บ่นทำไม....ได้อะไร...ไม่ได้ยิน(๑๓๗)
@ชายหลายคน บ่นพร่ำ ทำนองว่า
ภรรยา น่าหน่าย คล้ายแมงหวี่
ตอมหน้าตา แขนขา เบื่อสิ้นดี
รำคาญที่ จี้จู้ ตูระอา
@ตื่นเช้ามา ผ้าห่ม กลมเป็นก้อน
พับเสียก่อน ได้ไหม(ไอ้) คุณชายขา
ไม่ช่วยกัน ปล่อยให้ฉัน เสียเวลา
เอือมระอา เหนื่อยล้า รำคาญใจ
@แล้วกาแฟ ยากที่ไหน ไม่ชงเล่า
รอให้เรา เอาไป ประเคนให้
หนังสือพิมพ์ เชิญเลยท่าน อ่านเข้าไป
คนเป็นใหญ่ ต้องรู้ซึ้ง ถึงข่าวคราว
@อาหารแมว อาหารหมา อาหารลูก
มากระจุก ที่เรา เขานั่งหาว
เหนื่อยที่เรา แต่เขาสุข ทุกครั้งคราว
สันหลังยาว จริงหนอ พ่อตัวดี
@เสาร์อาทิตย์ ไม่เคยคิด ช่วยซักผ้า
ตะโกนมา ข้านี้ มีศักดิ์ศรี
เรื่องเหล่านั้น มันหน้าที่ ของสตรี
(พระ)สวามี ทำไม่ได้ อายผู้คน
@ทั้งไม้กวาด ไม้ถูบ้าน ท่านไม่ฉวย
บอกกลัวซวย มือไม้ อ้ายบ่สน
เบียร์กระป๋อง ดื่มเข้าไป ดื่มเสียจน
กระป๋องล้น เต็มบ้าน ท่านภูมิใจ
@แถมเกียจคร้าน การบ้าน หาทำไม่
ค่ำเมื่อไร กรนใส่ น้ำลายไหล
เอาเท้า(ตีน)ถีบ ก็ไม่เห็น จะเป็นไร
ช่างจัญไร ปล่อยเรา เฉาทั้งปี
@บ่นเข้าไป บ่นได้ ก็ทนได้
แต่อย่าหมาย ว่าจะเป็น เช่นจู้จี้
ออกจากบ้าน คราใด คลายทุกที
มีสิ่งดี อีกมากมาย ให้หมายชม
@อย่าไปเถียง เพื่อนเอ๋ย เฉยเอาไว้
เดี๋ยวแม่กลาย เป็นยักษี มิมีสม
ธรณี แลผืนฟ้า จะจ่อมจม
พร้อมถล่ม ล่มสลาย มลายพลัน
@ทำหูตั้ง ดั่งหมา หารู้ไม่
พอสายสาย กรีดกราย ไปสานฝัน
แม่สาวสาว เดินห้าง มากมายครัน
ช่วยให้ฉัน สำราญใจ ไปอีกครา
สมบูรณ์ เต็มชื่น/๑๒ กันยายน ๒๕๕๓
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แวะมาอ่าน เห็นภาพเลยค่ะ