พิรุณร่ำ(๑๔๗)
@พิรุณร่ำ ฉ่ำฟ้า เพลาค่ำ
เมฆสีดำ ค้ำเวหา น่าใจหาย
ลมกระหน่ำ ซ้ำมา จนตาลาย
ขวัญก็หาย กายก็สั่น ลั่นระรัว
@ซ้ำฟ้าแลบ แปลบปลาบ แสงวาบวับ
ฟาดสลับ กับสายฟ้า คืนฟ้าหลัว
ห่อเหี่ยวจิต คิดไป ให้น่ากลัว
เหลียวมองทั่ว ตัวเรา ปล่าวเปลี่ยวกาย
@ค่อยค่อยย่อ ตัวย้าย ใต้ผ้าห่ม
ครางระงม ตรมใจ ไม่เหมือนหมาย
โอ้ยามนี้ มีเพียงเรา เศร้าเดียวดาย
แทบวางวาย อ้างว้าง หว่างราตรี
สมบูรณ์ เต็มชื่น/ ๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๔
สุขสันต์วันแม่นะครับ