สุริยา...อาฆาต(๑๓๑)
@เสียงไก่ขัน กระชั้นถี่ ตอนตีห้า
เตือนจันทรา ว่าเช้าแล้ว แจวเถิดท่าน
เก็บดวงดาว ที่ราวฟ้า ลาจากกัน
สุริยัน แดงโร่ จะโผล่มา
@ครั้นสิ้นเสียง ระฆัง วังเวงแว่ว
ริ้วแดดแผ่ว แผ่รังสี ที่ราวฟ้า
พระอาทิตย์ งามงด ชักรถมา
สร้างฝุ่นหนา เป็นเมฆน้อย ลอยลมบน
@พอถึงแท่น บัลลังก์อาสน์ ก็กวาดส่อง
เนตรเพ่งมอง คนจองหอง ทำพองขน
ทำตัวเหนือ มนุษย์ ทุกผู้คน
เห็นเพียงตน ใหญ่ยิ่ง กว่าสิ่งใด
@ชอบเกรี้ยวกราด ตวาดใส่ คนใกล้ชิด
ไม่เคยคิด ว่าใครเขา เอาใจใส่
บ่นรำคาญ พาลขับไล่ ไปไกลไกล
อารมณ์ไม่ ค่อยดี มิอยากมอง
@ใจรุ่มร้อน นักหรือเจ้า เราร้อนกว่า
ส่องแสงจ้า แผดเผาใจ ให้ไหม้หมอง
เจ้าร้อนมา ด้วยเหตุใด ไม่ไตร่ตรอง
เอาไปกอง ที่พวกเขา ไม่เข้าการ
@ร้อนขึ้นไหม ใจของเจ้า เราเผาไหม้
ให้สาใจ ทำได้ไง ไม่สงสาร
คิดบ้างไหม ว่าใครทน ทรมาน
คนทางบ้าน รู้เรื่องเจ้า ก็เปล่าเลย
@สูจงจำ คำเรา เจ้าสถุล
ความว้าวุ่น งุ่นง่าน ละทิ้งเหวย
กองมันไว้ ที่หน้าบ้าน ฝึกให้เคย
แล้วชื่นเชย กับคู่เจ้า ไปเคล้าคลอ
@ถามเขาบ้าง เป็นอย่างไร เหนื่อยไหมเล่า
รินน้ำเปล่า เอาไป ให้เถิดหนอ
แค่น้ำเปล่า เขาคง ซาบซึ้งพอ
เป็นน้ำหล่อ เลี้ยงใจ ให้สำราญ
@วันนี้เรา เผาใจเจ้า เพียงเท่านี้
พรุ่งนี้มี เวลา จะมาผลาญ
หากตัวเจ้า งี่เง่า ให้รำคาญ
นานเท่านาน จะผลาญพล่า ล่าราวี
@ก่อนจากฟ้า สีฟ้า ลากลับถิ่น
จงถวิล ครวญใคร่ ในวันนี้
จงหมั่นทำ แต่สิ่ง ที่ดีดี
ไม่งั้นผี สุริยา จะผลาญทรวง
สมบูรณ์ เต็มชื่น/๒๖ สิงหาคม ๒๕๕๓
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เมื่อวานพระจันทร์ วันนี้พระอาทิตย์ สงสัยต้องครบระบบสุริยะ แน่ๆ เลย อิอิ