันก็ยังฝังใจรอคอย
แม้จะสิ้น วิญญาณเลื่อนลอย
ก็จะคอยพบเธอ ชาติอื่นเอย

  

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

ขอนอนฟังหลาย ๆ ครั้งก่อนนะครับ

  

เดี๋ยวอย่าเพิ่งหลับ เพราะ
....ยังไม่ตอบคำถามผมเลย ... ว่ารู้สึกยังไงเมื่อฟังเพลงนี้

แต่ผม...ขนลุกว๊ะ

  

นิทราล่ะครับ พบกันในฝันละกัน

(แบบนี้ขนลุกกว่าอีก ฮา)

ไว้พรุ่งนี้ค่อยให้คำตอบล่ะกัน ขอนอนฟังต่อก่อน

  

ไม่รู้จะได้กลับมาอ่านหรือเปล่านะ

เอาว่า ฟังแล้วรู้สึกว่า คนที่ร้องนี่อารมณ์ดี และไม่มีพิษภัยต่อสังคม ไม่มีพิษภัยต่อใครทั้งสิ้น เพราะไม่ได้ตัดพ้อ ไม่ได้ประทุษร้ายใคร

ตบมือข้างเดียว ไม่หวังให้มีอีกมือมาตบตอบด้วย

อันที่จริง เธอ ในเพลง อาจจะเป็นตุ๊กตา เป็น รูปปั้น ก็ยังได้ เพราะสองอย่างหลังนี่ ก็คงไม่ตอบสนองคนร้องเหมือนกัน ซึ่งเค้าก็ไม่แคร์

อืม.. เรื่องฝันเมื่อคืน คิดว่า ไม่เจอคุณ Oyez นะ เพราะไม่เจอคนแปลกหน้าในฝันเลย

  

ครับผมกลับมาแล้ว!!!

ว่าแต่ ความรักแบบนี้มีจริงด้วยหรือ

รักไม่รู้ดับ

ของผม.....ลักหลับ ครับ (ฮา)

ผม รักใคร ผมก็อยากให้เธอคนนั้นเป็นแฟนผม

ผมก็ต้องสู้

จีบ สิครับ จีบ

จีบไม่ติด ก็ไม่เป็นไร

แต่ต้องลองดูสักตั้งก่อน

ผมเป็นนิโคลนะ....ฉันก็สู้คน ฉันก็สู้คน (ปล. ไม่รู้เคยฟังรึเปล่า เพลงของนิโคล album แรกๆ)

  

อืม... ก็ถึงได้บอกไงครับว่า ผมรู้สึกว่า คนแบบนั้น ไม่มีพิษภัยต่อสังคม เพราะเค้าฝันอยู่คนเดียวก็ยังได้ บางทีเค้าอาจจะไม่ทำให้เป้าหมายเค้ารู้ตัวเลยก็ได้

ประมาณว่า จีบแบบเนียนสุด ๆ ขนาดคนถูกจีบก็ไม่รู้ตัวเลยก็ได้ คือ แค่มีปฏิสัมพันธ์ในระดับธรรมดา ติดต่องาน อะไรแบบนั้นก็มีความสุข

หรือ อาจจะไม่เข้าไปหาเลยก็ได้ เพราะแค่เห็นก็มีความสุขแล้ว

ถ้าลองจีบดู อืม... ผมว่าไม่เข้ากับเนื้อหาเพลงเท่าไหร่ คือในเพลงใช้คำว่า "ไม่ได้ชิด" ไม่ได้แปลว่า จะไปอยู่ใกล้ชิด หรือ จะไปจีบเขา แต่ตอนนี้อาจจะอยู่ห่าง ๆ ไม่ได้ชิด ก็ขอเพียงได้ชม คือ ชมดู ไม่ใช่ เชยชม

อืม.. พอดี เห็นคุณ Oyez ว่า ให้ลองบอกว่า ฟังแล้วรู้สึกยังไง ก็รู้สึกว่า คนร้องเค้าเป็นคนที่ไม่มีพิษภัยกับใครเท่านั้นเองครับ

ส่วนเพลงของ Nicole นี่ ก็เป็นอีกความหมายและอีกอารมณ์หนึ่ง

ว่าแต่ ทีว่า รักแบบนั้นมีจริงหรือนี่... อันนี้อยู่ที่นิยามล่ะครับ พูดคำเดียวกัน เราอาจจะมีความหมายที่ overlap กันอยู่ แต่ปลีกย่อย ในรายละเอียดนั่น อาจจะต่างกันอยู่

อย่างเช่น คนที่ว่า รักต้องให้ กับ รักต้องครอง นี่ คนสองคนนี่ อาจจะคุยกันไม่รู้เรื่องเลยก็ได้

แต่ถ้าถามผมว่าแล้วนิยามรักผมเป็นแบบไหนนะ ผมก็คงตอบว่าเป็นคล้าย ๆ Kahlil Gibran นั่นแหละครับ (แต่บางอย่างอาจต่างกันบ้าง ซึ่งอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน)

แล้วถ้าถามว่าแล้วเพลงรักล่ะ ชอบแบบไหน ก็ชอบเพลงรักที่ "ไม่มี" คำว่า "รัก" อยู่ในเพลงเลยครับ เพราะแทนที่จะบอกไปตรง ๆ ว่า รัก แต่เป็นการบอกว่า สิ่งเหล่านี้แหละคือ รัก โดยไม่ได้ใช้คำว่ารักเลย

ถ้าเทียบโยงในชีวิตจริงก็คือ การปฎิบัติต่อกันนั่นแหละ ว่า แบบนี้จะถูกใจ หรือ พอใจ กันและกันไหม เพราะบางทีบอกไปว่า ฉันรักเธอ เธอรักฉัน แต่รักมันไม่เหมือนกัน มันก็อยู่กันไม่ได้

แล้วก็ ยิ่งเพลงรัก ที่เป็นเพลงบรรเลงนั้นก็จะชอบมาก เพราะไม่ต้องอาศัยภาษาใด ๆ เลย ให้เราจินตนาการเองเลยว่า จริง ๆ แล้วรักเป็นอย่างไร

พอดี entry นี้ poem นี้ มาจากเพลงบรรเลงใน blog นี้ ที่ให้ link ไว้ใน คคห 5 นี่แหละครับ แล้วก็มาตีความเพลงบรรเลงที่ว่านี้กัน ต่างคนก็ตีความไปคนละอย่าง แล้วก็ลองไปหากลอนที่อาจจะเข้ากับเพลง

ไม่รู้ว่าคุณ Oyez ลองไปฟังดูหรือยังครับ

  

>> ก่อนอื่น ต้องขอโทษคุณ Plin นะครับ ที่ผม post ไว้ที่ข้อที่ 13 ทะลึ่งไปหน่อย ..... เออ .... รู้สึก guilty จริงๆ
นะครับ (คือ....ที่เขียนไปเพราะอยากแสดงความ man สุดๆ ของตัวเองเท่านั้น....ฮา) ว่าแต่ man อ๊ะป่าว!!!

>> ถูกต้องแล้วครับที่คุณ plin ไม่อาย ที่ยัง virgin อยู่ เออ .... นับได้ว่าเราก็เป็นพวกเดียวกัน (พวกคนโบราณ) ..... ภูมิใจได้เลยครับ เพราะผมก็ภูมิใจในตัวผมเองเหมือนกัน (มากด้วย ) ถึงแม้ว่าในประเด็นนี้จะโดนเพื่อนๆ ทั้งเพื่อนผู้หญิงและผู้ชาย ดูถูกเสมอ และล้อผมตลอด เอาเถอะ....เห็นพวกมันหัวเราะกันผมก็พลอยมีความสุขไปด้วย

>> ขอนอกเรื่อง>>
>> มีข้อความเก๋ๆ มาฝาก คนเขียนคือ นางอองซาน ซุจี

I don't believe in people just hoping.
We work for what we want.
I always say that one has no right to hope without endevor.

>> ป.ล. ไม่ได้ชื่นชอบนางซูจีเป็นการพิเศษนะครับ ชอบข้อความนี้เพราะ พูดถึงความพยายามครับ

  

  

กลับมาอีกครั้ง เพราะไปเจอกลอนบทหนึ่งที่เขียนเกี่ยวกับการแต่งงานแต่ในทรรศนะที่แตกต่างจากของ Kahlil Gibran กะว่าจะเอามาคุยต่อ ก็เลยบังเอิญได้รู้เรื่องของสองหนุ่มไปด้วยเลยปริยาย แหะ แหะ

ตามทรรศนะของ Jerry McCant เขียนถึงการแต่งงานไว้ดังนี้ ค่ะ

" You can never be happily married to another until you get divorce from yourself.
Successful marriage demands a certain death to self"

  

อืม ก็คงประมาณว่า ให้ลดละ อัตตาของตัวเองไป เวลาอยู่ด้วยกัน จะได้ไม่เอาแต่ใจตนเอง จะได้ไม่ทะเลาะกัน

แม้ว่าของ Kahlil Gibran จะดูให้ความสำคัญกับความเป็นส่วนตัวอยู่
Sing and dance together and be joyous, but let each one of you be alone,
Even as the strings of a lute are alone though they quiver with the same music.

ซึ่ง ผมว่า ก็ไม่ได้ค้านกับของ Jerry McCant นะ

คือ ของ Jerry McCant ให้ต่างฝ่าย ต่างลดละอัตตาของตัวเองไป ถ้าหากว่า อีกฝ่าย อยากจะปลีกวิเวกไป

ก็ไม่ควรงอน น้อยใจ เห็นแก่ความรู้สึกของตัวเอง

ก็เลย ทำให้มีชีวิตอยู่กันในแบบของ Kahlil Gibran ได้อย่างเป็นปกติสุข

คือ ตัดความต้องการของตัวไป ถ้าอีกฝ่ายเกิดจำเป็นต้องปลีกวิเวก เช่น ถือศีล เป็นต้น ก็ไม่เสียใจ ไม่งอน

  

สำหรับเรา ตอนอ่านกลับรู้สึกได้ถึงการที่ต้องสละจนสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไปหมด จากวลี 2 วลีนี้ค่ะ
"get divorce from yourself" กับ "demands a certain death to self" ของคุณ Plin ยังมีความประนีประนอมเหลืออยู่บ้าง ซึ่งดีสำหรับชีวิตคู่เลยล่ะ ถ้าทำได้และทำได้เสมอต้นเสมอปลาย ตลอดรอดฝั่งนะ

  

ผมว่า ละอัตตา กับ สูญเสียความเป็นตัวเอง นี่ไม่เหมือนกันนะ

อันแรก ก็ เกิดผลดีคือ ไม่เห็นแก่ตัว โดย ไม่น่าจะมีผลเสียอะไร แถมไม่สุญเสียความเป็นตัวเองด้วย คือ ก็ยังทำอะไรที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง เพียงแต่ ไม่เอาแต่ใจตัวเอง

แต่อันหลังเนี่ย ยอมให้อีกฝ่ายทุกอย่าง มันเข้าข่าย "หลง" มากกว่า คงไม่ใช่รักน่ะครับ

  

เราก็เห็นด้วยนะว่า ละอัตตา กับ สูญเสียความเป็นตัวเอง น่ะ มันเป็นคนละอย่างกัน เพียงแต่รู้สึกว่าข้อความที่คัดลอกมามันเรียกร้องถึงขั้น การสูญเสียความเป็นตัวเอง ซึ่งมากกว่า การละอัตตา แต่พอมาคิดๆดูแล้ว ตัวอย่างในชีวิตการแต่งงานส่วนใหญ่เป็นแค่การละอัตตาเท่านั้น ไม่ถึงขั้นการสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองหรอก(มั้ง)

ถ้าการยอมให้อีกฝ่ายทุกอย่าง คือการ "หลง"
แล้วการ "หลงรัก" เนี่ย อาการมันก็น่าจะหนักกว่า "หลง" เฉยๆเนอะ

  

ที่จริง "หลงรัก" เป็นเหมือนคำที่ จะเขียนร่วม ๆ กันไว้ โดยที่พอฟังบ่อย ๆ ก็เข้าใจว่า ต้องทั้งรัก และ หลง

ที่จริง "รัก" โดย "ไม่หลง" ก็น่าจะได้นะ

ซึ่งรักโดยไม่หลง น่าจะไม่มีอาการหนักเลย

ทีนี้ หลง โดย ไม่รัก ล่ะ... อืม.. นึกสภาพนั้นไม่ออก สงสัยคงต้องนิยามรักใหม่ คือ สมมติว่า หลงละเมอเพ้อพก อยากได้ไว้มาครอง กินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่ไม่สนใจทำให้อีกฝ่ายเค้ามีความสุข แบบนี้ บางคนเรียกว่า รัก แต่บาง คนไม่เรียกรัก

เฮ้อ กลุ้ม

  

อืมมม...แล้วมีใครเคยมี"ความรักในอุดมคติ"แบบนี้มั่งมั๊ยคะ

ถ้าใครฝันที่จะมีรักแบบนี้ คงต้องเป็นผู้กำกับเรื่องราวของความรักขึ้นมาเอง....มะยมจะรอตอนเรื่องราวออกสู่สายตา....ว่าจะสามารถสร้างได้งดงามแบบในฝันมั๊ย

ทุกคนต้องการความรักแบบนี้ทั้งนั้นค่ะ หากแต่ในความเป็นจริง มีสิ่งที่เหนือความคาดหมายเข้ามาขอมีส่วนร่วมเสมอ....

และสิ่งที่มักจะเข้ามามีส่วนร่วมแบบปฏิเสธไม่ได้เลย นั่นคือ ชะตากรรม.....







(ขอโทษค่ะ ที่เข้ามาเบรคอารมณ์ของท่าน)

  

รักออกแบบไม่ได้

  

จริงค่ะ...บางทีก็มาแบบไม่รู้ตัว

มีคนพยายามทำตัวเป็นผู้รู้.....เรื่องความรักมากมาย

แต่สุดท้าย ความรักไม่เคยจบอย่างที่วาง Plot ไว้เลย

  

ที่ว่าไป เป็นชื่อหนังไทยนะครับ

นำแสดงโดย ทาทา ยัง กับ ชาคริต แย้มนาม

  

อ้าว...ก็เห็นด้วย(กับข้อความนี้)ไงคะ

ว่ารักออกแบบไม่ได้ แต่ไม่ได้ดูหนังหรอก
กลัวจะผิดหวัง....

  

รักออกแบบไม่ได้ ต้องมี โอ เนกาทีฟ ด้วย ถึงจะสมบูรณ์
คุณมะยม ลองดูหนังสิ ถึงจะไม่สมหวัง(กับเนื้อเรื่อง) แต่ก็ไม่น่าจะผิดหวัง (กับภาพในหนัง) นะ เราว่าภาพสวยดี ดูแล้วหลงรักศิลปากร

  

ช่าย เห็นด้วย ผมว่า หนังเรื่องนี้ ถือว่า ทำได้โอเค เลยนะ

นี่ยังนึกถึงที่ แม่นางเอก บอกนางเอกอยู่เลย

"อย่าเอาเพื่อนเป็นแฟนเลยลูก..."

  

คุณ Plin จำแม่นเนอะ ส่วนใหญ่เราจำได้แต่ฉากสวยประทับใจ

"อย่าเอาเพื่อเป็นแฟนเลยลูก..." เหรอ แต่สุดท้ายเค้าก็เป้นแฟนกันใช่มะ ถ้าเราจำไม่ผิด

  

Wow! This can be one particular of the most useful blogs We have ever arrive across on this subject. Basically Great. I am also a specialist in this topic so I can understand your hard work.
Oakley radar Sale //www.rescuespaceblanket.com/