ข้าเป็นเพียงแค่ดวงจันทร์...ดวงหนึ่ง(๑๓๐)
@เกิดเป็นจันทร์ มันแสนเหนื่อย และเมื่อยล้า
ต้องคอยทา สีฟากฟ้า ดำทั้งผืน
แล้วยังต้อง แขวนดวงดาว ไว้ทั้งคืน
ให้คู่ชื่น ฉ่ำจิต สะกิดดู
@พอดึกหน่อย คอยพรมน้ำ ให้ฉ่ำฟ้า
ร่วงลงมา เป็นน้ำค้าง สร้างฉากหรู
แหวกสายลม หล่นค้าง อย่างพร่างพรู
ตามกกหู ยอดหญ้า น่าภิรมย์
@พอว่างหน่อย ก็ต้องคอย ฟังคำพร่ำ
พิไรร่ำ สะอื้นฮัก รักไม่สม
ขอจันทร์เจ้า เข้าใจ ในอารมณ์
คนตรอมตรม เจียนว่า จะลาตาย
@บ้างก็หมาย ให้จันทร์ ขันอาสา
หอบรักพา ข้ามขอบฟ้า สู่ที่หมาย
ห้วงหัวใจ ที่อยู่ไกล ได้ทักทาย
เหนื่อยจนสาย ตัวแทบขาด อนาจองค์
@หนักขึ้นมา เฝ้าด่าทอ หนอจันทร์เจ้า
เป็นเพราะเรา ไม่ดลใจ ในประสงค์
รักของเขา เฝ้าคอย แต่ถอยลง
จนปลิดปลง ห่างร้าง จางจืดไป
@ส่วนคู่ไหน สมใจ ในรักมั่น
ชวนชี้กัน ดูดวงจันทร์ อันผ่องใส
เฝ้าหยอกล้อ ต่อกระซิก ระริกใจ
พร่ำพรอดใน แสงจันทร์ อันผ่องเพ็ญ
@เราอยากบอก ให้รู้ ดูก่อนเจ้า
อันตัวเรา มีบาปใหญ่ ให้ทุกข์เข็ญ
ต้องเกิดมา เป็นดวงจันทร์ มันลำเค็ญ
ส่องแสงเด่น ให้พวกเจ้า เราเหนื่อยใจ
@อย่าอ้างเรา เอาเป็น เช่นที่พึ่ง
เพื่อสื่อถึง ซึ่งคนรัก หักได้ไหม
รักหรือไม่ ใช่เพราะเรา จงเข้าใจ
ตัวทำไว้ ดีหรือไม่ ให้ไตร่ตรอง
@หากเจ้ารัก อย่างคนรัก ประจักษ์จิต
รักจะชิด มิคิดไกล ให้ใจหมอง
ทั้งชาตินี้ เจ้าได้มี คู่เคียงครอง
ไม่โศกหมอง ร้องไห้ ใจระทม
@ก่อนลาจาก ฟากฟ้า ข้าขอย้ำ
จงหมั่นทำ สิ่งดีดี ที่สุขสม
แล้วข้าจะ ย้อนมา ให้ชื่นชม
คอยประพรม น้ำค้าง พร่างในใจ
สมบูรณ์ เต็มชื่น/๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๓
วันที่: 26 สิงหาคม 2553 เวลา:6:01:34 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [