จันทร์เจ้า...เราเหงาเหลือเกิน(๑๓๒)
@แหงนมองฟ้า หาจันทร์ อำพรรณผ่อง
คอยจ้องมอง แลหา เจ้ามาไหม
ฟ้ามืดดำ คล้ำคลุ้ง เจ้าเป็นไร
เจ็บป่วยไหม ถึงไม่มา ให้ข้ายล
@จะถามดาว ที่ราวฟ้า ก็หาไม่
ดาวไปไหน หรือหลบใคร ให้ฉงน
ทิ้งฟากฟ้า ให้เงียบเหงา แลมืดมน
ทอดทิ้งคน เหงาใจ ไปไหนกัน
@วานนี้ดาว กับเดือน เป็นเพื่อนอยู่
คอยเฝ้าดู ปลอบใจ ให้กับฉัน
กระพริบแสง วาววับ รับแสงจันทร์
ช่วยปลอบขวัญ คนเหงา ให้เศร้าคลาย
@จันทร์เอื้อนเอ่ย เพลงหวาน ขานขับร้อง
ท่วงทำนอง กระแตไต่ ให้โศกหาย
ปลุกปลอบเรา ว่าเหงาใจ ไม่ถึงตาย
หยุดฟูมฟาย ปาดน้ำตา อย่าคร่ำครวญ
@ดาวมาเสริม เติมต่อ ขอให้สู้
รำลึกอยู่ กำหนดใจ ไม่กำศรวล
ตั้งจิตมั่น หมั่นทำ ตามกระบวน
ลองทบทวน ที่พลาดพลั้ง อย่ารั้งรอ
@เขาไม่ชอบ สิ่งไหน ในตัวเจ้า
เร่งแก้เข้า ทำให้เขา มองเห็นหนอ
แล้วมุ่งมั่น หมั่นไปเฝ้า พะเน้านอ
เขาก็รอ ให้เรา ไปเง้างอน
@จนใกล้สาง แสงทอง ส่องเต็มฟ้า
ก่อนจากลา จันทร์เตือนอย่า ลืมที่สอน
วันนี้เจ้า รีบเร่งเข้า ไปเว้าวอน
คงใจอ่อน หย่อนลง จงรีบไป
@โอ้จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า เราทำแล้ว
ไม่เพริศแพร้ว เหมือนคิด จิตฝันใฝ่
เขาไม่สน คนอย่างเรา ต้องเศร้าใจ
ไม่เป็นไร ให้เขาไป ไม่หวั่นเลย
@แหงนมองฟ้า อีกครา ยังมืดมิด
เราเลิกคิด ถึงเขา จันทร์เจ้าเอ๋ย
ขอบขอบคุณ แม้นไม่มา เหมือนอย่างเคย
อย่าหวั่นเลย เราแกร่งพอ ไม่ท้อใจ
@ลุกขึ้นยืน หยัดกาย คลายความโศก
ความวิโยก โยนไว้ ใต้กอไผ่
คืนนี้จันทร์ ไม่มา ไม่เป็นไร
หริ่งเรไร ยังร้องร่ำ พร่ำบรรเลง
สมบูรณ์ เต็มชื่น/๒๗ สิงหาคม ๒๕๕๓
วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:23:17:03 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [