
@ตื่นแต่เช้า คันเบ็ดเก่า เอาไปด้วย
ขอโชคช่วย บันดาลให้ ได้อาหาร
ลูกเล็กเล็ก รอแม่อยู่ ที่เรือนชาน
หวังได้ทาน แกงส้มปลา ตั้งตารอ
@จนแดดคล้อย เคลื่อนลับ กับชายน้ำ
แสนชอกช้ำ ไม่ได้ปลา สักตัวหนอ
ถือคันเบ็ด กลับบ้าน น้ำตาคลอ
ใจทดท้อ หาสิ่งใด ให้ลูกกิน
สมบูรณ์ เต็มชื่น/๗ มิถุนายน ๒๕๕๓